Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2014r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Dominika Kurczewska

Protokolant: sekr. sąd. Joanna Mann

Po rozpoznaniu w dniu 08 stycznia 2014r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa M. M. (1)

przeciwko M. M. (2)

o alimenty

I.  zasądza alimenty od pozwanej M. M. (2) na rzecz powódki M. M. (1) w kwocie po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 10 czerwca 2013r., płatne z góry do dnia 05-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk powódki;

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  nakazuje pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa (kasa tutejszego Sądu) kwotę 210zł tytułem opłaty sądowej, od uiszczenia której powódka była zwolniona;

IV.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Na oryginale właściwy podpis.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10 czerwca 2013r. powódka M. wniosła o zasądzenie od pozwanej M. M. (2) alimentów za okres od 1 czerwca 2010r. w kwocie 1000 zł miesięcznie w terminie do dnia 5 – go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że jest córką pozwanej i L. M. urodzoną w czasie trwania związku małżeńskiego. Podała, że jest studentką Politechniki (...), nie posiada majątku ani nie uzyskuje dochodów na poczet kosztów swojego utrzymania. W utrzymaniu pomaga jej wyłącznie ojciec, a pozwana od kilku lat w żaden sposób nie przyczynia się do zaspokajania jej kosztów utrzymania. Odnośnie do możliwości zarobkowych pozwanej, powódka wskazała, że M. M. (2) uzyskuje dochody ze stosunku pracy i uzyskuje stałą rentę.

W odpowiedzi na pozew, pozwana zastępowana przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata uznała powództwo co do kwoty 250 zł miesięcznie , poczynając od dnia wytoczenia powództwa, płatnej w terminie do dnia 10 – go miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w ich płatności oraz wniosła o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w niniejszej sprawie:

Powódka M. M. (1) jest dzieckiem pochodzącym ze związku małżeńskiego L. M. i M. M. (2).

Dowód: odpis zupełny aktu urodzenia powódki k. 5.

Rodzice powódki rozwiedli się. M. M. (1) po rozstaniu rodziców początkowo do marca 2008r., zamieszkiwała z matką, następnie do maja 2009r. zamieszkiwała u babci, a od tego momentu zamieszkuje z ojcem i 22 – letnią siostrą M. w domu należącym do ojca położonym w miejscowości B.. Dom ogrzewany jest eko – groszkiem, rocznie na ten cel ojciec powódki przeznacza 7000 zł, co w przeliczeniu na miesiące daje kwotę 583 zł. Na koszty utrzymania domu składają się nadto miesięczne wydatki na: energię elektryczną – 250 zł, wodę – 60 zł (120 zł na 2 miesiące), wywóz śmieci – 50 zł, Internet – 90 zł miesięcznie. Łącznie utrzymanie domu wynosi około 1000 zł miesięcznie, z czego 1/3 tych kosztów, tj. kwota 340 zł przypada na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych powódki.

Do usprawiedliwionych potrzeb M. M. (1) zaliczyć należy również wydatki na: wyżywienie – 450 zł miesięcznie, na zakup środków higienicznych i kosmetycznych – 100 zł miesięcznie, zakupu odzieży i obuwia – 200 zł miesięcznie, rozrywkę – 100 zł miesięcznie oraz telefon komórkowy – 90 zł miesięcznie. Łącznie usprawiedliwione potrzeby M. M. (1) wraz z kosztami mieszkania wynoszą około 1300 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie powódki M. M. (1) – zapis na płycie CD – k. 92.

M. M. (1) rozpoczęła naukę w szkole podstawowej w wieku lat 5 i 9 miesięcy. W 2007r. zdała egzamin maturalny, którego wyniki nie były zgodne z jej oczekiwaniami, albowiem nie dawały jej możliwości rozpoczęcia studiów medycznych, które od zawsze były jej marzeniem. W następstwie uzyskania słabych ocen na maturze, powódka kilkukrotnie w latach 2008-2012r. przystępowała do poprawy egzaminu maturalnego.

