Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Chełmnie Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Julita Preis

Protokolant: sekr. sąd. Małgorzata Beska

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2018 r. w Chełmnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko S. G.

o zapłatę

orzeka :

oddala powództwo .

UZASADNIENIE

Powódka (...) spółka z o.o. w W.

w pozwie wniesionym dnia 07 marca 2017 roku przeciwko S. G. domagała się zasądzenia od pozwanego na swoją rzecz kwoty 1028,00 zł wraz z odsetkami umownymi określonymi w § 14.2 Ramowej Umowy P. w wysokości odsetek maksymalnych określonych w art. 359 § 2 ¹ kodeksu cywilnego od kwoty 778,00 zł od dnia 24 maja 2015 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych .

W uzasadnieniu swego żądania powódka wskazała , że strona pozwana w dniu 25.11.2014 r. złożyła wniosek o pożyczkę za pośrednictwem formularza zamieszczonego na stronie internetowej powódki (...) sp. z o.o. ( w dniu 15 stycznia 2015 r. nastąpiła zmiana firmy powódki - w dacie zawarcia umowy powódka działała pod firmą (...).pl sp. z o.o.), którego celem było zawarcie umowy pożyczki na odległość w rozumieniu Ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z dnia 17 czerwca 2011 r.). W dniu 25.11.2014 r. strona pozwana dokonała rejestracji w systemie informatycznym powódki i wygenerowany został profil klienta, po którego utworzeniu strona pozwana otrzymała od powódki (...) P. regulującą zasady udzielania pożyczek przez powódkę, z wygenerowanym dla tej umowy unikalnym numerem. Zaakceptowanie warunków (...) P. nastąpiło poprzez przelanie na rachunek powódki - z indywidualnego rachunku bankowego strony pozwanej - kwoty 0,01 zł oraz wpisanie w tytule tego przelewu unikalnego kodu potwierdzającego (...) P.. Strona pozwana dokonała przelewu w dniu 25.11.2014 r. potwierdzając tym samym wolę zawarcia (...) P. . W dniu 02.02.2015 r. w związku z zaakceptowaniem wniosku o udzielenie pożyczki oraz wyrażeniem przez stronę pozwaną oświadczenia woli zawarcia umowy pożyczki, jakim było przelanie na rachunek bankowy powódki kwoty 0,01 zł, powódka dokonała przelewu kwoty pożyczki w wysokości 600,00 zł na rachunek bankowy wskazany przez stronę pozwaną. Spłata pożyczki został określona na dzień 23.05.2015 r. Zgodnie z § 11 (...) P. całkowita kwota do spłaty wyniosła 778,00 zł. W skład całkowitej kwoty do spłaty, poza kwotą netto pożyczki wchodziła opłata administracyjna w wysokości 178,00 zł, stanowiąca całkowity koszt pożyczki. Umowa nie zawiera kosztów ubezpieczenia oraz nie było oprocentowania pożyczki. Koszty pożyczki nie zawierają odsetek skapitalizowanych, a wysokość opłaty w związku z utratą mocy obowiązującej Ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 18 września 2001 r. ( w tym również art. 7a ) , wskazane powyżej koszty pożyczki nie naruszają Ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 roku. Powódka podjęła liczne próby kontaktu ze stroną pozwaną, celem wezwania do spłaty zadłużenia. W związku z brakiem reakcji strony pozwanej na czynione przez powódkę próby polubownej spłaty zadłużenia, Powódka podjęła działania windykacyjne opisane w § 14 ust. 3 (...) P. oraz Tabeli Opłat (stanowiącej integralną część (...) P.) i w związku z wykonaniem tych działań, obciążyła stronę pozwaną kosztem tych działań w kwocie wynikającej z Tabeli Opłat, tj. 250.00 zł. Działania te oraz daty ich wykonania zostały odnotowane w systemie Powódki oraz na profilu klienta - strony pozwanej. W związku z faktem, że opisane powyżej działania windykacyjne nie przyniosły żadnego rezultatu, w dniu 07.02.2017 r. powódka wystosowała do strony pozwanej pisemne wezwanie do zapłaty, na adres do doręczeń wskazany przez stronę pozwaną w trakcie rejestracji w systemie informatycznym powódki. Pomimo powyższych działań strona pozwana nie dokonała całkowitej spłaty zaciągniętego zobowiązania. Strona pozwana nie dokonała żadnych spłat na poczet pożyczki . Na dzień sporządzenia pozwu zadłużenie pozwanego wynosi 1028,00 zł.

