Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Kosiński

Protokolant: Bożena Oblińska

w obecności oskarżyciela : ----

po rozpoznaniu 16 marca 2018 r. na rozprawie w Legionowie sprawy :

M. M. (1), s. W. i H. z d. W., urodzonego (...) w W.

obwinionego o to, że :

W dniu 26 października 2017 o godz. 11:10 w miejscowości K. droga (...) kierując pojazdem marki S. (...) o nr. rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość 50 km/h o 51 km/h jadąc z prędkością 101 km/h

tj. o czyn z art. 92a k.w.

I.  Obwinionego M. M. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 92a k.w. wymierza mu karę grzywny w wysokości 500 ( pięćset ) złotych ;

II.  Na podstawie art. 118 § 1 k.p.w. i art. 119 k.p.w. w zw. z art. 627 k.p.k. zasądza od obwinionego M. M. (1) na rzecz Skarbu Państwa - Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie zryczałtowane wydatki w kwocie 100 ( sto ) złotych i 50 ( pięćdziesiąt ) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt II W 1016/17

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 października 2017 r. o godz. 11.10 w miejscowości K. , woj. (...) , (...) w terenie zabudowanym gdzie obwiązuje ograniczenie prędkości do 50 km/h pełniący służbę radiowozem oznakowanym funkcjonariusz Policji z (...) w L. st. post. M. C. po dokonaniu pomiaru prędkości samochodu marki S. (...) o nr. rej. (...) jadącego z kierunku miejscowości N. za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) nr fabryczny (...) podjął decyzję o zatrzymaniu do kontroli drogowej tego samochodu. Powodem zatrzymania samochodu marki S. (...) o nr. rej. (...) do kontroli drogowej był fakt iż kierowca tego pojazdu poruszał się z prędkości 101 km/h i o 51 km/h przekroczył dopuszczalną w tym miejscu prędkość 50 km/h. Kierowcą zatrzymanego pojazdu okazał się po wylegitymowaniu obwiniony M. M. (1) , któremu st. post. M. C. okazał dokonany za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) pomiar prędkości .

Pomiar prędkości samochodu marki S. (...) o nr. rej. (...) za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) nr fabryczny (...) został wykonany przez st. post. M. C. z odległości 237 m. Pomiar prędkości samochodu marki S. (...) o nr. rej. (...) został wykonany na prostym odcinku jezdni .

Laserowe urządzenia pomiarowe (...) nr fabryczny (...) posiadało aktualne w chwili dokonywania pomiaru świadectwo legalizacji ponownej ( k. 37 ) .

Obwiniony M. M. (1) ma ukończone 34 lat , żonaty , posiada na utrzymaniu 3 osoby , obecnie przebywa na urlopie bezpłatnym , nie był karany , nie leczy się odwykowo ani psychiatrycznie .

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów: częściowo wyjaśnień obwinionego M. M. (1) ( k. 44 ) , zeznań świadków : M. C. ( k. 44-46 ) i A. P. ( k. 46 ) oraz dokumentów w postaci : notatki urzędowej ( k. 1 ) , sprzeciwu od wyroku nakazowego ( k. 14 ) , kserokopii notatników służbowych ( k. 24-36 ) , świadectwa legalizacji ponownej ( k. 37 ) i informacji o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego ( k. 38 ) .

Obwiniony M. M. (1) staną pod zarzutem , iż w dniu 26 października 2017 o godz. 11:10 w miejscowości K. droga (...) kierując pojazdem marki S. (...) o nr. rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość 50 km/h o 51 km/h jadąc z prędkością 101 km/h to jest popełnienia czynu z art. 92 a k.w. .

Obwiniony M. M. (1) na rozprawie przed Sądem nie przyznał do pełnienia zarzucanego mu czynu ( k. 44 ). Obwiniony M. M. (1) wyjaśnił jaki przebieg miała kontrola drogowa w dniu 26 października 2017 r. w miejscowości K. . Obwiniony M. M. (1) wskazał iż przed zatrzymanie do kontroli drogowej jechał z prędkością około 65 km/h z kierunku N. , a przed nim z taką samą prędkością w odległości ok 50 m jechał inny samochód . W jego ocenie w miejscu gdzie został zatrzymany w miejscowości K. obowiązywało ograniczenie prędkości do 70 km/h. Do zatrzymania do kontroli drogowej doszło na prostym odcinku jezdni . Z dalszym wyjaśnień obwinionego M. M. (1) wynika iż po zatrzymaniu do kontroli drogowej kotrolujący go policjant okazał mu ręczny laserowy miernik prędkości na którego ekranie widniała prędkość 101 km/h i odległość z jakiej został dokonany pomiar 237 m ( k. 44 ) .

