Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2018 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: M. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 26 maja 2017 r., znak: (...)

w sprawie: M. K. (1)

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej M. K. (2) prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od 11 kwietnia 2017 r. do 10 kwietnia 2019 r. ;

II stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji;

III zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz ubezpieczonej M. K. (1) kwotę 180 ( sto osiemdziesiąt ) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn. akt VIU 1091/17

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2017 roku ubezpieczona M. K. (2) złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznym..., Społecznych wniosek w Oddziale w B. wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy. Decyzją z dnia 26 maja 2017 roku rozpoznającą ten wniosek organ rentowy przyznał ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 11 kwietnia 2017 roku, to jest od zaprzestania pobierania przez ubezpieczoną świadczenia rehabilitacyjnego do 30 kwietnia 2018 roku. Powołując się w uzasadnieniu tej decyzji na to, iż komisja lekarska ZUS orzekła, iż wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy do 30 kwietnia 2018 roku. Odwołanie od tej decyzji wniosła..., wniosła w imieniu ubezpieczonej pełnomocnik procesowy domagając się ponownego rozpatrzenia sprawy i wydania decyzji, która ureguluje kwestie w sposób właściwy zgodny ze złożonym wnioskiem z dnia 12 kwietnia 2017 roku i uznaniem, że M. K. (2) jest całkowicie niezdolna do pracy do dnia 31 marca 2018 roku tak jak w orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS. Ubezpieczona wnosiła o dopuszczenie dowodów z opinii biegłych sądowych, lekarza medycyny pracy ortopedii i rehabilitacji w celu stwierdzenia, że stan zdrowia ubezpieczonej czyni ją zgodnie z..., czyni ją całkowicie niezdolną do pracy. Ponadto ubezpieczona wnosiła o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu decyzji ubezpieczona wskazywała, że nie zgadza się ze stanowiskiem organu rentowego kwalifikującym ją do osób o częściowej tylko niezdolności do pracy. Podnosiła ubezpieczona, iż z powodu dolegliwości bólowych stawu kolanowego konieczna była konsultacja w Klinice (...). Ubezpieczona przeszła zabieg operacyjny artroskopię stawu kolanowego Debridement stawu, ubezpieczona obowiązana była po tych zabiegach chodzić o kulach łokciowych z częściowym od..., odciążeniem operowanej kończyny oraz wykonywać ćwiczenia wskazane przez specjalistów. Ponadto ubez..., pełnomocnik ubezpieczonej podnosił w uzasadnieniu odwołania, że mimo przeprowadzonej operacji stan zdrowia ubezpieczonej się nie polepszył, w dalszym ciągu ubezpieczona ma znaczne problemy z poruszaniem się, co uniemożliwia jej wykonywanie pracy. Ubezpieczona posiada wyższe wykształcenie ekonomiczne, do 2016 roku pracowała, jako główna księgowa w Urzędzie Skarbowym. Niestety problemy zdrowotne, w tym niemożność długotrwałej pracy w pozycji siedzącej powodującej drętwienie kończyn, trudności z przemieszczaniem się w samym miejscu pracy uniemożliwia u odwołującej wykonywanie zawodu, a problemy zdrowotne uległy nasileniu, co potwierdza dołączona do odwołania dokumentacja medyczna. Ponadto pełnomocnik ubezpieczonej wskazywał, że ni..., ma ona trudności także z wykonywaniem zwykłych czynności dnia codziennego, przez praktycznie cały dzień pozostaje pod wpływem bardzo silnych leków przeciwbólowych, nie jest w stanie się poruszać, w tym stanie rzeczy orzeczenie komisji lekarskiej ZUS uznać należy za błędne. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Ubezpieczona M. K. (2) urodzona (...), w dniu 12 kwietnia 2017 roku złożyła w organie rentowym wniosek o przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W okresie swojej aktywności zawodowej ubezpieczona pracowała zgodnie ze swoim wykształceniem wyższym ekonomicznym na między innymi na stanowisku starszego komisarza skarbowego, ostatnio przed złożeniem wniosku o rentę. Do dnia 10 kwietnia 2017 roku pobierała ona świadczenie rehabilitacyjne. W postępowaniu przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych Oddziałem w B. o rentę przeprowadzone zostało postępowanie orzecznicze, lekarz orzecznik ZUS w orzeczeniu z dnia 21 marca 2017 roku, ustalił po pierwsze, brak okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego. Po drugie, całkowitą niezdolność do pracy ubezpieczonej do 31 marca 2018 roku. Po trzecie, datę powstania całkowitej niezdolności do pracy przed 1 kwietnia 2017 roku oraz stwierdził, że całkowita niezdolność do pracy pozostaje w związku ze stanem narządu ruchu. Po zgłoszeniu zarzutu wadliwości tego orzeczenia lekarza orzecznika komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 11 kwietnia 2017 roku orzekła brak okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego. Ustaliła, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy do 30 kwietnia 2018 roku. Z datą powstania tej niezdolności w dniu 13 lipca 2016 roku komisja ta ustaliła także częściową, że częściowa niezdolność do pracy pozostaje w związku ze stanem narządu ruchu, a ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy. Decyzją z dnia 26 maja 2017 roku zaskarżoną w niniejszej sprawie organ rentowy przyznał ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 11 kwietnia 2017 roku powołując się właśnie na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS. W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego opartego na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych, specjalisty medycyny przemysłowej, specjalisty ortopedy i specjalisty reumatologa, którzy to biegli sądowi w opinii z 18 października 2017 roku i 26 października 2017 roku - karta 30, 31 akt sprawy rozpoznali u ubezpieczonej rozległe zmiany zwyrodnieniowo - zniekształcające obu kolan ze znacznym upośledzeniem wydolności statyczno- dynamicznej obu kończyn dolnych, łuszczycowe zapalenie stawów, nadciśnienie tętnicze uregulowane farmakologicznie oraz otyłość. Na podstawie przeprowadzonych badań sądowo - lekarskich i po analizie dokumentacji lekarskiej zawartej w aktach sprawy i organu rentowego oraz dostarczonej przez badaną biegli sądowi stwierdzili, iż stan zdrowia ubezpieczonej upośledza sprawność jej organizmu w stopniu powodującym okresową całkowitą niezdolność do pracy. Przyczyną ustalonej całkowitej niezdolności do pracy jest stan układu ruchu. Biegli podkreślili, że orzekana z rozległymi zmianami zwyrodnieniowo-zniekształcającymi obu stawów kolanowych porusza się przy pomocy dwóch kul łokciowych, choruje od 30 roku życia. W 2010 roku zastosowano u niej obustronną artroskopię kolan, w 2016 roku przebyła uraz kolana lewego, z uwagi na utrzymujące się dolegliwości zakwalifikowana jest do zabiegu operacyjnego kolana lewego w 2019 roku a w badaniu klinicznym ortopedycznym stwierdzono znaczne upośledzenie wydolności statyczno - dynamicznej obu kończyn dolnych. We wnioskach końcowych powołany zespół biegłych ustalił zatem okresową całkowitą niezdolność do pracy ubezpieczonej od daty ustania świadczenia rehabilitacyjnego, to jest od 11 kwietnia 2017 roku na okres dwóch lat do 10 kwietnia 2019 roku, powołany zespół biegłych zgodził się, co do stopnia niezdolności do pracy z orzeczeniem lekarza orzecznika, natomiast nie zgodził się z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS, która ustaliła jedynie częściową niezdolność do pracy. Biegli wskazali, że dysponowali tymi samymi dowodami, co organ rentowy. Z uwagi na charakter schorzeń i okazywaną nową dokumentacją lekarską powołano biegłą sądową z dziedziny reumatologii. Wskazali w końcowej części swojej opinii biegli sądowi, jednak decydującym o treści opinii było badanie ortopedyczne a zmiany łuszczycowe w badaniu reumatologicznym były niewielkiego stopnia. Zastrzeżenia do tej opinii zgłosił w piśmie procesowym organ rentowy - pismo z 20 grudnia 2017 roku karta 42 akt sprawy. Powołując się na stanowisko przewodniczącego komisji lekarskiej ZUS pełnomocnik organu rentowego nie podzielił opinii biegłych sądowych co do całkowitej niezdolności do pracy ubezpieczonej na okres dwóch lat. Podnoszono, że komisja lekarska w składzie ze specjalistą ortopedii po przeprowadzonym badaniu oraz analizie dokumentacji nie stwierdziła upośledzenia sprawności badanej w przebiegu zmian zwyrodnieniowych stawów kolanowych w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy. W badaniu komisji stwierdzono stawy kolanowe, obustronna koślawość podudzi, obrysy stawów kolanowych pogrubiałe, rzepki zablokowane, ruchy bolesne, ograniczenia, ograniczenie zgięcia obustronne do 90 stopni. Badana poruszała się przy pomocy kul łokciowych. Zdaniem organu rentowego...