W październiku 2007r. powódka rozpoczęła studia I stopnia na Politechnice (...) na Wydziale Podstawowych Problemów (...) na Kierunku (...) Biomedycznej o specjalności Optyka Biomedyczna w systemie stacjonarnym, a więc na kierunku pokrewnym do studiów medycznych. Czas trwania studiów zgodnie z programem to 3,5 roku, czyli 7 semestrów. Powódka jednak z uwagi na zaległości z matematyki i fizyki, które wyniosła jeszcze z liceum, gdzie uczęszczała do klasy profilowanej - biologiczno – chemicznej, była zmuszona dwukrotnie w trakcie studiów skorzystać z tzw. urlopu dziekańskiego czynnego. W trakcie tego urlopu, który wymieniona wzięła w trakcie trwania 3 i 6 semestru, realizowała zaległe kursy z matematyki i fizyki oraz kursy bieżące, które ostatecznie zaliczyła. Studia I stopnia powódka ukończyła w lutym 2012r., kiedy to w dniu 20 lutego 2012r. obroniła pracę dyplomową uzyskując tytuł zawodowy inżyniera optyka. Z uwagi na brak dostatecznej ilości chętnych, rekrutacja na studia (...) stopnia na kierunku obranym przez powódkę, nastąpiła z półrocznym opóźnieniem, tj. dopiero w sierpniu 2012r.

Okres tych wolnych 5 miesięcy powódka przeznaczyła na przygotowanie się do poprawy egzaminu maturalnego z biologii i fizyki, które poprawiła, ale nadal nie w pożądanym stopniu.

W dniu 1 sierpnia 2012r. powódka po wcześniejszym przystąpieniu do postępowania rekrutacyjnego została przyjęta na studia dzienne II stopnia na Politechnice (...) , Wydział Podstawowych Problemów (...) o kierunku Optyka trwające
4 semestry. Planowany termin ich ukończenia przypada na 30 września 2014r. Z racji tego, że większość materiałów edukacyjnych na przedmiotowych studiach jest udostępniana przez kadrę uczelni w formie elektronicznej, powódka nie ponosi znaczących wydatków na te cele.

W maju 2013r. M. M. (1) po raz kolejny przystąpiła do poprawy egzaminu maturalnego, a następnie dnia 10 września 2013r. po wcześniejszym przystąpieniu do postępowania rekrutacyjnego zastała przyjęta na Akademię Medyczną im. (...) we W., na Wydział Lekarski, Kierunek Lekarski na I rok studiów jednolitych magisterskich niestacjonarnych. Planowany termin ukończenia tych studiów to 30 września 2019r. Decyzję o podjęciu tych studiów powódka przedyskutowała z ojcem, który zobligował się do ich finansowania. Samo czesne za semestr studiów kosztuje 16 000 zł. Dochodzą do tego koszty podręczników – około 1000 zł za semestr.

Dowód: przesłuchanie powódki M. M. (1) – zapis na płycie CD – k. 92, kopii świadectwa dojrzałości wraz z informacją o uzyskanych wynikach k. 31 – 35, zaświadczenie o ukończeniu studiów k. 37, dyplomu ukończenia studiów wraz z suplementem k. 38 – 45, decyzja o przyjęciu na studia (...) stopnia k. 46, zaświadczenie z dnia 1.10.2012r. k. 47, decyzja z dnia 10.09.2013r. k. 48, umowa nr (...) k. 49- 51, rozstrzygniecie dziekana w przedmiocie urlopu dziekańskiego k. 80 - 82.

M. M. (1) po zdanej w 2007r. maturze w wakacje rozpoczęła pracę w Międzynarodowej Przychodni (...) we W. na podstawie umowy zlecenia. Kontynuowała ją po wakacjach 2007r. w mniejszym wymiarze czasu pracy aż do 2009r., jednocześnie studiując dziennie na Politechnice, dopasowując grafik pracy do zajęć na uczelni.

Nadto w dniu 23 lipca 2010r. ukończyła kurs wychowawcy kolonijnego i w roku 2010 i 2011 dorywczo podejmowała prace w tym zawodzie.

Kolejno w latach 2007, 2008, 2009, 2011r. powódka uzyskiwała dochód w wysokości: 6 804,00 zł, 6 271,20 zł, 3 556,80 zł, 747 zł.

