Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2018 r. w P.

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

przeciwko K. K.

o zapłatę

o r z e k a :

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 896/17

UZASADNIENIE

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wytoczyła powództwo przeciwko K. K. o zapłatę kwoty 12 593,61 złotych wraz z odsetkami:

- umownymi 14 % liczonymi od kwoty 12 408,00 zł od dnia 27.09.2016r. do dnia zapłaty,

- ustawowymi liczonymi od kwoty 185,61 zł od dnia 27.09.2016r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek osobom fizycznym ze środków własnych. W dniu 6 maja 2016 roku pozwana zawarła z powódką umowę pożyczki nr (...)(...), na podstawie której udzielona została jej pożyczka w całkowitej wysokości 12 408,00 zł, której spłata miała nastąpić w 24 miesięcznych ratach. Pozwana od dnia zawarcia powyższej umowy do dnia wniesienia niniejszego pozwu nie dokonała żadnej wpłaty na poczet zadłużenia. W dniu 13 czerwca 2016 roku powódka wezwała listownie pozwaną do zapłaty zaległych rat pożyczki w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, a następnie w dniu 13 lipca 2016 roku złożyła oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia. Niespłacona należność stała się wymagalna z dniem 19 sierpnia 2016 roku. W dniu 13 lipca 2016 roku powódka skierowała również do pozwanej ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 2 lutego 2017 roku Sąd Rejonowy w Piszu nakazał pozwanej zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania. (k. 5 akt sprawy)

Pozwana K. K. wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając do w całości. W uzasadnieniu podniosła, że przedmiotową umowę pożyczki zawarła K. M., która bez wiedzy pozwanej posłużyła się kserokopią jej dowodu osobistego. Dodała, że przeciwko wymienionej prowadzone jest w tej sprawie postępowanie przygotowawcze nadzorowane przez Prokuratora Rejonowego w Piszu.

Sąd ustalił, co następuje:

Prawomocnym wyrokiem z dnia 19 stycznia 2018 roku wydanym w sprawie II K 297/17 Sąd Rejonowy w Piszu II Wydział Karny uznał K. M. winną m.in. tego, że działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się danymi K. K., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 4 700 złotych firmę (...) Sp. z o.o., w ten sposób, że przy zawieraniu umowy pożyczki nr (...)(...), wprowadziła w/w podmiot w błąd co do tożsamości pożyczkobiorcy, wysokości osiąganych dochodów i zamiaru spłacania pożyczki oraz podrobiła podpisy K. K. na umowie pożyczki, czym działała na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G., to jest popełnienia występku z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

(dowód: prawomocny wyrok z 19.01.2018r. k. 46-48v)

Sąd zważył, co następuje:

W każdej sprawie cywilnej Sąd bada między innymi czy strony mają legitymację procesową.

O istnieniu czy też braku legitymacji procesowej decyduje prawo materialne związane z konkretną sytuacją będącą przedmiotem sporu między stronami. Strona ma legitymację procesową wówczas, gdy na podstawie przepisów prawa materialnego jest uprawniona do występowania w określonym procesie cywilnym w charakterze powoda (legitymacja czynna) lub pozwanego (legitymacja bierna), to jest gdy z wiążącego strony procesu stosunku prawnego wynika zarówno uprawnienie powoda do zgłoszenia konkretnego żądania, jak również obowiązek pozwanego do jego spełnienia. Dlatego też fakty, z których wywodzone jest dochodzone roszczenie (tworzące prawo podmiotowe), powinien co do zasady dowieść powód.

Legitymacja procesowa jest jedną z przesłanek materialnych, czyli okoliczności stanowiących w świetle norm prawa materialnego warunki poszukiwania ochrony prawnej na drodze sądowej. Sąd dokonuje oceny jej istnienia w chwili orzekania co do istoty sprawy (wyrokowania), a brak legitymacji procesowej – czynnej bądź biernej – prowadzi do oddalenia powództwa.

Uregulowana w tytule XIX Kodeksu cywilnego umowa pożyczki jest umową (odpłatną lub nieodpłatną), na podstawie której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego przedmiot pożyczki, a biorący zobowiązuje się zwrócić przedmiot pożyczki w pieniądzach o tej samej wielkości lub w rzeczach tego samego gatunku i takiej samej jakości. Obowiązkowi pożyczkodawcy do przeniesienia własności przedmiotu umowy na pożyczkobiorcę odpowiada obowiązek zwrotu, czyli przeniesienia przez pożyczkobiorcę na pożyczkodawcę przedmiotu umowy, powiększonego o ewentualne wynagrodzenie ustalone w umowie.

Załączony do akt sprawy prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 19 stycznia 2018 roku, wydany w sprawie II K 297/17, wskazuje jednoznacznie, że przedmiotowa umowa pożyczki nr (...)(...) nie została zawarta przez pozwaną K. K..

Konsekwencją braku po stronie K. K. uprawnienia do występowania w niniejszym procesie w charakterze pozwanej, jest oddalenie powództwa.