Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2018r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

Nieletnich składzie:

Przewodniczący: SSR Krystyna Frączkiewicz

Protokolant: Kamila Marczak

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2018r.w Wałbrzychu

sprawy z powództwa O. B.

przeciwko A. B.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego A. B. na rzecz powódki O. B. alimenty w kwocie po 550 zł (pięćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 7 grudnia 2017r. ,płatne do rąk przedstawicielki ustawowej M. G. do dnia 10- go każdego następującego po sobie miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat w terminie;

II.  nakazuje pozwanemu A. B. uiścić na rzecz Skarbu Państwa ( kasa Sądu Rejonowego w Wałbrzychu) kwotę 330zł tytułem opłaty sądowej , od ponoszenia, której powódka była zwolniona i 6 zł za tytuł wykonawczy.

III.  w pozostałej części powództwo oddala;

IV.  zasądza od pozwanego A. B. na rzecz przedstawicielki ustawowej M. G. kwotę 270 zł tytułem zwrotu kosztów udziału w sprawie pełnomocnika;

V.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt IV RC 943/17

UZASADNIENIE

Małoletnia powódka O. B. działająca przez swoją matkę M. G., wniosła pozew skierowany przeciwko swojemu ojcu, pozwanemu A. B. o ustalenie na jej rzecz alimentów w kwocie po 700 zł miesięcznie, podnosząc, że w 2015r jej rodzice rozstali się, pozwany w porozumieniu z matką dziecka zobowiązał się łożyć na jej rzecz po 400 zł alimentów. Wskazała ,że mieszka z niepracującą matką, a pozwany pracuje i zarabia ok.3.500 zł miesięcznie.

Pozwany A. B. uznał powództwo do kwoty po 400 zł miesięcznie , w pozostałej części wnosząc o jego oddalenie. Podniósł, że zarabia ok. 3.500 zł miesięcznie, ale w uzgodnieniu z przedstawicielką ustawową zaciągnął kredyty na zakup i wyposażenie mieszkania dla ich wspólnej rodziny, a po ich rozstaniu pozostał z obowiązkiem spłaty tych kredytów, gdyż matka dziecka nie pracuje i nie czyni starań by pracę znaleźć mimo ukończenia studiów wyższych. Podniósł, że widuje się z córka średnio raz w miesiącu i wówczas ponosi koszty jej utrzymania nie szczędząc niczego dziecku.

W rezultacie przedstawicielka ustawowa skłonna była zawrzeć ugodę z pozwanym na kwotę po 600 zł miesięcznie, pozwany zaś na kwotę po 500 zł miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Małoletnia powódka urodziła się (...) , pozwany uznał dziecko przed Kierownikiem USC.

dowód : odpis urodzenia małoletniej,

Powódka mieszka wraz z matką. Matka powódki jest na utrzymaniu pracującego za granicą męża, a ojczyma przedstawicielki ustawowej. Przedstawicielka ustawowa jest na utrzymaniu matki i ojczyma i to oni też ponoszą wszystkie koszty związane z utrzymaniem mieszkania / łącznie czynsz i pozostałe opłaty ok. 700-800 zł/ . Przedstawicielka ustawowa M. G. z zawodu jest pedagogiem po licencjacie i magistrem zarządzania. Nie pracuje, nie była zarejestrowana w PUP, a zarejestrowała się dopiero w lutym 2018r bez prawa do zaiłku. Do 2016r pracowała w sektorze bankowości gdzie zarabiała ok. 1.600 zł . W 2017r miała operację na kręgosłup, ale nie ma orzeczenia stwierdzającego niezdolność do pracy . Koszt utrzymania 7- letniej Oliwi , uczennicy klasy I, jej matka określa na kwotę średnio 1300 zł miesięcznie. Podaje, że na samo wyżywienie córki trzeba ok. 840 zł, dziecko je po dwa obiady i dwa śniadania, ubrania ok. 200 zł miesięcznie, świetlica 80 zł, za zajęcia taneczne 45 zł, wydatki szkolne ok. 100 zł – w tym wyjścia do filharmonii, do teatru. Małoletnia często się przeziębia i jednorazowo na leki trzeba wydać ok. 100 zł, nosi też okulary i co 3 miesiące za prywatną wizytę trzeba zapłacić 150 zł / ma dużą wadę wzroku +5/. Małoletnia nie ma przyznanych żadnych zasiłków.

Dowód : - faktury i przekazy bankowe za media w mieszkaniu rodziców przedstawicielki ustawowej,

- decyzja o zarejestrowaniu w PUP,

- faktury dot. wydatków na odzież małoletniej,

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej.