W roku 2010, 2012 i 2013 powódka poświeciła na naukę i nie podejmowała nawet dorywczo żadnego zatrudnienia.

Dowód: przesłuchanie powódki M. M. (1) – zapis na płycie CD – k. 92, zaświadczenie o ukończeniu kursu do pełnienia funkcji wychowawcy k. 36, postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego k. 52, zaświadczenia z Urzędu Skarbowego o dochodzie w roku podatkowym 2007, 2008 i 2009 k. 75 - 77, postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 7.10.2013r. k. 78, zaświadczenia z Urzędu Skarbowego o dochodzie w roku podatkowym 2011 k. 79, informacja o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w roku podatkowym 2009 k. 83 -84, informacja o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w roku podatkowym 2008 k. 85-86, roczne obliczenie podatku w roku podatkowym 2007r. k. 87 – 89.

M. M. (2) jest rencistką, z tego tytułu co miesiąc uzyskuje świadczenie w wysokości 1657, 14 zł.

Dodatkowo pozwana jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w wymiarze ½ etatu w (...) Szpitalu (...) we W. jako Kierownik Poradni Genetycznej w wymiarze ½ etatu za wynagrodzeniem 1700 zł netto miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie M. M. (2) - zapis na płycie CD k. 118, decyzja ZUS we W. k. 18, wyciąg z rachunku bankowego pozwanej k. 19, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu pozwanej k. 20.

M. M. (2) zamieszkuje sama w trzypokojowym mieszkaniu położonym przy l. Jabłecznej we W.. Na utrzymanie mieszkania wydatkuje co miesiąc kwotę około 670 zł, z czego 455 zł na czynsz, 70 zł na energię elektryczną, 20 zł na wywóz śmieci, 122 zł na telefon i Internet oraz 20 zł ubezpieczenie mieszkania (247 zł rocznie).

Wymieniona spłaca pożyczkę w wysokości 430 zł miesięcznie zaciągnięta u swojego pracodawcy, przy czym płatność ostatniej raty pożyczki przypada na kwiecień 2014r. Dbając o rozwój zawodowy, pozwana pobiera dodatkowe lekcje języka angielskiego, za co miesięcznie płaci po 25 zł.

Na jej pozostałe koszty utrzymania składają się comiesięczne wydatki na: wyżywienie – 450 zł, środki higieniczne i kosmetyczne – 100 zł, leki 200 zł, 200 – odzież i obuwie, gaz do samochodu – 200 zł.

Dowód: przesłuchanie M. M. (2) - zapis na płycie CD k. 118, potwierdzenie przelewów za czynsz k. 66, potwierdzenie przelewów za język angielski k. 69, potwierdzenie przelewu spłaty pożyczki k. 68, potwierdzenie przelewu za telefon i Internet k. 71, polisa ubezpieczenia domu k. 72 – 74.

W wyniku podziału majątku dorobkowego rodziców powódki, M. M. (2) otrzymała m.in. własność mieszkania w którym zamieszkuje, lokal użytkowy przy ul. (...) we W., działkę budowlaną w D., gmina K..

Lokal użytkowy przy ul. (...) we W., w czasie gdy dysponował nim ojciec powódki był wynajmowany do grudnia 2011r. Następnie pozwana przeprowadziła remont lokalu, w grudniu 2013r. podłączono w nim ponownie media. W związku z jego utrzymaniem ponosi koszty w wysokości 417 zł za czynsz oraz 49 zł miesięcznie za tzw. gotowość licznikową. Pozwana złożyła ofertę wynajęcia lokalu za łączną kwotę 2200 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie M. M. (2) - zapis na płycie CD k. 118, wydruk ze strony autogiełda k. 64-65, potwierdzenie przelewu za czynsz k. 70.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na zgromadzonych w sprawie dokumentach, którym dał wiarę w całości.