Zgodnie z § 14 ust 2(...) P., powódka ma prawo do naliczania odsetek za zwłokę w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP.

Zarządzeniem z dnia 05 czerwca 2017 r. sprawa została skierowana do rozpoznania w trybie postępowania uproszczonego.

Żona pozwanego S. H. G. w dniu 26 września 2017 r. poinformowała , że pozwany nie może stawić się na termin rozprawy z uwagi na pobyt zagranicą i przedłożyła dowód zapłaty w dniu 26.08.2017 r. należności dochodzonych przez powódkę należności w kwocie 1200,00 zł. Poinformowany o powyższym pełnomocnik powódki, po pierwszej rozprawie , która odbyła się dnia 28 września 2017 r., w piśmie procesowym z dnia 03 listopada 2017 r. cofnął częściowo pozew wniesiony w części dotyczącej zapłaty kwoty 965,13 zł, wniósł o umorzenie postępowania w tej części oraz

o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powódki kwoty 63,91 zł tytułem należności głównej wraz z odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, przy czym od 1 stycznia 2016 r., nie wyższych niż odsetki maksymalne za opóźnienie od tej kwoty od dnia 27.09.2017 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pełnomocnik powódki potwierdził dokonanie przez pozwanego wpłaty w kwocie 1200,00 zł w dniu 26.09.2017 r. i wskazał , że pozwany dokonując tej wpłaty dokonał częściowej spłaty zadłużenia. Wskazał , że wpłata ta została zaksięgowana następująco: 537,13 zł na należność główną, 178,00 zł na opłatę administracyjną, 250,00 zł na opłatę za czynności windykacyjne oraz 324,87 zł na odsetki. Pełnomocnik powódki wskazał też, że na dzień dzisiejszy (03.11.2017 r.) powódka żąda od pozwanego następujących należności:

63,91 zł z tytułu należności głównej, oraz odsetki za opóźnienie w spłacie od dnia 27.09.2017 r., odsetki liczone są od kwoty pożyczki do spłaty. Dzień od którego naliczane są odsetki został ustalony na 27.09.2017 r. w nawiązaniu do dokonania wpłaty przez pozwanego w dniu 26.09.2017 r.

Pozwany S. G. w piśmie z dnia 12.12.2017 r. sprzeciwił się częściowemu cofnięciu pozwu. Pozwany zakwestionował żądaną przez powódkę opłatę administracyjną i opłatę za czynności windykacyjne w łącznej kwocie 428,00 zł przy kwocie należności głównej 600,00 zł. Pozwany powołał się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 2010 r. (sygn.(...)), z którego wynika , że w umowach z konsumentem nie zawsze jest możliwe odgórne ustalenie odpowiedzialności odszkodowawczej konsumenta za zwlokę w spłacie należności. Sąd wskazał, iż w każdym wypadku muszą zostać spełnione przesłanki określone w art. 361 i 471 kc. Poza tym przedsiębiorca nie może tych opłat kształtować w sposób dowolny, w zupełności odbiegający od rzeczywistych kosztów. Jednym słowem - windykacja nie może stanowić dodatkowego Ź. zysku przedsiębiorcy. Jeśli zapis umowny lub działania przedsiębiorcy nie są zgodny nawet tylko z jednym z tych punktów - oznacza, to że opłata windykacyjna może zostać uznana za bezprawną i nie wiąże konsumenta (nie może zostać nią obciążony). Prawidłowe zapisy dotyczące opłat za czynności windykacyjne nie mogą naruszać żadnego z poniższych punktów. Po pierwsze postanowienie obciążające konsumenta opłatami windykacyjnymi nie może mieć charakteru ogólnego (blankietowego). Przykładem takiego zapisu jest postanowienie abuzywne z wyroku (...) z dnia 10 sierpnia 2012 r. sygn. akt(...). Po drugie opłaty za konkretne czynności windykacyjne nie mogą odbiegać od rzeczywistych kosztów poniesionych z tego tytułu przez przedsiębiorcę. Wszystkie ewentualne koszty musza być ustanowione w cenach rynkowych, przy uwzględnieniu zasady, zgodnie, z którą konsument nie może zostać obciążony całością kosztów prowadzenia działalności przez przedsiębiorcę. Oczywiście może w tych kosztach partycypować, nie oznacza to jednak, że będzie pokrywał opłaty z tytułu umowy o pracę windykatora czy całego "departamentu do obsługi zadłużonej wierzytelności". Jako przykład należy wskazać wszystkiego rodzaju wezwania do zapłaty (mogą mieć postać upomnień, wezwań ostatecznych, wezwań przedsądowych, etc) - ich koszt nie powinien przekraczać kosztu nadania korespondencji. Nie ma w tym zakresie znaczenia, na ile wyceniamy koszt sporządzenia takiego wezwania , które często tworzone jest szablonowo, czy też czas poświęcony na podpisanie listu. Dla przykładu pozwany wskazał , że (...) w jednym z wyroków uznał, że zbyt wygórowaną opłatą za wezwanie do zapłaty jest kwota 20 zł ( wyrok z dnia 27 kwietnia 2012 r. sygn. akt. (...), poz.(...)rejestru). Nadto pozwany wskazał, że

