Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie V Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Piotr Pałczak

Protokolant Szymon Pawłowski

w obecności prokuratora Zenona Staniszczaka

po rozpoznaniu w dniu 6.02.2018 r.

sprawy

1.  M. B. ,

c. S. i H. z d. K.

ur. (...) w Ż.

oskarżonej o to, że:

w dniu 25 kwietnia 2017 r. w S. w mieszkaniu przy ul. (...) spowodowała obrażenia ciała u przysposobionego syna - K. B. lat 8, poprzez kilkakrotne uderzenie go otwartą dłonią w twarz i szarpanie oraz kilkakrotne uderzenie go pasem w okolice nóg i pośladków jak w opinii biegłego, co skutkowało naruszenie funkcji ust i powłok miękkich twarzy oraz obu pośladków i kończyny dolnej prawej na okres do dni 7,

tj. o popełnienie przestępstwa określonego w art. 157 § 2 kk.

2.  A. B. (1) ,

s. J. i E. z d. L.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 25 kwietnia 2017 r. w S. w mieszkaniu przy ul. (...) spowodował obrażenia ciała u przysposobionego syna - K. B. lat 8, poprzez kilkakrotne uderzenie go pasem w okolice nóg i pośladków jak w opinii biegłego, co skutkowało naruszenie funkcji obu pośladków i kończyny dolnej prawej na okres do dni 7,

tj. o popełnienie przestępstwa określonego w art. 157 § 2 kk.

I.  M. B. i A. B. (1) uznaje za sprawców popełnienia zarzucanych im czynów i na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk i art. 67 § 1 kk postępowanie karne o te czyny warunkowo umarza w stosunku do obojga oskarżonych na okresy prób po 1 (jednym) roku;

II.  Na podstawie art. 67 § 3 kk orzeka wobec oskarżonych świadczenia pieniężne w kwotach po 1500 (tysiąc pięćset) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

III.  Na postawie art. 627 k.p.k., art. 629 k.p.k. i art. 633 k.p.k. zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w częściach równych oraz wymierza im opłaty w kwotach po 60 (sześćdziesiąt) złotych;

IV.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz kuratora E. L. kwotę 738 (siedmiuset trzydziestu ośmiu) złotych tytułem reprezentowania małoletniego K. B. wraz z podatkiem VAT.

VK 729/17

UZASADNIENIE

Począwszy od sierpnia 2016 roku oskarżeni M. B. i A. B. (1) stanowili rodzinę zastępczą dla K. B. i W. B.. W dniu 2 grudnia 2016 roku chłopcy na podstawie orzeczenia Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie zostali przez oskarżonych przysposobieni.

W dniu 25 kwietnia 2017 roku K. B. lat 8 otrzymał w kopercie kwotę 50 złotych. Pieniądze te miał zanieść do szkoły i oddać nauczycielce celem opłacenia szkolnej wycieczki. K. B. pieniędzy tych nie przekazał zgodnie z poleceniem nauczycielce ale rozmienił je na drobne i rozpoczął ich wydawanie w szkolnym automacie do sprzedaży produktów spożywczych. Ponieważ takie zachowanie zostało w szkole zauważone oskarżeni zostali powiadomieni o powyższym. Po powrocie do domu oskarżeni poprzez rozmowę z małoletnim starali się spowodować przyznanie się przez niego do winy. Ponieważ małoletni przez cały czas wypierał się tego, iż powierzone mu pieniądze przeznaczył na inne cele oskarżeni działając pod wpływem emocji zastosowali wobec pokrzywdzonego przemoc fizyczną bijąc go pasem po pośladkach i udach, a nadto M. B. kilka razy uderzyła go dłonią w twarz oraz szarpała małoletniego. Na skutek powyższego u pokrzywdzonego doszło do obrażeń ciała powodujących naruszenie funkcji ust i powłok miękkich twarzy oraz obu pośladków i prawej nogi na okres zbliżony do dni 7, oraz do rozstroju zdrowia na okres zbliżony do dni 7. Obrażenia te następnego dnia to jest 26 kwietnia 2017 roku zauważyła w szkole wychowawczyni klasy do której uczęszczał pokrzywdzony A. B. (2). Pokrzywdzony wychowawczyni oraz pedagogowi szkolnemu D. G. a także dyrektorowi szkoły M. N. powiedział, iż został zbity przez oskarżonych.

Dowód: - wyjaśnienia M. B. k. 293-294

- wyjaśnienia A. B. (1) k.295

- zeznania świadka A. B. (2) k.3-5

- zeznania świadka D. G. k.7-9

- zeznania świadka M. N. k. 40-41, 139-140

- postanowienie Sądu k.19, 108

- dokumentacja fotograficzna k.100

- opinia k.182-186

Oskarżeni nie byli w przeszłości karani. Oskarżeni są z zawodu ekonomistami. Oboje pracują.

Dowód: - dane o karalności k. 159, 160

- dane osobopoznawcze k.132, 136

Oskarżona M. B. w toku postępowania przygotowawczego nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i odmówiła złożenia wyjaśnień. ( k.130, 155-156).

Podczas rozprawy przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. W swoich wyjaśnieniach w sposób szczegółowy opisała problemy związane z wychowywaniem pokrzywdzonego i jego brata oraz podejmowane przez nią i jej męża wysiłki mające na celu nawiązanie bliskich relacji pomiędzy nią, jej mężem i dziećmi. W sposób szczegółowy opisała również przebieg wypadków w dniu 25 kwietnia 2017 roku poprzedzających popełnienie przestępstwa jak również przebieg samego czynu zabronionego oraz zdarzenia mające miejsce po popełnieniu czynu zabronionego i czynione przez nią i męża starania w celu uratowania relacji pomiędzy nimi a dziećmi. (wyjaśnienia oskarżonej k.293-295).

Oskarżony A. B. (1) w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił złożenia wyjaśnień. ( k.135, 153-154).

Podczas rozprawy przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W swoich wyjaśnieniach wskazał, iż zgadza się z tym wszystkim co wyjaśniła jego żona. (wyjaśnienia oskarżonego k.295).

Sąd ocenił materiał dowodowy zgromadzony w sprawie jako w całości wiarygodny. Wiarygodne są wyjaśnienia oskarżonych, którzy przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów, a ich wyjaśnienia korespondują z pozostałymi dowodami. W tej części wyjaśnień, w której opisali przebieg swoich relacji z przysposobionymi dziećmi oskarżyciel nie przedstawił dowodów przeciwnych ani wskazujących na niewiarygodność wyjaśnień oskarżonych tak więc również w tym zakresie w ocenie sądu wyjaśnienia oskarżonych są wiarygodne.

Wiarygodne w pełni są zeznania przesłuchanych w sprawie świadków, gdyż są wzajemnie zgodne jak również nie pozostają w sprzeczności z pozostałymi dowodami.

W pełni wiarygodne są również pozostałe dowody zgromadzone w sprawie w postaci dokumentów, co do których strony nie wnosiły żadnych zastrzeżeń.

Bijąc pokrzywdzonego oskarżeni spowodowali u niego naruszenie czynności narządów ciała takich jak twarz, usta, pośladki i prawa noga na okres trwający nie dłużej niż 7 dni tym samym wyczerpując swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 157 §2 kk.

W ocenie sądu wina i społeczna szkodliwość czynów przypisanych oskarżonym nie są znaczne mając na uwadze, iż działali oni pod wpływem emocji, wywołanych niewłaściwym zachowaniem pokrzywdzonego. Przy czym oskarżeni nie zareagowali w ten sposób na pierwsze tego rodzaju zachowanie pokrzywdzonego. Należy wskazać, iż pomimo podjętych przez oskarżonych starań i ich zaangażowania pokrzywdzony zachowywał się w sposób nieadekwatny do podjętych przez nich działań wychowawczych. Działając w poczuciu nieskuteczności podejmowanych przez siebie całkowicie pozytywnych zachowań wobec pokrzywdzonego oskarżeni ulegli złym emocjom pod wpływem których zastosowali jednorazowo przemoc fizyczną. Takie ich zachowanie nie było w żaden sposób przemyślane i nie wynikało z decyzji przez nich podjętych ale było wynikiem incydentalnego i nieracjonalnego ulegnięcia negatywnym uczuciom.

Mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w tym szczegółowe wyjaśnienia oskarżonych a zwłaszcza M. B. okoliczności popełnienia czynów nie budzą wątpliwości.

Oskarżeni nie byli w przeszłości karani, prowadzą ustabilizowany tryb życia, pracują, tak wiec uzasadnione jest przypuszczenie, iż popełnione przestępstwo miało charakter incydentalny a w przyszłości będą oni przestrzegać porządku prawnego.

Czyny przypisane oskarżonym zagrożone są karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.

Mając na uwadze powyższe w ocenie sądu zaistniały podstawy do warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko oskarżonym postępowania karnego. Warunkowe umorzenie na okres próby 1 roku z obowiązkiem zapłaty świadczeń w kwotach po 1500 złotych będzie zdaniem sądu wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonych celów postępowania karnego a ich karanie jest zbyteczne.

O kosztach sądowych, w tym o wynagrodzeniu kuratora reprezentującego interesy małoletniego pokrzywdzonego, orzeczono zgodnie z obowiązującymi w tej mierze przepisami nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonych od ich ponoszenia.