Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Magdalena Balion - Hajduk

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2018 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. P. (P.)

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 21 września 2017 r., sygn. akt I C 789/17

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a)  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 274,88 zł (dwieście siedemdziesiąt cztery złote osiemdziesiąt osiem groszy),

b)  oddala powództwo w pozostałej części,

c)  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 415 zł (czterysta piętnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  oddala apelację w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 150 zł (sto pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Magdalena Balion - Hajduk

Sygn. akt III Ca 2033/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 września 2017r. Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach oddalił powództwo A. P. o zasądzenie od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwoty 1719,32 zł z odsetkami ustawowymi od 1702,32 zł dnia 3 sierpnia 2013 roku.

Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 3 sierpnia 2013 roku zaplanowany był lot na trasie K. – A. samolotem należącym do pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. – numer rejsu (...). Lot miał rozpocząć się o godzinie 5.00 czasu lokalnego i zakończyć się o godzinie 8:45 czasu lokalnego, jednakże rozpoczął się o godzinie 17:30 - czasu lokalnego dnia następne go i zakończył o godzinie 210:15.

Powódka była uczestnikiem tego lotu. Odległość pomiędzy lotniskami mierzona metodą trasy po ortodromie wynosi 1.775 km.

W dniu 17 kwietnia 2014 roku Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego wydał decyzję numer (...) nakazującą pozwanej wypłacenie powódce kwoty 400 euro tytułem odszkodowania za opóźnienie lotu (...) oraz nakładającą na przewoźnika dodatkową karę za naruszenie obowiązujących przepisów. W dniu 5 listopada 2014 roku Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego utrzymał tą decyzję w mocy. W dniu 17 listopada 2015r. pozwana uiściła na rzecz powódki łączną kwotę 6777,92 zł.

Sąd Rejonowy jako podstawę orzeczenia wskazał art. 7 ust. 1, art. 5 i 6 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 roku ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U. L 46, s. 1). Wskazał, że powódka nie kwestionowała faktu otrzymania należności, a pomimo to nie dokonała częściowego lub całkowitego cofnięcia powództwa. Pozwana zapłaciła powódce należność główną dochodzoną pozwem i w tym zakresie podlegało ono oddaleniu. Sąd Rejonowy uznał, że żądanie powódki podlegało oddaleniu również innych powodów, ponieważ powódka nie mogła dochodzić od strony pozwanej należności w walucie polskiej. Powołane rozporządzenie stanowi, że powódka może dochodzić od strony pozwanej należności w walucie euro. Z treści art. 358 § 1 k.c. wynika, że to dłużnik może ewentualnie spełnić świadczenie w walucie polskiej. Podkreślił również, że roszczenie powódki przedawnia się w terminie rocznym na podstawie art. 778 k.c. Skoro przewóz miał nastąpić 3 sierpnia 2013 roku, a powództwo wniesiono 18 marca 2015 roku pozwana skutecznie podniosła zarzut przedawnienia. Sąd nie znalazł również podstaw do zasądzenia od pozwanej kwoty 17 zł tytułem kosztów pełnomocnictwa udzielonego w toku postępowania administracyjnego albowiem w toku procesu powódka nie przedłożyła wydruku potwierdzającego przelew, a jedynie jego kopię niepoświadczoną za zgodność oryginałem, ponadto nie przedłożyła pełnomocnictwa, które miało zostać udzielone w toku postępowań administracyjnego.

Powódka w apelacji zarzuciła naruszenie prawa materialnego przez błędne uznanie wyłącznego sposobu spełnienia roszczeń pasażerów w walucie euro, które określone zostały w art. 7 Rozporządzenia 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady - zarzut ten jest następstwem naruszenia przez sąd pierwszej instancji zasady efektywności i celowości prawa unijnego, naruszenie art.123 § 1 pkt 1 k.c. przez jego niezastosowanie, polegające na nieuwzględnieniu przerwania terminu przedawnienia roszczeń strony powodowej wskutek wszczęcia procedury administracyjnej przed Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego, naruszenie art. 778 k.c. dla roszczeń pasażerów lotów opóźnionych oraz dla roszczeń wynikających z nieprawidłowej realizacji imprezy turystycznej, naruszenie art. 476 w zw. z art. 481 § 1k.c. przez pominiecie prawa powódki do ustawowych odsetek od 17 kwietnia 2014 roku – daty decyzji Prezesa (...), naruszenie art. 233 § 1 w związku z art. 328 § 2 k.p.c. przez dokonanie oceny dowodów w sposób wadliwy przez przyjęcie, iż żądanie pozwu stało w sprzeczności co do wybranej przez pozwaną waluty właściwej dla spełnienia roszczenia - art. 358 § 1 k.c. - pomijając potwierdzenie przelewu, wskazującego jednoznacznie, że pozwana dobrowolnie wykonała przelew środków w walucie polskiej i przez pominięcie potwierdzenia przelewu.