Pozwany pracuje jako mechanik w firmie (...) z zarobkiem ok. 3.500 zł. Innych dzieci nie ma. Na utrzymanie małoletniej O. płaci regularnie 400 zł. Okazjonalnie małoletniej po 100 zł przekazuje babka ojczysta. Pozwany spłaca kredyt mieszkaniowy uruchomiony w kwietniu 2014r - do 2039 roku. Miesięczna rata wynosi ok. 500 zł. Nadto ma samochód i ponosi koszty jego utrzymania. Pozwany kwotą 110 zł miesięcznie spłaca inny kredyt, za mieszkanie płaci 400 zł, za prąd 100 zł, za telewizję 110 zł.

Dowód : - przelewy bankowe dot. obciążeń pozwanego,

- zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu poznanego.

- częściowe przesłuchanie przedstawicielki ustawowej

W oparciu o przepis art. 302§1 kpc sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanego.

Sąd zważył co następuje :

Powództwo jest w dużej mierze zasadne.

Zgodnie z treścią art. 133§1 krio rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a z art. 135§1 krio wynika, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Z akt sprawy wynika, iż koszty utrzymania małoletniej powódki podane przez jej matkę na kwotę ok. 1300 zł miesięcznie są kosztami zawyżonymi. Sąd ma obowiązek obiektywizować te koszty. Już stanowczo zawyżony jest koszt samego tylko wyżywienia zaledwie 7- letniej powódki wskazany przez jej matkę na co najmniej 840 zł miesięcznie. Pozostałe wydatki mieszczą się w miarę w rozsądnych granicach i nie przekraczają średnich kosztów utrzymania dziecka w tym wieku. Uznał zatem sąd, że średni miesięczny koszt utrzymania małoletniej O. mieści się w granicach 900-1000 zł i jest usprawiedliwiony potrzebami dziecka, o których mowa w przepisie art. 135§1 krio.

Jeżeli zaś chodzi o możliwości zarobkowe pozwanego, to w ocenie Sądu są one tego rodzaju, że uzasadniają łożenie na rzecz powódki kwoty 550 zł alimentów miesięcznie. Za usprawiedliwione wydatki pozwanego uznał sąd obowiązek spłaty kredytów zaciągniętych za zakup i wyposażenie mieszkania. Kredyt ten został zaciągnięty w czasie gdy rodzice powódki tworzyli związek konkubencki , mieszkali razem i planowali dalsze wspólne życie, w tym zakup mieszkania. Po odliczeniu wskazanych niezbędnych wydatków pozwany powinien mimo to łożyć kwotę wyższą niż dobrowolnie dotychczas płaconą kwotę 400 zł.

Pozostałą część w zakresie utrzymania powódki powinna dołożyć jej matka M. G. i jest to kwota niższa niż zobowiązanie alimentacyjne pozwanego. Przedstawicielka ustawowa nie pracuje, jest na całkowitym utrzymaniu matki i ojczyma, ale to nie wyznacza jej możliwości zarobkowych. Ma ona ukończone studia wyższe o dwóch zawodach, nie jest uznana za osobę niezdolną do pracy. Przy założeniu, że obydwoje rodzice mają obowiązek utrzymania dziecka, również i ten obowiązek posiada jego matka. Nie można bowiem w sytuacji 7-io letniej powódki uznać, że matka w całości wypełnia swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste staranie się o powódkę.

Nie znalazł też Sąd argumentów na to, by uwzględnić powództwo w całości, gdyż ani usprawiedliwione potrzeby powódki ani możliwości zarobkowe pozwanego na to nie pozwalają – co zostało omówione powyżej, stąd w pozostałej części powództwo zostało oddalone.

W związku z powyższym uznał Sąd, iż kwota alimentów ustalona w wyroku jest kwotą , która spełnia przesłanki wynikające z treści art. 135§1 krio , a powództwo w pozostałym zakresie oddalił.

Ponieważ powódka zwolniona była od kosztów sądowych, na podstawie art. 11.ust.1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r o kosztach sądowych z poźn. zm., zasądzone stosowne koszty od pozwanego.

Powódka reprezentowana była przez profesjonalnego pełnomocnika, dlatego też sąd zasądził od pozwanego stosowną kwotę kosztów udziału w sprawie pełnomocnika, przy założeniu, że pozwany nie dał podstaw do wytoczenia powództwa do kwoty uznanej 400 zł.

Wyrok natychmiastowej wykonalności oparto na podstawie art. 333§1 pkt.1 kpc.