Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

We wniosku z dnia 22 lutego 2017r. H. M. i L. M. wnieśli o wykreślenie z działu III księgi wieczystej (...) wpisu obciążającego działkę nr (...), polegającego na prawie wspólnego użytkowania wjazdu na rzecz nieruchomości, dla której urządzona jest księga wieczysta Kw. (...) .Jednocześnie wnieśli o pozostawienie wpisu obciążającego nieruchomość objęta księga wieczystą (...), polegającego na prawie korzystania z wjazdu sięgającego szesnaście metrów w kierunku zachodnim w głąb nieruchomości obciążonej, licząc od bramy wjazdowej, a każdoczesny właściciel nieruchomości władnącej nie może parkować jakichkolwiek pojazd ów na nieruchomości obciążonej .

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 października 2017r. Sąd Rejonowy w Brzezinach oddalił ten wniosek.

Powyższe rozstrzygnięcie oparte zostało na następujących ustaleniach stanu faktycznego:

Sąd Rejonowy w B. prowadzi księgę wieczystą oznaczoną nr Kw. (...) dla nieruchomości położonej w miejscowości J., działki nr (...) o pow. 0,06 ha, w której jako właściciele na prawach wspólności ustawowej ujawnieni są L. i H. małż. M..W dziale III księgi wieczystej wpisane jest obciążenie prawem wspólnego wjazdu na rzecz nieruchomości dla której urządzona jest księga wieczysta (...). Prawo to zostało wpisane na podstawie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza J. L. w dniu 29 kwietnia 1938r..Wpisem z dnia 31 marca 2004r. prawo to zostało zmienione co do zakresu i sposobu wykonywania służebności , w ten sposób, ze prawo korzystania z wjazdu sięga szesnaście metrów w kierunku zachodnim w głąb nieruchomości obciążonej , licząc od bramy wjazdowej, a każdoczesny właściciel nieruchomości władnącej nie może parkować jakichkolwiek pojazdów na nieruchomości obciążonej. Podstawę tego wpisu stanowił prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Brzezinach z dnia 22 maja 1998r. wydany w sprawie IC 89/96.

Obciążenie to znajduje dokładne odzwierciedlenie w dziale I – Sp księgi wieczystej Kw. (...).

Przy takich ustaleniach stanu faktycznego Sąd I instancji wywiódł, że brak jest podstawy do uwzględnienia wniosku wnioskodawców. Wniosek ten w istocie zmierza do wykreślenia części wpisu o służebności i pozostawienie jego drugiej części. Zdaniem Sądu I Instancji, w akcie notarialnym z dnia 29 kwietnia 1938r. sporządzonym przed notariuszem J. L. ustanowiono prawo wspólnego użytkowania wjazdu i prawo takie zostało wpisane do księgi wieczystej w dniu 28 stycznia 1997r.Zaś wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzezinach z dnia 22 maja 1998r. sygn. akt IC 89/96 prawo to zostało skonkretyzowane. Załączone do wniosku kserokopie dokumentów nie stanowią podstaw do ujawnienia zmiany służebności gruntowej, gdyż zostały one wydane w odrębnych postępowaniach, nie związanych konkretnie z treścią wpisanej służebności gruntowej.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia wnieśli wnioskodawcy.

Skarżący zarzucili , że wpis z dnia 31 marca 2004r. został sfałszowany przez sędziego M. – K. i mecenasa M.. W ocenie skarżących ich wniosek jest w pełni zasadny i żądane wykreślenia wpisu powinno nastąpić w oparciu o przedłożone dokumenty.

W konkluzji skarżący wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia i uwzględnienie wniosku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Apelacja nie jest zasadna.

Stosownie do powołanego przez Sąd I instancji art. 626 ⁸ § 2 k.p.c. sąd rozpoznając wniosek o wpis w księdze wieczystej bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz księgi wieczystej. Zgodzić należy się w pełni z Sądem I instancji, że w rozpoznawanej sprawie skarżący nie przedłożyli dokumentów, które mogłyby stanowić postawę do dokonania żądanego wpisu ( stosownie do art. 626 ⁸ § 7 wpisem w księdze wieczystej jest również wykreślenie).

Jak wynika z akt księgi wieczystej, zawiadomienie o wpisie z dnia 31 marca 2004r. skarżący otrzymali w dniu 24 maju 2004r. ( akta księgi wieczystej - zawiadomienie o wpisie –k. 58 , zwrotne potwierdzenie dowodu doręczenie –k. 60).Wpisem tym na podstawie wniosku z dnia 2 stycznia 2003r. nr dz.kw.13/03 oraz prawomocnego wyroku wydanego w dniu 22 maja 1998r. przez Sąd Rejonowy w Brzezinach w sprawie sygn. akt IC 89/96, sąd ustalił zakres i sposób wykonywania służebności gruntowej ujawnianej w księdze wieczystej, w ten sposób że prawo korzystania wjazdu sięga szesnaście metrów w kierunku zachodnim w głąb nieruchomości obciążonej , licząc od bramy wjazdowej a każdoczesny właściciel nieruchomości władnącej nie może parkować jakichkolwiek pojazdów na nieruchomości obciążonej. Od wpisu tego apelację wnieśli D. i M. J.. Apelacja została oddalona, jako bezzasadna postanowieniem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 29 października 2004r. sygn. akt XIII Ca 262/04 ( akta księgi wieczystej – postanowienie k.69).

Wpis z dnia 31 marca 2004r. jest zatem prawomocny i był poddany kontroli instancyjnej.

W tym stanie rzeczy brak jest jakichkolwiek podstaw do twierdzenia, że wpis ten był wadliwy.

Zgodzić należy się z Sądem I instancji i w tym zakresie, że skarżący do wniosku o wpis nie dołączyli dokumentów, które mogłyby stanowić podstawę żądanego wpisu. Przepis art. 31 ustawy z dnia 6 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece ( tekst jedn. Dz.U. z 2016r. poz.790 ze zm.) precyzuje, jakie dokumenty mogą stanowić podstawę wpisu.

W rozpoznawanej sprawie skarżący nie złożyli dokumentów, które w świetle tego przepisu mogłyby stanowić podstawę żądanego wpisu.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oddali apelację jako bezzasadną.