Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 34/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2018r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Grzegorz Olejarczyk

Protokolant st.sekr.sądowy Julita Anczewska

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2018r. w Kętrzynie sprawy

z powództwa R. C.

przeciwko K. Ż.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

I.  Stwierdzić ustanie obowiązku alimentacyjnego z dniem 05.08.2017r. ustalonego od powoda R. C. płatne na rzecz pozwanej K. Ż. (poprzednio C.) ustalone w pkt. V wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 13.10.2014r., w sprawie VI RC 76/14 w kwocie 400 zł.

II.  Nie obciąża pozwanej kosztami sądowymi.

III.  Zasądza od powoda R. C. na rzecz pozwanej K. Ż. kwotę 600 (sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Grzegorz Olejarczyk

UZASADNIENIE

R. C. wniósł o ustalenie, że jego obowiązek alimentacyjny wobec pozwanej K. Ż. (uprzednio C.) ustalony w wysokości 400 zł miesięcznie wynikiem Sądu Okręgowego w Olsztynie w sprawie VI RC 76/14 ustał z dniem 5 sierpnia 2017r. oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu podał, że w dniu 5 sierpnia 2017r. pozwana zawarła związek małżeński z P. Ż., zatem jego obowiązek alimentacyjny wobec byłej żony wygasł (k. 2-3).

Pozwana K. Ż. (uprzednio C.) w odpowiedzi na pozew uznała powództwo. Jednocześnie domagała się zasądzenia od powoda na jej rzecz kosztów zastępstwa procesowego (k. 19-20).

Sąd ustalił, co następuje:

Wyrokiem z dnia 13 października 2014r. w sprawie VI RC 76/14 Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązał przez rozwód małżeństwo stron z winy powoda. Jednocześnie w pkt. V wyroku zasądził od powoda na rzecz pozwanej alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie tytułem zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego (k. 99 akt VI RC 76/14).

Wobec pozwanego toczyło się postępowanie egzekucyjne

W dniu 5 sierpnia 2017r. pozwana K. Ż. (uprzednio C.) zawarła nowy związek małżeński z P. Ż. (bezsporne).

W dniu 9 sierpnia 2017r. pozwana poinformowała Sąd Okręgowy w Olsztynie, iż zawarła nowy związek małżeński z P. Ż. oraz dokonała zmiany nazwiska. Do pisma załączyła kserokopię odpisu aktu małżeństwa (kserokopia pisma k. 23).

Organ zagraniczny prowadzący postępowanie egzekucyjne wobec powoda zwrócił się do Sądu Okręgowego w Olsztynie o podanie kiedy obowiązek alimentacyjny na rzecz pozwanej wygasł (kserokopia pisma k. 24).

W odniesieniu pozwana pismem z dnia 25 października 2017r. poinformowała Sąd Okręgowy w Olsztynie ponownie poinformowała o zawarciu nowego związku małżeńskiego (kserokopia pisma k. 22).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 60§3 kro obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.

W niniejszej sprawie bezsporne było, iż obowiązek alimentacyjny powoda wobec pozwanej wygasł z dniem 5 sierpnia 2017r. tj. z dniem zawarcia przez pozwaną nowego związku małżeńskiego.

Dlatego też, w celu uregulowania istniejącego stanu prawnego między stronami Sąd stwierdził ustanie obowiązku alimentacyjnego od powoda na rzecz pozwanej ustalony w pkt. V wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie w sprawie VI RC 76/14 z dniem 5 sierpnia 2018r. (pkt. I wyroku).

Na podstawie art. 100 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych tj. Dz.U z 2018r. poz. 300 nie obciążono pozwanej kosztami sądowymi.

Pozwana domagała się także zasądzenia od pozwanego na jej rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Zgodnie z art. 101 kpc zwrot kosztów należy się pozwanemu pomimo uwzględnienia powództwa, jeżeli nie dał powodu do wytoczenia sprawy i uznał przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu.

W świetle doktryny i orzecznictwa przyjmuje się, że pozwany nie daje powodu do wytoczenia powództwa, jeżeli jego stosunek wobec roszczenia powoda, oceniony zgodnie z doświadczeniem życiowym, usprawiedliwia wniosek, że powód uzyskałby zaspokojenie swojego roszczenia bez wytoczenia powództwa. Taka ocena sądu może być dokonana wyłącznie wtedy, gdy pozwany mógł określić swoją postawę w stosunku do zgłaszanego roszczenia (zob. orzeczenie SN z dnia 13 kwietnia 1961 r., IV CZ 23/61, OSNC 1962, nr 3, poz. 100; postanowienie SN z dnia 19 października 1961 r., II CZ 11/61, OSNPG 1962, nr 1–6, poz. 6; postanowienie SN z dnia 22 lutego 1968 r., I CZ 115/67, OSNC 1968, nr 11, poz. 194). Uważa się, że uznanie żądania pozwu w sposób wyraźny i niebudzący wątpliwości musi nastąpić przy pierwszej czynności procesowej pozwanego po doręczeniu mu odpisu pozwu. Z reguły taką czynnością jest odpowiedź na pozew lub wobec jej braku – oświadczenie ustne pozwanego złożone na pierwszym posiedzeniu sądowym.

W tym miejscu podnieść należy, że w pozwana niewątpliwie nie dała powodu do wytoczenia powództwa i uznała powództwo przy pierwszej czynności procesowej tj. w odpowiedzi na pozew. Ponadto pozwana niezwłocznie poinformowała organ odpowiadający za wypłatę należnych jej alimentów o zawarciu nowego związku małżeńskiego, co z mocy prawa spowodowało wygaśnięcie obowiązku powoda wobec pozwanej.

Dlatego też, na podstawie art. 101 kpc w zw. z §2 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tj. Dz. U z 2018r. poz. 265) zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt. III wyroku). Na marginesie podnieść należy, iż powód wnosząc sprawę do sądu o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego powinien liczyć się z koniecznością poniesienia kosztów procesu.

SSR Grzegorz Olejarczyk