Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w. (1) III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia SR Ewa Stępień

Protokolant st. sekr. sąd. Janina Ryszczyk

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2018 r. w. (1) na rozprawie

sprawy z powództwa:

małoletniego L. R. działającego przez matkę M. M. (1)

przeciwko:

E. R. (1)

o: alimenty

I.  zasądza od pozwanego E. R. (1) na rzecz małoletniego powoda L. R. ur. (...) w G., alimenty w kwocie po 500,- zł (pięćset złotych) miesięcznie płatne do rąk matki małoletniego powoda M. M. (1), poczynając od dnia 01 lutego 2018r., do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności każdej z rat,

II.  oddala powództwo w pozostałej części

III.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w. (1)) kwotę 300,- zł (trzysta złotych) tytułem opłaty sądowej od której zwolniony był małoletni powód

IV.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu poniesionymi przez powoda i nie obciąża powoda kosztami procesu poniesionymi przez pozwanego

V.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 447/16

UZASADNIENIE

W dniu 07 czerwca 2016r. do Sądu Rejonowego w. (1) wpłynął pozew małoletniego L. R. działającego przez matkę M. M. (1) o zasądzenie alimentów w kwocie 800,- zł miesięcznie od pozwanego ojca powoda E. R. (1), poczynając od dnia 1 czerwca 2016 r a także o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że od czasu rozstania z matką małoletniego pozwany nie łożył na utrzymanie syna. Koszt utrzymania dziecka to ok. 1200,- zł, na co składają się następujące koszty: pieluchy 90,- zł, mleko modyfikowane dla alergików 148,- zł, wyżywienie 435,- zł, odzież 100,- zł, leki 50,- zł, zabawki i książki 50,- zł, kosmetyki 50,- zł, udział w kosztach utrzymania mieszkania 200,- zł. Z uzasadnienia pozwu wynika, że matka dziecka aktualnie jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Małoletni i jego matka pozostają obecnie na całkowitym utrzymaniu rodziców matki dziecka.

W odpowiedzi na pozew z dnia 28 lipca 2016 r. pozwany E. R. (1) uznał powództwo do kwoty po 500,- zł miesięcznie i wniósł o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie. Wniósł również o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazano, że pozwany odmówił przekazywania jakichkolwiek środków na rzecz utrzymania małoletniego albowiem matka dziecka przetrzymuje je w T. wbrew woli ojca. Zakwestionowano również wskazane w pozwie koszty zakupu mleka modyfikowanego dla alergików kwocie 148,- zł, bowiem kosztuje ono 50,- gdyż jest nabywane na receptę z 70% zniżką (koszt jednej puszki to ok. 17,- zł). Pozwany zakwestionował również kwotę wskazaną na wyżywienie małoletniego bowiem jego zdaniem jest ona zawyżona o co najmniej 100,- zł. Z uzasadnienia wynika również, że obecnie zarobki pozwanego wynoszą ok. (...) zł miesięcznie, zaś jego miesięczny koszt utrzymania wynosi 1.700,- zł miesięcznie a składają się na to: dojazdy do pracy 200,- zł, jedzenie i ubrania 500,- zł, opłaty za mieszkanie 700,- zł, dojazdy co tydzień do T. 300,- zł.

W odpowiedzi na pozew zawarto również wniosek o zawieszenie postępowania do czasu prawomocnego zakończenia postępowań toczących się przed Sądem Rejonowym w. (1) w przedmiocie ustalenia miejsca pobytu mał. L. R. wraz z wnioskiem o przyznania władzy rodzicielskiej E. R. (1) oraz o ograniczenie władzy rodzicielskiej M. M. (1) i uregulowanie kontaktów.

Na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2016 r. pełnomocnik strony powodowej wyraził zgodę na zawieszenie postępowania. Strony zgodnie ustaliły, że w czasie trwania postępowania pozwany będzie płacił alimenty w kwocie po 500,- zł miesięcznie, bez konieczności wydawania postanowienia przez Sąd.

Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2016 r. na mocy art. 177 § 1 pkt 1 kpc postępowanie w sprawie zostało zawieszone.

Pismem procesowym z dnia 12 września 2017 r. pełnomocnik strony powodowej wniósł o podjęcie zawieszonego postępowania. Jednocześnie oświadczył on, iż strona powodowa podtrzymuje pozew i wyraża gotowość zawarcia ugody sądowej na kwotę 500,- zł miesięcznie, która jest równa alimentom, które pozwany obecnie dobrowolnie płaci na rzecz syna.

