Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Piszu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Anna Gajewska

Protokolant sekretarka Agnieszka Zuzga

po rozpoznaniu w dniu 08 marca 2018 roku w Piszu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich S. Z. i M. Z. (1) zastąpionych przez ustawową przedstawicielkę J. Z.

przeciwko A. Z.

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego A. Z. na rzecz małoletniego powoda S. Z. alimenty w kwocie po 500 (pięćset) złotych miesięcznie, zaś na rzecz małoletniego powoda M. Z. (1) alimenty w kwocie po 300 (trzysta) złotych miesięcznie, łącznie w kwocie po 800 (osiemset) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 5-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w terminie płatności którejkolwiek rat, do rąk ustawowej przedstawicielki małoletnich powodów – J. Z., poczynając od dnia 01 grudnia 2017 roku.

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III.  Odstępuje od obciążania małoletnich powodów kosztami sądowymi w części, w jakiej powództwo zostało oddalone.

IV.  Nakazuje pobrać od pozwanego A. Z. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 478,80 (czterysta siedemdziesiąt osiem 80/100) złotych tytułem części opłaty sądowej od pozwu.

V.  Zasądza od pozwanego A. Z. na rzecz małoletnich powodów kwotę 2 052 (dwa tysiące pięćdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów procesu.

VI.  Wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 213/17

UZASADNIENIE

Małoletni S. Z. i M. Z. (1), zastąpieni przez przedstawicielkę ustawową J. Z., wnieśli o zasądzenie od pozwanego A. Z. alimentów w kwocie po 700 zł (siedemset złotych) miesięcznie na rzecz każdego z powodów, płatnej z góry do rąk ustawowej przedstawicielki małoletnich powodów J. Z. do dnia 5-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu pozwu przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów podniosła, że od 02 maja 2009 roku pozostaje w związku małżeńskim z pozwanym A. Z., z którym ma dwóch synów – S. Z. i M. Z. (1). Do dnia 04 października 2017 roku matka powodów zajmowała się ich opieką i wychowaniem, zaś od 04 października 2017 roku podjęła pracę na czas określony tj. do dnia 01 marca 2018 roku z wynagrodzeniem w wysokości 1332,71 zł. Pozwany jest żołnierzem zawodowym i osiąga miesięcznie dochód w wysokości 2503,67 zł. Dodatkowo otrzymuje on dodatek mieszkaniowy, na umundurowanie, urlopowy, za służbę na poligonie i inne. Powodowie wraz z matką mieszkają w lokalu użyczonym przez rodziców J. Z., która ponosi koszty jego utrzymania. Małoletni powód S. Z. jest uczniem I klasy Ogólnokształcącej Szkoły (...) w P. i oprócz zwykłych wydatków na wyżywienie, ubranie, środki czystości, podręczniki szkolne musi płacić na filharmonię i fundusz muzyczny 150 zł, na (...) 50 zł, darowiznę na rzecz szkoły po 20 zł i za obiady 176 zł. Powód M. Z. (1) uczęszcza do Przedszkola Miejskiego nr 1 w P. i także oprócz zwyczajowych wydatków dodatkowo musi płacić za wyprawkę na przybory szkolne za I semestr – 40 zł, za tort, poczęstunek na Pasowanie Przedszkolaka – 20 zł, na (...) – 60 zł za cały rok, z okazji tzw. M. – 20 zł i 180 zł za obiady.

Matka małoletnich powodów podniosła, iż nie mieszkają wspólnie z pozwanym od 01 sierpnia 2017 roku. A. Z. przekazuje jej różne kwoty na rzecz dzieci, we wrześniu to było 782 zł, w październiku i listopadzie po 650 zł miesięcznie, pomimo iż obiecywał, że będzie płacił na synów po 700 zł miesięcznie.

Pozwany A. Z. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty po 325 złotych miesięcznie na rzecz każdego z synów.