powinien zostać określony harmonogram podejmowania czynności windykacyjnych w takim terminie, który umożliwia konsumentowi uregulowanie zobowiązania po „ zapoznaniu się” przez niego z określonym środkiem windykacyjnym np. wezwaniem do zapłaty, smsem. Należy w umowie wskazać, w jakich terminach mogą zostać wysłane wezwania do zapłaty, ponaglające smsy czy też wykonane telefony z przypomnieniem o zadłużeniu. Przerwa pomiędzy takimi czynnościami powinna być na tyle długa, aby umożliwiała dłużnikowi realną spłatę zadłużenia. Jako modelowy termin przyjmuje się 7 dni odstępu pomiędzy każdym środkiem windykacyjnym. Nie jest dopuszczalne określenie zbyt krótkich terminów lub napiętrzenie występujących po sobie innych czynności windykacyjnych (np. 1 dzień - sms, 2 dzień - telefon, 3 — list) i pobieranie jednocześnie z tego tytułu osobnych opłat. Konsument nie będzie miał nawet szans, aby spłacić zadłużenie pomiędzy jedną, a drugą czynnością windykacyjną. Niedozwolone jest też pominięcie we wzorcu tego harmonogramu. Opłaty za czynności windykacyjne nie mogę być też naliczane przed ich faktycznym zrealizowaniem. Nie może, więc wystąpić taka sytuacja, w której to np. w 7 dniu od terminu spłaty zadłużenia naliczana jest zryczałtowana opłata w kwocie 50 zł i następnie przez 30 dni w ramach tej kwoty wykonywane są czynności windykacyjne, jak np. telefony, smsy, wezwania do zapłaty. Nie jest to dozwolone nawet, jeśli został umieszczony w umowie harmonogram podjętych czynności, gdyż w przypadku spłaty zadłużenia przez konsumenta w 8 dniu albo w 15 dniu, zostaje on mimo wszystko obciążony pełną opłatą, bez względu na zakres czynności windykacyjnych podjętych w stosunku do jego osoby. Jako przykład powyższego zachowania przedsiębiorcy pozwany powołał praktykę jednego z banków stwierdzoną w decyzji Prezesa (...) (...). Bank pobierał zryczałtowaną opłatę w wysokości 39 zł za obsługę nieterminowej spłaty kredytu przed podjęciem jakichkolwiek czynności windykacyjnych w stosunku do klienta. Pozwany wskazał, że jeśli w umowie znajdują się zapisy, które naruszają, chociaż jeden z powyższych punktów można uznać przedmiotowy zapis umowy za niedozwolony (nie wiąże on konsumenta). Tym samym przedsiębiorca nie jest uprawniony do naliczania z tytułu windykacji żadnych opłat, a pobrane z tego tytułu opłaty zobowiązany jest zwrócić.