[ koniec części 00:17:56.380] LZP121093_02
[ Przewodniczący 00:17:56.408]
Biorąc pod uwagę wykształcenie badanej wyższe ekonomiczne, pracownik umysłowy, ostatnio zatrudniony jako komisarz skarbowy stwierdzone upośledzenie funkcji narządu ruchu uzasadniało orzeczenie częściowej niezdolności do pracy. Zdaniem organu rentowego z opisu badania biegłego ortopedy nie wynika nasilenie objawów w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy. Biegły stwierdził ograniczenie zgięcia stawów kolanowych do 90 stopni podobnie jak komisja. Znacznego stopnia upośledzona wydolność statyczno-dynamiczna obu kończyn dolnych nie uzasadnia zdaniem organu rentowego całkowitej niezdolności do pracy u pracownika umysłowego. Z badania reumatologicznego również nie wynika całkowita niezdolność do pracy. Biegły reumatolog podaje, że chód jest prawidłowy utrudniony. Utyka na kończynę dolną lewą co nie uzasadnia całkowitej niezdolności do pracy. Powołując te zastrzeżenia organ rentowy wnosił o dopuszczenie dowodów z opinii drugiego zespołu biegłych sądowych a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku podtrzymał wniosek o oddalenie odwołania. Dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego z punktu widzenia dyrektyw wskazanych w artykule 233 paragrafie 1 Kodeksu postępowania cywilnego Sąd Okręgowy stwierdził i wyraża taką ocenę, że zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności opinia biegłych sądowych z dnia 18 października i 26 października 2017 roku miała taką moc dowodową i wiarygodność, iż dawała pełne podstawy do dokonania istotnych dla rozstrzygnięcia sporu ustaleń co do tego, iż ubezpieczona jest całkowicie niezdolna do pracy okresowo, na okres orzeczony w tej opinii. Z opinii biegłych sądowych wynikało wyraźnie, że biegli stwierdzili u ubezpieczonej rozległe zmiany zwyrodnieniowo zniekształcające obu kolan ze znacznym upośledzeniem wydolności statyczno-dynamicznej obu kończyn dolnych. W badaniu ortopedycznym stwierdzono poruszanie się ubezpieczonej przy pomocy dwóch kul łokciowych, dużą deformację obu kolan, żywą bolesność przy ruchach czynno-biernych, zgięcie 90 stopni, znacznego stopnia upośledzenie wydolności statyczno-dynamicznej obu kończyn. Biegły sądowy specjalista reumatolog dostrzegł także, że ubezpieczona zakwalifikowana została do zabiegu endoprotezowania lewego stawu kolanowego z terminem oczekiwania dwa lata. Opinia biegłych sądowych była jednoznaczna jeśli chodzi o wpływ schorzeń ortopedycznych na stan czynnościowy jej organizmu. Jeśli chodzi o zastrzeżenia biegłych sądowych, przepraszam o zastrzeżenia do opinii biegłych sądowych zgłoszonych przez pełnomocnika ZUS w piśmie procesowym z 20 grudnia to wskazać należy, że w istocie rzeczy fragment opisujący stan czynnościowy organizmu ubezpieczonej zamieszczony w treści tego pisma w istocie odwołuje się do takiego stanu zdrowia jaki stwierdzili biegli sądowi uznając ubezpieczoną za całkowicie niezdolną do pracy. Stwierdzono w stawach kolanowych obustronną koślawość podudzi, obrysy stawów kolanowych pogrubiałe, rzepki zablokowane, ruchy bolesne, ograniczenie zgięcia obustronnego do 90 stopni i poruszanie się ubezpieczonej przy pomocy kul łokciowych. Twierdzenie organu rentowego, iż wykształcenie ubezpieczonej wyższe ekonomiczne i wykonywanie pracy umysłowej na stanowisku ostatnio zajmowanym komisarza skarbowego miałyby uzasadniać tylko częściową niezdolność do pracy jest nadal kontrowersyjne i nie zostało bliżej uargumentowane niezależnie od rodzaju pracy wykonywanej przez ubezpieczonego czy zakresu obowiązków pracowniczych wskazać należy, że biegli sądowi z udziałem specjalisty medycyny przemysłowej analizowali kwalifikację zawodowe powódki z punktu widzenia oceny niezdolności jej do pracy. Sam fakt, iż ubezpieczona posiada wyższe wykształcenie i wykonywała pracę umysłową nie może pozbawiać ubezpieczonego prawa do orzeczenia takiego stopnia niezdolności do pracy, który rzeczywiście odpowiada stanowi, aktualnemu