Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Nowicka

Sędziowie: SO Alicja Chrzan

SR Radosław Florek (del.)

Protokolant: Bogusława Mierzwa

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2014r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa A. M.

przeciwko (...) SA w W.

o zapłatę 11.000 zł

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

z dnia 21 sierpnia 2013 r., sygn. akt I C 1061/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt I i II w ten sposób, że zasądzoną od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.000 zł podwyższa do 5.000 (pięć tysięcy) zł;

II.  oddala dalej idącą apelację;

III.  nie obciąża powoda kosztami postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt II Ca 884/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie zasądził od strony pozwanej (...) SA w W. na rzecz powoda A. M. kwotę 3.000 zł z ustawowymi odsetkami od 31 lipca 2012 r. i nie obciążył powoda kosztami procesu. Z ustaleń Sądu Rejonowego wynika, że w dniu 4 czerwca 2012 r. na skrzyżowaniu dróg W. – Ś. z drogą M. – R.doszło do kolizji drogowej z udziałem powoda. W chwili, gdy powód zatrzymał samochód na wysokości znaku stop i następnie chciał włączyć się do ruchu na jego samochód najechał, na skutek nie zachowania przez kierującego ostrożności, inny samochód. Powód został przyjęty do Szpitala (...) w D., gdzie wykonano mu (...) kręgosłupa, udzielono konsultacji chirurgicznej oraz zalecono kontrolę w poradni (...). Wynik badania radiologicznego nie wykazał zmian kręgosłupa szyjnego, piersiowego oraz lędźwiowego. Tego samego dnia powód został wypisany do domu.

Powód przebywał na zwolnieniu lekarskim od 5 czerwca 2012 r.

do 10 lipca 2012 r.

Powód poddał się rehabilitacji, fizyko i kinezyterapii,

zabiegom interdynu, masażom kręgosłupa szyjnego, piersiowego oraz ćwiczeniom indywidualnym. W toku postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel uznał wydatki powoda związane z rehabilitacją w zakresie dotyczącym kręgosłupa szyjnego. Natomiast, jeżeli chodzi o kręgosłup w części lędźwiowej, to stwierdzono, iż są to zmiany zwyrodnieniowe i nie mają związku z wypadkiem. Zmiany te zostały określone jako spondyloza i nie mają związku z wypadkiem komunikacyjnym. Nie stwierdzono także w tym wypadku trwałego uszczerbku na zdrowiu. Podobnie w przypadku kręgosłupa szyjnego. Wprawdzie stwierdzono jego stłuczenie, ale z dokumentacji medycznej wynika, iż u powoda stwierdzono dyskopatię (...) z uciskiem na worek oponowy jako zmianę zwyrodnieniową. W wypadku kręgosłupa piersiowego stwierdzono stłuczenie, ale bez trwałego uszczerbku. Stopień uszczerbku na zdrowiu w związku ze zdarzeniem

- 2 -

z 4 czerwca 2012 r. określono na (...). Możliwość powrotu do zdrowia w wypadku powoda oceniono na bardzo dużą.

Po zakończeniu postępowania likwidacyjnego powodowi przyznano

odszkodowanie w wysokości 1.400 zł. Powyższa kwota obejmuje 150 zł tytułem ryczałtu na koszty związane z leczeniem, 1.000 zł tytułem zadośćuczynienia i 250 zł tytułem kosztów leczenia.

Na skutek zdarzenia z 4 czerwca 2012 r. u powoda nastąpił uraz

aparatu więzadłowo mięśniowego kręgosłupa, nie stwierdzono u niego jednak żadnych uszkodzeń kostnych. Leczenie przebiegało w sposób prawidłowy. Wcześnie zastosowano u powoda zabiegi rehabilitacyjne. Nie doprowadziło to do całkowitego wyleczenia, gdyż zmiany wystąpiły jeszcze przed wypadkiem, który jedynie pogłębił te dolegliwości. Wprawdzie u powoda stwierdzono ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego, lecz część ograniczenia ruchu można przypisać dolegliwościom istniejącym poprzednio. Dolegliwości kręgosłupa lędźwiowego mają charakter subiektywny i nie można ich przypisać wypadkowi. Obrażenia powoda nie mają poważnego charakteru, zmiany są dyskretne i mają charakter przeciążeniowy. Rokowania na przyszłość są korzystne, a biorąc pod uwagę młody wiek powoda, poddają się leczeniu i rehabilitacji. Leczenie powoda zostało zakończone, powód powinien kontynuować rehabilitację.