Pozwany podniósł także , że w dobie tak rozwiniętych elektronicznych środków przekazu, powódka miała wystarczająco czasu, aby cofnąć pozew po dokonaniu wpłaty przeze niego wpłaty . O fakcie wpłaty powódka została powiadomiona na dwa dni przed wyznaczonym terminem rozprawy tj. 26 września 2017 roku telefonicznie oraz poprzez e-mail z załączoną kopią dokonania spłaty w wysokości 1200 zł, jednakże z jej strony nie zostało uczynione nic, co wg pozwanego miało na celu bezzasadną próbą zwiększenia zysku przedsiębiorcy.

Pełnomocnik powódki w piśmie procesowym 08 stycznia 2018 r. wskazał, że podtrzymuję w całości żądania zawarte w piśmie z dnia 3 listopada 2017 r.

i wnosi o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Odnosząc się do zarzutów pozwanego wskazał, że obowiązek wykazania przez powódkę zasadności jej twierdzeń nie ma charakteru całkowicie nieograniczonego. Jak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego (np. wyrok z dnia 12.05.2011r. sygn. (...)) "wyrażonej w art. 6 k.c. reguły rozkładu ciężaru dowodu nie można rozumieć w ten sposób, że zawsze, bez względu na okoliczności sprawy, obowiązek dowodzenia wszelkich faktów o zasadniczym dla rozstrzygnięcia sporu znaczeniu spoczywa na stronie powodowej. Jeżeli powód wykazał wystąpienie faktów przemawiających za słusznością dochodzonych pretensji, wówczas to pozwanego obarcza ciężar udowodnienia ekscepcji i okoliczności uzasadniających jego zdaniem oddalenie powództwa".

Dodatkowo wskazał, iż pozwany zaciągając pożyczkę musiał zapoznać się z (...) P., która jasno określa w §11 sytuację nieterminowych spłat pożyczki oraz w § 14 prawo odstąpienia od umowy pożyczki. Pozwany przyznał się do zaciągnięcia powyższej pożyczki, czego najlepszym dowodem jest częściowe spłacenie pożyczki po wniesieniu już pozwu przez powódkę. Pełnomocnik powódki podniósł, że Pożyczkodawca rozpoczynając windykację należności wynikającej z danej pożyczki, ponosi określone koszty obsługi. Koszty te wynikają m.in. z konieczności zlecenia przed wszczęciem windykacji analizy danej sprawy przez doradców prawnych, konieczności opłacenia pracowników, którzy przez określony czas muszą zajmować się sprawą przeterminowanego zadłużenia, nie mogąc w tym czasie wykonywać innych czynności, kosztów systemów teleinformatycznych służących do obsługi procesu windykacji. Brak jest przy tym przepisów prawa, które zakazywałaby naliczanie w/w kosztów przez Pożyczkodawcę, tym bardziej w świetle podejmowanych prób polubownego załatwienia niniejszej sprawy przez Pożyczkodawcę, który mógł zrezygnować z tych prób i od razu kierować sprawę na drogę postępowania sądowego. Podobnie brak jest przepisów, które nakazywałyby Pożyczkodawcy samodzielne finansowanie czynności windykacyjnych, które podjęte zostały przecież nie z winy Pożyczkodawcy. Podjęcie tych działań, jako zmierzających do ochrony uzasadnionego interesu prawnego i ekonomicznego Pożyczkodawcy jest w pełni uzasadnione postawą pozwanego, a przy tym nie stoi w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego działania pozwanego. Nadto o wszystkich w/w kosztach pożyczkobiorcy są informowani przed zawarciem umowy pożyczki. Wysokość w/w opłat została ustalona w oparciu o analizę kosztów obsługi windykacyjnej Pożyczkodawcy - w tym kosztów systemów informatycznych służących do monitorowania spłacalności pożyczek, kosztów obsługi prawnej świadczonej przez kancelarie prawne, kosztów związanych z obowiązkami pracowników Spółki zajmujących się windykacją, kosztów listów, sms-ów, telefonów. Pełnomocnik powódki wskazał , że przybliżone miesięczne koszty Pożyczkodawcy z tytułu podejmowanych działań windykacyjnych wynoszą 294.910,00 EUR. Kwota ta wynika z następujących czynników: konieczności utrzymywania systemu informatycznego; kosztu zatrudnienia pracowników działu windykacji; kosztu obsługi kancelarii prawnej; kosztu korespondencji;