Sąd dał pełną wiarę wyjaśnieniom obwinionej M. M. (1) w części w której stwierdził po zatrzymaniu do kontroli drogowej funkcjonariusz Policji okazał mu ręczny miernik prędkości na którym był wskazany prędkość 101 km/h i odległość z jakiej został dokonany pomiar 237 m. Na wiarę zasługuje również ta część wyjaśnień obwinionego M. M. (1) z której wynika iż przed zatrzymaniem do kontroli drogowej poruszał się po prostym odcinku drogi . W tym zakresie wyjaśnienia obwinionego M. M. (1) są dokładne , spójne , logiczne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, zwłaszcza z zeznanymi świadka : M. C. ( k. 44-46 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę i dokumentów w postaci : notatki urzędowej ( k. 1 ) , kserokopii notatników służbowych ( k. 24-36 ) i świadectwa legalizacji ponownej ( k. 37 ) .

Na wiarę nie zasługuje natomiast pozostała część wyjaśnień obwinionego M. M. (1) w której stwierdził iż przed kontrolą drogową kierowany przez niego samochód poruszał się z prędkością ok. 65 km/h i że był przekonany iż w tym miejscu obowiązuje ograniczenie prędkości do 70 km/h . W tym zakresie wyjaśnienia obwinionego są wewnętrznie sprzeczne , niejasne i nielogiczne . Należy zauważyć iż zeznań świadka M. C. wynika jaki był przebieg pomiaru prędkości i kontroli drogowej samochodu kierowanego przez obwinionego i że do zatrzymania samochodu obwinionego doszło w terenie zabudowanym gdzie obowiązuje ograniczenie prędkości do 50 km/h ( k. 44-46 ).

Wyżej wskazane fakty podważają prawdziwość wyjaśnień obwinionego M. M. (1) w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków : M. C. i A. P. jako jasnym , dokładnym i precyzyjnym.

Z zeznań świadka M. C. – policjanta który dokonywał w dniu 26 października 2017 r. zatrzymania do kontroli drogowej samochodu marki S. (...) o nr. rej. (...) kierowanego przez obwinionego M. M. (1) wynika jaki przebieg miała kontrola drogowa samochodu obwinionego . Świadek M. C. w swoich zeznaniach opisał jak wyglądał pomiar prędkości samochodu marki S. (...) o nr. rej. (...) kierowanego przez obwinionego M. M. (2) za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) . Świadek M. C. wskazał w jaki sposób na prostym odcinku drogi w miejscowości K. droga (...) , gdzie obowiązywało ograniczenie prędkości do 50 km/h , dokonał pomiaru prędkości tego samochodu , który w momencie pomiaru znajdował się w odległości 237 m , a przed tym samochodem w momencie pomiaru nie znajdował się żaden inny pojazd . Ponadto z zeznań świadka M. C. wynika iż za każdym razem przed rozpoczęciem kontroli i dokonaniem pomiaru prędkości dokonuje kalibracji laserowego urządzenia pomiarowego (...) oraz jaki wygląda obsługa laserowego urządzenia pomiarowego (...) ( k. 44-46 ).

Natomiast świadek A. P. – funkcjonariusz (...) w L. który w dniu 26 października 2017 r. pełnił służbę wspólnie z st. post. M. C. wynika iż nie pamięta przebiegu przedmiotowej kontroli drogowej .