Powód nadal odczuwa bóle kręgosłupa szczególnie szyjnego.

Nie może dźwigać, bawić się z dzieckiem szczególnie, gdy połączone jest to z podnoszeniem. Przy wykonywaniu niektórych czynności np. przy obsługiwaniu pieca co, musi korzystać z pomocy osób trzecich. Odczuwa także bóle kręgosłupa na odcinku lędźwiowym oraz bóle rąk. Nie może długo przebywać w pozycji stojącej. Odczuwa bóle podczas schylania się. Na skutek zdarzenia musiał zrezygnować z uprawiania sportu, wcześniej grał w siatkówkę. Ma problemy z prowadzeniem samochodu oraz wykonywaniem obowiązków zawodowych. Kieruje ruchem urządzeń produkujących telewizory i czasami wymaga to interwencji oraz ingerencji w maszynę. Wtedy na problem, aby dostać się na górę. „wdrapać się”.

Przy takich ustaleniach Sąd Rejonowy uwzględnił częściowo powództwo i zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.000 zł zadośćuczynienia na podstawie art.445 § 1 kc w zw. z art.444 kc uznając,

Sygn. akt II Ca 884/13

- 3 -

że jest to suma adekwatna do rozmiaru cierpień fizycznych i psychicznych powoda doznanych w związku kolizją drogową z 4 czerwca 2012 r.

Sąd miał na uwadze przy tym, że powód jest osobą młodą i rokowania

powrotu do zdrowia są korzystne, a ewentualne nawracające dolegliwości mogą wymuszać prowadzenie okresowo oszczędnego trybu życia. Zarówno w toku postępowania likwidacyjnego, jak i w opinii biegłych wyraźnie zaznaczono, iż u powoda należy spodziewać się pełnego wyzdrowienia. Dla oceny zasadność żądania powoda uznał także fakt, iż wypadek nie spowodował u niego trwałego uszczerbku na zdrowiu. Wprawdzie doznał stłuczenia kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego oraz skręcenia kręgosłupa szyjnego, ale bez zmian urazowych, a ponadto w wypadku kręgosłupa na odcinku lędźwiowym i szyjnym stwierdzono zmiany zwyrodnieniowe i jego stan nie ma związku z wypadkiem. Rehabilitacja ma charakter zachowawczy. Powód sam przyznał, że jeszcze przed kolizją leczył się na kręgosłup, ponieważ przewrócił się i doznał urazu kręgosłupa, nosił nawet kołnierz ortopedyczny. Dolegliwości powoda nie mają zbyt poważnego charakteru, są dyskretne i prawdopodobnie mają charakter przeciążeniowy. Powód wykonując odpowiednie ćwiczenia we własnym zakresie lub pod kierunkiem rehabilitanta może poprawić kondycję kręgosłupa. W toku postępowania powód nie wykazał, aby odczuwał stres w związku z kierowaniem samochodem. W swoich zeznaniach wskazał jedynie, iż problem dotyczy możliwości wykonywania niektórych manewrów, szczególnie manewru cofania. Nie wspomniał o strachu związanym z uczestnictwem w ruchu drogowym.

Powyższy wyrok zaskarżył powód w części oddalającej powództwo o zasądzenie dalszej kwoty 8.000 zł zarzucając mu naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art.445 kc poprzez uznanie, że kwota łącznie 4.000 zł stanowić będzie adekwatne zadośćuczynienie pieniężne za doznaną przez niego krzywdę w sytuacji, gdy zważywszy na wagę indywidualnych okoliczności stanowiących o rozmiarze jego krzywdy odpowiednie zadośćuczynienie będzie stanowić kwota 12.000 zł łącznie.

Wskazując tę podstawę wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez zasądzenie od strony pozwanej na jego rzecz dalszej kwoty 8.000 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 7.000 zł od 31 lipca 2012 r.

- 4 -

oraz od kwoty 4.000 zł od 21 sierpnia 2013 r., a także kosztów procesu za obie instancje.

Sąd Okręgowy rozpoznając apelację oparł się na ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego mających uzasadnienie w zebranym w sprawie materiale dowodowym i zaważył, co następuje:

Apelacja podlegała częściowemu uwzględnieniu.

