Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2015 r. w G. sprawy z powództwa W. C. przeciwko A. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. M. na rzecz W. C. kwotę 1.212,50 zł (jeden tysiąc dwieście dwanaście złotych pięćdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 15 września 2015 r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanej A. M. na rzecz W. C. kwotę 184,50 zł (sto osiemdziesiąt cztery złote pięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu powódce przez radcę prawnego E. M. wykonującą zawód w G.;

IV.  wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 1147/14

UZASADNIENIE

Na wstępie należy wyjaśnić, że niniejsze uzasadnienie (sporządzane na wniosek pełnomocnika powódki) dotyczy punktów II. i III. wyroku zaocznego, co wynika z treści art. 342 k.p.c.

Stan faktyczny

W. C. i A. M. były w przeszłości wspólnikami spółki cywilnej.

Okoliczność bezsporna

W. C. spłaciła wobec osób trzecich zobowiązania spółki co do kwoty 2.425 zł.

Okoliczność bezsporna

Ocena materiału dowodowego

Co do roszczenia zgłoszonego w pozwie uznano fakt spłaty zobowiązań spółki cywilnej przez powódkę na rzecz osób trzecich za ustalony na podstawie art. 339 § 2 k.p.c. Potwierdzeniem powyższego są dołączone do pozwu dokumenty (k. 10-11), z których faktycznie wynika pobranie z przysługujących jej świadczeń z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych łącznie kwoty 2.425 zł.

Co do powództwa w zakresie rozszerzonym. Z kolei zasadność roszczenia zgłoszonego w piśmie rozszerzającym powództwo (k. 49-59) została poparta żadnym dowodem wykazującego jego zasadność. Nie wiadomo w ogóle z czego wynika wyliczenie przez pełnomocnika powódki kwoty 2.258 zł. Podstawa faktyczna roszczenia nie została dostatecznie wytłumaczona, tj. nie wskazano jaki konkretnie dług wynikający z działalności spółki zapłaciła powódka, komu i w jakiej wysokości. Rolą profesjonalnego pełnomocnika powoda jest takie przygotowanie roszczenia, aby wraz z pozwem przedstawiono stosowne dowody. Pismo rozszerzające powództwo takowych w ogóle nie zawiera. W tym stanie rzeczy dołączanie do akt sprawy akt innych spraw jest przedwczesne i zbyteczne, gdyż najpierw pełnomocnik winien wskazać jakie karty z tych akt mają być dowodem w niniejszej sprawie i na jaką okoliczność. Sąd cywilny nie ma obowiązku prowadzenia dochodzenia w celu ustalenia, czy zawartość tych akt ma znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, gdyż byłoby to udzielenie pomocy prawnej jednej ze stron procesu. Przeglądanie akt innych spraw w celu poszukiwania istotnych dla niniejszej sprawy dokumentów nie jest objęte kognicją sądu cywilnego w procesie.

Kwalifikacja prawna

Co do roszczenia zgłoszonego w pozwie należy stwierdzić, że powódka nie wykazała, że wartość dokonanych przez nią spłat zobowiązań powstałych w okresie działalności spółki cywilnej przekroczyła już połowę globalnej wartości długów spółki (dopiero od tego momentu mogłaby żądać spłaty całości spłat od pozwanej). Nie wykazano więc, że powódce może przysługiwać regres w wysokości wyższej niż połowa (wynikająca z ogólnej dyrektywy zawartej w art. 376 § 1 k.c.). Ponadto, nie wykazano, że pozwana przed datą doręczenia odpisu pozwu w niniejszej sprawie była wezwana do zapłaty regresu (art. 455 k.c.). W tym stanie rzeczy w punkcie II. oddalono powództwo co do połowy kwoty głównej i odsetek do dnia 14 września 2015 r. – na mocy na mocy art. 376 § 1 k.c. (zdanie drugie) w zw. z art. 864 k.c. w zw. z art. 455 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c. a contrario.

Całkowite nieudowodnienie zasady i wysokości powództwa ( w zakresie rozszerzonym) skutkowało jego oddaleniem w tym zakresie, o czym orzeczono również w punkcie II. sentencji na mocy art. 376 § 1 in principio k.c. a contrario. Nie udowodniono, że powódka spełniła świadczenie (objęte rozszerzonym powództwem), którego domaga się zwrotu na zasadzie regresu od pozwanej.

Niezależnie od powyższych uwag należy stwierdzić, że pismo z dnia 18 czerwca 2007 r. (k. 54) jest w kontekście ram niniejszej sprawy bez znaczenia, gdyż dotyczy zobowiązań „wobec spółki A (...) S.C.”, a nie wobec osób trzecich. Sens tego pisma jest więc co najmniej niejednoznaczny. Pismo to nie może być stronniczo tłumaczone wyłącznie na korzyść powódki. Nie jest ono więc wiarygodnym dowodem na uregulowanie pomiędzy dłużnikami solidarnymi sposobu i zakresu możliwości żądania regresu (art. 376 § 1 zdanie pierwsze k.c.).

Koszty procesu

O kosztach procesu orzeczono w punkcie III. sentencji na mocy art. 100 k.p.c. Powódka wygrała niniejszy proces w 25% i tylko w tym zakresie należy się jej zwrot kosztów od przeciwnika. Na zasądzone od pozwanej na rzecz powódki koszty składa się 25% opłaty za czynności radcy prawnego ustanowionego dla powódki z urzędu (600 zł, § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych […]) wraz z podatkiem VAT (23%), tj. łącznie 184,50 zł (25% z 738 zł).

Należy przypomnieć, że zgodnie z § 17 w/w rozporządzenia, w sprawie cywilnej, w której kosztami procesu został obciążony przeciwnik procesowy strony korzystającej z pomocy udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, koszty nieopłaconej pomocy prawnej sąd przyznaje od Skarbu Państwa dopiero po wykazaniu bezskuteczności ich egzekucji.