Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. III RC 190/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2017r.

Sąd Rejonowy w Radomsku III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Gabriela Janson-Matusiak

Protokolant : stażysta Ewelina Placzyńska

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2017r w Radomsku

sprawy z powództwa J. D.

przeciwko B. D. (1)

o alimenty

1.zasądza alimenty od pozwanego B. D. (1) na rzecz jego małoletniego syna J. D. w kwocie po 1700/ jeden tysiąc siedemset / złotych miesięcznie , poczynając od dnia 28.06.2017roku r. płatne do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki dziecka P. K. (1) z ustawowymi odsetkami od dnia zwłoki w terminie płatności każdej raty;

2.wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

3. oddala powództwo w części pozostałej;

4. obciąża pozwanego kosztami postępowania sądowego i z tego tytułu nakazuje ściągnąć od niego kwotę 1020 /jeden tysiąc dwadzieścia/ zł na rzecz Skarbu Państwa/Sądu Rejonowego w Radomsku/

5. zasądza od pozwanego B. D. (1) na rzecz P. K. (1) kwotę 3600 zł tytułem zwrotu zastępstwa adwokackiego zawierającą w sobie podatek VAT.

Sygn. akt III RC190/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28.06.2017 przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda P. K. (1) domagała się od pozwanego B. D. (1) na rzecz małoletniego J. D. kwoty po 2000 zł miesięcznie tytułem alimentów z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu pozwu przedstawicielka ustawowa reprezentowana przez radcę prawnego E. P. wskazała, że pozostaje z pozwanym w faktycznej separacji od maja 2017 roku. Pozwany B. D. (1) nie mieszka wspólnie z powodem.

Pozwany B. D. (1) uznał powództwo do kwoty 500 zł miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka P. K. (1), ustawowa przedstawicielska małoletniego J. D. ma wykształcenie wyższe, jest z zawodu nauczycielką języka angielskiego i zarabia 1600 złotych miesięcznie.

Pracuje w szkole podstawowej, udziela korepetycji, ale w ograniczonym zakresie, ponieważ nie ma do tego warunków lokalowych. Mieszka obecnie z synem J. u swoich rodziców. Rodzice mają dom o powierzchni 104 m 2 i koszty utrzymania domu wynoszą około 400 zł miesięcznie na osobę. W domu mieszka pięć osób, w tym dziecko – J. D.. Powódka posiada własnościowe mieszkanie o powierzchni 30 m 2, które wynajmuje i dochód z tego tytułu wynosi 400 zł miesięcznie. Rodzicom, z tytułu zamieszkania u nich, powódka daje 300-400 zł miesięcznie. Koszty utrzymania dziecka w stosunku miesięcznym określiła na 5000 zł. Uprzednio w okresie wakacji, tj. lipiec-sierpień 2017 wydała 4500 zł miesięcznie na utrzymanie syna. W pozwie powódka podała, że koszty utrzymania dziecka -lat 2 -wynosił 3600 zł miesięcznie- wyżywienie 550 zł , odzież 350 złotych i lekarstwa, wizyty lekarskie 500 zł., koszt opiekunki 1500zł miesięcznie, a koszty utrzymania domu w części przypadającej na dziecko to 500 zł miesięcznie.

Pozwany B. D. (1) ma wykształcenie wyższe, pracuje jako koordynator ds sprzedaży i zarabia 9000 złotych miesięcznie. Zasadnicze zarobki pozwanego wynoszą 7.000 złotych miesięcznie oraz20 % premii miesięcznie, a od początku nowego roku 8% miesięcznie. Pozwany posiada dom jednorodzinny i wziął kredyt 400.000 złotych na budowę domu. Spłaca 2000 zł miesięcznie raty z tego tytułu – jest to kredyt z ubezpieczeniem. Koszt utrzymania domu to 800 zł miesięcznie- woda, energia elektryczna, ogrzewanie. Ma też samochód osobowy marki S V. (...)

- zeznanie strony k.81-82, 141-142 k.89-120 dokumenty pozwanego k..84-86 zestawienie kosztów utrzymania dziecka, podane przez powódkę.

Pozwany ma na utrzymaniu oprócz syna J. D., na którego utrzymanie sam

płaci 500 zł miesięcznie, córkę B. D. (2), na którą płaci 700 zł miesięcznie. Córka przyjeżdża do ojca i on jeździ do niej cztery razy w roku.

- dowód ksero wyroku w sprawie.

Pozwany B. D. (1) osiągnął dochód roczny 128,735,53 zł

- dowód k.137-139.

Pozwany B. D. (1) jest ojcem małoletniego J. D., ur.(...) w R..