Należy podzielić zarzuty skarżącego, iż Sąd Rejonowy w sposób niewłaściwy ocenił skutki wypadku z 4 czerwca 2012 r. w jego życiu osobistym i zawodowym, w szczególności rozmiar doznanej przez niego krzywdy w postaci ujemnych przeżyć związanych z cierpieniami fizycznymi i psychicznymi zaniżając należne mu zadośćuczynienie pieniężne, przez co naruszył przepis art.445 § 1 kc w zw. z art.444 § 1 kc.

Mając na uwadze rodzaj i stopień uszkodzenia ciała, rozmiar i czas trwania cierpień fizycznych, czasokres leczenia i rehabilitacji, stosowane zabiegi lecznicze, ograniczenia w życiu osobistym, rodzinnym i zawodowym powoda będące konsekwencją rozstroju zdrowia, stopień długotrwałego uszczerbku na zdrowiu oceniony przez biegłych z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii oraz neurologii na (...) będący istotnym elementem krzywdy, przyznane mu dotąd zadośćuczynienie w łącznej kwocie 4.000 zł nie jest sumą odpowiednią i dostatecznie rekompensującą mu doznaną krzywdę.

Z niewadliwych ustaleń Sądu I instancji wynika, że powód w następstwie wypadku komunikacyjnego w dniu 4 czerwca 2012 r. doznał skręcenia kręgosłupa szyjnego oraz stłuczenia kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego co spowodowało u niego (...) długotrwały uszczerbek na zdrowiu.

Jak wynika z opinii biegłego ortopedy i chirurga urazowego S. L. w wypadku najbardziej ucierpiał kręgosłup szyjny, który cechuje znaczna ruchomość. Tymczasem u powoda po wypadku pomimo właściwego leczenia i szybkiego wdrożenia działań rehabilitacyjnych, nastąpiło ewidentne ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego w płaszczyźnie strzałkowej.

Sygn. akt II Ca 884/13

- 5 -

Wprawdzie rokowania na przyszłość są u powoda korzystne,

jednakże zważywszy na długotrwałość cierpień fizycznych i ujemnych doznań psychicznych powoda, konieczność długotrwałej rehabilitacji, niemożność wykonywania cięższych prac domowych, konieczność rezygnacji z uprawiania sportu (siatkówki), co jest ważne w przypadku młodego człowieka oraz fakt, że w następstwie wypadku pogłębiły się dolegliwości powoda w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, na które leczył się jeszcze wcześniej, w ocenie Sądu Okręgowego, należne mu zadośćuczynienie winno zostać podwyższone do kwoty 5.000 zł, co z sumą 1.000 zł wypłaconą przez ubezpieczyciela w postępowaniu likwidacyjnym da 6.000 zł.

Dopiero tak ustalone zadośćuczynienie spełni funkcję kompensacyjną i będzie odpowiednią rekompensatą krzywdy moralnej, pozostającej w sferze subiektywnych przeżyć skarżącego w okolicznościach rozpoznawanej sprawy.

Natomiast nie ma uzasadnienia żądanie zasądzenia dalszej kwoty 6.000 zł tytułem zadośćuczynienia skoro część dolegliwości będących udziałem powoda po wypadku z 4 czerwca 2012 r. wynikała z wcześniejszych obrażeń i niewyleczonego urazu kręgosłupa, jakiego doznał przed tym wypadkiem. Obrażenia powoda z przedmiotowego wypadku nie miały poważnego charakteru, nie wystąpiły u niego uszkodzenia kostne kręgosłupa i trwały uszczerbek na zdrowiu jako następstwo zdarzenia. Nadto na obecny stan zdrowia powoda mają wpływ zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, które nie są następstwem wypadku, za który odpowiada strona pozwana.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, stosownie do art.386 § 1 kpc, zmienił zaskarżony wyrok w pkt I i II w ten sposób, że podwyższył kwotę zadośćuczynienia dla powoda do 5.000 zł. Dalej idącą apelację oddalił z mocy art.385 kpc. O kosztach postępowania apelacyjnego orzekł zgodnie z art.102 kpc w zw. z art.391 § 1 kpc nie obciążając powoda tymi kosztami ze względu na charakter sprawy, w której wysokość zasądzonego świadczenia zależała od oceny sądu.