Podstawą ustaleń faktycznych stały się również dowody w postaci przesłuchania powódki, które Sąd uznał za wiarygodne w całości, nie mniej na nieco niższym poziomie ustalił jej usprawiedliwione potrzeby w zakresie wyżywienia i zakupu odzieży i obuwia, co zostanie szczegółowo omówione w rozważaniach prawnych. Sąd również dowód z przesłuchania pozwanej uczynił podstawa ustaleń faktycznych w sprawie w szczególności w zakresie okoliczności dotyczących jej źródeł utrzymania i ponoszonych przez nią wydatków na bieżące utrzymanie. Podobnie jak w wypadku dowodu z przesłuchania powódki, Sąd miał możliwość dokonać oceny jej twierdzeń w tym przedmiocie, posiłkując się przedłożonymi przez nią dowodami w postaci dokumentów, których wyniki analiz korespondowały z podnoszonymi przez pozwaną okolicznościami istotnymi dla rozstrzygnięcia.

Sąd zważył, co następuje:

Żądanie zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Motywując swoje rozstrzygnięcie w pierwszej kolejności zauważyć należy, iż podstawą żądania powódki był art. 133 k.r.o. zgodnie z którym rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Mając na uwadze, iż usprawiedliwione potrzeby to przede wszystkim te, których zaspokojenie zapewni uprawnionemu odpowiedni do jego wieku i uzdolnień prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy, Sąd zgodził się z przedstawionymi w pozwie twierdzeniami powoda, iż z uwagi na pobieraną naukę na poziomie studiów wyższych i to aktualnie równolegle na dwóch kierunkach, to M. M. (1) nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać, albowiem z uwagi na częstotliwość zajęć jest pozbawiona możliwości podjęcia pracy zarobkowej. Co więcej nie można nawet od wymienionej tego wymagać. Celem nadrzędnym bowiem jest ukończenie przez nią studiów na Politechnice (...).

Jak powszechnie przyjmuje się zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie Sądu Najwyższego obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka mieści się w katalogu obowiązków troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka nałożonych przepisem art. 96 kro. Czas trwania tego obowiązku nie jest ograniczony terminem i nie pozostaje też w zależności od osiągnięcia przez uprawnionego określonego stopnia wykształcenia. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie obowiązku, jest to, czy dziecko może się utrzymać samodzielnie. Dziecko, które osiągnęło nie tylko pełnoletniość, ale zdobyło także wykształcenie umożliwiające podjęcie pracy zawodowej, pozwalającej na samodzielne utrzymanie, nie traci uprawnień do alimentów, jeżeli np. chce kontynuować naukę i zamiar ten znajduje uzasadnienie w dotychczas osiąganych wynikach. W tym też duchu wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 listopada 1997 r. III CKN 257/97 (OSNC 1998/4 poz. 70) i szeregu późniejszych orzeczeń.

W orzeczeniu Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 1999r. (II CKN 828/97 ) z kolei Sąd Najwyższy wprost wskazał, że rodzice pełnoletniego dziecka, które kontynuuje naukę, obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem niego.

Przedmiotowego obowiązku co do zasady nie kwestionuje również sama pozwana, nie zgadza się ona tylko z wysokością żądanych alimentów. M. M. (2) bowiem uznała roszczenie pozwu w zakresie alimentów bieżących do kwoty 250 zł miesięcznie.

Tym samym, rozpoznając niniejszą sprawę Sąd nie badał, czy ale jedynie w jakiej wysokości pozwana winna partycypować w kosztach utrzymania córki.

Ustalając wysokość świadczeń alimentacyjnych Sąd kierował się także regulacją przewidzianą w art. art. 135 § 1 kro, zgodnie z którym zakres świadczeń alimentacyjnych jest wyznaczany z jednej strony przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, z drugiej zaś - przez możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego. Usprawiedliwione potrzeby to potrzeby, których zaspokojenie zapewni uprawnionemu odpowiedni do jego wieku i uzdolnień prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Wziął również pod uwagę jedną z podstawowych zasad dotyczących alimentów, mianowicie, że dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami.