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 92a k.w. podlega karze kto, prowadząc pojazd, nie stosuje się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym. Przedmiotami ochrony przepisu art. 92 a k.w. są porządek i bezpieczeństwo ruchu drogowego zagrożone przez niedostosowanie się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym. W tym przypadku porządek ruchu drogowego jest zabezpieczony przez przestrzeganie dozwolonej prędkości poruszania się pojazdu, co niewątpliwie przekłada się na bezpieczeństwo ruchu drogowego. Przepis art. 92a k.w. porządkuje odpowiedzialność za wykroczenia polegające na przekroczeniu przez kierującego pojazdem dopuszczalnej prędkości, co dotychczas było przedmiotem odpowiedzialności bądź z art. 92 § 1, bądź z art. 97, w zależności od tego, czy przekroczenie było określone odpowiednio znakiem drogowym, czy też przepisami ustawy, co wielokrotnie prowadziło do nierównego traktowania osób naruszających wskazane przepisy. W dyspozycji przepisu art. 92 a kw. ustawodawca użył określenia „nie stosuje się do ograniczenia prędkości”, co w tym przypadku oznacza niepodporządkowanie się ograniczeniu prędkości obowiązującemu w ruchu drogowym nakazanemu znakiem drogowym lub wynikającym z przepisów ustawy, nieprzestrzeganie go czy też niestosowanie się do niego. Przy czym pojęcie ograniczenia należy tu interpretować jako ujęcie, zawarcie w pewnych ramach, granicach, co skutkuje tym, że czynność sprawcza w tym wypadku może polegać zarówno na przekroczeniu górnej granicy dozwolonej prędkości, jak i na zejściu poniżej dolnej nakazanej prędkości poruszania się pojazdu po danym odcinku drogi . W praktyce może dojść do rzeczywistego zbiegu komentowanego przepisu z art. 86, jeżeli sprawca, nie stosując się do przepisów ograniczających prędkość, spowodował zagrożenie w ruchu drogowym. Wówczas należy zastosować, zgodnie z treścią art. 9 § 1 k.w. , art. 86 k.w. jako przewidujący surowszą karę. ( za Tomasz Grzegorczyk (red.), Wojciech Jankowski, Monika Zbrojewska Komentarz do Kodeksu Wykroczeń ).

Działanie obwinionego M. M. (1) niewątpliwie wypełniło wszystkie znamiona wykroczeń z art. 92a k.w. w albowiem w dniu 26 października 2017 o godz. 11:10 w miejscowości K. ,droga DW nr (...) , kierując pojazdem samochodem marki S. (...) o nr. rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość 50 km/h o 51 km/h, jadąc z prędkością 101 km/h . Obwiniony M. M. (1) poruszał się w momencie wykonania pomiary prędkości za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) nr fabryczny (...) z prędkością 101 km/h ( wynik pomiaru ) . Pomiar prędkości samochodem marki S. (...) o nr. rej. (...) za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) nr fabryczny (...) został wykonany przez st. post. M. C. z odległości 237 m. Pomiar prędkości samochodem marki S. (...) o nr. rej. (...) został wykonany na prostym odcinku jezdni. Fakty te wynikają wprost z zeznań świadka M. C. ( k. 44-46 ) oraz wyjaśnień obwinionego M. M. (1) ( k. 44 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz z dokumentów w postaci notatki urzędowej ( k. 1 ) , kserokopii notatników służbowych ( k. 24-36 ) i świadectwa legalizacji ponownej ( k. 37 ) .

Ponadto należy wskazać iż laserowe urządzenia pomiarowe (...) nr fabryczny (...) posiadało aktualne w chwili dokonywania pomiaru świadectwo legalizacji ponownej ( k. 37 ) .

Z tych względów zarówno okoliczności sprawy , jak i wina obwinionego M. M. (1) nie budzą wątpliwości.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jaki i łagodzące.

W powyższej sprawie Sąd nie stwierdził istnienia wobec obwinionego M. M. (1) żadnych okoliczności łagodzących .

W powyższej sprawie Sąd na podstawie na podstawie art. 92 a kw. wymierzył obwinionemu M. M. (1) karę grzywny w wysokości 500 złotych. Sąd uznał , iż grzywna w wysokości 500 zł jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez obwinionego M. M. (1) . Wymierzenie obwinionemu M. M. (1) kary grzywny w wysokości 500 zł spełni zarówno cele zapobiegawcze i wychowawcze , jakie winny być osiągnięte w stosunku do ukaranego .

Na podstawie art. 118 § 1 k.p.w. i art. 119 k.p.w. w zw. z art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od obwinionego M. M. (1) na rzecz Skarbu Państwa - Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie zryczałtowane wydatki w kwocie 100 ( sto ) złotych i 50 ( pięćdziesiąt ) złotych tytułem opłaty.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.