Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI P 688/13

POSTANOWIENIE

Dnia 27 listopada 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Monika Rosłan - Karasińska

Ławnicy: Wanda Anna Wach, Anna Marianna Wiśniewska

Protokolant: stażysta Agnieszka Łumińska

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2013 r. na rozprawie

sprawy z powództwa J. S.

przeciwko Zarządca masy upadłości (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w upadłości układowej

o przywrócenie do pracy

postanawia:

umorzyć postępowanie w sprawie.

VI 688/13

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 2 lipca 2012 roku J. S. złożył powództwo przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. o przywrócenie do pracy. W uzasadnieniu wskazał, iż pracuje w pozwanej spółce od 1984 roku, rzetelnie wywiązywał się ze swoich obowiązków oraz jest wykwalifikowanym pracownikiem. Podniósł również, iż mimo wielu schorzeń i stwierdzonego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 17%, nadal wykonywał uciążliwą pracę na tym samym stanowisku, gdyż bardzo zależy mu na zatrudnieniu.

W odpowiedzi na pozew, pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazano, że w związku z trudną sytuacją ekonomiczną spółki podjęto działania naprawcze m.in. reorganizację, polegającą głównie na likwidacji niektórych części działalności. Zlikwidowano również bazę T., gdzie pracę wykonywał powód. Spółka nie miała możliwości zaproponowania powodowi innego stanowiska, dlatego tez w dniu 4 lipca 2012 roku zostało mu wręczone wypowiedzenie umowy o pracę. Ponadto podniesiono również, iż dodatkowym kryterium kwalifikującym powoda do zwolnienia była niska wydajność jego pracy.

Postanowieniem z dnia 13 września 2013 roku, Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie IX Wydział Gospodarczy ogłosił upadłość (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. z możliwością zawarcia układu.

Na rozprawie przeprowadzonej w dniu 27 listopada 2013 roku, powód cofnął pozew w zakresie przywrócenia go do pracy oraz wniósł o zakończenie przedmiotowego postępowania. Pełnomocnik pozwanego wyraził zgodę na cofnięcie pozwu i zrzekł się kosztów zastępstwa procesowego. Postanowieniem z dnia 27 listopada 2013 roku, Sąd umorzył postępowanie w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Artykuł 203 § 1 k.p.c. stanowi natomiast, iż pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Powód cofnął pozew, a pozwany wyraził na to zgodę. Zatem, stwierdzić należy, iż cofnięcie nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa – art. 203 § 4 k.p.c. Sąd nie stwierdził jednak, w przedmiotowym postępowaniu, naruszenia wskazanych wyżej przesłanek.

Ponadto, zgodnie z dyspozycją zawartą art. 469 k.p.c., Sąd uzna zawarcie ugody, cofnięcie pozwu, sprzeciwu lub środka odwoławczego oraz zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia za niedopuszczalne wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego. W niniejszej sprawie Sąd nie stwierdził, aby cofnięcie powództwa naruszyło słuszny interes pracownika. Sam powód podniósł, iż obecnie jest na rencie i nie chce już pracować w pozwanej spółce. Takie oświadczenie, nawet bez cofnięcia pozwu, skutkowałoby umorzeniem postępowania w związku z jego bezprzedmiotowością, gdyż powód wnosił jedynie o przywrócenie do pracy.

Mając powyższe na uwadze, wobec cofnięcia pozwu przez powoda i nie stwierdzenia przez Sąd naruszenia wskazanych wyżej przesłanek, należało orzec jak w sentencji postanowienia.