Analizując materiał dowodowy zgromadzony w sprawie pod kątem wskazanego przepisu, Sąd w pierwszej kolejności uznał, że M. M. (2) ma obowiązek do uczestniczenia w zaspokajaniu usprawiedliwionych potrzeb córki do czasu zakończenia przez nią edukacji na poziomie studiów dziennych II stopnia na Politechnice (...), Wydział Podstawowych Problemów (...) o kierunku Optyka trwających
4 semestry, który planowany termin ukończenia przypada na 30 września 2014r. Podjęcie przedmiotowych studiów jest uzasadnionym następstwem ukończenia przez wymienioną studiów I stopnia na tym Wydziale, co miało miejsce w dniu 20 lutego 2012r., kiedy to M. M. (1) obroniła dyplom i uzyskała tytuł zawodowy inżyniera – optyka. W tym zakresie wskazać należy również, że Sąd miał na uwadze fakt, że powódka w czasie studiów I stopnia dwukrotnie w czasie trwania 3 i 6 semestru korzystała z urlopu dziekańskiego czynnego, udzielonego jej w celu ponownego zdania egzaminów z matematyki i fizyki, a w konsekwencji miała roczne opóźnienie w ich zakończeniu. Nie mniej Sąd za przekonujące i uzasadnione, uznał, podane przez powódkę okoliczności, mianowicie fakt, że zaległości jakie miała z przedmiotów ścisłych, tj. matematyki i fizyki, były następstwem ograniczonego programu nauki w tym zakresie w czasie, gdy wymieniona uczęszczała do liceum ogólnokształcącego do klasy o profilu biologiczno – chemicznym. Nadto wymieniona właściwie ów urlop wykorzystała, albowiem uzyskała ostatecznie zaliczenia z obu wskazanych przedmiotów. Również fakt, że zaraz po zakończeniu studiów I stopnia w lutym 2012r., powódka nie podjęła studiów (...) stopnia, nie był działaniem przez nią zawinionym i nie wynikał z jej lekceważącego stosunku do nauki, czy też braku należytej staranności w kontynuowaniu nauki. Przeciwnie, jak powódka wyjaśniła w trakcie przesłuchania przed Sądem, owe półroczne opóźnienie było następstwem czynników organizacyjnych. W marcu 2012r. nie była prowadzona rekrutacja na ten kierunek z uwagi na zbyt małą liczbę osób chętnych. Została ona przeprowadzona dopiero w sierpniu 2012r. i zakończyła się dla powódki pozytywnie, tj. przyjęciem na studia (...) stopnia. Co więcej ów półroczny okres powódka przeznaczyła na naukę, tj. przygotowanie do matury poprawkowej, do której podeszła i pozytywnie zdała egzaminy. Z tych właśnie względów, Sąd uznał, że do czasu uzyskania stopnia naukowego magistra na tym kierunku, co winno nastąpić w dniu 30 września 2014r., pozwana winna wypełniać swój ustawowy obowiązek alimentacyjny wobec córki. Z tym momentem bowiem M. M. (1) osiągnie samodzielność życiową i będzie dostatecznie przygotowana do podjęcia pracy zawodowej, a co za tym idzie do zaspokajania własnych potrzeb przez uzyskane z pracy zawodowej środki pieniężne.

Na podstawie materiału dowodowego zaoferowanego przez powódkę, Sąd ustalił również, że w maju 2013r. M. M. (1) po raz kolejny przystąpiła do poprawy egzaminu maturalnego, a następnie dnia 10 września 2013r. po wcześniejszym przystąpieniu do postępowania rekrutacyjnego została przyjęta na Akademię Medyczną im. (...) we W., na Wydział Lekarski, Kierunek Lekarski na I rok studiów jednolitych magisterskich niestacjonarnych. Planowany termin ukończenia tych studiów to 30 września 2019r. Samo czesne za semestr studiów kosztuje 16 000 zł. Dochodzą do tego koszty podręczników – około 1000 zł za semestr.

Sąd uznał jednak, że matka powódki nie ma obowiązku partycypować w kosztach związanych z przedmiotową edukacją córki. Na takie zapatrywanie Sądu miało wpływ kilka czynników.

