Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2018 r. w T.

sprawy z powództwa

B. C.

przeciwko

A. C.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda B. C. na rzecz pozwanej A. C. kwotę 465,40 zł (czterysta sześćdziesiąt pięć złotych czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Powód B. C. wniósł do Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim powództwo o zapłatę kwoty 4467,43 zł, odpowiadającej połowie spłaconego przez niego kredytu, zaciągniętego wspólnie z pozwaną na zakup mieszkania, w trakcie trwania między nimi wspólności majątkowej małżeńskiej oraz ponoszenia kosztów opłat czynszowych za to mieszkanie.

Na uzasadnienie pozwu powód podał, że w okresie od stycznia 2016 roku do kwietnia 2017 roku spłacał on kredyt za mieszkanie, zaciągnięty wspólnie z pozwaną.

/vide: pozew k. 2 akt/.

Pozwana A. C. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jej rzecz kwoty 456,40 zł tytułem zwrotu kosztów i wydatków, związanych z niniejszym postępowaniem. Podniosła pozwana zarzut rozliczenia wszelkich sporów, związanych z podziałem ich majątku w wspólnego w ugodzie sądowej, zawartej w dniu 21 sierpnia 2017 roku przed Sądem Rejonowym w Tomaszowie Mazowieckim.

/vide: odpowiedź na pozew i spis wydatków, k. 23 – 24 i 28 akt/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W związku z orzeczonym dniu 18 września 2014 roku wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim rozwodem stron, ustała pomiędzy nimi ustawowa wspólność majątkowa małżeńska.

Ugodą sądową, zawartą w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 21 sierpnia 2018 roku strony uregulowały spór, związany z podziałem ich majątku wspólnego, po ustaniu wspólności, co znalazło odzwierciedlenie w treści ugody, kończącej postępowanie w sprawie o podział majątku dorobkowego stron. Przedmiotem ugody był cały majątek, w tym i przedmiotowe mieszkanie, położone w T., przy ulicy (...). W treści ugody strony zastrzegły wyraźnie, że: „ugodą strony likwidują wszelkie spory związane z podziałem ich majątku wspólnego i oświadczają, że pozostałe składniki majątku i poniesione koszty zostały zgodnie podzielone”.

/patrz: dokumenty, zawarte w aktach I Nc 496/16, w tym ugoda stron, k. 81 verte w/w akt/.

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne Sąd zważył, co następuje.

Bezspornym było, że przedmiotowe powództwo związane było z ustaniem wspólności majątkowej małżeńskiej pomiędzy stronami i wynikało z podziału w/w majątku. Pozwana powołała się na fakt zawarcia ugody sądowej, w której strony uregulowały sposób podziału majątku wspólnego. Potwierdzały to dokumenty, zawarte w aktach tutejszego Sądu o sygnaturze I Ns 496/16.

Ugoda zawarta przed sądem tworzy stan tzw. rzeczy ugodzonej ( res transacta). Konsekwencją wciągnięcia osnowy ugody do protokołu rozprawy jest umorzenie postępowania, ponieważ strony odstępują od swoich roszczeń, a ich spór wygasa. Sprawa może zostać ponownie przyjęta przez sąd do rozpoznania, jednak pozwany powinien podnieść zarzut rzeczy ugodzonej, co z kolei powinno skutkować oddaleniem takiego powództwa (vide: J. Bodio., Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III, Oficyna 2008).

Ustalono ponad wszelką wątpliwość, że wskutek zawarcia przez strony ugody w sprawie o podział ich majątku wspólnego Sąd umorzył postępowanie, które to orzeczenie uprawomocniło się w dniu 28 sierpnia 2017 roku .

/k. 82 i 90 akt INCs 496/16/.

Przedmiot ugody był tożsamy z roszczeniem zgłoszonym w niniejszym postępowaniu, gdyż roszczenie powoda wywodzone było ze spłaty mieszkania, wchodzącego w skład wspólności majątkowej małżeńskiej. Zawierając ugodę strony postanowiły, że ugodą likwidują wszelkie spory związane z podziałem ich majątku wspólnego i oświadczyły, że pozostałe składniki majątku i poniesione koszty zostały zgodnie podzielone.

Powód nie kwestionował ważności ugody. Sąd nie stwierdził również, aby ugoda stron była nieważna, jako sprzeczna z prawem lub z zasadami współżycia społecznego/ art. 58 k.c./.

Zatem, wobec skutecznego podniesienia przez pozwaną zarzutu rzeczy ugodzonej, powództwo podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w punkcie 1 wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 kpc, obciążając nimi powoda, jako stronę przegrywającą w całości.

Pozwana złożyła spis wydatków, które Sąd uznał za zasadny w kontekście przepisów art. 91 w związku z art. 86 i nast. Ustawy o kosztach sądowych w postępowaniu cywilnym.

W szczególności nie budziły wątpliwości Sądu żądania zwrotu kosztów korespondencji /koszt wysłania listu poleconego w kwocie 5,40 zł/i koszt dojazdu do Sądu prywatnym samochodem osobowym /posiłkowo zastosowano tu stawkę zwrotu kosztów użycia samochodu prywatnego, o pojemności powyżej 900 m ³ pojemności silnika, wg Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy/. Stawka ta, wynosząca dla niniejszego przypadku 0,8358 zł przewyższała nawet żądanie pozwanej, zaś ilość przejechanych kilometrów zgodna była z miejscem jej obecnego miejsca pobytu. Wątpliwości Sądu nie budził również koszt wyżywienia, związany z faktem podróży z małoletnimi dziećmi i czasem podróży około 3 - 4 godziny w jedną stronę.

Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w wyroku.

Sędzia Jolanta Szczęsna