Postanowieniem z dnia 21 września 2017r. na podstawie art. 181 § 1 pkt 2 kpc podjęto zawieszone postępowanie.

Na rozprawie w dniu 29 stycznia 2018 r. pełnomocnik strony powodowej zaproponował do zawarcia ugody kwotę po 500,- zł miesięcznie od 1 lutego 2018 r.

Pozwany wskazał, że wyraziłby zgodę na taką kwotę, ale w sytuacj, gdby matka dziecka pozwoliłaby innej osobie niż on odbierać małoletniego na kontakty co ograniczyłoby jego wydatki.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletni L. R. urodzony (...) w G., jest dzieckiem pochodzącym z nieformalnego związku (...).

Dotychczas obowiązek alimentacyjny pozwanego względem małoletniego powoda nie był ustalony.

/okoliczności bezsporne, a nadto dowód: odpis skrócony aktu urodzenia mał. – k.7 akt/

Postanowieniem Sądu Rejonowego w. (1) z dnia 29 maja 2017 r. wydanym w sprawie I. N. (...) w punkcie 1 wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim L. R. powierzono jego matce, M. M. (1), ustalając miejsce zamieszkania dziecka każdorazowo jaki miejsce zamieszkania jego matki, zaś E. R. (2) władzę te ograniczono do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka. W punkcie 2 sentencji ustalono kontakty E. R. (1) z małoletnim:

-

w co drugi weekend od piątku od godz. 17:30 do niedzieli do godz. 19:00,

-

w wakacje w okresie od 16 lipca od godz. 15:00 do 31 lipca do godz. 19:00 oraz od dnia 15 sierpnia od godz. 15:00 do dnia 30 sierpnia do godz. 19:00

-

w okresie ferii zimowych przez pierwszy tydzień ferii od pierwszej soboty od godz. 10:00 do najbliższego po tej sobocie piątku do godz. 19:00

-

w okresie Świąt Bożego Narodzenia w latach nieparzystych od 24 grudnia od godz. 15:00 do 26 grudnia do godz. 15:00

-

w okresie Ś. Wielkanocnych w latach parzystych od soboty wielkanocnej od godz. 15:00 do poniedziałku wielkanocnego do godz. 15:00

/dowód: postanowienie z dn. 29.05.2017r. – k. 691-692 akt (...) (...) Sądu Rejonowego w. (1)/

Na skutek apelacji obu stron Sąd Okręgowy w. (1) postanowieniem z dnia 15 grudnia 2017 r. zmienił zaskarżone postanowienie w punkcie 2. Sentencji o tyle, że ustalił, iż kontakty w co drugi weekend odbywać się będą od czwartku od godz. 17:00, kontakty w okresie wakacyjnym odbywać się będą od godz. 10:00, w okresie ferii zimowych kontakty będą odbywały się do kolejnej soboty zaś w okresie Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy kontakty odbywać się będą od godz. 13:00.

/dowód: postanowienie z dn. 15.12.2017r. SO w. (1) – k. 915 akt (...) (...) Sądu Rejonowego w. T./

Matka małoletniego powoda M. M. (1) ma obecnie (...) lata. Oprócz małoletniego L. nie ma innych dzieci.

M. M. (2) z małoletnim L. mieszka u swojej babci. Pokrywa z tego tytułu 2/3 opat mieszkaniowych, które wynoszą łącznie ok. 600,- zł miesięcznie.

M. M. (1) jest obecnie studentką studiów stacjonarnych na kierunku lingwistyka praktyczna i copywriting na (...) w T.. Otrzymuje stypendium socjalne w wysokości 1.130,- zł miesięcznie.

Pomagają jej rodzice m.in. robiąc zakupy.

Do września 2017 r. otrzymywała zasiłek rodzinny i świadczenie 500+ na małoletniego. Ze względu na brak orzeczenia o alimentach aktualnie nie ma uprawień do świadczenia wychowawczego na dziecko.

M. M. (1) jest zdrową osobą.

/dowód: decyzja o uznaniu za bezrobotną – k. 9

decyzja o przyznaniu stypendium socjalnego – k. 64

przesłuchanie matki małoletniego powoda – k. 77v.-78./

E. R. (1) ma obecnie (...) lata. Małoletni L. jest także jego jedynym dzieckiem pozostającym na utrzymaniu.

Od 1 czerwca 2017 r. E. R. (1) jest zarejestrowany jako bezrobotny. Od 18 lipca 2017 r. do 31 października 2017 r. otrzymywał stypendium naukowe z Urzędu Pracy w wysokości (...) zł netto miesięcznie.

