Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2017 roku

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Iwona Wysowska

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Derbin

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2017 roku

sprawy z odwołania B. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G.

z dnia 22 maja 2017 roku znak (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.

o wysokość emerytury

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. z dnia 22 maja 2017 roku znak (...) i ustala ubezpieczonej B. K. emeryturę w wysokości 2.867,28 zł od 1 maja 2017 roku począwszy.

SSO Iwona Wysowska

sygn. akt VI U 381/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22.05.2017 r. r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił ubezpieczonej B. K. prawa do emerytury według starych zasad po przepracowaniu 30 miesięcy.

Ubezpieczona B. K. wniosła odwołanie od w/w decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G.. Ubezpieczona w uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała, że będąc na emeryturze wcześniejszej przepracowała 30 miesięcy, zatem wysokość emerytury powinna zostać ustalona ponownie.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, iż przepis będący podstawą żądania ubezpieczonej tj. art. 53 ust. 3 ustawy emerytalnej dotyczy osób, które nabywają prawo do emerytury na podstawie art. 27 ustawy emerytalnej, a zatem urodziły się przed dniem 01.01.1949 r. Natomiast ubezpieczona urodziła się po tej dacie. Dlatego też jej odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy ustalił, następujący stan faktyczny:

B. K. (ur. (...)) na mocy decyzji z dnia 07.10.2008 r. została przyznana emerytura wcześniejsza od dnia 01.09.2008 r. na podstawie art. 29 w związku z art. 46 ustawy emerytalnej. Wobec kontynuacji zatrudnienia wypłata emerytury uległa zawieszeniu, Decyzją z dnia 28.11.2009 r. organ podjął wypłatę emerytury. Organ rentowy dokonywał przeliczenia świadczenia poprzez uwzględnienie do stażu pracy dalszych okresów przypadających po przyznaniu emerytury do 01.10.2013 r, W dniu 07.10.2013 r. ubezpieczona wystąpiła z wnioskiem o przyznanie emerytury w związku osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego. Decyzją z dnia 07.11.2013 r. organ przyznał ubezpieczonej emeryturę na podstawie art. 24 ustawy z dnia 17.12,1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poczynając od dnia osiągnięcia wieku emerytalnego tj. od 30,10.2013 r. Emerytura ustalona tą decyzją okazała się mniej korzystna i ulęgła zawieszeniu.

W dniu 08.05.2017 r. ubezpieczona wystąpiła z wnioskiem o przyznanie emerytury według starych zasad albowiem przepracowała 30 miesięcy.

Okoliczności bezsporne

Hipotetyczna wysokość świadczenia ubezpieczonej przeliczonego z uwagi na przepracowanie ponad 30 miesięcy po przyznaniu prawa do emerytury w wieku obniżonym wynosiłaby 2,867,28 zł miesięcznie.

Dowód: pismo z dnia 05.09.2017 r., k. 22;

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej zasługiwało na uwzględnienie.

Kontroli Sądu w niniejszym postępowaniu podlegała decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. decyzje z dnia 22,05.2017 r. r. znak E/l (...) w przedmiocie odmowy prawa do emerytury według starych zasad po przepracowania 30 miesięcy.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie pozostawał bezsporny, spór sprowadzał się do rozstrzygnięcia kwestii prawnej czy do emerytury przyznanej ubezpieczonej można zastosować nową kwotę bazową, albowiem po przyznaniu emerytury przepracowała ona ponad 30 miesięcy i podlegała w związku z tym ubezpieczeniom społecznym.