W uzasadnieniu podniósł, iż matka powodów podała nieprawdziwe dane odnośnie wydatków jakie ponosi na utrzymanie synów. Wskazał, iż z zaświadczenia wystawionego przez szkołę muzyczną wynika, iż miesięczny koszt obiadów S. wynosi 146 zł, a łączna kwota wydatków szkolnych to 196 zł. Z kolei opłata za pobyt w przedszkolu M. Z. (1) wynosi 59,50 zł. Nadto, pozwany wskazał, że wydatki w postaci wyprawki, zakupu tortu czy prezentu na M. mają charakter jednorazowy. Dodał, że J. Z. uzyskuje na obydwu synów świadczenie z Programu 500 + w kwocie 1000 zł. Pozwany podniósł, iż rzeczywiście przekazuje matce powodów pieniądze na ich rzecz, ale łącznie jest to kwota 650 zł, gdyż na taką kwotę pozwany umówił się z matką powodów. Pozwany podał, że od czasu, gdy został wyrzucony z domu przez żonę, małoletni powodowie spędzają z nim każdy weekend od piątku do niedzieli i wówczas to on ponosi koszty ich utrzymania. Obecnie A. Z. mieszka u swojego ojca – M. Z. (2) i ponosi połowę kosztów utrzymania. Wydaje też pieniądze na codzienne dojazdy do pracy w kwocie 250 zł. Pozwany zaciągnął także pożyczkę w wysokości 8000 zł, którą spłaca w ratach po 400 zł miesięcznie. W czerwcu 2017 roku kupił dla syna S. pianino za kwotę 2900 zł.

Na rozprawie w dniu 08 marca 2018 roku pozwany uznał powództwo do kwoty 700 zł na oboje powodów (k. 68).

Sąd ustalił, co następuje:

J. Z. i A. Z. zawarli związek małżeński w dniu 02 maja 2009 roku. Ze związku posiadają dwoje dzieci: S. Z., urodzonego (...) w P. i M. Z. (1), urodzonego (...) w P.. Aktualnie synowie stron mieszkają z matką, oboje są zdrowi.

(bezsporne; dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa k. 3; odpisy skrócone aktu urodzenia małoletnich powodów k. 4-5)

Małoletni S. Z. ma 8 lat i uczęszcza do I klasy Ogólnokształcącej Muzycznej I Stopnia w P.. Małoletni M. Z. (1) ma 4 lata i uczęszcza do Przedszkola Miejskiego nr 1 w P..

(dowód: zeznania ustawowej przedstawicielki małoletnich powodów k. 68v; zaświadczenie z przedszkola k. 15)

J. Z. zatrudniona jest w firmie (...) Spółka z o.o. Oddział w P. na stanowisku pomocnika stolarza. Jest to praca w systemie dwuzmianowym. Kiedy pracuje na zmiany dziećmi zajmuje się jej matka. Otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1530 złotych miesięcznie. Z tytułu programu 500 + J. Z. otrzymuje 500 zł. Pozwany A. Z. dawał jej na rzecz synów po 650-700 zł miesięcznie.

J. Z. ponosi koszty utrzymania mieszkania, które zajmuje z synami, będącego własnością jej rodziców: 421,98 zł miesięcznie – czynsz, około 120 zł miesięcznie – energia elektryczna, 36,90 zł - internet. J. Z. zapłaciła 150 zł za fundusz muzyczny w szkole syna S., 50 zł na (...), poczyniła darowiznę na rzecz tej szkoły w kwocie 20 zł. Przeciętnie za obiady w szkole S. Z. J. Z. płaci 146 zł miesięcznie. Raz do roku pianino S. wymaga strojenia, na co J. Z. przeznacza 400 zł. Opłata związana z pobytem M. Z. (1) w przedszkolu wynosi 59,50 zł. J. Z. za wyprawkę przedszkolną zapłaciła 40 zł, poniosła koszt związany z poczęstunkiem dzieci na Pasowanie Przedszkola w wysokości 20 zł, zapłaciła 60 zł za (...) i 20 zł na prezent Mikołajkowy i koncert Mikołajkowy.

(dowód: zeznania ustawowej przedstawicielki małoletnich powodów k. 68v; zaświadczenie o zarobkach k 4; zawiadomienie o wysokości czynszu k. 8; rachunki k. 9-10; dowody wpłat na szkołę muzyczną k. 11-14, zaświadczenie z przedszkola k. 15, 21)

A. Z. od sierpnia 2017 roku nie mieszka wspólnie z żoną i synami, a mieszka razem ze swoim ojcem w jego domu. A. Z. pracuje jako żołnierz zawodowy w Jednostce Wojskowej (...) uzyskując z tego tytułu przeciętne miesięczne wynagrodzenie w kwocie około 3 000 zł. Otrzymuje także tzw. „mieszkaniówkę” w kwocie 380 zł miesięcznie. Raz do roku otrzymuje tzw. „mundurówkę”, która wynosiła za 2017 rok 528 zł. Z tytułu „wczasów pod gruszą” za 2017 rok pozwany otrzymał 3600 zł, z czego 2750 przeznaczył na naprawę samochodu. A. Z. ponosi połowę kosztów utrzymania domu ojca, z którym mieszka, łącznie jest to około 700 zł miesięcznie (czynsz w kwocie 557,11 zł, opłata za energię – 72,41 zł, opłata za abonament telefoniczny – 78,18 zł). A. Z. codziennie dojeżdża do pracy samochodem ponosząc z tego tytułu wydatki w kwocie 250 zł miesięcznie. A. Z. ma zaciągniętą pożyczkę w zakładzie pracy, rata miesięczna z tytułu jej spłaty wynosi 400 zł. Nadto, kupił rower i spłaca raty z tego tytułu w kwocie 130 zł miesięcznie. Wspólnie z ojcem A. Z. kupił samochód S. (...), natomiast ze wspólnego auta małżonków Z. korzysta J. Z.. A. Z. dał w sierpniu dodatkowe pieniądze na wyprawkę dla dzieci, kupił starszemu synowi podręcznik do muzyki za 80 zł oraz tornister za 165 zł. Pozwany choruje na nadciśnienie tętnicze i płaci około 30 zł miesięcznie za leki.

Od dnia wyprowadzenia się z domu A. Z. spotyka się z synami w co drugi i czwarty weekend miesiąca od piątku do niedzieli. Jeżeli chce, zabiera je także po południu w ciągu tygodnia. Pozwany spędza czas z synami zabierając ich wycieczkach np. do O., czy jeździ z nimi na basen.

(dowód: zeznania ustawowej przedstawicielki małoletnich powodów k. 68v.; zeznania pozwanego k. 69 i v.; zaświadczenie o pożyczce k. 23; rachunki k. 24; zaświadczenie o zarobkach k. 45-46; rachunki k. 47-50)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie. Tak, więc od chwili urodzenia zobowiązani są do dostarczania dzieciom środków utrzymania i wychowania.

Z przepisu powyższego wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie pozostaje w niedostatku lub posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie jego kosztów utrzymania lub wychowania. We wszystkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony tylko ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 kro).

Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumie się takie potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu, odpowiednio do wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Rodzice są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych i kulturalnych, także środki wychowania i kształcenia według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz także zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Małoletni powód S. Z. ma 8 lat, a małoletni powód M. Z. (1) 4 lata. Z racji wieku obaj zdani są wyłącznie na pomoc swoich rodziców. To wyłącznie od ich woli i możliwości zależy dalszy rozwój małoletnich oraz zaspokojenie ich usprawiedliwionych potrzeb.