Do 26 grudnia 2017 r. odbywał szkolenie z programowania i raz w miesiącu jeździł do B. pracować.

Obecnie E. R. (1) nadal pracuje dorywczo pod B.. Jeździ tam raz w miesiącu na kilka dni. Zarabia 12 euro za godzinę. Łącznie jego wynagrodzenie wynosi ok. 2.000 zł netto miesięcznie po odliczeniu kosztów dojazdu B.-G..

E. R. (1) mieszka wraz z przyjaciółką w mieszkaniu należącym do jego ojczyma. Gdy uzyskiwał stypendium naukowe zarówno on jak i jego przyjaciółka płacili ojczymowi pozwanego po 800,- zł miesięcznie odstępnego. Obecnie pozwany płaci mu 300,- zł, zaś jego przyjaciółka nadal płaci 800,- zł miesięcznie. Pozostałe opłaty za mieszkanie wynoszą: czynsz 500,- zł miesięcznie, prąd 120,- zł miesięcznie, gaz 100,- zł miesięcznie. Dodatkowo E. R. (1) opłaca telefon i Internet 129,- zł miesięcznie.

Pozwany ma wrzody. Bierze leki, których koszt wynosi ok.50,- zł miesięcznie.

E. R. (1) studiuje zaocznie. Czesne wynosi 800,- zł miesięcznie. Opłaca je jego ojciec.

/dowód: zaświadczenie dot. wysokości stypendium – k. 63

przesłuchanie pozwanego – k. 78-78v./

Małoletni L. R. ma obecnie 2,5 roku. Chodzi do publicznego żłobka, za który opłata wynosi 300,- zł miesięcznie.

Małoletni często choruje. W grudniu był w żłobku tylko przez 9 dni. Wydatki związane z leczeniem wynoszą wówczas ok. 100,- zł miesięcznie.

Na ubrania dla L. jego matka wydaje ok. 50,- zł miesięcznie, na zabawki i atrakcje ok. 50,- zł miesięcznie, na środki higieniczne ok. 100,- zł miesięcznie.

Małoletni jest pod opieką stomatologa, do którego chodzi prywatnie. Koszt wizyty to 50-100,- zł.

Matka małoletniego oceniła, że na jedzenie dla syna wydaje ok. 500,- zł miesięcznie. Małoletni nie ma specjalnej diety, ma jedynie ograniczony nabiał.

Miesięczny koszt utrzymania syna jego matka oceniła na kwotę 1.300,- zł.

/dowód: przesłuchanie matki małoletniego powoda – k. 77v.-78./

Małoletni zgodnie z postanowieniem Sądu spędza u ojca czas od czwartku do niedzieli co najmniej raz w miesiącu i pozostaje wtedy na wyłącznym utrzymaniu ojca. E. R. (1) ponosi koszty związane z tymi kontaktami. Jeden kontakt z synem to dla niego wydatek ok. 250 zł. Dodatkowo ponosi koszty podróży na trasie G.-T. w kwocie 300-680,- zł miesięcznie w zależności od środka transportu (cztery przyjazdy, po dziecko-z dzieckiem-z dzieckiem-powrót bez dziecka, autobusem lub pociągiem albo z pomocą ojczyma jego samochodem).

Podczas spotkań z synem E. R. (1) zapewnia synkowi wiele atrakcji, zabiera go na basen, na kucyki, kupuje mu też zabawki i ubranka. Ostatnio zakupił też małoletniemu nebulizator za 150,- zł, którego nie użyczyła matka dziecka.

/dowód: faktury – k. 30-32

przesłuchanie matki małoletniego powoda – k. 77v.-78.

przesłuchanie pozwanego – k. 78-78v./

W toku całego postępowania od września 2016r. E. R. (1) przekazywał na rzecz syna dobrowolnie kwotę 500,- zł miesięcznie, za wyjątkiem 2 przypadków, gdy „potrącił” sobie z alimentów koszty przyjazdu do T. po dziecko w celu realizacji kontaktu, do którego nie doszło, bowiem matka chłopca nie uprzedziła go.

E. R. (1) chciałby podjąć stałą pracę na terenie Polski, lecz jest to utrudnione, gdy samodzielnie musi odbierać synka co drugi czwartek, a przynajmniej być na to gotów (bowiem nie zawsze kontakty odbywają się co drugi tydzień, co matka dziecka tłumaczy stanem zdrowia dziecka).

/dowód: przesłuchanie pozwanego – k. 78-78v./

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, a także dowód z przesłuchania matki małoletniego powoda i pozwanego.

