Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania T. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 7 września 2012 r. Nr (...)

w sprawie T. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala T. Ś. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 02 sierpnia 2012 r. do dnia 30 września 2014 r.

Sygn. akt. IV U 880/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 07.09.2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił T. Ś. prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, albowiem Komisja Lekarska ZUS nie stwierdziła u niego niezdolności do pracy.

Od decyzji tej odwołanie złożyła M. Ś. – pełnomocnik ubezpieczonego. Odwołująca się wnosiła o zmianę decyzji, zarzucając, że Komisja Lekarska ZUS nie wzięła pod uwagę schorzeń psychiatrycznych, które zostały rozpoznane przez lekarza prowadzącego. W związku z tym błędnie organ rentowy odmówił przyznania prawa do renty jej mężowi.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany ZUS wnosił o oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony T. Ś., urodzony (...) złożył w dniu 20.06.2012r. wniosek do pozwanego oddziału o przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W toku postępowania orzeczniczego Komisja lekarska ZUS rozpoznała u T. Ś. osobowość zaburzoną bez cech dekompensacji, stan po wycięciu guza chromochłonnego nadnercza prawego w 1995r., stan po operacji przepukliny w 2011r.i chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa bez ograniczeń funkcji (k.43 a.l).

Orzeczenie to stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji ( k. 28 a.r. ).

Sąd w toku postępowania odwoławczego wywołał dowód z opinii biegłych psychiatry i psychologa. Biegli wymienionych specjalności, po przebadaniu wnioskodawcy i po zaznajomieniu się z dokumentacją medyczną z jego dotychczasowego leczenia, rozpoznali u niego zaburzenia afektywne dwubiegunowe (k.18.a.s). W ocenie biegłych, schorzenie to skutkuje orzeczeniem częściowej okresowej niezdolności do pracy od lutego 2011r. do lutego 2014r. Do opinii tej zastrzeżenia złożył pozwany organ rentowy, twierdząc, że rozpoznanie biegłych stoi w sprzeczności z rozpoznaniem lekarza psychiatry konsultanta ZUS. W związku z tym wnosił o powołanie innych biegłych tych samych specjalności (k.24 i 26 a.s.). Sad uwzględnił ten wniosek dowodowy i dopuścił dowód z innych biegłych psychiatry i psychologa (k. 34 – 38 a.s.). Nowy zespół biegłych zdiagnozował u wnioskodawcy następujące choroby: cechy nieprawidłowej osobowości, zaburzenia obsesyjno – kompulsywne z objawami hipochondrycznymi o odczynem depresyjnym, niewielkie organiczne uszkodzenie (...) bez istotnego upośledzenia sprawności funkcji poznawczych. W konkluzji biegli uznali opiniowanego za zdolnego do pracy.

W związku z tym, że obydwie opinie biegłych tych samych specjalności były rozbieżne zarówno w zakresie rozpoznania schorzeń jak i oceny zdolności do pracy ubezpieczonego, Sąd Okręgowy wywołał dowód z opinii kolejnych biegłych psychiatry i psychologa. Pełnomocnik ubezpieczonego złożyła nowy dokument medyczny w postaci epikryzy z pobytu na leczeniu szpitalnym w lipcu 2013r. w Klinice (...) ( k. 60 – 61 a.s). Trzeci zespół biegłych po zapoznaniu się z całością dokumentacji lekarskiej i po przebadaniu wnioskodawcy rozpoznał u niego: organiczne zaburzenia nastroju F 06.3, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne z przewagą czynności natrętnych F 42.1 ( k. 62 a.s). Rozpoznając te jednostki chorobowe biegli orzekli, iż powodują one częściową niezdolność do pracy ubezpieczonego od zakończenia pobierania świadczenia rehabilitacyjnego tj. od sierpnia 2012r. do 30.09.2014r. W uzasadnieniu swojej opinii biegli stwierdzili, że badanie psychologiczne potwierdziło uszkodzenie (...) i aktualny stan psychiczny badanego uległ pogorszeniu i wymaga on ponownej hospitalizacji. Do opinii tej pozwany ZUS złożył zastrzeżenia, argumentując, iż opinia ta pozostaje w sprzeczności z wcześniejszą opinią, a w sprawie nie wystąpiły nowe okoliczności (k.70 a.s). Organ rentowy wnosił o powołanie następnych biegłych.

Sąd oddalił ten wniosek dowodowy.

Zdaniem Sądu opinia ostatniego zespołu biegłych psychiatry i psychologa jest najbardziej miarodajnym dowodem stanu zdrowia ubezpieczonego. Wbrew twierdzeniom organu rentowego wyrażonym w zastrzeżeniach do tej opinii , zaistniały nowe okoliczności mające wpływ na ocenę. Mianowicie ta okolicznością ta jest epikryza z pobytu w klinice psychiatrycznej w W. od dnia 18.06.2013r. do 19.07.2013r. W czasie miesięcznej hospitalizacji rozpoznano: zaburzenia nastroju na podłożu organicznym F.06.3 oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsywne z przewagą czynności natrętnych F. 42.1. Zatem ostatni zespół biegłych dysponował najpełniejszymi danymi o stanie psychicznym wnioskodawcy. Stąd tez Sad uznał, że ten ostatni dowód z opinii biegłych daje podstawę do uznania, że ubezpieczony jest okresowo częściowo niezdolny do pracy od daty zakończenia pobierania świadczenia rehabilitacyjnego tj. od 08.2013r. do 30.09.2014r. w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.z 2009r. Nr 159 poz. 1227).

Bezsporne jest, iż wnioskodawca spełnia przesłanki z art. 57 ust.1 pkt.2 i 3 ustawy o FUS do uzyskania uprawnień rentowych.

W tej sytuacji mając na względzie art. 477 ¹⁴§ 2 kpc Sąd orzekł jak w sentencji.