W pierwszym rzędzie Sąd uznał, że podjecie nauki na kierunku lekarskim było suwerenną decyzją dorosłej osoby, którą zresztą podjęła po konsultacji z ojcem, który przyjął na siebie obowiązek ponoszenia kosztów z tym związanych. Nadto studnia przedmiotowe M. M. (1) podjęła w wieku 23 lat, a więc ze znacznym opóźnieniem edukacyjnym, przy jednoczesnym uzyskaniu niebawem, we wrześniu 2014r. przez nią zawodu, który bez żadnych przeszkód, pozwoli jej podjąć zatrudnienie zgodne z uzyskanym tytułem zawodowym - mgr optyka.

Powyższe okoliczności zdaniem Sądu wyłączają obowiązek pozwanej wspomagania córki w tym zakresie, nie mniej nie ma przeszkód by pozwana czyniła to dobrowolnie.

Sąd miał przy tym na uwadze, okoliczność, że studiowanie na tym kierunku od zawsze było marzeniem powódki, nie mniej z drugiej strony, jak sama powódka wskazała, by dostać się na ów kierunek aż sześciokrotnie przystępowała do egzaminu maturalnego, nadto ma zamiar czynić to po raz kolejny by studiować na obranym kierunku w systemie dziennym. To zaś potwierdza, że wymieniona mimo posiadanych zdolności osobistych, nie przykładała się należycie do nauki. Bo choć można za zasadne przyjąć jej tłumaczenie, że przystępując po raz pierwszy do egzaminu maturalnego, powódka była o dwa lata młodsza od reszty maturzystów i miała problemy rodzinne w domu, co miało negatywny wpływ na wynik matury, to już w wypadku kolejnych pięciu egzaminów poprawkowych, te okoliczności nie mogą być brane pod uwagę w takim stopniu.

Przy tak poczynionych ustaleniach co do okresu obciążenia pozwanej obowiązkiem alimentacyjnym na rzecz córki, Sąd ustalając zakres tego obowiązku uznał dalej, że niemal wszystkie potrzeby bieżące jakie powódka określiła jako usprawiedliwione, należy tak traktować.

Sąd ustalił miesięczne usprawiedliwione potrzeby M. M. (1) na poziomie 1300 zł miesięcznie. Zaliczył doń koszty utrzymania domu – 340 zł (1/3 łącznych kosztów jego eksploatacji), wyżywienia – 450 zł miesięcznie, zakupu odzieży i obuwia w wysokości 200 zł miesięcznie, kosmetyków i środków higienicznych – 100 zł miesięcznie, utrzymania telefonu komórkowego – 90 zł miesięcznie.

Sąd jako usprawiedliwione potraktował wydatki M. M. (1) na życie kulturalne i rozrywkę w wysokości odpowiednio po 100 zł miesięcznie, uznając, że nie zostały one zawyżone, jeżeli wziąć pod uwagę aktualne tempo wzrostu gospodarczego, cen towarów takich jak książki, płyty, czy cen biletów do kina, czy teatru.

Sąd zgodnie z oświadczeniem powódki, nie wliczył weń kosztów edukacji na Politechnice (...), a to z uwagi na oświadczenie powódki, że są one niewielkie, albowiem większość materiałów edukacyjnych jest udostępniania jej przez prowadzących zajęcia w formie elektronicznej.

Jak wynika z powyższego, Sąd nie wliczył również w poczet bieżących kosztów utrzymania powódki kosztów paliwa, które ta określiła na poziomie 800 – 900 zł miesięcznie. Otóż fakt, że powódka zamieszkuje poza W., nie oznacza, że nie może ona korzystać z środków komunikacji publicznej, których koszty są znacznie niższe (około 50 zł miesięcznie) chociażby z racji tego, że jest studentką i ma zniżkę. M. M. (1) nie podała żadnych okoliczności , które byłyby przeciwwskazaniem do korzystania z publicznej formy transportu.

Nadto za zawyżone Sąd uznał podane przez M. M. (1) koszty jej wyżywienia i zakupu odzieży i obuwia, które ta określiła na poziomie odpowiednio po 500-600 zł i 300 zł miesięcznie. W ocenie Sądu przedmiotowe potrzeby mogą być zaspokojone w kwotach odpowiednio po 450 zł i 200 zł miesięcznie, tj. w takim samym zakresie jak w wypadku analogicznych kosztów utrzymania pozwanej. M. M. (1) jest osobą dorosłą, trudno więc przyjąć, że w jej wypadku konieczna jest tak częsta wymiana garderoby.

