Pełny tekst orzeczenia

Z., dnia 18 kwietnia 2018 r.

Sygn. akt II Ka 61/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy w Zamościu II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący: SSO Jacek Magdziak

Sędziowie: SO Dorota Bogucka-Zielonka

SO Przemysław Szyszka (spr.)

Protokolant: st.sekr.sąd. Małgorzata Kowalczyk

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. Marcina Stelmacha

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2018 roku

sprawy 1/ P. Z. , syna L., urodz. (...) w C., oskarżonego z art.160§2 kk w zw. z art.160§1 kk,

2/ E. B. (uprzednio noszącej nazwisko G.) córki K., urodz. (...) w K., oskarżonej z art.160§2 kk w zw. z art.160§1 kk,

3 / E. S. zd.Osoba , córki F., urodz. (...) w K., oskarżonej z art.162§1 kk,

na skutek apelacji, wniesionych przez prokuratora , oskarżonego P. Z. i jego obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Krasnymstawie

z dnia 27 września 2017 r. sygn. akt II K 180/15

I.  uchyla zaskarżony wyrok co do E. B. i jej sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Krasnymstawie do ponownego rozpoznania;

II.  zmienia zaskarżony wyrok co do P. Z. w ten sposób, że :

a/ modyfikuje opis czynu przypisanego oskarżonemu eliminując z niego :

1/ znamię „ lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu”;

2/ z opisu skutku wywołanego zachowaniem oskarżonego - znamię „lub zdrowia”;

b/ czyn przypisany temu oskarżonemu kwalifikuje z art. 160§2 kk w zw. z art.160§3 kk w brzmieniu z 30.06.2015 r.;

c/ za podstawę prawną wymiaru kary pozbawienia wolności przyjmuje art. 160§3 kk w brzmieniu z 30.06.2015 r., zaś warunkowego zawieszenia jej wykonania art.69§1 i 2 kk, art. 70§1 pkt 1 kk w brzmieniu z 30.06.2015 r.;

d/ za podstawę prawną wymiaru kary grzywny przyjmuje art. 71§1 kk w brzmieniu z 30.06.2015 r.;

e/ uchyla rozstrzygnięcie o zasądzeniu od oskarżonego na rzecz P. i P. M. zadośćuczynienia;

III.  w pozostałych częściach co do P. Z. oraz w całości co do E. S. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

IV.  zasądza od P. Z. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 237 (dwieście trzydzieści siedem) złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie apelacyjne;

V.  wydatkami za postępowanie apelacyjne, związanymi ze sprawą E. S. obciąża Skarb Państwa.

/-/ Na oryginale właściwe podpisy.

POUCZENIE O UPRAWNIENIACH I OBOWIĄZKACH

POUCZENIE

Rozdział 55a

Skarga na wyrok sądu odwoławczego

Art. 539a. § 1. Od wyroku sądu odwoławczego uchylającego wyrok sądu pierwszej instancji i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania stronom przysługuje skarga do Sądu Najwyższego.

§ 2. Wyrok można zaskarżyć w całości lub w części.

§ 3. Skarga może być wniesiona wyłącznie z powodu naruszenia art. 437 lub z powodu uchybień określonych w art. 439 § 1.

Art. 539b. § 1. Skargę wnosi się w terminie 7 dni od daty doręczenia wyroku z uzasadnieniem. Przepisy art. 524 § 1 zdanie drugie i trzecie stosuje się odpowiednio.

§ 2. Wniesienie skargi powoduje wstrzymanie wykonania zaskarżonego wyroku.

Art. 539c. § 1. Do skargi dołącza się odpowiednią liczbę odpisów dla pozostałych stron.

§ 2. Prezes sądu, doręczając odpis skargi pozostałym stronom, poucza o prawie wniesienia pisemnej odpowiedzi na skargę w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu skargi. Po upływie tego terminu prezes sądu niezwłocznie przesyła akta Sądowi Najwyższemu.

Art. 539d. Po przekazaniu sprawy do Sądu Najwyższego orzeka on w razie potrzeby w przedmiocie środka zapobiegawczego.

Na postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania służy zażalenie do równorzędnego składu Sądu Najwyższego.

Art. 539e. § 1. Sąd Najwyższy rozpoznaje skargę na posiedzeniu bez udziału stron.

§ 2. Sąd Najwyższy postanowieniem oddala skargę albo wyrokiem uchyla zaskarżony wyrok w całości lub w części i przekazuje sprawę właściwemu sądowi odwoławczemu do ponownego rozpoznania.

Art. 539f. Przepisy art. 425 § 3 i 4, art. 428 § 1, art. 431, art. 432, art. 435, art. 436, art. 442 § 1 i 3, art. 457 § 1 i 3, art. 525 § 1, art. 526, art. 527 § 1–4, art. 528 § 1, art. 530 § 2 i 3, art. 531, art. 534 § 1 i art. 536, a także przepisy wydane na podstawie art. 527 § 5 stosuje się odpowiednio.”