Matka małoletnich J. Z. pracuje i z tego tytułu osiąga stały dochód. Dochód ten jednak, z uwagi na fakt, iż na jej utrzymaniu pozostaje jeszcze dwóch małoletnich powodów, na pewno w pełni nie wystarcza na utrzymanie rodziny. Ponadto należy podkreślić, iż matka małoletnich swój obowiązek alimentacyjny spełnia również przez osobiste starania o wychowanie małoletnich powodów (art. 135 § 2 kro).

Pozwany A. Z. ma pracę i osiąga stały dochód. Jego sytuacja finansowa jest na tyle dobra i stabilna, iż jest on w stanie łożyć na rzecz S. Z. alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie, a na rzecz M. Z. (1) alimenty w kwocie po 300 zł miesięcznie. Ustalając wysokość alimentów należnych od pozwanego na rzecz małoletnich powodów Sąd wziął pod uwagę wiek małoletnich, jak i to, że pozwany dzieli się z przedstawicielką ustawową opieką nad synami zabierając ich na dwa weekendy w miesiącu do swojego miejsca zamieszkania, jak też spotykając się z nimi w miarę potrzeby ciągu tygodnia, ponosząc wówczas także określone wydatki na rzecz synów. Biorąc pod uwagę wszelkie wydatki związane z utrzymaniem mieszkania, wyżywieniem czy zakupem środków czystości nie sposób przyjąć, tak jak wskazywała w treści pozwu przedstawicielka ustawowa powodów, iż koszt utrzymania zarówno S., jak i M. Z. (1) kształtuje się na jednakowym poziomie i na rzecz obu powodów winny być zasądzone alimenty w jednakowej wysokości po 700 zł miesięcznie. Zresztą już w toku rozprawy matka małoletnich przyznała, że przeciętny miesięczny koszt utrzymania starszego z synów wynosi około 600 zł, a młodszego około 400 zł. Należy zauważyć, że na obecnym etapie postepowania matka powodów nie jest zmuszona do ponoszenia wyższych niż przeciętnie wydatków na rzecz synów, z których jeden jest uczniem pierwszej klasy szkoły podstawowej, a drugi chodzi do przedszkola. Chłopcy na nic przewlekle nie chorują, nie uczęszczają na żadne dodatkowe zajęcia.

Mając powyższe na uwadze Sąd, w oparciu o przepisy art. 133 § 1 kro i art. 135 § 1 i 2 kro, zasądził od pozwanego na rzecz małoletniego powoda S. Z. alimenty w kwocie po 500 złotych miesięcznie, a na rzecz małoletniego M. Z. (1) alimenty w kwocie po 300 zł miesięcznie poczynając od dnia 01 grudnia 2017 roku, to jest od dnia wniesienia pozwu, płatne z góry do dnia 5 każdego miesiąca do rąk matki małoletniego powoda J. Z.. W pozostałym zakresie Sąd powództwo oddalił.

Zdaniem Sądu alimenty w tej wysokości są adekwatne do wieku i usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów oraz możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Pozostałą kwotę brakującą do utrzymania małoletnich powinna łożyć ich matka.

Z uwagi na częściowe uwzględnienie powództwa, Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 478,80 zł, stanowiącą część opłaty sądowej od pozwu, z uwagi na fakt, iż powódka wygrała w 57 % (pkt. IV wyroku), odstępując jednocześnie od obciążenia kosztami sądowymi małoletnich powodów w zakresie, w jakim ich powództwo zostało oddalone.

Zważywszy na okoliczność, iż przedstawicielka ustawowa udzieliła pełnomocnictwa adwokatowi, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 2052 zł tytułem zwrotu kosztów procesu stosownie do treści § 2 ust. 5 w zw. Z § 4 ust. 1 pkt 9) i ust. 4 Rozporządzenia Ministra S. w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22.10.2015r. (Dz.U. z 2015r., poz. 1800 ze zm.)

Wyrokowi w punkcie dotyczącym zasądzenia alimentów Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.