Przechodząc do kolejnej przesłanki decydującej o wysokości obowiązku alimentacyjnego, tj. możliwości zarobkowych zobowiązanego, Sąd przyjął, że są one wysokie i kształtują się one na poziomie około 4850 zł miesięcznie netto. Powyższe ustalił na podstawie dowodu z przesłuchania pozwanej oraz zaświadczenia o wynagrodzeniu i wysokości wypłacanej jej przez ZUS renty. Jak wynika z przedmiotowych dowodów pozwana jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w wymiarze ½ etatu w (...) Szpitalu (...) we W. jako Kierownik Poradni Genetycznej w wymiarze ½ etatu za wynagrodzeniem 1700 zł netto miesięcznie i dodatkowo uzyskuje rentę w wysokości 1657 zł miesięcznie.

Dodatkowo Sąd uznał, że w poczet możliwości zarobkowych pozwanej wliczyć należy kwotę 1500 zł netto miesięcznie, tj. kwoty jaką wymieniona może przy dołożeniu należytej staranności uzyskać z tytułu wynajmu lokalu użytkowego, położonego we W. przy ul. (...), jaki przypadł jej po dokonaniu przez byłych małżonków podziału majątku dorobkowego. O powyższym zadecydował fakt, że w czasie gdy lokalem tym dysponował ojciec powódki był wynajmowany do grudnia 2011r. Nadto po pozwana przeprowadziła remont lokalu, co wzmaga jego atrakcyjność na rynku. Jak wskazała sama ozwana złożyła ona ofertę wynajęcia lokalu za łączną kwotę 2200 zł miesięcznie. Tym samym pod odjęciu od przedmiotowej kwoty kosztów jego otrzymania tj. opłaty za czynsz w wysokości 417 zł oraz pozostałych mediów w kwocie około 300 zł miesięcznie, jest ona w stanie uzyskać z tego tytułu dochód na poziomie 1500 zł netto miesięcznie.

Ustalając możliwości zarobkowe zobowiązanej, Sąd wziął pod uwagę również ponoszone przez nią koszty bieżącego utrzymania siebie. M. M. (2) zamieszkuje sama w trzypokojowym mieszkaniu położonym przy l. Jabłecznej we W.. Na utrzymanie mieszkania wydatkuje co miesiąc kwotę około 670 zł, z czego 455 zł na czynsz, 70 zł na energię elektryczną, 20 zł na wywóz śmieci, 122 zł na telefon i Internet oraz 20 zł ubezpieczenie mieszkania (247 zł rocznie). Dodatkowo spłaca ona pożyczkę w wysokości 430 zł miesięcznie zaciągnięta u swojego pracodawcy, przy czym płatność ostatniej raty pożyczki przypada na kwiecień 2014r. Dbając o rozwój zawodowy, pozwana pobiera dodatkowe lekcje języka angielskiego, za co miesięcznie płaci po 250 zł.

Na jej pozostałe koszty utrzymania składają się comiesięczne wydatki na: wyżywienie – 450 zł, środki higieniczne i kosmetyczne – 100 zł, leki 200 zł, 200 – odzież i obuwie, gaz do samochodu – 200 zł.

Reasumując M. M. (2) na utrzymanie siebie co miesiąc wydatkuje średnio kwotę 2500 zł.

Ojciec powódki z kolei, który także jest lekarzem, prowadzi prywatną praktykę lekarską lekarzem pediatrą i oprócz tego dyżuruje w kilku szpitalach. Jego miesięczne dochody są około trzykrotnie wyższe aniżeli pozwanej i kształtują się na poziomie 15 000 zł netto miesięcznie.