Skarżąca wniosła o zmianę wyroku i zasądzenie na jej rzecz kwoty 274,88zł z odsetkami od 18 listopada 2015 roku, zasądzenie kwoty 17zł z odsetkami od 18 marca 2015 roku oraz o stosunkowe rozdzielenie kosztów procesu ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania a także o zasądzenie postępowania.

Pozwana wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja w części zasługiwała na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności Sąd odwoławczy wskazuje, że niniejsza sprawa jako wynikająca z umowy, była rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym i w takim też postępowaniu rozpoznał ją Sąd odwoławczy. W konsekwencji Sąd Okręgowy zastosował regulację art. 505 ¹³§ 2 k.p.c. zgodnie z którą, jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Za błędny należy uznać pogląd Sądu pierwszej instancji, iż powódka nie mogła skutecznie dochodzić swojego roszczenia w walucie polskiej. Zgodnie z art. 358 § 1 k.c. jeżeli przedmiotem zobowiązania podlegającego wykonaniu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest suma pieniężna wyrażona w walucie obcej dłużnik może spełnić świadczenie w walucie polskiej, chyba że ustawa, orzeczenie sądowe będące źródłem zobowiązania lub czynność prawna zastrzega specjalne świadczenie wyłącznie w walucie obcej. Zatem jak wynika z treści tego przepisu to dłużnik dokonuje wyboru czy spełni świadczenie w walucie polskiej czy też w walucie obcej. W niniejszej sprawie pozwana spełniła częściowo świadczenie w złotówkach, wypłacając powódce odszkodowanie w tej walucie. To dłużnik dokonał wyboru waluty, a zatem nie można postawić powódce zarzutu, iż jej żądanie zapłaty wyrażone w walucie polskiej jest sprzeczne z art. 358 § 1 k.c.

Za słuszny należy uznać zarzut naruszenia art. 123 §1 pkt 1 k.c., który stanowi że bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw do egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia, ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Powódka wniosła o wypłatę odszkodowania do Prezesa Centralnego Urzędu Lotnictwa Cywilnego, który 17 kwietnia 2014 roku wydał decyzję przyznającą powódce odszkodowanie. Była to czynności zmierzająca bezpośrednio do dochodzenia roszczenia i wywołała skutek w postaci przerwy biegu przedawnienia. Pozew wniesiono 18 marca 2015 roku, a zatem przed upływem roku od decyzji Prezesa Centralnego Urzędu Lotnictwa Cywilnego przyznającego powódce odszkodowanie. Stąd podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia nie był uzasadniony. Pozwana pozostawała w opóźnieniu z wypłatą odszkodowania od 17 kwietnia 2014 roku do dnia wypłaty odszkodowania tj. do 17 listopada 2014 roku, odsetki ustawowe za ten okres wyniosły 274,88zł i w tym zakresie roszczenie powódki należało uwzględnić.

Nie zasługiwała na uwzględnienie apelacja w części dotyczącej żądania zasadzenia odsetek od odsetek, to żądanie zostało zgłoszone po raz pierwszy w apelacji i stanowi niedopuszczalne rozszerzenie zadania na tym etapie postępowania, a także w zakresie żądania kwoty 17 zł opłaty od pełnomocnictwa w postępowaniu administracyjnym. Roszczenie to nie zostało wykazane, a ponadto w ocenie Sądu odwoławczego tego typu oplata winna zostać rozliczona w postępowaniu administracyjnym, którego dotyczyła.

Sąd Okręgowy, mając powyższe na uwadze na mocy art. 386 § 1 zmienił zaskarżony wyrok i orzekł jak sentencji. W pozostałym zakresie na mocy art. 385 k.p.c. apelację oddalono jako nieuzasadnioną, podzielając tym samym w tej części stanowisko Sądu pierwszej instancji. Stosownie do wyników postępowania Sąd Okręgowy zmienił również rozstrzygnięcie o kosztach zgodnie z art. 100 k.p.c., uznając iż powódka, która uległa w 84 %, powinna zwrócić pozwanej 415 zł

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono zgodnie z art. 100 k.p.c., uznając iż powódka uległa nieznacznej części i pozwany winien pokryć koszty postępowania w całości. Koszty postępowania poniesione przez powódkę wyniosły 150 zł (opłata od apelacji 30 zł i wynagrodzenia pełnomocnika 120zł).

SSO Magdalena Balion – Hajduk