Sygn. akt IV U 306/13
Dnia 20 grudnia 2013 roku
Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie :
Przewodniczący SSR Teresa Maślukiewicz
Protokolant Katarzyna Zych
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2013 roku w Ś.
sprawy z odwołania L. T. (1)
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.
z dnia 10 czerwca 2013 roku, znak: (...)
o zasiłek chorobowy
zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 10 czerwca 2013 roku, znak: (...) w ten sposób, że przyznaje L. T. (1) prawo do zasiłku chorobowego za dzień 5 czerwca 2013 roku.
L. T. (1) odwołał się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z 10.06.2013r., nie zgadzając się z tą decyzją albowiem uważa, że jego choroba nie ustąpiła, nadal odczuwa ból w prawej nodze i kręgosłupie, trudno mu wykonywać jakąkolwiek pracę.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania uzasadniając to tym, że zaskarżoną decyzją odmówiono L. T. (2) prawo do zasiłku chorobowego za dzień 5.06.2013r. albowiem lekarz orzecznik ZUS ustalił wcześniejszą jak określona w zaświadczeniu o czasowej niezdolności do pracy, datę ustania tej niezdolności.
Sąd ustalił:
L. T. (1) leczył się w związku ze schorzeniem kręgosłupa. Otrzymał zwolnienie lekarskie na okres od 18.05.2013r. do 5.06.2013r.
Lekarz orzecznik ZUS w dniu 4.06.2013r. orzekł, że niezdolność do pracy L. T. ustała z dniem 4.06.2013r.
Decyzją z dnia 10.06.2013r. organ rentowy przygnał ubezpieczonemu prawo do zasiłku chorobowego za okres od 18.05.2013r. do 4.06.2013r. i odmówił prawa do tego zasiłku za dzień 5.06.2013r.
Od decyzji tej ubezpieczony odwołał się.
Dowód:
-decyzja z 10.06.2013r. w aktach ZUS- w załączeniu.
Biegli sądowi specjaliści neurolog i ortopeda rozpoznali u ubezpieczonego zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowego z podmiotowym zespołem bólowym –bez cech uszkodzenia korzeni rdzeniowych, lędźwiowych i orzekli, że wobec braku opisu stanu narządu ruchu i układu nerwowego w dniu badania (23.05.2013r.) przez lekarza orzecznika ZUS, nie mogą wydać jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy w dniu 5.06.2013r. powód był, czy też nie był zdolny do pracy z powodu choroby . Jednakże – w ocenie biegłych – nie uznanie 1 dnia zasiłku chorobowego jest naruszeniem zasad dobrej praktyki lekarskiej.
Dowód:
-opinia biegłych neurologa i ortopedy-k.13.
Sąd zważył:
Odwołanie jest uzasadnione.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z 25.06.1999r.o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity DZ.U. z 2010r., Nr 77, poz. 512), zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.
Prawidłowość orzeczenia o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawienia zaświadczeń lekarskich podlega kontroli, którą wykonują lekarze orzecznicy ZUS (art. 59 ust, 1 i 2 cyt. ustawy z 25.06.1999r.)
Bezsporne w sprawie było, że powód otrzymał zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy na okres od 18.05.2013r. do 5.06.2013r. w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.
Sporne pozostawało, czy niezdolność powoda do pracy spowodowana chorobą ustała z dniem 4.06.2013r. czy z dniem 5.06.2013r.
Mimo obowiązku organ rentowy nie złożył żadnego dowodu na potwierdzenie, że powód w dniu 4.06.2013r. został zbadany przez lekarza orzecznika ZUS i jakie merytoryczne wnioski wysnuł on z badania fizykalnego powoda oraz z analizy dokumentacji medycznej powoda. W szczególności organ rentowy nie złożył orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z 4.06.2013r., na które powołuje się w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji, a które było podstawą merytoryczną tej decyzji. Nie złożył też żadnej dokumentacji medycznej zawierającej opis stanu narządu ruchu i układu nerwowego powoda w dniu badania przez lekarza orzecznika ZUS.
Wobec powyższego przyjąć należało, że w dniu 10.06.2013r. nie istniały żadne- ani merytoryczne ani prawne podstawy do odmówienia powodowi prawa do zasiłku chorobowego za 5.06.2013r.
Sąd w całości akceptuje stanowisko biegłych neurologa i ortopedy , że nie uznanie 1 dnia zasiłku chorobowego jest naruszeniem zasad dobrej praktyki lekarskiej.
W przypadkach takich jak w niniejszej sprawie organ rentowy wykazuje niezwykłą gorliwość, natomiast nie wykazuje zainteresowania w przypadkach poważnych, kiedy ubezpieczony nadużywa prawa do zasiłku chorobowego, korzystając z tego zasiłku przez wiele miesięcy , a nawet lat, z tytułu różnych schorzeń, w okresach które następowały bezpośrednio po sobie. Okoliczność ta nie wymaga dowodu, albowiem jest ona znana sądowi z urzędu (sprawa sygn. akt IV U (...)
Sąd w całości dał wiarę opinii biegłych albowiem jest pełna, jasna, dostatecznie wyjaśnia wszystkie okoliczności mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia . Organ rentowy nie wykazał zaś, że jest ona rażąco wadliwa lub w sposób oczywisty błędna.
Z tych przyczyn na mocy art. 477 14 § 2 kpc orzeczono jak w sentencji.