kosztów związanych z telefonami do dłużników; kosztów zatrudnienia firm windykacyjnych (średnia z 3 miesięcy) i kosztów utrzymania biura. Wskazane powyżej koszty, Pożyczkodawca zmuszony jest ponosić wyłącznie w związku z niewielką grupą klientów, którzy nie wykonali zobowiązania lub dopuścili się zwłoki w spłacie kredytów, w związku, z czym stosunek tych kosztów do ilości klientów powinien uwzględniać powyższą okoliczność. Strony umowy o kredyt konsumencki mogą zastrzec obowiązek ponoszenia przez pożyczkobiorcę innych kosztów wynikłych ze zdarzeń mających miejsce po zawarciu umowy, w tym kosztów monitów i innych czynności pożyczkodawcy. Jak wynika z par. 14 ust. 3 i 4 regulaminu w postaci „(...)" (zaakceptowanego przy zawieraniu umowy), pozwana zobowiązała się do ponoszenia kosztów prowadzenia przez pożyczkodawcę postępowania mającego na celu doprowadzenie do dobrowolnej spłaty należności, zgodnie z treścią (...), z stanowiącej załącznik do ww. umowy. Żądana przez powoda kwota tytułem windykacji przedsądowej odpowiada podjętym czynnościom poprzedzającym wniesienie pozwu i znajduje uzasadnienie we wskazanej wyżej „tabeli opłat". Pełnomocnik powódki powołał się na orzeczenie Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 3 listopada 2016 r. w sprawie o sygn. (...).

Pozwany S. G. 2018 r. w piśmie procesowym z dnia 12.02.2018 r. ponownie nie wyraził zgody na częściowe cofnięcie pozwu , wniósł o odrzucenie w całości żądań powódki oraz o obciążenie jej kosztami procesu. Poinformował też, że powódka (...) spółka z o.o. w W. nie jest już stroną w tej sprawie, ponieważ z dniem 19 stycznia 2018 roku zawarła umowę przelewu wierzytelności z tytułu (...) NR (...) z dnia 02.02.2015 r. na rzecz (...) (...) z siedzibą we W..

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 25 kwietnia 2015 r. została zawarta pomiędzy S. G. ( Pożyczkobiorcą ) a L..pl sp. z o.o. z siedzibą w W. ( Pożyczkodawcą )(...) (...). Umowa ta przewidywała, że przedmiotem umowy jest udzielenie przez Pożyczkodawcę Pożyczkobiorcy pożyczki, którą Pożyczkobiorca zobowiązany jest zwrócić Pożyczkodawcy na warunkach określonych w (...) P.. Wskazano, że Pożyczkodawca udzieli Pożyczkobiorcy kolejnych pożyczek każdorazowo na podstawie odrębnych umów pożyczki zawieranych przez strony na odległość w rozumieniu Ustawy o umowach konsumenckich. (...) P. przewidywała, że na całkowity koszt P. składa się opłata administracyjna, zgodna z Tabelą Opłat przedstawioną na stronie internetowej Pożyczkodawcy oraz , że należność staje się wymagalna w dniu spłaty określonym w indywidualnych warunkach umowy . Nadto z (...) P. wynikało, że kwoty, które Pożyczkobiorca wpłaci Pożyczkodawcy zostaną w kolejności zaliczone na : opłaty za upomnienie drogą telefoniczną oraz drogą elektroniczną w formie SMS , odsetki za nieterminową płatność pożyczki , opłatę administracyjną i kwotę do wypłaty. Umowa przewidywała też, że jeżeli pożyczka lub jej część nie zostanie uiszczona w terminie Pożyczkobiorca zobowiązany jest do zapłaty oprócz kwoty pożyczki odsetek za nieterminową płatność pożyczki, tj. za okres od daty spłaty pożyczki do dnia zaksięgowania kwoty pożyczki na koncie bankowym Pożyczkodawcy.