Zgodnie z ait. 53 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U, z 2016 poz. 887 ze zm) emerytura wynosi 1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w ait. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz 2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych, 3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych - z uwzględnieniem art. 55. 2. Przy obliczaniu emerytury okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy. W myśl ust. 3 emeryturę, której podstawę wymiaru stanowi podstawa wymiaru świadczenia, o którym mowa w art. 21ust. 1 pkt 1 i ust. 2, oblicza się od tej samej kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru, a następnie emeryturę podwyższa się w ramach waloryzacji przypadających do dnia nabycia uprawnień do emerytury. Zgodnie z ust. 4 przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli zainteresowany po nabyciu uprawnień do świadczenia, którego podstawę wymiaru wskazał za podstawę wymiaru emerytury, podlegał co najmniej przez 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Natomiast ust. 5 wskazuje, iż przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio, jeżeli podstawę wymiaru emerytury stanowi podstawa wymiaru emerytury przyjętej do obliczenia świadczenia przedemerytalnego.

Zgodnie zaś z art. 27 ust. 1 ustawy, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1.01.1949 roku przysługuje emerytura, jeśli spełnili łącznie następujące warunki: 1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla kobiet, 2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet.

W wyroku z dnia 16 czerwca 2016 r., sygn. akt III AUa 19/16 Sąd Apelacyjny w Białymstoku wskazał, iż osoba urodzona po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed 1 stycznia 1969 r., która uzyskała prawo do wcześniejszej emerytury (art. 46 w zw. z art. 29 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych) i nie spełnia przesłanek do obliczenia emerytury mieszanej (art. 183 ustawy emerytalnej) może ubiegać się o ustalenie na nowo podstawy wymiaru emerytury po uzyskaniu powszechnego wieku emerytalnego na zasadach określonych w art. 53 ust. 4 ustawy emerytalnej, o ile podlegała ubezpieczeniu społecznemu przez okres co najmniej 30 miesięcy.

Stanowisko to podzielił Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 04.01.2017 r., sygn. akt III AUa 227/16. Sąd Apelacyjny podzielił stanowisko, iż przepis art. 53 zamieszczony jest w rozdziale 4, zatytułowanym „Ustalanie wysokości emerytur, o których mowa w art. 27-50e”. A emerytura, o której mowa w art. 46 ust. 1 ustawy emerytalnej, mieści się w tym przedziale. Zatem brak jest racjonalnego uzasadnienia, dla którego powyższy przepis miałby znaleźć zastosowanie jedynie w przypadku ubezpieczonych urodzonych przed datą 1 stycznia 1949 roku, albowiem nie wynika to z żadnego przepisu ustawy emerytalnej, a w szczególności z tytułu rozdziału 4 działu II tej ustawy.

Również w doktrynie podkreśla się, że przepisy art. 53 ustalającego taką formułę wymiaru emerytury mają zastosowanie nie tylko do ubezpieczonych urodzonych przed 1 stycznia 1949 roku, ale również do ubezpieczonych urodzonych po 31 grudnia 1948 roku, którzy do dnia 31 grudnia 2008 roku spełnili warunki nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym, do wcześniejszej emerytury (tak I. Jędrasik - Jankowska, K. Jankowska, w: Prawo do emerytury. Komentarz do ustaw wraz z orzecznictwem. Komentarz do dz. II, Roz. 4, art. 53 wyd. Lexis Nexis),

W ocenie Sądu Okręgowego, pozwany zatem dokonał wadliwej wykładni art. 53 ust. 4 ustawy przyjmując, iż przepis ten ma zastosowanie wyłącznie do osób urodzonych przed dniem 1.01.1949 roku. Dlatego też uznał, iż odwołanie ubezpieczonej zasługiwało na uwzględnienie.

Organ rentowy ustalił, iż hipotetyczna wysokość świadczenia ubezpieczonej przeliczonego z uwagi na przepracowanie ponad 30 miesięcy po przyznaniu prawa do emerytury w wieku obniżonym wynosiłaby 2,867,28 zł miesięcznie. Ubezpieczona nie kwestionowała tej okoliczności, a Sąd Okręgowy z urzędu nie znalazł nieprawidłowości w przedstawionym wyliczeniu.

Mając na uwadze powyższe na podstawie ait. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił ubezpieczonej emeryturę w wysokości 2.867,28 zł od 1 maja 2017 r. począwszy.