Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w G. - II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jarosław Przesmycki

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Bajerska

przy udziale Prokuratora Jakuba Łamek

po rozpoznaniu w dniach 21.03.2017 r., 22.06.2017 r., 29.08.2017 r. sprawy karnej

W. K. syna H. i B. z dom. B., ur. dnia (...)
w G., zam. (...)-(...) G. ul. (...), obywatelstwa polskiego,
o wykształceniu podstawowym , bez zawodu, pesel (...), karany sądownie;

oskarżonego o to, że:

w nocy 21 sierpnia 2016 roku około godziny 23:00 w G. przy ul. (...) dokonał umyślnego uszkodzenia pojemnika typu I. (...) o poj. 1,5 m3 o wartości 969,90 złotych służącego do gromadzenia odpadów komunalnych – tworzyw, koloru żółtego, wskutek jego podpalenia, w wyniku czego uległ stopieniu i nie nadaje się do naprawy oraz dalszego użytkowania na szkodę (...) i (...) Urzędu Miejskiego
w G. przy ul. (...);

tj. o czyn z art. 288§1 kk

o r z e k ł :

1.  Oskarżonego W. K. uznaje za winnego czynu zarzucanego mu
w akcie oskarżenia, to jest występku z art. 288§1 kk i za to na mocy tego przepisu wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na mocy art. 46§1 kk zasądza od oskarżonego W. K. na rzecz Urzędu Miasta w G. kwotę 969,90 zł. (dziewięćset sześćdziesiąt dziewięć złotych 90/100) wraz z ustawowymi odsetkami od 21 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty tytułem naprawienia szkody.

3.  Zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w G. na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. G. S. kwotę 768 zł. (siedemset sześćdziesiąt osiem złotych) +VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

4.  Zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty, a powstałymi wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 1017/17

UZASADNIENIE

Oskarżony W. K. był wielokrotnie karany za zniszczenie mienia.

dowód : karta karna k. 38 akt, odpisy wyroków k. 39-41

Oskarżony był poddany badaniom sądowo-psychiatrycznym. Biegli nie stwierdzili u oskarżonego choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego rodzaju zakłócenia czynności psychicznych. Rozpoznali natomiast osobowość dysocjalną oraz zespół zależności alkoholowej. Prawidłowo postrzega normy społeczne i prawne i ma umiejętności realizowania ich w życiu. Innym słowy jest poczytalny.

Opinia biegłych nie była kwestionowana przez żadną ze stron i Sąd w pełni ją podziela, albowiem została sporządzona w sposób rzetelny, bezstronny przez osoby dysponujące odpowiednią wiedzą i doświadczeniem życiowym.

W dniu 21 sierpnia 2016 r. około godz. 23:00 w G. przy ul. (...) oskarżony podpalił pojemnik typu I. (...) o poj. 1,5 m ³ o wartości 969 zł. Pojemnik należał do Urzędu Miejskiego w G..

dowody: wyjaśnienia oskarżonego k.89, kartoteka środków trwałych k. 115-121

Oskarżony przyznał się do winy i Sąd tym wyjaśnieniom dał wiarę, bowiem są zgodne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

W tym stanie rzeczy ina oskarżonego nie budzi wątpliwości.

Przestępstwo z art. 288 § 1 kk popełnia, kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku. Oskarżony naruszył ten przepis, bowiem w nocy 21 sierpnia 2016 roku około godziny 23:00 w G. przy ul. (...) dokonał umyślnego uszkodzenia pojemnika typu I. (...) o poj. 1,5 m3 o wartości 969,90 złotych służącego do gromadzenia odpadów komunalnych – tworzyw, koloru żółtego, wskutek jego podpalenia, w wyniku czego uległ stopieniu i nie nadaje się do naprawy oraz dalszego użytkowania na szkodę (...) i Ochrony (...) Urzędu Miejskiego w G. przy ul. (...).

Za to Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze tej kary Sąd miał na względzie jako okoliczności obciążające fakt, że oskarżony był wielokrotnie karany sądownie. Kilkakrotnie podpalał pojemniki należące do pokrzywdzonego. Oskarżony zna i rozumie to, że nie wolno mu tego robić i mimo tej wiedzy i orzeczonych dotychczas kar nie zmienia swojego zachowania. Z tego zdaniem Sądu wypływają następujące wnioski: oskarżony jest osobą niepoprawną i zdemoralizowaną wobec której dotychczas stosowane środki i kary okazały się bezskuteczne.

W ocenie Sądu orzeczona kara przekona oskarżonego, że nie jest bezkarny.

Na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązano oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem.

O kosztach orzeczono po myśli art. 624 § 1 k.p.k.