Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 16 maja 2018r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Grzegorz Olejarczyk

Protokolant p.o..sekr. sądowy B. K.

po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2018 w Kętrzynie

z powództwa małoletniego D. J. reprezentowanego przez J. K.

przeciwko J. J.

o podwyższenie alimentów

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

J. K. działając w imieniu małoletniego powoda D. J. wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego J. J. na rzecz syna z 500 zł na 900 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podała, że od czasu ustalenia alimentów w 2016 r. koszty utrzymania syna wzrosły. Ona aktualnie nie pracuje, zarejestrowała się w urzędzie pracy i oczekuje na przyznanie zasiłku dla bezrobotnych. Z uwagi na zły stan zdrowia nie może podjąć pracy. Wskazała, że na utrzymanie mieszkania przeznacza ok. 940 zł miesięcznie. Koszt utrzymania syna określiła na ok. 800 zł miesięcznie, na co składa się: wyżywienie, zakup odzieży, środków higienicznych.

(k. 2-4)

J. J. domagał się oddalenia powództwa.

(zeznania pozwanego k. 38)

Sąd ustalił, co następuje:

J. K. wspólnie z małoletnim powodem zamieszkuje w K.. Za mieszkanie i media płaci ok. 940 zł miesięcznie. Ponadto spłaca kredyt zaciągnięty w czasie małżeństwa z pozwanym, którego rata wynosi 250 zł miesięcznie (zeznania k. 38v). Do końca marca 2018 r. pobierała świadczenie rehabilitacyjne w wysokości ok. 1150 zł miesięcznie (zaświadczenie k. 15). Obecnie nie pracuje, jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w K. (decyzja k. 14). W marcu 2018r. została skierowana na leczenie operacyjne łokcia lewego (kserokopia skierowania do szpitala k. 7). Koszt utrzymania małoletniego powoda określiła na ok. 1500 zł miesięcznie (zestawienie wydatków k. 16).

J. J. wspólnie z rodzicami zamieszkuje w K.. Jest zatrudniony w firmie (...) sp. z.o.o w M. jako pracownik produkcji, gdzie zarabia ok. 2000 zł netto miesięcznie (kserokopia umowy o pracę oraz wydruki składników wynagrodzenia k. 25-29). Na dojazdy do pracy przeznacza ok. 300 zł miesięcznie oraz dokłada rodzicom do utrzymania mieszkania. Oprócz małoletniego powoda nie ma nikogo na utrzymaniu.

29 września 2016r. w sprawie III RC 232/16 przed Sądem Rejonowym w Kętrzynie pozwany zobowiązał się płacić na rzecz małoletniego powoda tytułem alimentów 500 zł miesięcznie (k. 47 akt III RC 232/16).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Stosownie zaś do treści art. 135§1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Z powyższego wynika, że zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej strony możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

Niezdolne do samodzielnego utrzymania się dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, którzy są obowiązani podzielić się z nimi nawet bardzo skromnymi dochodami. Na ogół przyjmuje się, że zasada równej stopy życiowej nie oznacza mechanicznego podziału osiąganych przez rodziców dochodów, jej istota bowiem sprowadza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dzieci, przy uwzględnieniu ich wieku, stanu zdrowia, kierunku szkolenia oraz innych indywidualnych okoliczności (por. Komentarz red. Pietrzykowski 2015 do art. 133 kro, pkt. 3-4).

Bezsporne jest, że małoletni powód nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, nie posiada majątku, wobec tego oboje rodzice obowiązani są do przyczyniania się do łożenia na jego utrzymanie.

Orzekając w niniejszej sprawie, na podstawie całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego Sąd uznał, iż powództwo o podwyższenie alimentów nie zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu, alimenty w dotychczasowej wysokości tj. 500 zł miesięcznie odpowiadają usprawiedliwionym potrzebom małoletniego powoda i są adekwatne do możliwości zarobkowych pozwanego.

Ustalając wysokość należnych alimentów, Sąd wziął pod uwagę zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego. J. K. przedłożyła Sądowi zestawienie kosztów utrzymania syna, które określiła na kwotę ok. 1560 zł miesięcznie (wykaz kosztów k. 16). Sąd dokonał analizy przedstawionych kosztów i uznał je za zawyżone. Małoletni jest co prawda w wieku szkolnym, co wiąże się z licznymi wydatkami np. zakupem wyprawki szkolnej, odzieży, niemniej jednak, co należy podkreślić - dziecko ma prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, zatem nie może mieć miejsca sytuacja, w której to matka przeznacza na utrzymanie syna kwotę ok. 1500 zł, gdy sama nie pracuje, utrzymując się z zasiłku dla bezrobotnych i korzystając ze świadczeń pomocy społecznej.

Wskazać przy tym należy, iż pozwany również nie dysponuje dochodami, które umożliwiłby mu płacenie 900 zł alimentów na rzecz syna. Jego możliwości zarobkowe są ograniczone. Pracuje jako pracownik produkcji poza miejscem zamieszkania, ponosi wydatki związane z własnym utrzymaniem i koszty dojazdów do pracy.

W tym miejscu podnieść należy, że matka nie wykorzystuje w pełni własnych możliwości zarobkowych. Od około dwóch lat jest bierna zawodowo, a sytuację tą argumentuje koniecznością operacji łokcia, dopiero po której będzie mogła wrócić do pracy. Niemniej jednak wskazać należy, że matka małoletniego powoda mimo przebywania na zwolnieniach lekarskich, następnie na świadczeniu rehabilitacyjnym a obecnie będąc osobą bezrobotną nadal nie podjęła leczenia operacyjnego łokcia. Prezentowana postawa nie zasługuje na aprobatę Sądu. Matka małoletniego powoda jest bowiem osobą młodą, nie ma przeciwskazań do podjęcia jakiejkolwiek pracy, zatem powinna w większym stopniu łożyć na utrzymanie syna a nie przerzucać tych kosztów w całości na pozwanego. Zatem poprawa sytuacji materialnej dziecka winna odbyć się nie poprzez podwyższenie alimentów, ale poprzez aktywizację zawodową jego matki, która nie jest osobą ze stwierdzoną niepełnosprawnością. Jest bowiem zbieżność między wszczęciem niniejszej sprawy, a upływem okresu należnych świadczeń chorobowych i przejściem matki mał. powoda na zasiłek dla bezrobotnych (k 38v).

Dlatego też, Sąd powództwo o podwyższenie alimentów oddalił jako nieuzasadnione. Alimenty od pozwanego na rzecz syna w dotychczasowej wysokości są aktualnie wystarczające i odpowiadają usprawiedliwionym potrzebom małoletniego powoda. Natomiast świadczenia z tytułu 500+ zgodnie z ich przeznaczeniem matka winna przeznaczać wyłącznie na zaspokojenie mał. powoda zgodnie z treścią art. 4. 1. ustawy z dnia 11 lutego 2016r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

SSR Grzegorz Olejarczyk