Pozwany B. D. (1) i powódka, przedstawicielska ustawowa małoletniego dziecka J. D., P. K. (2) pozostawali w nieformalnym związku do maja 2017 roku. Od tego czasu pozwany przekazał na utrzymanie dziecka 29 czerwca 2017 roku kwotę 500 zł. Koszty miesięcznego utrzymania dziecka, J. D. wyliczone przez matkę, P. K. (1) wynosi faktycznie1700 zł miesięcznie. Jest to kwota wyliczona przez nią obejmująca wyżywienie, ubranie, koszty leczenia dziecka, materiałów kosmetycznych, edukacyjnych i zamieszkania w części przypadającej na małoletniego dowód – k.6.15,16,17,18, 21-27,41,62,43-45, 64,80.81 - faktury opłat

-
-

Sąd zważył co następuje:

-

Po analizie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i dokonaniu jego oceny w granicach przewidzianych w art 233§1 k.p.c. sąd doszedł do przekonania, że powództwo o alimenty zgłoszone przez małoletniego J. D. reprezentowanego przez matkę, P. K. (1) tytułem alimentów przeciwko B. D. (1) zasługuje na uwzględnienie w części.

Podstawą roszczenia alimentacyjnego małoletniego powoda jest treść art 133§1 k.r.o zgodnie z którym obydwoje rodzice obowiązani są do świadczenia alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać chyba, ze dochody

z majątku dziecka wystarczają na pokrycie jego kosztów utrzymania. Z dyspozycji tego przepisu wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. We wszystkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek dostarczania dziecku środków utrzymania i wychowania.

Zgodnie z art 135§ 1 i 2 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać także w całości lub w części na osobistych staraniach o jego wychowanie i utrzymanie, w takim wypadku świadczenia alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Od chwili urodzenia się dziecka rodzice obowiązani są zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie, na jakiej sami żyją.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że oboje rodzice powoda zobowiązani są dostarczać środków utrzymania i dbać o jego wychowanie, łożąc na ten cel stosowne środki, przy czym obowiązek ten może być realizowany dobrowolnie przez obojga rodziców, którzy będą zaspakajać usprawiedliwione potrzebny małoletniego syna, bądź też przez łożenie przez jedno z rodziców do rąk drugiego rodzica określonej kwoty pieniężnej na zaspokojenie tych potrzeb. Przedmiotem postępowania w sprawie było więc przede wszystkim porównanie sytuacji majątkowej pozwanego B. D. (1) i matki powoda, P. K. (1) oraz zestawienie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda J. D. z możliwościami zarobkowymi i majątkowymi jego rodziców.

W rozpatrywanej sprawie w chwili zamknięcia przewodu sądowego matka powoda, P. K. (1) utrzymuje się z pieniędzy zarobionych w szkole. W utrzymaniu wspierają ją rodzice., Matka powoda spełnia obowiązek alimentacyjny wobec syna poprzez osobiste starania o jego wychowanie, zapewnienie dalszego rozwoju. Uzasadnia to nałożenie na pozwanego obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb dziecka. Zasadnym jest, by pozwany przyczyniał się w odpowiednim zakresie do utrzymania syna.

W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 roku(IIICZP 91/86) przyjęto, że przez usprawiedliwione potrzeby dziecka rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu- odpowiedni do jego wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Ustalając przeciętne koszty utrzymania powoda , sąd opierał się na zeznaniach matki powoda oraz posiłkował się zasadami doświadczenia życiowego. Mając na względzie wiek powoda - 2 lata - oraz całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego sąd ustalił, iż miesięczne przeciętny koszt utrzymania małoletniego powoda oscyluje wokół kwoty 1700 zł i jest to kwota, która pozwala w pełni zabezpieczyć podstawowe potrzeby małoletniego powoda na należytym poziomie, uwzględniającym wiek powoda oraz konieczność zapewnienia jemu właściwych warunków rozwoju zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Powyższa kwota jest wyważona i zapewni utrzymanie małoletniego powoda. Należy również pamiętać, iż wysokość obowiązku alimentacyjnego zależny nie tylko od usprawiedliwianych potrzeb uprawnionego, ale i od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. Przez ustawowe określenie „ możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Rodzice obowiązani są nawet do wyzbycia się składników majątku, jeśli jest to konieczne do zaspokojenia potrzeb ich dziecka. Uznana przez pozwanego za zasadną kwota 500 zł miesięcznie alimentów na rzecz małoletniego powoda jest zbyt niska, zważywszy na ustalony stan faktyczny w sprawie. W ocenie sądu pozwany osiąga wystarczające środki, dzięki którym bez problemu jest w stanie utrzymać siebie oraz partycypować w kosztach utrzymania syna we wskazanej przez sąd wysokości. Wskazać należy również, iż P. K. (1) nie wykazała zasadności swojego roszczenia – ponad zasądzoną. Należy zaznaczyć, iż Sąd dostrzega, że na obecnym etapie sytuacja materialna powódki, P. K. (1) jest gorsza od sytuacji pozwanego, B. D. (1).

Zatem Sąd uwzględnił częściowo roszczenie małoletniego powoda i zasądził od pozwanego alimenty na rzecz małoletniego powoda J. D. w kwocie 1700 zł miesięcznie.

Sąd z mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w części zasądzającej roszczenie.

Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd orzekł jak w sentencji wyroku