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów zgromadzonych w toku procesu, przedłożonych przez strony, bowiem były one zgodne z zeznaniami stron, ich autentyczność ani prawdziwość zawartych w nich informacji nie była przez strony kwestionowana, ani też nie budziła wątpliwości Sądu co do swojej wiarygodności.

Sąd dał wiarę zeznaniom matki małoletniego powoda i pozwanego na okoliczność sytuacji materialnej każdego z nich oraz usprawiedliwionych potrzeb małoletniego L., bowiem zeznania te były spójne i logiczne, zaś strona przeciwna ich nie kwestionowała.

M. M. (1) działając w imieniu swojego małoletniego syna L. R. wniosła pozew o zasądzenie alimentów w kwocie po 800,- zł miesięcznie. W toku postępowania zaproponowała ugodę na kwotę 500,- zł miesięcznie, uwzględniając koszty kontaktów ojca z synem.

Zgodnie z art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie także wtedy, gdy nie znajduje się w niedostatku. W myśl § 1 art. 135 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Rodzice, w zależności od swych możliwości, są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji. Usprawiedliwione potrzeby dziecka winny być ocenione nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych osób zobowiązanych do jego utrzymania oraz całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku. W szczególności pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustalaniu przez sąd wysokości alimentów (por. wyrok SN- Izba Cywilna z 21 maja 1975r., III CRN 72/75).

W ocenie Sądu nie ulegało w sprawie wątpliwości, że małoletni L. R., który ma niespełna 3 lata nie ma majątku, z którego czerpałby dochód, ani też nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

Dlatego oczywistym jest, że koszty jego utrzymania powinni ponosić oboje jego rodzice, w zależności od stopnia ich dochodów.

E. R. (1) jest ojcem małoletniego L. R., stąd ciąży na nim obowiązek alimentacyjny wobec tego dziecka.

W ocenie Sądu usprawiedliwione potrzeby małoletniego L. R. zamykają się w kwocie ok. 950 zł, nie zaś jak wskazała matka małoletniego powoda 1300,-zł. Na te koszty składają się koszty wyżywienia dziecka ok. 350,- zł, koszty ubrania ok. 50,-, koszty środków higienicznych ok. 100,- zł, ok. 50,- zł koszty zabawek, ok. 300,- zł koszty publicznego żłobka, ok. 50,- leki i leczenie oraz ok. 50,- zł koszty utrzymania w zakresie zwiększonego zużycia prądu i wody przez dziecko.

Sąd uznał, ze koszt 500,- zł na wyżywienie dla małoletniego jest zawyżony. Małoletni bowiem uczęszcza do żłobka gdzie ma zapewnioną znaczną część wyżywienia. Biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego racjonalnym wydaje się przyjęcie kwoty 350,- zł miesięcznie na poczet wyżywienia małoletniego. Za usprawiedliwione Sąd uznał wydatki na udział w kosztach mieszkania tylko w zakresie zwiększonego zużycia, bowiem bez małoletniego L. jego mama i babcia także płaciłyby czynsz i media.

Za usprawiedliwione Sąd uznał koszty leków i leczenia ok. 50,- zł miesięcznie, bowiem jak wskazała matka chłopca, dziecko nie choruje cały rok, lecz sezonowo, a jeśli mama chłopca będzie dbała o jego ząbki to nie będzie konieczności ponoszenia kosztów leczenia stomatologicznego, zwłaszcza prywatnego.

Mając na uwadze fakt, że w chwili obecnej możliwości zarobkowe pozwanego są wyższe niż możliwości zarobkowe matki małoletniego powoda, a także fakt, że to M. M. (1) pełni rolę głównego opiekuna dziecka, Sąd uznał, że na ojcu dziecka spoczywa obwiązek udziału w kosztach jej utrzymania do kwoty 500,- zł.

Ojciec małoletniego powoda osiąga dochód w wysokości ok. (...) zł netto miesięcznie. Z kwoty tej musi pokryć swoje koszty utrzymania, tj. koszty związane z utrzymaniem mieszkania, koszt wyżywienia, zakupu odzieży czy środków higienicznych.

Podkreślenia wymaga także fakt, że E. R. (1) ponosi dodatkowe koszty związane z synem, a wynikające ze sfinansowania przewiezienia go do G. i odwiezienia go do domu (łącznie koszt czterech przejazdów), koszty utrzymania dziecka, kiedy przebywa ono pod jego opieką (w założeniu 6 dni miesięcznie -piątek-sobota-niedziela x2). Dodatkowo poza alimentami pozwany (czego nie kwestionuje matka dziecka) kupuje synowi także ubranka czy zabawki i również chce zapewnić mu choć minimum atrakcji. Analizując zeznania pozwanego oraz przedłożone przez niego dokumenty, należy stwierdzić, że dodatkowo – ponad alimenty ojciec małoletniego L. R. przeznacza na zaspokojenie jego potrzeb kwotę co najmniej ok 200,- -300,- zł miesięcznie. W ocenie Sądu tę kwotę trzeba uwzględnić jako dodatkowy wydatek ojca dziecka, bowiem pozwany musi te koszty ponieść, kiedy synek przebywa pod jego opieką, zaś bezwzględnie ważne i absolutnie konieczne dla dobra dziecka jest, żeby syn miał jak najczęstszy kontakt ze swoim ojcem i nie można tych kontaktów ograniczać z powodów finansowych, żeby ojca dziecka stać było na wyższe alimenty.

Ustalając zakres obowiązku alimentacyjnego Sąd nie brał pod uwagę świadczenia wychowawczego 500+, bowiem aktualnie matka dziecka takiego świadczenia nie otrzymuje i nie może przeznaczać go na zaspokojenie potrzeb dziecka.

Jeśli M. M. (1) będzie otrzymywać świadczenie wychowawcze na małoletniego L., zaś E. R. (1) nie będzie miał możliwości ponoszenia kosztów alimentów wysokości 500,- zł to będzie miał prawo do złożenia pozwu o obniżenie alimentów. Należy bowiem podkreślić, że jakkolwiek świadczenie wychowawcze nie wpływa na zakres obowiązku alimentacyjnego (czyli nie stanowi dochodu rodzica go otrzymującego, ani nie stanowi części przypadającego na tego rodzica obowiązku alimentacyjnego) to jednak musi być przeznaczone na zaspokojenie potrzeb dziecka (zgodnie z przepisami ustawy), bo gdyby tak nie było, to świadczenie to byłoby „czystym zyskiem” rodzica pobierającego takie świadczenie. Taką dodatkową (ponad usprawiedliwioną finansowaną z alimentów) potrzebą dziecka może być np. potrzeba częstszego, dodatkowego kontaktu z ojcem.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, ze powództwo małoletniego L. R. zasługuje na uwzględnienie w części. Do kwoty 500,- zł, zaspokojenie jego usprawiedliwianych potrzeb powinien zapewniać ojciec, zaś w pozostałej części koszty utrzymania dziecka powinna pokryć matka dziecka.

Uwzględniając fakt, że E. R. (1) od września 2016r. na bieżąco płacił alimenty na syna w kwocie po 500,- zł miesięcznie, oraz że w proponowanej ugodzie powódka wnosiła o ustalenie alimentów od 01 lutego 2018r. Sąd uwzględnił powództwo do kwoty po 500,- zł miesięcznie, jako alimenty należne mu od ojca, poczynając od 01 lutego 2018r..

Ponieważ powódka nie cofnęła powództwa w pozostałym zakresie, Sąd oddalił powództwo ponad kwotę 500,-zł uznając, że obowiązek utrzymania małoletniego spoczywa na obojgu jego rodzicach zaś usprawiedliwione potrzeby niespełna 3-letniego chłopca nie przekraczają kwoty ok. 950,- zł miesięcznie.

Z drugiej strony, zdaniem Sądu kwota 500,- zł miesięcznie leży w możliwościach zarobkowych ojca dziecka, który musi też mieć możliwość samodzielnego utrzymania się, a także utrzymania syna, kiedy znajduje się pod jego opieką.

W punkcie III sentencji wyroku sąd obciążył pozwanego kosztami sądowymi na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w zakresie przegranego powództwa. Wysokość zasądzonej opłaty Sąd ustalił na kwotę 300,- zł (500 x 12 x 5%).

Ze względu na sytuację materialną pozwanego i konieczność płacenia alimentów Sąd nie obciążył pozwanego kosztami procesu poniesionymi przez powódkę ani powoda kosztami procesu poniesionymi przez pozwanego na zasadach słuszności, korzystając z dyspozycji art. 102 kpc. Obie strony zdecydowały się na pomoc ze strony profesjonalnych pełnomocników, dlatego zdaniem Sądu powinny pozostać przy tych kosztach, tym bardziej, że powództwo zostało uwzględnione w części.

O rygorze natychmiastowej wykonalności co do pkt. I wyroku orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt. 1 k.p.c.