Odsetki za nieterminową płatność pożyczki naliczane są w wysokości odsetek maksymalnych określonych w art. 359 §2 ^{( 1)} kc tj. czterokrotnej wysokości kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. (...) P. została zawarta na czas nieokreślony. Załączniki do (...) P. stanowiły: załącznik nr 1 - Tabela opłat administracyjnych w relacji kwoty do wypłaty (w PLN) do długości pożyczki (ilość dni) , załącznik nr 2 - Tabela opłat za przedłużenie terminu spłaty pożyczki , załącznik nr 3 – Tabela opłat i prowizji L..pl (...). z o.o. , załącznik nr 4 - Tabela opłat za upomnienie drogą telefoniczną oraz drogą elektroniczną w formie SMS. W tej ostatniej tabeli wskazano, że przy kwocie pożyczki od 500- 600 zł opłata za upomnienie w w/w formie wynosi przy opóźnieniu – 4- 10 dni – 80,00 zł , 11 -15 dni – 60,00 zł , 16 – 21 dni – 40,00 zł , 21 – 30 dni – 40,00 zł oraz 31 – 40 dni – 30,00 zł. S. G. zaakceptował warunki (...) P. poprzez przelanie na rachunek Pożyczkodawcy kwoty 0,01 zł.

Spółka (...).pl sp. z o.o. z siedzibą w W. zmieniła nazwę na (...) .

Na podstawie (...) P. S. G. uzyskał dnia 02 lutego 2015 r. pożyczkę w kwocie 600,00 zł z terminem spłaty do dnia 23 maja 2015 r. Opłata administracyjna od tej pożyczki wynosiła 178,00 zł . Nie spłacił tejże pożyczki w terminie . (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wezwała go do zapłaty należności z tej umowy pismem z dnia 07.02.2017 r. W piśmie wskazano , że zadłużenie z tytułu umowy pożyczki (...) na dzień 07.02.2017 r. wynosi 1193,57 zł , na zadłużenie to składa nieuregulowana w terminie kwota pożyczki, tj. 600,00 zł, opłata administracyjna zgodnie z (...) P. w kwocie 178.00 zł, opłata za wezwania do zapłaty naliczona na podstawie § 14.3 (...) P., tj. 250, 00 zł oraz odsetki od kwoty 778, 00 zł w wysokości odsetek umownych określonych w §14.2 (...) P. za cały okres opóźnienia tj. 165.57 zł.

Dnia 26 września 2017 r. S. G. zapłacił (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1200,00 zł.

dowód : - wydruk (...)z dnia 25.11.2014 r. z załącznikami - k.9 -11

- wezwanie do zapłaty z dnia 07.02.2017 r. z dowodem nadania – k. 4 -5

- wyciągi z rachunku bankowego powódki z wpłatą pozwanego i wypłatą kwoty pożyczki – k. 7- 8

- potwierdzona kopia odpisu pełnego z KRS powódki wg stanu na dzień 22.11.2016 r. – k. 14 – 15

- kopia wpłaty dokonanej przez pozwanego 26.09.2017 r. – k. 29

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentów złożonych w sprawie wyżej szczegółowo opisanych.

Sąd zważył co następuje :

Powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. dochodziła od pozwanego S. G. spłaty należności z umowy pożyczki udzielonej mu 02 lutego 2015 r. na podstawie (...) z dnia 25 listopada 2014 r.

Podstawę prawną żądania stanowi przepis art. 720 kc określający, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko, co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej, jakości. Zawarta pomiędzy stronami umowa określona, jako umowa pożyczki pod względem prawnym stanowi kredyt konsumencki zawierany na odległość w rozumieniu art. 5 pkt 13 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (tj. Dz. U. z 2016 roku, poz. 1528 ze zmianami). Zgodnie, bowiem z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim przez umowę o kredyt konsumenckim rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 złotych albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki (art. 3 ust. 2 pkt 1). Natomiast przez kredyt konsumencki zawierany na odległość rozumie się umowę o kredyt konsumencki zawieraną z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość (art. 5 pkt 13). Przedmiotowa umowa pożyczki spełnia powyższe przesłanki, wobec czego stosuje się do niej przepisy przytoczonej ustawy.

S. G. nie kwestionował zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki . Pozwany kwestionował wysokość opłaty prowizyjnej i wysokość opłaty za czynności windykacyjne. Na poczet dochodzonej należności pozwany w dniu 26 września 2017 r. uiścił kwotę 1200,00 zł. Jednocześnie pozwany nie zgodził się na częściowe cofniecie pozwu przez stronę powodową. Ponieważ oświadczenie o częściowym cofnięciu pozwu zostało złożone w piśmie z dnia 03.11.2017 r. czyli po rozpoczęciu rozprawy, które miało miejsce dnia 28.09.2017 r. częściowe cofnięcie pozwu mogło nastąpić jedynie za zgodą pozwanego ( art. 203 § 1 kpc ).

(...)z dnia 25.11.2014 r. , zaakceptowana przez pozwanego, przewidywała, że na całkowity koszt P. składa się opłata administracyjna, zgodna z Tabelą Opłat przedstawioną na stronie internetowej powódki , czyli w przypadku pożyczki w kwocie 600,00 zł na czas 30 dni w kwocie 178,00 zł. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 22.06.2010 r. wydanego w sprawie (...) (LEX nr 885035 ) stwierdził , że co do zasady dopuszczalne jest zastrzeganie opłaty przygotowawczej, w szczególności, gdy ma ona na celu rekompensatę kosztów poniesionych przez kontrahenta . Aktualnie zarówno banki jak i inne instytucje kredytowe pobierają najczęściej opłaty przygotowawcze . Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim w art. 5 pkt. 6a określa pojęcie pozaodsetkowych kosztów kredytu jako wszystkich kosztów , które konsument ponosi w związku z umową o kredyt konsumencki, z wyłączeniem odsetek. Z kolei art. 36 a tejże ustawy , który wszedł co prawda w życie po zawarciu przez strony (...) P. , ale może być pomocny w ocenie żądania powódki w tym zakresie , stanowi , że maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu oblicza się według wzoru wskazanego w ust. 1 tego artykułu oraz , że pozaodsetkowe koszty kredytu w całym okresie kredytowania nie mogą być wyższe od całkowitej kwoty kredytu, a także , że pozaodsetkowe koszty kredytu wynikające z umowy o kredyt konsumencki nie należą się w części przekraczającej maksymalne pozaodsetkowe koszty kredytu obliczone w sposób określony w ust. 1 lub całkowitą kwotę kredytu. Wskazana w umowie z dnia 25.11.2014 r. i żądana w niniejszej sprawie przez powoda opłata administracyjna nie przekraczają maksymalnych pozaodsetkowych kosztów ustalonych w oparciu o powyższe przepisy , które przy uwzględnieniu kwoty udzielonej pozwanemu pożyczki i ustalonego ostatecznie w umowie okresu jej spłaty , wynoszą 204,00 zł . Mając na uwadze powyższe Sąd uznał żądanie powódki z w tym zakresie za zasadne.