Mając więc na uwadze zakres usprawiedliwionych potrzeb powódki, które zostały oszacowane na 1300 zł miesięcznie oraz zakres możliwości zarobkowych obojga zobowiązanych, gdzie zachodzi duża dysproporcja, Sąd doszedł do przekonania, iż pozwana powinna partycypować w kosztach utrzymania córki w wysokości po 600 zł miesięcznie. Udział ojca w utrzymaniu powódki powinien być zatem wyższy i wynosić 700 zł miesięcznie.

Dokonując przedmiotowego rozdzielenia kosztów utrzymania powódki w podany sposób, Sąd wziął pod uwagę okoliczność, że mimo, iż dochody jej ojca są wyższe aniżeli matki, to wymieniony ponosi również niemal samodzielnie koszty utrzymania drugiej młodszej córki, która również jest studentką. Ponadto podkreślić należy, iż dotąd matka nie partycypowałą w kosztach utrzymania powódki, odkąd ta zamieszkuje osobno.

Odnosząc się do żądania powoda alimentów wstecz, tj. zasądzenia alimentów za okres od 1 czerwca 2010r., Sąd uznał, że powództwo w tym zakresie nie może zostać uwzględnione.

Otóż z samej istoty obowiązku alimentacyjnego wynika, że polega on na dostarczaniu przez zobowiązanego środków do pokrycia potrzeb bieżących osoby uprawnionej. Dochodzenie zatem alimentów za czas poprzedzający wytoczenie powództwa jest sprzeczne z istotą tej instytucji, natomiast nie wykluczone. W tej kwestii wypowiedział się Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów, stanowiącej zasadę prawną z dnia 28 września 1949 r. (C 389/49), gdzie wskazał, że dopuszczalne jest dochodzenie roszczeń alimentacyjnych za okres poprzedzający wytoczenie powództwa, a w szczególności roszczeń dziecka pozamałżeńskiego względem jego ojca o zaległe świadczenia okresowe z tytułu kosztów wychowania i utrzymania w przypadku, gdy pozostały niezaspokojone potrzeby lub zobowiązania zaciągnięte przez uprawnionego względem osoby trzeciej na pokrycie tychże kosztów. Przedmiotowa zasada jest nadal uznawana za aktualną w orzecznictwie pod rządami obecnego k.r.o. (patrz . wyrok SN z dnia 8.06.1976r. III CRN 88/76). Zgodnie zaś z treścią art. 137§2 kro niezaspokojone potrzeby uprawnionego z czasu przed wniesieniem powództwa o alimenty sąd uwzględnia zasądzając odpowiednią sumę pieniężną.

Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej spawy, stwierdzić należy, że powódka w żaden sposób, nie wykazała aby jakiekolwiek jej potrzeby czy to z zakresu utrzymania czy też wychowania w okresie od czerwca 2010r. do dnia wniesienia powództwa, tj. do dnia 10 czerwca 2013r. były nie zaspokojone. Przeciwnie z jej twierdzeń złożonych w trakcie przesłuchania przed tut. Sadem wynika wprost, że do dnia wniesienia pozwu wszelkie jej potrzeby były zaspokajane przez ojca.

Jeżeli natomiast przyjąć, że wszelkie potrzeby w tym okresie były zaspokojone z środków finansowych ojca, wówczas to właśnie ojciec powódki, który zamiast pozwanej pokrył koszty utrzymania czy wychowania córki we wskazanym okresie, ma roszczenie regresowe względem pozwanej, w zakresie jakim zaspokajał potrzeby córki ponad swój udział w jej utrzymaniu.

Z tych wszystkich przyczyn Sąd tylko częściowo uwzględnił powództwo, zasądzając na rzecz powódki od pozwanej kwotę 600 zł tytułem alimentów, począwszy od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 10 czerwca 2013r. o czym orzekł w pkt I orzeczenia. W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalenie (pkt II wyroku).

Powódka jako uprawniona do alimentacji zwolniona była z obowiązku uiszczenia opłaty od pozwu, dlatego też na mocy art. 113 ust. 1 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych brakującą opłatą w kwocie 210 zł należało obciążyć pozwaną, co znalazło wyraz w pkt III wyroku.

W oparciu o przepis art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w punkcie I nadano rygor natychmiastowej wykonalności (pkt IV wyroku).