Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2018 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. J. ( J.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania J. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 14 listopada 2016 r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy

do ponownego ustalenia wysokości emerytury ubezpieczonego na podstawie

art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poczynając od dnia (...).

2.  zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 180 zł

(sto osiemdziesiąt złotych 100/100) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn.akt IX U 2442/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14.11.2016r Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił J. J. przeliczenie podstawy wymiaru św3iadczeia zgodnie z art.110a ustawy o emeryturach i rentach z FUS gdyż decyzją z dnia 5.02.2016r odmówił ubezpieczonemu przeliczenia świadczenia w myśl art.110a a nie przedłożył on żadnych nowych dowodów w sprawie i nie zostały ujawnione nowe okoliczności mające wpływ na zmianę decyzji.

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Zarzucił, że ubezpieczony nie może ponosić ujemnych konsekwencji braku dokumentacji zarobkowej za lata 1970-1981.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony J. J. jest uprawniony do emerytury od (...) to jest od zakończenia pobierania zasiłku chorobowego.

W okresie od 29.06.1970r do 31.03.1996r ubezpieczony był zatrudniony w KWK (...) w R. na następujących stanowiskach:

- od 29.06.1970r do 15.02.1979r jako elektryk p.z.

- od 16.02.1979r do 31.05.1988r jako sztygar zmianowy urządzeń elektrycznych p.z.

- od 01.06.1988r do 31.03.1996r jako sztygar oddziału elektrycznego p.z.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego przy jej przyznaniu obliczono od podstawy wymiaru z lat 1982-1987 i wyniósł on 347,35% przed jego ograniczeniem.

W dniu(...) ubezpieczony złożył wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury poprzez przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia od zarobków uzyskanych w całości lub w części po przyznaniu świadczenia według najkorzystniejszego wariantu.

Do wniosku ubezpieczony załączył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z lat 1982-1996 oraz 2009-2014 wydane przez pracodawców w oparciu o dokumentację płacową.

Organ rentowy decyzją z dnia 3.02.2016r odmówił mu przeliczenia świadczenia gdyż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z 20-tu najkorzystniejszych lat wybranych z zarobków udokumentowanych złożonymi zaświadczeniami wyniósł 242,19% i jest niższy niż 250%.

Ubezpieczony nie odwołał się od tej decyzji. W dniu 13.10.2016r złożył kolejny wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia na podstawie art.110a ustawy emerytalnej według wariantu najkorzystniejszego i nie przedłożył nowych dowodów (akta rentowe).

Do odwołania od tej decyzji załączył legitymację ubezpieczeniową oraz paski wynagrodzeń za okres od III.1977r do IX.1977r, X.1977r i XII.1977r oraz od III.1978r do VI.1978r (załączone paski).

Ubezpieczony w trakcie zatrudnienia w KWK (...) był wynagradzany w systemie dniówkowym. Otrzymywał premię uznaniową w różnej wysokości, wynagrodzenie z Karty Górnika, deputat węglowy, dodatek za pracę na II i III zmianie, dodatek funkcyjny po objęciu funkcji sztygara.

Sprawował nadzór elektryczny nad kombajnem górniczym i stale w związku z tym pracował w zapyleniu.

W latach 70-tych pracował co najmniej dwie niedziele w miesiącu (zezn. ubezp. k.21a-22 i akta osobowe).

Przy odtworzeniu wynagrodzenia ubezpieczonego za lata 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981 w oparciu o zachowane paski wynagrodzeń z lat 1977 i 1978 po przyjęciu, że za okresy nieudokumentowane składało się ono z wynagrodzenia zasadniczego liczonego jako iloczyn stawki zaszeregowania osobistego i ilości obowiązujących dni pracy, dodatku za pracę w dwie niedziele, Karty Górnika, deputatu węglowego, dodatku za prace na II i III zmianie, dodatku za pracę w warunkach szkodliwych, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury obliczony od podstawy wymiaru z lat 1975-1996 wyniósł 289,45% (opinia biegłego J. C.).

Sąd uznał opinię biegłego za rzeczowa i przekonywującą, choc biegły błędnie opisuje dodatek za pracę w warunkach szkodliwych (zapylenia) jako dodatek za pracę w warunkach niebezpiecznych.

Organ rentowy złożył zastrzeżenia do powyższej opinii kwestionując przyjęcie przez biegłego dodatku w wysokości 89 a potem 270 zł miesięcznie, choć nie wynika to z dokumentacji oraz dodatku za pracę w 2 niedziele w miesiącu mimo braku dokumentacji oraz dodatek funkcyjny w kwocie 1.500 zł od 11.1979r nie wiadomo na jakiej podstawie, a nadto za miesiąc luty 1979r podwójnie policzył deputat węglowy w kwocie 91,67 zł.

W oparciu o powyższe, Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zebrane w sprawie dowody pozwalają przyjąć, że ubezpieczony spełnił warunki z art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016, poz.887 ze zm.).

Za 14 lat, to jest za lata 1982-1995, czyli za okresy udokumentowane zaświadczeniem Rp-7, suma wskaźnika wysokości podstawy wymiaru za ten okres wynosi 4697,31 a zatem do 5000,20 (co daje wskaźnik 250,1) brakuje jedynie 302,89. Tak więc za brakujące 6 lat wskaźnik wysokości podstawy wymiaru za każdy rok wystarczyło by wynosił 50,48%.

Zastrzeżenia organu rentowego do złożonej opinii są niezasadne poza zaliczeniem podwójnej kwoty deputatu węglowego za luty 1979r.

Kwota 1500 zł dodatku funkcyjnego od 11.1979r wynika z angażu znajdującego się w aktach osobowych ubezpieczonego. Dodatek za pracę w warunkach szkodliwych, między innymi w warunkach silnego zapylenia został uregulowany w przepisach układu zbiorowego pracy. W zachowanych kartach zarobkowych za 1977r, na których jest również opis poszczególnych składników wynika, że ubezpieczony otrzymał dodatek za pracę w warunkach szkodliwych i niebezpiecznych.

Zachowała się także informacja o ilości przepracowanych przez niego dniówek przodkowych na stanowisku elektryka. W ocenie Sądu biegły za te lata, za które zachowały się paski wynagrodzeń za brakujący miesiąc przyjął wynagrodzenie z sąsiadujących miesięcy.

Sądowi z urzędu i z doświadczenia życiowego wiadomo, że w latach 70-tych w górnictwie pracowało się co najmniej dwie niedziele w miesiącu i praca odbywała się w systemie trzyzmianowym.

Zauważyć należy, że biegły przyjął tylko stałe dodatki, które wynikają z uregulowań płacowych i została też w nich uregulowana ich wysokość.

Ubezpieczony jeszcze otrzymał premie, które nie uwzględniono z uwagi na brak możliwości odtworzenia jej wysokości.

Zatem w ocenie Sądu wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego obliczony od podstawy wymiaru z lat 1976-1995 a więc w części przypadającej po przyznaniu świadczenia jest wyższy niż 250%.

W sprawie zostały przez ubezpieczonego złożone nowe dowody w postaci pasków zarobkowych, akt osobowych z angażami.

Dlatego też Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w pkt 1 wyroku.

Na podstawie art. 98 kpc orzekł o kosztach postępowania.

Sędzia: