Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni

Wydział I Cywilny - Sekcja d.s. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

Protokolant: sekr. sąd. Monika Welka

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2018 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) spółki z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko: E. T.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej E. T. na rzecz powoda (...) spółki z o.o. z siedzibą w W. odsetki ustawowe za opóźnienie naliczane od kwoty 35 zł 40 gr (trzydzieści pięć złotych 40/100) za okres od dnia 27 lutego 2016 r. do dnia 10 marca 2016 r.;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  obciąża powoda kosztami procesu i uznaje je za uiszczone w całości.

UZASADNIENIE

We wniesionym w dniu 13 czerwca 2016 r. pozwie, powód (...) spółka z o.o. w W. domagał się zasądzenia od pozwanej E. T. kwoty 1.502,56 wraz z odsetkami od kwoty 2,96 zł od dnia 13 czerwca 2016 r., od kwoty 35,40 zł od dnia 27 lutego 2016 r. i od kwoty 1.464,20 zł od dnia 3 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz o obciążenie pozwanej kosztami procesu.

Według uzasadnienia pozwu: kwoty objęte żądaniem pozwu stanowiły nieuiszczone przez pozwaną należności za dostarczone pozwanej paliwo gazowe, które było jej dostarczane w oparciu o łączącą strony procesu umowę i wynikały z dwóch faktur: jednej wystawionej w dniu 12 lutego 2016 r. na kwotę 35,40 zł z terminem płatności określonym w niej na dzień 26 lutego 2016 r. i drugiej wystawionej w dniu 18 listopada 2015 r. na kwotę 1.464,20 zł z terminem płatności określonym na dzień 2 grudnia 2015 r. Nadto, jak podano w uzasadnieniu pozwu, z uwagi na uprzednie regulowanie wcześniejszych zobowiązań po terminie płatności, powód obciążył pozwaną notą odsetkową wystawioną w dniu 23 marca 2016 r. na kwotę 2,96 zł, z terminem płatności wskazanym na datę jej wystawienia. Powód podał też, że pozwana nie zgłaszała żadnych zastrzeżeń co do sposobu obliczania cen i opłat, ani co do wielkości wynikających z faktur.

Wydany w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty został przez pozwaną zaskarżony w drodze sprzeciwu. Uzasadniając swoje stanowisko pozwana podała, że dochodzona przez powoda kwota zaległości nie została przez nią uregulowana z uwagi na pozwanej "niezgodę z jej wysokością". Pozwana zarzuciła, że grudniu 2014 r. została dokonana przez powoda regulaminowa wymiana gazomierza, po uprzednim dokładnym zbadaniu przez pracowników pogotowia gazowego instalacji, w wyniku której stwierdzono jej 100% szczelności. Wyjaśniła, że pod koniec listopada 2015 r., po otrzymaniu bardzo wysokiego i nieadekwatnego do zużycia gazu, złożyła reklamację, w wyniku której zostały przeprowadzone dwie ekspertyzy (na jej koszt). Pierwsza z nich przez pracowników PG na miejscu i druga wysyłkowa, której wyników ani analizy dotychczas nie otrzymała. Z uwagi na powyższe pozwana wniosła o przeprowadzenie w sprawie dowodu z opinii biegłego sądowego, w celu dokonania przez niego sprawdzenia licznika, który dokonał naliczenia poboru.

W toku postępowania pełnomocnik pozwanej wskazała też, że rachunek na kwotę 35,40 zł został opłacony przelewem internetowym z dnia 10 marca 2016 r., wraz z innym rachunkiem, poprzez wpłatę w łącznej kwocie 150 zł. (vide pismo pozwanej z dnia 24 maja 2017 r. - k. 44, oświadczenie pełnomocnika pozwanej - protokół rozprawy z dnia 15 września 2017 r. - k. 76)

Wobec treści art. 505 ¹ kpc niniejsza sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Na podstawie zawartej w dniu 12 listopada 2014 r. umowy nr (...) powód dostarczał pozwanej paliwo gazowe do mieszkania w G. przy ul (...). Ustalenie wysokości wynagrodzenia należnego powodowi odbywało się wg cen i stawek oraz zasad rozliczeń określanych w taryfie i umowie kompleksowej. Była to kontynuacja wcześniejszych umów zawieranych z pozwaną.

okoliczności bezsporne, nadto dowód: - umowa - k. 49-50

W dniu 18 listopada 2015 r. powód wystawił pozwanej fakturę Vat nr (...) za okres poboru od dnia 12 grudnia 2014 r. do dnia 16 listopada 2015 r. opiewającą na kwotę 2.085,32 zł, ze wskazanym w tej fakturze łącznym poborem paliwa gazowego w ilości 852 m ³; co dawało w przybliżeniu średnią 71 m ³/miesiąc. Pobór paliwa został przez powoda określony w oparciu o gazomierz nr (...).

Wskazana przez powoda wysokość wynagrodzenia za tę ilość paliwa gazowego została ustalona w wysokości 1.614,20 zł (po pomniejszeniu kwoty 2.085,32 zł o naliczone pozwanej uprzednio prognozy, na łączną kwotę 471,12 zł).

Od niezapłaconej przez pozwaną faktury nr (...) z dnia 18 listopada 2015 r. w dniu 23 marca 2016 r. powód wystawił pozwanej notę odsetkową za okres od 3 grudnia 2015 r. do dnia 10 marca 2016 r., tj. do dnia dokonania wpłaty kwoty 150 zł.

Wcześniejszy rachunek wystawiony przez powoda pozwanej za okres od 18 kwietnia 2011 r. do 10 kwietnia 2012 r. opiewał na kwotę 391,01 zł i wskazywał na pobór w tym okresie 123 m ³ paliwa gazowego; co dawało w przybliżeniu średnią 10,25 m ³/miesiąc. Pobór paliwa został przez powoda określony w oparciu o gazomierz nr (...).

Kolejny wcześniejszy rachunek wystawiony przez powoda pozwanej za okres od 12 listopada 2012 r. do 8 listopada 2013 r. opiewał na kwotę 608,07 zł i wskazywał na pobór w tym okresie 226 m ³ paliwa gazowego; co dawało w przybliżeniu średnią 18,83 m ³/miesiąc. Ten pobór paliwa również został przez powoda określony w oparciu o gazomierz nr (...).

dowód: faktura Vat za okres 18.04.2011 r. do 10.04.2012 r. - k. 79; faktura Vat za okres 01.12.2012 r. - 30.1.2013 r. - k. 80; faktura Vat nr (...) z 18.11.2015 r. - k. 30 i 85; nota odsetkowa - k. 34

Jedynym urządzeniem, na potrzeby którego dostarczany był gaz do należącej do pozwanej mieszkania była czteropalnikowa kuchenka gazowa (bez piekarnika).

Przeprowadzona w końcu listopada 2014 r. badanie szczelności instalacji gazowej w tym mieszkaniu, potwierdziła szczelność tej instalacji. Dokonano wówczas także odbioru podłączenia kuchenki gazowej.

dowód: opinia dot. szczelności instalacji nr. (...) z dnia 25.11.2014 r., protokół szczelności z dnia 20.11.2014 r. - k. 82; protokół uruchomienia instalacji gazowej (...)03-F-)

W dniu 3 grudnia 2015 r. w należącym do pozwanej mieszkaniu został zamknięty dopływ gazu. Tego też dnia pracownicy powoda dokonali zdjęcia licznika dokonującego poboru paliwa gazowego o nr (...). Pracownicy powodowej spółki, w uwagach w tym protokole dokonali wpisu: "instalacja nieszczelna".

dowód: protokół zamknięcia dopływu gazu wraz z demontażem gazomierza z dnia 03.12.2015 r. - k. 86

W dniu 28 grudnia 2015 r. pozwana przekazała powodowi zlecenie przeprowadzenia badania laboratoryjnego gazomierza o nr (...) wskazując, iż przypuszcza, że licznik ten błędnie nalicza zużycie gazu.