Od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego kończącego postępowanie może być wniesiona kasacja. Kasacja może dotyczyć całości wyroku, części wyroku albo braku określonego rozstrzygnięcia. W kasacji nie można zaskarżyć samego uzasadnienia wyroku (art. 519) 2).

Do wniesienia kasacji uprawnione są strony. Prawo to nie przysługuje jednak stronie, która nie zaskarżyła wyroku sądu pierwszej instancji, jeżeli wyrok ten utrzymano w mocy lub zmieniono na jej korzyść, chyba że:

1)  w wydaniu wyroku brała udział osoba nieuprawniona lub niezdolna do orzekania bądź podlegająca wyłączeniu na podstawie obowiązujących przepisów;

2)  sąd był nienależycie obsadzony lub którykolwiek z jego członków nie był obecny na całej rozprawie;

3)  sąd powszechny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu szczególnego albo sąd szczególny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu powszechnego;

4)  sąd niższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego rzędu;

5)  orzeczono karę, środek karny, środek kompensacyjny lub środek zabezpieczający nieznane ustawie;

6)  wyrok zapadł z naruszeniem zasady większości głosów lub nie został podpisany przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu;

7)  zachodzi sprzeczność w treści wyroku, uniemożliwiająca jego wykonanie;

8)  wyrok został wydany pomimo tego, że postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało już prawomocnie zakończone;

9)  oskarżony zmarł;

10)  nastąpiło przedawnienie karalności;

11)  sprawca nie podlega orzecznictwu polskich sądów karnych;

12)  stwierdzono brak skargi uprawnionego oskarżyciela, brak wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, o ile przepisy nie stanowią inaczej;

13)  zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie;

14)  oskarżony w postępowaniu sądowym nie miał obrońcy lub obrońca nie brał udziału w czynnościach, w których jego udział był obowiązkowy;

15)  sprawę rozpoznano podczas nieobecności oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa (art. 520).

Strony mogą wnieść kasację w terminie 30 dni od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem. Wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem należy zgłosić w sądzie, który wydał wyrok, w terminie 7 dni od daty ogłoszenia wyroku, a jeżeli wyrok został doręczony - od daty jego doręczenia (art. 524 § 1). Do biegu wskazanych terminów nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. Jeżeli koniec tego terminu przypadnie na dzień uznany ustawowo za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia (art. 123 § 1 i 3). Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem lub kasacja zostały złożone bezpośrednio w sądzie albo:

1)  nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej;

2)  nadane w polskim urzędzie konsularnym;

3)  złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej;

4)  złożone przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu;

5)  złożone przez członka załogi polskiego statku morskiego kapitanowi statku (art. 124).

Kasację od każdego prawomocnego wyroku sądu kończącego postępowanie mogą wnieść w dowolnym terminie również Minister Sprawiedliwości-Prokurator Generalny, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz Rzecznik Praw Dziecka, jeżeli przez wydanie orzeczenia doszło do naruszenia praw dziecka (art. 521 § 1).

Strona wnosi kasację wraz dowodem uiszczenia opłaty sądowej do Sądu Najwyższego za pośrednictwem sądu odwoławczego. Opłaty nie uiszcza prokurator oraz żołnierz odbywający zasadniczą służbę wojskową lub pełniący służbę wojskową w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, a osoba pozbawiona wolności uiszcza opłatę w wypadku pozostawienia bez rozpoznania albo oddalenia wniesionej przez nią kasacji. Opłata ulega zwrotowi stronie, która ją uiściła, jeżeli kasacja zostanie uwzględniona, chociażby w części, albo zostanie cofnięta (art. art. 525 § 1 i art. 527 § 1-4).

Jeżeli kasacja nie pochodzi od prokuratora, Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Obywatelskich albo Rzecznika Praw Dziecka, powinna być sporządzona i podpisana przez obrońcę lub pełnomocnikabędącego adwokatem albo radcą prawnym będącego adwokatem albo radcą prawnym (art. 526 § 2).

Oskarżony ma prawo do ustanowienia obrońcy, który sporządzi i podpisze kasację, a strona inna niż oskarżony może ustanowić w tym celu pełnomocnika. Do czasu ustanowienia obrońcy przez oskarżonego pozbawionego wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba. Wydatki związane z ustanowieniem obrońcy albo pełnomocnika ponosi strona, która go ustanowiła (art. 6, art. 83 § 1, art. 87 § 1, art. 620).