stanowi zdrowia stwierdzonemu przez biegłych sądowych. A odwoływanie się przez organ rentowy do badania reumatologicznego nie miało większego znaczenia dla rozstrzygnięcia sporu albowiem z treści opinii biegłych sądowych wynikało, że nie schorzenie reumatologiczne w postaci łuszczycy i wpływu tego schorzenia na funkcjonowanie stawów ubezpieczonej kreowało orzeczoną przez biegłych całkowitą niezdolności do pracy. W tej sytuacji organ rentowy, w tej sytuacji zastrzeżenia organu rentowego w ocenie Sądu Okręgowego nie zasługiwały na to aby doprowadziły do dalszego kontynuowania postępowania dowodowego, w związku z tym na rozprawie Sąd Okręgowy nie uwzględnił dowodu, wniosku dowodowego w tym przedmiocie zgłoszonego przez organ rentowy w powoływanym piśmie procesowym. Dokonując subsumpcji ustalonego w sprawie stanu faktycznego do właściwych przepisów prawa materialnego Sąd Okręgowy wskazuje, iż zgodnie z artykułem 12 i 13 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2017 roku pozycja 1383 ze zmianami, niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Zgodnie z ustępem 2 artykułu 12 całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiegokolwiek zatrudniania. W sytuacji gdy ubezpieczona cierpi na poważne schorzenia ortopedyczne a biegli orzekli, iż uniemożliwiają one wykonywanie jej żadnej pracy na dzień dzisiejszy do czasu zakwali..., przeprowadzenia zabiegu operacyjnego nie może budzić wątpliwości fakt, iż ubezpieczona jest zaliczona właśnie do tej kategorii ubezpieczonych, o których mowa w artykule 12 ustępie 2. Z kolei artykuł 13 ustęp 1 powołanej ustawy emerytalno-rentowej wskazuje, że przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze, stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji. Po drugie możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia wiek i predyspozycje psychofizyczne. W ocenie Sądu Okręgowego biegli sądowi zastosowali przy ocenie stanu zdrowia ubezpieczonej te wszystkie kryteria orzecznicze dotyczące niezdolności do pracy ubezpieczonej. Wspomnieć także należy, że zgodnie z artykułem 12 ustępem 2 jeżeli ubezpieczona została zakwalifikowana do osób o całkowitej niezdolności do pracy to należy jej się renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy a nie tak jak orzekł organ rentowy błędnie w zaskarżonej decyzji renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy nieodpowiadająca rzeczywistemu uszczerbkowi na zdrowiu i zdolności do wykonywania pracy zgodnej jak pracy w ogóle. Dlatego na podstawie artykuł 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z powołanymi przepisami prawa materialnego a także artykułem 57 i 58 ustawy emerytalno-rentowej Sąd orzekł o przyznaniu ubezpieczonej prawa do okresowej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W punkcie 2 wyroku Sąd stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji na podstawie artykułu 118 ustępu 1a Ustawy emerytalno rentowej albowiem z treści opinii biegłych sądowych wynikało, iż orzekali oni na podstawie tego samego materiału dowodowego, który był w dyspozycji organu rentowego a w takiej sytuacji oparcie zaskarżonej decyzji na wadliwym merytorycznie orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS kreuje powyższą odpowiedzialność. Zgodnie z artykułem 98 paragrafem 1 i 3 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z paragrafem 9 ustępem 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie w brzmieniu obowiązującym w dniu wniesienia odwołania Sąd Okręgowy w punkcie 3 sentencji wyroku zasądził koszty niezbędne do dochodzenia praw ubezpieczonej w niniejszym procesie i poniesionym przez nią a związane z ustanowieniem w niniejszej sprawie pełnomocnika procesowego i reprezentowaniem ubezpieczonej przez tego pełnomocnika. Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu strona przegrywająca spór obowiązana jest takie koszty stronie wygrywającej proces zwrócić. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono. Wyrok jest nieprawo.