W sporządzonej na zlecenie powoda opinii prywatnej wykonanej przez (...) Laboratorium (...) w W. zostało wskazane, że gazomierz ten spełnia wymagania przepisów metrologicznych.

dowód: zlecenie z dnia 28.12.2015 r. - k. 87; świadectwo wzorcowania sporządzone w dniu 18.03.2016 na zlecenie powoda - k. 114-115

Wystawiona przez powoda faktura VAT nr (...) z dnia 12 lutego 2016 r. obejmująca należność za paliwo gazowe za okres od 16 listopada 2015 r. do 3 grudnia 2015 r. do w wysokości 35,40 zł, w określonym w tej fakturze terminem płatności na dzień 26 lutego 2016 r. - została zapłacona w imieniu pozwanej, wraz z innym rachunkiem, przez jej siostrę w dniu 10 marca 2016 r.

dowód: faktura z 12.02.2016 r. - k. 32; potwierdzenie wpłaty wskazane w nocie odsetkowej - k. 34 oraz okazane na rozprawie w dniu 23.01.2018 r. - vide protokół rozprawy z tego dnia - k. 125

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się przede wszystkim na treści przedstawionych przez strony procesu wyżej wymienionych dokumentów, albowiem ich autentyczność - w przeciwieństwie do ustalenia skutków wynikających z zawartej w nich treści oraz jej prawdziwości - nie była przez strony kwestionowana.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i poczynionych w oparciu o ten materiał ustaleń faktycznych, Sąd doszedł do przekonania, iż roszczenie w zakresie żądania zapłaty należności wynikającej z obu wymienionych w treści uzasadnienia pozwu fakturach oraz nocie odsetkowej prawie w całości nie było zasadne i jako takie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Rozstrzygając w powyższy sposób Sąd miał na uwadze, iż sporną w sprawie kwestią pozostawała prawidłowość ustalenia przez powoda wynagrodzenia za dostawę na rzecz pozwanej paliwa gazowego w oparciu o wskazania licznika odzwierciedlone w treści faktury Vat nr (...) z dnia 18 listopada 2015 r.

Powód stał bowiem na stanowisku, że ilość ta została ustalono skutecznie w przedstawionej przez niego fakturze, a prawidłowość pracy tego licznika została przez niego wykazana za pomocą przedstawionej prywatnej ekspertyzy; pozwana zaś podnosiła, iż z uwagi na skalę wskazanego przez to urządzenie zużycia – wskazania licznika w tym okresie były błędne, przez co podtrzymywała wniosek o przeprowadzenie w sprawie dowodu z opinii biegłego sądowego.

W ocenie Sądu stanowisko strony pozwanej zasługiwało na uwzględnienie. Jakkolwiek bowiem postanowienia łączącego strony procesu stosunku umownego przewidywały, iż ilość odprowadzanych ścieków ustala się na podstawie wskazań urządzenia pomiarowego, to w realiach niniejszej sprawy brak było uzasadnionych podstaw do przyjęcia, by wskazania te odzwierciedlały rzeczywistą wielkość dostarczonego pozwanej paliwa gazowego, skoro powód nie przedstawiając, bez jakiegokolwiek usprawiedliwienia, żądanego przez Sąd, przedmiotowego licznika - uniemożliwił tym samym przeprowadzenie w sprawie dowodu z opinii biegłego sądowego, w oparciu o którą możliwe byłoby chociażby potwierdzenie prawdziwości twierdzeń zawartych w przedłożonej przez powoda opinii prywatnej (vide zobowiązanie - k. 76 i 89 i epo - k. 92). Treść tej prywatnej opinii, również z uwagi na sposób jej przedstawienia przez pełnomocnika powoda w niepoświadczonej kserokopii, w żadnej mierze nie korzystała wszak z domniemania prawdziwości zawartych w niej twierdzeń i wniosków. Była to bowiem jedynie kopia dokumentu prywatnego, którego moc dowodowa, co do zasady, ogranicza się wyłącznie do wykazania złożenia oświadczenia o danej treści przez osobę, której podpis pod takim oświadczeniem został uwidoczniony.

Równocześnie Sąd miał na uwadze, iż powód nie wykazał, by w spornym okresie wystąpiło, w znajdującej się w lokalu pozwanej instalacji gazowej jej rozszczelnienie, która to okoliczność mogłaby uzasadniać tezę o prawidłowej pracy omawianego licznika. Jakkolwiek bowiem w protokole demontażu tego licznika, pracownicy dokonujący tej czynności zawarli oświadczenie o nieszczelności instalacji, to jednak strona pozwana twierdzeniu temu zaprzeczyła podnosząc, że faktycznie osoby te wymieniały między sobą uwagi, że licznik nie ma jakiegoś numeru i że brakuje w nim jakiegoś plastiku (vide: protokół rozprawy - k. 75). Co więcej pozwana przedstawiła w sprawie szereg dokumentów pochodzących z daty bezpośrednio poprzedzającej okres objęty fakturą wystawioną przez powoda w listopadzie 2015 r., z których wynikało, że instalacja ta była szczelna i z uwagi na tę okoliczność - dopuszczona do użytkowania.

Rozstrzygając negatywnie o zasadności powództwa Sąd miał również na uwadze, iż pozwana wykazała, iż wielkość ustalonego przez powoda zużycia gazu w okresie wskazanym w omawianej fakturze, była niewspółmierna do skali zużycia wynikającego z wcześniejszych okresów i wielkość tę przekraczała od 4 do 8 razy. Jednocześnie powód nie wykazał, by zmienił się sposób lub zakres korzystania przez pozwaną z gazu. Wręcz przeciwnie, wszystkie przedstawione przez pozwaną dokumenty dowodziły, iż przez cały czas w przedmiotowym lokalu jedynym źródłem poboru gazu była czteropalnikowa kuchenka, nie posiadająca nawet piekarnika.

Sąd miał także na względzie, że wynikające z łączącej strony procesu umowy świadczenia (po stronie powoda dostawa paliwa gazowego, po stronie pozwanej zapłata wynagrodzenia) są świadczeniami ekwiwalentnymi. Z powyższego wynikało zaś, że powód nie mógł skutecznie domagać się zapłaty za taką ilość świadczenia, której nie wykazał by przekazał na rzecz pozwanej. Wystawiona przez powoda faktura, jako dokument pochodzący od powoda, nie stanowiła dowodu tej okoliczności, a tylko tego, że taki dokument został przez niego wystawiony.

Stąd też, uwzględniając fakt, iż powód, pomimo zarzutów pozwanej, nie wykazał prawidłowości naliczeń uwidocznionych w fakturze Vat nr (...) z dnia 18 listopada 2015 r. - roszczenie o zapłatę należności wynikającej z tej faktury Sąd w całości oddalił. W konsekwencji oddalone zostało także żądanie zapłaty sumy skapitalizowanych odsetek naliczonych od tej faktury, a wskazanych w przedstawionej nocie odsetkowej. Wbrew bowiem temu co podano w uzasadnieniu pozwu, z treści tej noty jednoznacznie wynikało, że odsetki te zostały przez powoda naliczone od tej właśnie należności, a nie od bliżej nawet przez pełnomocnika powoda niesprecyzowanych innych, wcześniejszych zobowiązań pozwanej. Oczywistym było więc, iż w sytuacji skutecznego zakwestionowania przez pozwaną zasadności obciążania jej wysokością świadczenia wskazanego w fakturze z dnia 18 listopada 2015 r. dochodzone przez powoda od tego świadczenia dalsze skapitalizowane odsetki także uwzględnione być nie mogą.

Oddaleniu podlegało także roszczenie o zapłatę należności wskazanej w fakturze VAT nr (...) z dnia 12 lutego 2016 r., a obejmującej należność za paliwo gazowe w wysokości 35,40 zł, gdyż kwota ta została zapłacona w imieniu pozwanej, wraz z innym rachunkiem, przez jej siostrę w dniu 10 marca 2016 r. Wprawdzie wpłata ta w wysokości 150 zł, została przez powoda zaliczona na poczet należności wynikającej z faktury z dnia 18 listopada 2015 r. (co ponownie wynikało z treści wystawionej przez powoda noty odsetkowej), to jednak zaliczenie to, w ocenie Sądu pozostawało nieskuteczne, gdyż - jak już wyżej wskazano - powód nie wykazał by należność wskazana w tej fakturze mu się należała.

Mając na uwadze powyższe, Sąd w pkt. I wyroku zasądził od pozwanej na rzecz powoda jedynie odsetki ustawowe za opóźnienie w zapłacie wystawionej w dniu 12 lutego 2016 r. faktury nr (...). Podstawę zasądzenia stanowił przepis art. 481 §1 i 2 kc.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu, o czy orzeczono w oparciu o przepis art. 6 kc a contario.

W pkt. III wyroku, na podstawie art. 100 kpc Sąd obciążył powoda całością powstałych w spawie kosztów procesu uznając, iż pozwana w zakresie żądania pozwu uległa jedynie w nieznacznej części.