Jeśli strona nie ma obrońcy albo pełnomocnika z wyboru, może żądać, aby wyznaczono w celu sporządzenia i podpisania kasacji obrońcę albo pełnomocnika z urzędu, jeżeli w sposób należyty wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów ustanowienia obrońcy albo pełnomocnika z wyboru bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny. Obrońca albo pełnomocnik z urzędu zostanie wówczas wyznaczony odpowiednio z listy obrońców albo pełnomocników. Wyznaczenie obrońcy albo pełnomocnika z urzędu może zostać cofnięte, jeżeli okaże się, że nie istnieją okoliczności, na podstawie których go wyznaczono (art. 78 i art. 81a § 1w zw. z art. 88 zd. 2).

Udział obrońcy w postępowaniu nie wyłącza osobistego działania w nim oskarżonego, a udział pełnomocnika nie wyłącza osobistego działania w nim strony innej niż oskarżony (art. 86 § 2 w zw. z art. 88 zd. 2).

Kasacja może być wniesiona gdy:

1)  w wydaniu wyroku brała udział osoba nieuprawniona lub niezdolna do orzekania bądź podlegająca wyłączeniu na podstawie obowiązujących przepisów;

2)  sąd był nienależycie obsadzony lub którykolwiek z jego członków nie był obecny na całej rozprawie;

3)  sąd powszechny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu szczególnego albo sąd szczególny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu powszechnego;

4)  sąd niższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego rzędu;

5)  orzeczono karę, środek karny, środek kompensacyjny lub środek zabezpieczający nieznane ustawie;

6)  wyrok zapadł z naruszeniem zasady większości głosów lub nie został podpisany przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu;

7)  zachodzi sprzeczność w treści wyroku, uniemożliwiająca jego wykonanie;

8)  wyrok został wydany pomimo tego, że postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało już prawomocnie zakończone;

9)  oskarżony zmarł;

10)  nastąpiło przedawnienie karalności;

11)  sprawca nie podlega orzecznictwu polskich sądów karnych;

12)  stwierdzono brak skargi uprawnionego oskarżyciela, brak wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, o ile przepisy nie stanowią inaczej;

13)  zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie;

14)  oskarżony w postępowaniu sądowym nie miał obrońcy lub obrońca nie brał udziału w czynnościach, w których jego udział był obowiązkowy;

15)  sprawę rozpoznano podczas nieobecności oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa;

16)  innego rażącego naruszenia prawa, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na treść wyroku (art. 523 § 1 zd. 1).

Kasacja z powodu niewspółmierności kary może być wniesiona wyłącznie przez Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego w sprawach o zbrodnie (art. 523 § 1 zd. 2 i § 1a).

Kasację na korzyść można wnieść jedynie w razie skazania oskarżonego za przestępstwo na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Kasację na niekorzyść można wnieść jedynie w razie uniewinnienia oskarżonego albo umorzenia postępowania. Ograniczenia te nie dotyczą kasacji wniesionej przez Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Obywatelskich albo Rzecznika Praw Dziecka albo kasacji wniesionej z powodu następujących uchybień:

1)  w wydaniu wyroku brała udział osoba nieuprawniona lub niezdolna do orzekania bądź podlegająca wyłączeniu na podstawie obowiązujących przepisów;

2)  sąd był nienależycie obsadzony lub którykolwiek z jego członków nie był obecny na całej rozprawie;

3)  sąd powszechny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu szczególnego albo sąd szczególny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu powszechnego;

4)  sąd niższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego rzędu;

5)  orzeczono karę, środek karny, środek kompensacyjny lub środek zabezpieczający nieznane ustawie;

6)  wyrok zapadł z naruszeniem zasady większości głosów lub nie został podpisany przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu;

7)  zachodzi sprzeczność w treści wyroku, uniemożliwiająca jego wykonanie;

8)  wyrok został wydany pomimo tego, że postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało już prawomocnie zakończone;

9)  oskarżony zmarł;

10)  nastąpiło przedawnienie karalności;

11)  sprawca nie podlega orzecznictwu polskich sądów karnych;

12)  stwierdzono brak skargi uprawnionego oskarżyciela, brak wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, o ile przepisy nie stanowią inaczej;

13)  zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie;

14)  oskarżony w postępowaniu sądowym nie miał obrońcy lub obrońca nie brał udziału w czynnościach, w których jego udział był obowiązkowy;

15)  sprawę rozpoznano podczas nieobecności oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa (art. 523 § 2-4).

W kasacji należy podać, na czym polega zarzucane uchybienie (art. 526 § 1).

Niedopuszczalne jest uwzględnienie kasacji na niekorzyść oskarżonego wniesionej po upływie roku od daty uprawomocnienia się orzeczenia (art. 524 § 3).

Wniesieniu i rozpoznaniu kasacji na korzyść oskarżonego nie stoi na przeszkodzie wykonanie kary, zatarcie skazania, akt (...) ani też okoliczność wyłączająca ściganie lub uzasadniająca zawieszenie postępowania (art. 529).

Kasację w stosunku do tego samego oskarżonego i od tego samego wyroku każdy uprawniony może wnieść tylko raz (art. 522).