Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 5 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Łodzi V Wydział Karny Odwoławczy

Przewodniczący – Sędzia S.O. Piotr Cięciwa

Sędziowie: S.O. Piotr Augustyniak (sprawozdawca)

S.O. Alicja Litwicka-Cysek

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Matecka

przy udziale Prokuratora Jolanty Skowrońskiej

rozpoznał sprawę skazanego P. W.

na skutek zażalenia skazanego na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi z dnia 17 grudnia 2013 r. o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku z dnia 8 listopada 2013 r.

na podstawie 437 § 1 k.p.k.

p o s t a n a w i a

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

P. W. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi z dnia 8 listopada 2012 r. zapadłym i ogłoszonym po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 4 listopada 2013 r. Skazany będąc pozbawiony wolności nie został doprowadzony na samo ogłoszenie wyroku, gdyż takie było jego życzenie, a w czasie wydania wyroku miał obrońcę z urzędu. Dnia 11 grudnia 2013 r. skazany złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku na piśmie, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu dla dokonania tej czynności i podniósł, że rezygnując z doprowadzenia na ogłoszenie wyroku był przekonany, że Sąd z urzędu doręczy mu odpis wyroku, a termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku będzie dla niego biegł dopiero od doręczenia mu odpisu wyroku. Zarzucił, też że na rozprawie dnia 4 listopada 2013 r. Sąd nie pouczył go, jakie przysługują mu prawa do odwołania, gdy nie będzie obecny na ogłoszeniu wyroku.

Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi postanowieniem z dnia 17 grudnia 2013 r. odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku uznając, że uchybienie terminu do wykonania tej czynności nastąpiło z przyczyn zależnych od oskarżonego.

Postanowienie to zaskarżył w całości zażaleniem skazany zarzucając, że skoro nie został poinformowany o treści wyroku skazującego, to nie mógł uruchomić procedury odwoławczej. Gdyby w dniu 4 listopada 2013 r. Sąd pouczył go o rzeczywistym sposobie liczenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, to złożyłby taki wniosek w terminie 7 dni od ogłoszenia wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne. Sąd I instancji trafnie uznał, że skazany uchybił terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku na piśmie (art. 422 § 1 k.p.k.) z przyczyn zależnych od niego. Nie ma oparcia w prawie twierdzenie skazanego, że Sąd powinien pouczać go o sposobie i terminie zaskarżenia wyroku (w tym także terminie ewentualnego złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia tego wyroku) już na rozprawie dnia 4 listopada 2013 r. Wtedy bowiem takie pouczenie miałoby jedynie charakter abstrakcyjny, skoro nie ma jeszcze pewności, czy w planowanym terminie wyrok zostanie rzeczywiście wydany. Mogło bowiem dojść do wznowienia przewodu sądowego (art. 409 k.p.k.), czy też nie wydania wyroku z różnych nie dających się przewidzieć przyczyn losowych. Należy też zauważyć, że Sąd ma obowiązek pouczyć uczestnika postępowania o sposobie i terminie zaskarżenia orzeczenia po jego ogłoszeniu lub przy jego doręczeniu (art. 100 § 6 k.p.k.). Nie można więc Sądowi zarzucić naruszenia treści art. 16 k.p.k., poprzez nie pouczenie oskarżonego o sposobie i terminie zaskarżenia wyroku, który być może zapadnie dopiero w przyszłości.

Obowiązek doręczenia orzeczenia stronie z urzędu musi zaś wynikać ze szczególnego przepisu ustawy. Nie jest w szczególności tym przepisem art. 419 § 2 k.p.k., gdyż oskarżony wprawdzie będąc pozbawiony wolności, nie został doprowadzony na ogłoszenie wyroku, ale miał w tym czasie obrońcę. Skoro zatem nie istniał obowiązek doręczenia oskarżonemu odpisu wyroku z urzędu, to termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku na piśmie dla niego wynosił 7 dni od ogłoszenia wyroku.

Należy jeszcze dodać, że skazany miał przecież świadomość, że rezygnacja z obecności na planowanym ogłoszeniu wyroku spowoduje konsekwencję w postaci nie wysłuchania przez niego ewentualnej treści pouczenia Sądu co do możliwości skarżenia wyroku. Znajdując się w takiej właśnie sytuacji, oskarżony miał możliwość zwrócenia się do Sądu, albo do swojego obrońcy o wyjaśnienie treści przepisów w zakresie biegu terminu do zaskarżenia wyroku w takiej własnej sytuacji procesowej . Oskarżony nie skorzystał zaś z takiej możliwości na rozprawie dnia 4 listopada 2013 r. jedynie z tego powodu, że był błędnie przekonany, iż jego wiedza prawnicza w tej kwestii jest wystarczająca.

To jego błędne przekonanie zaszło tak daleko, że w ogóle nie zainteresował się treścią wyroku bezpośrednio po jego wydaniu w dniu 8 listopada 2013 r., nie zwrócił się wprost do Sądu czy też obrońcy o jakiekolwiek informacje czy też dalsze pouczenia. Wniosek do Sądu o doręczenie mu odpisu wyroku (bez uzasadnienia) złożył zaś już po upływie 7 dniowego terminu zawitego do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku na piśmie. W takiej zaś sytuacji opóźnienie w złożeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku na piśmie było w sposób oczywisty zawinione przez skazanego.

Z tych powodów zaskarżone postanowienie jako prawidłowe należało utrzymać w mocy.