Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 sierpnia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Toruniu IX Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Andrzej Walenta

Sędziowie: SSO Marzena Polak (spr.)

SSO Rafał Sadowski

Protokolant: stażysta Mateusz Holc

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum-Zachód w Toruniu – Bartosza Wieczorka,

po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2017 roku

sprawy S. K., oskarżonego z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 30 grudnia 2016 roku sygn. akt II K 1387/16

I.  zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że w punkcie V przyjmuje, iż oskarżony zobowiązany jest uiścić tytułem naprawienia szkody kwotę 28.000 USD (dwadzieścia osiem tysięcy dolarów amerykańskich);

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych za II instancję, a wydatkami postepowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa Toruń Centrum-Zachód w Toruniu wniosła, na podstawie art. 335 § 1 kpk, o skazanie S. K. , podejrzanego o to, że w dniu 1 czerwca 2015 r. w T., przy ul. (...), w Kancelarii Notarialnej notariusz J. C., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zawarł przed notariuszem umowę pożyczki w formie aktu notarialnego – (...) gdzie zabezpieczenie udzielonej pożyczki stanowiła hipoteka ustanowiona na nieruchomości należącej do M. Z., przy czym przy opisanych czynnościach posłużył się podrobionym pełnomocnictwem do reprezentowania M. Z. sporządzonym w formie aktu notarialnego – (...), czym wyłudził poświadczenie nieprawdy, a następnie nie podjął spłaty uzyskanej w wyżej wymienionych okolicznościach pożyczki, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 28.000 USD, co odpowiadało kwocie 108.800 zł, na szkodę F. S., tj. o popełnienie przestępstwa określonego w art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 2 kk .

Wyrokiem z dnia 30 grudnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Toruniu, sygn. akt II K 1387/16:

I.  oskarżonego S. K. uznał winnym popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu i za to, na mocy art. 286 § 1 kk, wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 kk, wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił oskarżonemu warunkowo na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

III.  na mocy art. 73 § 1 kk, oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

IV.  na mocy art. 72 § 1 pkt 4 kk, zobowiązał oskarżonego do wykonywania pracy zarobkowej w okresie próby;

V.  na mocy art. 46 § 1 kk, zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej F. S.kwoty 28.000 zł (dwadzieścia osiem tysięcy złotych) USD (dolarów amerykańskich);

VI.  zasądził od oskarżonego na rzecz F. S.kwotę 738 zł (siedemset trzydzieści osiem złotych) brutto tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

VII.  zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem opłaty i obciążył go kosztami sądowymi w łącznej kwocie 100 zł (sto złotych).

Wyrok ten zaskarżyła w części dotyczącej środka kompensacyjnego na niekorzyść oskarżonego Prokuratura Rejonowa Toruń Centrum-Zachód w Toruniu , zarzucając mu: obrazę przepisów postepowania mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 343 § 7 kpk w zw. z art. 335 § 1 kpk, polegającą na skazaniu oskarżonego wyrokiem bez przeprowadzenia rozprawy i orzeczenie środka kompensacyjnego w postaci zobowiązania do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej F. S.kwoty 28.000 zł (dwadzieścia osiem tysięcy złotych) USD (dolarów amerykańskich) zamiast uzgodnionego przez Prokuratora z podejrzanym środka kompensacyjnego w postaci zobowiązania do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej kwoty 28.000 USD.

W konkluzji apelujący wniósł o zmianę pkt V zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie, na podstawie art. 46 § 1 kk, zobowiązania do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej F. S.kwoty 28.000 USD (dolarów amerykańskich).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Na samym wstępie stwierdzić należy, iż zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd I instancji przeprowadził przewód sądowy w sposób wszechstronny i wnikliwy, dokonując wszelkich niezbędnych czynności dowodowych, koniecznych dla prawidłowego rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Ocena zgromadzonego materiału dowodowego mieściła się przy tym w granicach sędziowskiej swobody, należycie uwzględniając zasady logiki i prawidłowego rozumowania oraz wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego. Pozostawała ona wobec powyższego pod pełną ochroną dyspozycji art. 7 kpk, spotykając się w związku z tym z całkowitą akceptacją Sądu Okręgowego.

Odnotowania wymaga również fakt, iż pisemne uzasadnienie zaskarżonego wyroku sporządzone zostało zgodnie ze wszystkimi wymogami, jakie stawia mu art. 424 kpk, pozwalając tym samym Sądowi II instancji na pełną i właściwą ocenę motywów, jakimi kierował się Sąd Rejonowy przy wydaniu orzeczenia. W szczególności w uzasadnieniu tym w sposób niebudzący wątpliwości przedstawione zostały poczynione ustalenia faktyczne, jak i ocena zebranych dowodów.

Rozpoznając niniejszą sprawę, w żadnym przypadku Sąd Okręgowy nie dopatrzył się także uchybienia przepisom postępowania karnego. Sąd I instancji w toku procesu zgromadził wszelki materiał niezbędny do wydania prawidłowego rozstrzygnięcia, uwzględniając okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i niekorzyść oskarżonego. Brak też przesłanek do formułowania twierdzeń, iż niedające się usunąć wątpliwości, rozstrzygnięte miałyby być wbrew regule wyrażonej w art. 5 § 2 kpk, a sprowadzające się do zasady in dubio pro reo.

Jednakże, należy zgodzić się ze skarżącym, iż Sąd meriti błędnie w zaskarżonym wyroku Sąd meriti, w ramach obowiązku z art. 46 kk, orzekł kwotę 28 000 zł, podczas gdy z materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że powinna być to kwota 28 000 USD, w związku z czym Sąd Okręgowy dokonał stosownej korekty zaskarżonego wyroku – tak jak w wyroku odwoławczym.

Ponadto, Sąd Okręgowy nie dopatrzył się tego rodzaju uchybień, które stanowiłyby przesłankę bezwzględnej przyczyny odwoławczej, i które stanowiłyby podstawę do uchylenia wyroku z urzędu.

Z uwagi na sytuację majątkową i finansową oskarżonych, Sąd Okręgowy zwolnił ich od uiszczenia kosztów sądowych za drugą instancję.