Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Ka 133/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Jarosz

Protokolant: sekr. sądowy Klaudia Musiał

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Częstochowa – Południe w Częstochowie Jana Teodorczyka

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2018 r. sprawy

S. M. s. S. i W., ur. (...) w M.

oskarżonego o czyn z art. 178a § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Częstochowie

z dnia 28 listopada 2017 r. , sygn. akt XI K 501/17

orzeka:

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Częstochowie.

Sygn. akt VII Ka 133/18

UZASADNIENIE

S. M. został oskarżony o to, że:

w dniu 06.06.2017r. w C. przy ul. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości przy stężeniu 0,55 mg/l w pierwszej próbie, drugiej próbie 0,59 mg/l, trzeciej próbie 0,44 mg/l i czwartej próbie 0,53 mg/l zawartości alkoholu w 1 decymetrze sześciennym wydychanego powietrza prowadził pojazd mechaniczny marki Z. o numerach rejestracyjnych (...) w ruchu lądowym po drodze publicznej;

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

Sąd Rejonowy w Częstochowie Wydział XI Karny w sprawie sygn. akt XI K 501/17 wyrokiem z dnia 28 listopada 2017r.

orzekł:

1.  Na zasadzie art. 66 § 1 i 2 kk, art. 67 § 1 i 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk i art. 39 pkt 3 kk postępowanie karne wobec S. M. warunkowo umarza na okres próby lat 2 (dwóch) orzekając świadczenie pieniężne w wysokości 2500 (dwa tysiące pięćset) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomo0cy Postpenitencjarnej oraz orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku;

2.  Na podstawie art. 627 kpk i art. 629 kpk oraz art. 7 ustawy z 23.06.1973r. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 70 (siedemdziesięciu) złotych i wydatki w wysokości 70 (siedemdziesięciu) złotych;

Apelację od powyższego wyroku wywiódł Prokurator zarzucając mu:

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wydanego orzeczenia, a polegający na wyrażeniu błędnego poglądu, że wina oraz stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu nie jest znaczny i w konsekwencji na niesłusznym warunkowym umorzeniu postępowania, podczas gdy w rzeczywistości prawidłowa ocena stopnia winy i społecznej szkodliwości tego czynu prowadzi do wniosku, że zarówno wina, jak i czyn ten odznaczają się znacznym ładunkiem szkodliwości społecznej.

Podnosząc powyższy zarzut wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Częstochowie do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja Prokuratora zasługiwała na uwzględnienie.

Podkreślenia wymaga, że najistotniejszą przesłanką warunkowego umorzenia postępowania jest to, aby wina sprawcy i społeczna szkodliwość popełnionego przez niego czynu nie były znaczne. Wskazane w art. 66 § 1 k.k. właściwości i warunki osobiste sprawcy, jego postawa i dotychczasowy sposób życia stanowią odrębną przesłankę warunkowego umorzenia postępowania. Nie mogą one być uwzględniane w ocenie społecznej szkodliwości popełnionego czynu i winy sprawcy, tj. przemawiać za ich "znacznością" lub "nieznacznością". Przesłanka ta wchodzi w grę dopiero po ustaleniu, że społeczna szkodliwość czynu i wina sprawcy nie są znaczne. Zatem w przypadku ustalenia znacznego stopnia winy lub społecznej szkodliwości czynu warunkowe umorzenie postępowania nie jest dopuszczalne, chociażby postawa sprawcy i jego dotychczasowe życie zasługiwały na aprobatę.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy zaś nie dość wnikliwie dokonał oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, nadmiernie skupiając się na okolicznościach dotyczących osoby sprawcy, podkreślając szczere przyznania się oskarżonego do winy oraz to, że do tej pory przestrzegał porządku prawnego, nie był karany sądownie.

Wskazać należy, że w momencie przeprowadzenia badania zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przez oskarżonego S. M. wynosiła 0,53 mg/l i 0,59 mg/l (k/2), czyli ponad 2 – krotnie przekraczała granicę określoną w przepisie art. 116 §16 pkt 2 k.k. Stężenie alkoholu na takim poziomie powoduje, że funkcje organizmu, sprawność, szybkość reakcji są bardzo ograniczone. O tym, że te funkcje były znacznie ograniczone u oskarżonego świadczy to, że oskarżony nie do końca panował na prostym odcinku nad pojazdem, skoro zachwiał się podczas jazdy, co zwróciło uwagę funkcjonariuszy Policji jadących za nim radiowozem.

Niezwykle istotnym dla oceny stopnia społecznej szkodliwości jest także okoliczność, że oskarżony wedle ustaleń Sądu Rejonowego miał nie tylko spożywać alkohol dnia poprzedniego, ale także w dniu zdarzenia o godz. 09.05 w postaci wódki w ilości 50 ml. Takie ustalenia Sądu Rejonowego nakazują przyjąć, że oskarżony był w pełni świadomy swego stanu, musiał czuć skutki wypitego alkoholu, a mimo to w krótkim czasie po wypiciu alkoholu zdecydował się na prowadzenie pojazdu. Okoliczność ta nie może świadczyć o nieznacznym stopniu winy oskarżonego. Warto jednak wskazać, że oskarżony w swych wyjaśnieniach wskazał odmiennie, podnosząc, że alkohol spożywał wyłącznie w dniu poprzednim. Także jego obrońca wnosząc o warunkowe umorzenie postępowania, podkreślał, że oskarżony błędnie sądził, że jest trzeźwy, gdyż pił wyłącznie dnia poprzedniego. To, że oskarżony miał spożywać alkohol w krótkim czasie przed zdarzeniem wynika zaś nie z wyjaśnień oskarżonego jak wskazał Sąd Rejonowy, lecz z jego oświadczenia do protokołu badania na zawartość alkoholu w organizmie. Kwestia ta wymaga zatem wnikliwych ustaleń przez Sąd Rejonowy, gdyż ma istotny wpływ na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonego. Nie może także o nieznacznym stopniu społecznej szkodliwości czynu świadczyć okoliczność, że oskarżony chciał uczynić przysługę żonie i jechał po zakupy. Świadczyć to może raczej o tym, że oskarżony będąc świadomym swego stanu z błahego powodu zdecydował się prowadzić pojazd mechaniczny.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy winien ponownie dokonać właściwej oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonego, mając na względzie wszystkie okoliczności zdarzenia będącego przedmiotem sprawy.

Podstawą wyroku Sądu Okręgowego był przepis art. 437 § 2 kpk