Pozwany kwestionował też żądane opłaty windykacyjne . Powódka nie wykazała , że dokonywała jakikolwiek czynności windykacyjnych w stosunku do pozwanego, oprócz skierowania do pozwanego wezwania do zapłaty z dnia 07.02.2017 r. Powoływany przez powódkę § 14 ust. 3 (...) P. nie przewiduje opłaty windykacyjnej za wysłanie takiego wezwania . Opłaty zostały przewiedziane jedynie za upomnienie drogą telefoniczną oraz drogą elektroniczną i w formie SMS. Art. 385 ^{( 1)} § 1 kc stanowi , że postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. Załącznik nr 4 do (...) P. - Tabela opłat za upomnienie drogą telefoniczną oraz drogą elektroniczną w formie SMS przewiduje , że przy kwocie pożyczki od 500- 600 zł opłata za upomnienie w w/w formie wynosi przy opóźnieniu : 4- 10 dni – 80,00 zł , 11 -15 dni – 60,00 zł , 16 – 21 dni – 40,00 zł , 21 – 30 dni – 40,00 zł oraz 31 – 40 dni – 30,00 zł . Dokonując w oparciu o powyższe wskazane kryteria kontroli postanowień umowy dotyczących tychże opłat dodatkowych, Sąd uznał , że klauzule te cechują się abuzywnością. Wysokość tych kwot nie jest związana z rzeczywistym kosztem powyższych czynności , nawet przy uwzględnieniu kosztów biurowych i czasu pracy pracowników, zwłaszcza, że zawodowy charakter działalności powódki powoduje , że są prowadzone przez nią postępowania dyscyplinująco – windykacyjne wobec większej liczby dłużników, co dodatkowo wpływa na obniżenie kosztów, choćby przez powtarzalność wzorów pism kierowanych do zobowiązanych. Ponadto, także ustalenie przez powódkę wysokości wspomnianych opłat z góry, bez zróżnicowania ich ze względu na zaistnienie rozmaitych stanów faktycznych wpływających na czasochłonność i koszty dochodzenia zaległych płatności budzi uzasadnione wątpliwości w kontekście zgodności z dobrymi obyczajami. W ocenie Sądu opłaty za monity nie powinny stanowić dodatkowe źródło zysku dla pożyczkodawcy. W świetle powyższego należy uznać, że zastrzeżenie przez powódkę opisywanych opłat za upomnienie drogą telefoniczną oraz drogą elektroniczną czy w formie SMS na skutek zaburzenia równowagi świadczeń pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy rażąco naruszało interesy konsumenta. Konsekwentnie trzeba było uznać, że na podstawie art. 385 ^{( 1)} § 1 kc. klauzule umowne przewidujące obowiązek zapłaty przez pozwanego tych opłat stanowiły niedozwolone postanowienia umowne i jako takie nie wiązały pozwanego. Skoro więc powyższe postanowienia nie wiązały pozwanego, brak było podstaw do żądania od pozwanego zapłaty z ich tytułu kwoty 250,00 zł.

Powódka żądała od pozwanego zapłaty kwoty 1028,00 zł wraz z odsetkami umownymi określonymi w § 14.2(...) P. w wysokości odsetek maksymalnych określonych w art. 359 § 2 ¹ kodeksu cywilnego obowiązującego w dacie zawarcia umowy pożyczki tj. w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 778,00 zł od dnia 24 maja 2015 r. do dnia zapłaty. Pozwany dnia 26.09.2017 r. zapłacił powódce kwotę 1200,00 zł. Kwota ta pokryła żądaną przez powódkę : kwotę należności głównej – 600,00 zł , żądane odsetki umowne naliczone od kwoty 778,00 zł od dnia 24 maja 2015 r. do dnia 26 września 2017 r. w kwocie 182,67 zł oraz żądaną opłatę administracyjną w kwocie 178,00 zł. Sąd stwierdził brak podstaw do żądania przez powódkę kwoty 250,00 zł z tytułu opłat za upomnienia , wobec czego z kwoty wpłaconej przez powoda pozostała do rozliczenia kwota 239,33 zł.

Pozwany dokonał zapłaty po wniesieniu pozwu , wobec czego był zobowiązany do zapłaty na rzecz powódki kosztów procesu . Powództwo było zasadne jedyne w 75,6 % ( co do kwoty 778 zł ). Na koszty poniesione przez powódkę składały się : uiszczona opłata sadowa – 30,00 zł , koszty zastępstwa procesowego – 270,00 zł i uiszczona opłata skarbowa od złożonego pełnomocnictwa – 17,00 zł. Na podstawie art. 100 kpc pozwany był zobowiązany do zapłaty na rzecz powódki jedynie 75,6 % sumy tychże kosztów co daje także kwotę ok. 239 zł . Wobec powyższego Sąd stwierdził , że wpłacając na rzecz powódki kwotę 1200 zł pozwany uiścił także należne koszty procesu.

Sąd mając na uwadze żądanie powódki w części uzasadnionej w stosunku do pozwanego wygasło w związku z jego spełnieniem po wniesieniu pozwu. Sąd oddalił powództwo . Sąd nie orzekał także o kosztach procesu , gdyż pozwany w dniu 26.09.2017 r. uiścił także należne powódce koszty procesu .

Należy nadmienić , że zgodnie z art. 192 pkt. 3 kpc zbycie w toku sprawy rzeczy lub prawa, objętych sporem, nie ma wpływu na dalszy bieg sprawy , wobec czego ewentualne zgłaszane przez pozwanego zbycie wierzytelności przez powódkę nie miało znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy .