Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2018 roku

S ąd Rejonowy dla W. P. w W. V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodnicz ąca:SSR Beata Boguszewska

Protokolant: Paweł Wrzesień

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2018r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa J. S.

przeciwko mał. D. S. repr. przez O. S.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

uchyla z dniem 20 lutego 2017r. obowiązek alimentacyjny J. S. w kwocie po 900 (dziewięćset) złotych miesięcznie na rzecz córki D. S. ur. (...) ustalony wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie, Wydział I Cywilny z dnia 23 marca 2015r. sygn. Akt I C 613/14.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2018 roku pełnomocnik J. S. wniósł o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny powoda wobec córki D. S., ustalony wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie Wydział I Cywilny z dnia 23 marca 2015 r. w sprawie o sygn. akt I C 613/14 wygasł z dniem 20 lutego 2017 roku (k.3-6).

W odpowiedzi na pozew z dnia 12 lutego 2018 roku przedstawicielka ustawowa małoletniej pozwanej O. S. uznała powództwo w części, tj. od dnia wydania wyroku, wnosząc o jego oddalenie w pozostałym zakresie (k.18).

W dalszym toku postępowania stanowiska stron nie uległy zmianie.

S ąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia pozwana D. S., ur. (...) jest córką J. S. i O. S., pochodzącą ze związku małżeńskiego rodziców.

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie wyrokiem z dnia 23 marca 2015 r. w sprawie o sygn. akt IC 613/14 orzekł rozwód związku małżeńskiego J. S. i O. S. bez orzekania o winie. Ustalono, że miejscem zamieszkania córek będzie każdorazowe miejsce zamieszkania matki, a także obciążono oboje rodziców kosztami utrzymania córek D. S. i N. S., ustalając udział ojca J. S. na kwotę 600 zł miesięcznie na rzecz małoletniej N. S. i na kwotę 900 zł na rzecz małoletniej D. S. (dowód: wyrok k.457 akt I C 613/14).

Prawomocnym postanowieniem z dnia 27 czerwca 2017 roku tut. Sąd w sprawie o sygn. akt V Nsm 1525/16 ustalił, że miejscem zamieszkania małoletniej D. S. będzie każdorazowe miejsce zamieszkania ojca – J. S..

Małoletnia D. S. od dnia 20 lutego 2017 roku, mieszka u ojca J. S.. Pierwszy tydzień ferii w lutym 2017 roku małoletnia spędziła u ojca wraz z młodszą siostrą N.. W dniu 20 lutego 2017 roku powód powinien odwieźć obie córki do matki, lecz D. nie zgodziła na odwiezienie do matki. Uwzględniając zdanie małoletniej D., powód odwiózł do matki tylko młodszą córkę. Od tego czasu małoletnia mieszkała u ojca, jednak swobodnie przemieszczała się między jego miejscem zamieszkania a mieszkaniem matki, gdzie spędzała dużo czasu i gdzie przechowywała część swoich rzeczy osobistych (dowód: zeznania J. S. k.189).

J. S., pomimo iż małoletnia D. S. stale z nim zamieszkuje od dnia 20 lutego 2017 roku, przekazuje jej matce zasądzone alimenty w kwocie po 900 zł miesięcznie (dowód: zeznania O. S. k.189).

Z powództwa mał. D. S. przeciwko O. S. toczy się postępowanie o alimenty, w którym wydano postanowienie zabezpieczające, w którym zobowiązano matkę małoletniej do łożenia na rzecz córki kwoty 400 zł miesięcznie, płatnych do rąk ojca.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej pozwanej mieszka obecnie tylko z młodszą córką – N. S.. Matka spędza z D. S. weekendy, zabrała ją na wyjazd wakacyjny w 2017 roku i ferie zimowe w 2018 roku (dowód: zeznania J. S. k.189).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dowodów ze wskazanych powyżej dokumentów, załączonych do akt niniejszego postępowania, które nie były przez strony postępowania w żaden sposób kwestionowane. Swoje ustalenia Sąd oparł również na zeznaniach stron J. S. i O. S..

Sąd pominął złożone przez przedstawicielkę ustawową pozwanej dokumenty dotyczące jej sytuacji finansowej oraz ponoszenia kosztów utrzymania własnych i dzieci, które nie są istotne dla rozstrzygnięcia niniejszego postępowania.

S ąd zważył, co następuje:

Powództwo J. S. zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania wysokości świadczeń alimentacyjnych.

W ocenie Sądu powyższy przepis znajduje zastosowanie również w sytuacji, gdy zmieniło się miejsce zamieszkania dziecka, na rzecz którego orzeczone zostały alimenty. W przedmiotowej sytuacji pobieranie alimentów przez rodzica, przy którym dziecko nie przebywa na stałe od rodzica, na którym spoczywa bezpośrednia piecza nad dzieckiem, byłoby niedopuszczalne i niezgodne z dobrem dziecka.

Bezsporne w niniejszym postępowaniu jest to, że małoletnia D. S. od 20 lutego 2017 roku mieszka z ojcem, co zostało potwierdzone prawomocnym postanowieniem z dnia 27 czerwca 2017 roku.

Sąd uznał, że powód J. S., faktycznie mieszka z córką, sprawuje nad nią bezpośrednią pieczę i łoży na jej utrzymanie, wobec czego utrzymanie w mocy alimentów zasądzonych od niego na rzecz D. S., płatnych do rąk matki byłoby niezasadne. Bez znaczenia pozostaje przy tym ustalenie, czy środki przekazywane przez powoda tytułem alimentów na córkę w okresie od 20 lutego 2017 roku do dnia wydania wyroku zostały faktycznie wykorzystane na jej potrzeby. Okoliczność ponoszenia przez O. S. kosztów utrzymania małoletniej D. S. powinna bowiem wpłynąć na wymiar jej obowiązku alimentacyjnego wobec córki, nie zaś na zasadność łożenia alimentów przez J. S.. Jednocześnie podkreślić należy, że obowiązek alimentacyjny powoda wobec córki został przez Sąd uchylony, nie zaś wygaszony, co oznacza, że wypadku ponownej zmiany stosunków między stronami, orzeczenie to może zostać zmienione na żądanie uprawnionej strony.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 138 k.r.o. uwzględnił powództwo.

Ponadto wskazać należy, że Sąd przychylił się do wniosku pełnomocnika powoda w zakresie nie orzekania co do zasądzenia kosztów niniejszego postępowania.