Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt III RC 232/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący S SR Krzysztof Mikołajów

Protokolant Karina Kostyra

po rozpoznaniu w dniu 6 października 2016 roku w Kłodzku

na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniej Z. K.

reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową M. D.

przeciwko S. K.

o alimenty

I. zasądza od pozwanego S. K. rentę alimentacyjną na rzecz małoletniej powódki Z. K. urodzonej (...) w K. kwocie po 450 złotych (czterysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatną do rąk matki małoletniej M. D. najpóźniej do dnia 15-ego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia 29 kwietnia 2016 roku,

II. w pozostałym zakresie powództwo oddala,

  III. zasądza od pozwanego S. K. na rzecz Skarbu Państwa opłatę sądową w wysokości 270 zł oraz 6 zł tytułem opłaty kancelaryjnej.

IV. zwalnia powódkę od ponoszenia opłaty sądowej w zakresie powództwa oddalonego,

V. koszty procesu wzajemnie znosi,

VI. wyrokowi w pkt I – wszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa powódki M. D. wniosła o zasądzenie od pozwanego S. K. tytułem alimentów na rzecz małoletniej Z. K. kwoty po 650 złotych miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że małoletnia jest córką stron, zamieszkuje z matką, miesięczny koszt utrzymania dziecka przy uwzględnieniu wyżywienia, zakupu odzieży i obuwia, zabawek oraz środków czystości i higieny osobistej, innych nieprzewidzianych wydatków wynosi 1.000 złotych. Z uwagi na to, że to przedstawicielka ustawowa małoletniej ponosi cały trud wychowania córki należy przyjąć, że kwota 650 złotych. miesięcznie tytułem alimentów odpowiada udziałowi jaki pozwany powinien ponosić w kosztach utrzymania dziecka.

Pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty 300 złotych miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia Z. K. jest córką stron, urodziła się (...)

dowód :

-

odpis skrócony aktu urodzenia małoletniej Z. K. k.8

-

zeznania stron zapis CD k.157

Małoletnia zamieszkuje z matką. Matką małoletniej powódki jest M. D., lat 36 z zawodu urzędnik. M. D. zatrudniona jest w Urzędzie Miasta i Gminy w L. za wynagrodzeniem netto 2500 złotych. miesięcznie. Wynagrodzenie to jest obciążone pożyczką mieszkaniową i składkami w kwocie 259,20 złotych. Wraz z małoletnią zamieszkuje w L. z rodzicami w mieszkaniu trzypokojowym. Odpłatność za trzypokojowe mieszkanie wynosi około 550 złotych za czynsz, oprócz tego około 90 złotych miesięcznie za energię elektryczną, około 40 złotych miesięcznie za gaz, woda i ścieki 28 złotych miesięcznie, telewizja kablowa 28 złotych miesięcznie, abonament radiowo - telewizyjny 20 złotych miesięcznie. Matka małoletniej powódki przekazuje swoim rodzicom 400 złotych miesięcznie na poczet rachunków związanych z utrzymaniem mieszkania. W domu jej mama gotuje obiady, natomiast ona dokłada się do wyżywienia. Korzysta z ulgi na dziecko w tym roku i odliczyła ulgę w kwocie 1120 złotych. Dziadkowie dają prezenty wnuczce, drudzy też.

Z. K. ma 6 lat. Małoletnia uczęszcza do klasy zerowej w Przedszkolu w L. w godzinach od 8.00 do 15.00. Jeżeli dziecko chodzi systematycznie to odpłatność za przedszkole wynosi około 140 złotych. Inne opłaty związane z przedszkolem to koszt zakupu stroju karnawałowego, zakupu piórnika, kredek, koszty wycieczek. Na koszty utrzymania dziecka składają się koszty wyżywienia około 200 złotych miesięcznie, ubiór dla dziecka około 80 złotych miesięcznie, atrakcje dla dziecka około 50 złotych miesięcznie, basen w L. 160 złotych miesięcznie. Nadto wakacje, zabawki.

Stan zdrowia dziecka jest dobry. Małoletnia w styczniu 2016 roku miała zabieg usunięcia 3 migdałka. Czasami choruje na górne drogi oddechowe. Z. ma wizyty stomatologiczne systematycznie co 2 - 3 miesiące, koszt wizyty to 50 złotych. oraz jest pod kontrolą laryngologiczną koszt wizyty 200 złotych.

Dziecko do przedszkola odwozi dziadek, matka powódki ponosi koszty dojazdów.

dowód :

-

zaświadczenie z dnia 18 kwietnia 2016 roku o pobycie Z. K. w przedszkolu

-

zaświadczenie o odpłatności za przedszkole, odpłatności za wyprawkę dla pięciolatka

-

historia chorób małoletniej i zaświadczenia lekarskie odnośnie małoletniej oraz wyniki jej badań, paragony fiskalne, skierowania do szpitala (karta 15-36 akt )

-

rachunki (karta 37-54 akt sprawy)

-

zaświadczenie Banku (...) w S. o przekazywaniu alimentów przez pozwanego

-

zaświadczenie o zarobkach powódki

-

rachunki jakie ponosi powódka w związku z eksploatacją mieszkania (karta 63 - 69 akt sprawy)

-

zeznania powódki – zapis CD (karta 157 akt sprawy)

Pozwany S. K. ma lat 31, z zawodu jest żołnierzem zawodowym. Zatrudniony jest w Jednostce Wojskowej w Ż. w charakterze starszego szeregowego jako kierowca czołgu, za wynagrodzeniem miesięcznym około 2500 złotych netto. Oprócz tego dostaje dodatki do wynagrodzenia. Płaci dobrowolnie alimenty na córkę 300 złotych miesięcznie Za ostatnie 6 miesięcy otrzymał dodatki do pensji w kwocie 5388 złotych. Zamieszkuje w Ś. w mieszkaniu służbowym, składającym się z 2 pokoi. Czynszu płaci 600 złotych miesięcznie, za prąd 70 złotych miesięcznie, za gaz 35 złotych miesięcznie, za Internet 40 złotych miesięcznie, za garaż 100 złotych miesięcznie, za telefon komórkowy 50 złotych miesięcznie. Na swoje wyżywienie wydaje około 400 złotych. Miesięcznie na swoją odzież około 150 złotych. Roczny koszt utrzymania samochodu to 1000 złotych , w tym naprawy, OC, AC. W mieszkaniu zamieszkuje z żoną. Żona jego pracuje w Jednostce Wojskowej w Ś. jako pracownik cywilny i zarabia 1800zł brutto miesięcznie. Na dojazdy do pracy do Ż. (w jedną stronę 20 km) wydaje około 300 złotych miesięcznie, na kosmetyki 50 złotych miesięcznie.

Raz w miesiącu odwiedza córkę. Gdy przyjeżdża po córkę, to jadą razem do jego rodziców, którzy mieszkają w N.. Później odwozi córkę do matki i wraca do domu. Koszt przyjazdu i powrotu to około 200 - 250 zł.

Pozowany daje córce prezenty: odzież, buty, to co jej potrzeba. Pozwany raz w miesiącu zabiera córkę do siebie na weekend.

dowód :

-

zaświadczenie Banku (...) w S. o przekazywaniu alimentów przez pozwanego

-

kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej

-

zdjęcia (karta 86 - 92 oraz 120 i 121 akt sprawy)

-

faktury i rachunki, umowy (karta 93 - 112 akt sprawy)

-

zaświadczenie o zarobkach pozwanego oraz jego uzupełnienie z dnia 3 sierpnia 2016 roku

-

zeznania pozwanego zapis CD ( karta 157 akt sprawy)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne. Art. 133 § 1 k.r.o stanowi, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zgodnie zaś z treścią art. 135§1 k.r.o zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Dopiero ustalenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, a następnie porównanie tych wartości umożliwia ustalenie, czy i w jakim zakresie- w całości lub części- potrzeby uprawnionego mogą być zaspokojone przez zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby utrzymania mają charakter konsumpcyjny, ich zaspokajanie polega na zapewnieniu uprawnionemu mieszkania, wyżywienia, odzieży, leczenia, pielęgnacji w chorobie a także edukacji. Zaspokojenie potrzeb dziecka w zakresie wychowania następuje poprzez zapewnienie mu nie tylko środków materialnych, lecz także osobistej troski o jego rozwój fizyczny i umysłowy oraz przygotowania do samodzielnego życia w społeczeństwie tj. stworzenie warunków bytowania odpowiadających jego wiekowi i stanowi zdrowia.

Odnośnie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego są to zarobki dochody jakie ten uzyskałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody.

Mając powyższe na względzie Sąd rozstrzygając o żądaniu brał pod uwagę wiek małoletniej, jej stan zdrowia i koszty związane z jej utrzymaniem i leczeniem.

Pozwany pracuje za wynagrodzeniem 2500 złotych netto plus dodatki do pensji, nie ma innych osób na utrzymaniu. Prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną. Płaci alimenty na córkę w kwocie 300 złotych miesięcznie plus okresowe prezenty. Zdaniem Sądu alimenty w kwocie 450 złotych miesięcznie odpowiadają postulatowi równej stopy życiowej rodziców i dzieci, a także odpowiadają usprawiedliwionym potrzebom małoletniej i nie wykraczają poza możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego. Dziewczynka jest w fazie wzrostu, jej usprawiedliwione potrzeby takie jak. np. pomoce dydaktyczne, zajęcia pozalekcyjne itp. wzrastają.

Należy podkreślić, że obowiązek utrzymania dzieci jest wspólnym obowiązkiem rodziców. Dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie. Jednakowo poprzez starania o utrzymanie dziecka rozumie się wszystkie usługi świadczone dziecku, które są niezbędne w związku z jego utrzymaniem. Chodzi tu zatem o to wszystko co wiąże się z troską o jego fizyczny i duchowy rozwój tj. pomoc w nauce, organizowanie czasu wolnego. Wszystko to zapewnia ze swojej strony małoletniej matka.

Analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy, Sąd uznał, że wskazany przez powódkę koszt utrzymania małoletniej na poziomie 1000 złotych miesięcznie jest zawyżony.

Zdaniem Sądu, biorąc pod uwagę fakt, że pozwany dotychczas alimentował córkę kwotą 300 złotych oraz fakt, że matka małoletniej pracuje i pobiera wynagrodzenie, co za tym idzie ma możliwość ze swoich dochodów dołożyć choćby kwotę 250 złotych miesięcznie - to wraz z alimentami od pozwanego kwota 700 złotych pozwoli na utrzymanie małoletniej Z. K. zaspokajając wszystkie jej usprawiedliwione potrzeby.

Z tych też względów Sąd na mocy przepisów 135 k.r.i op. orzekł jak w sentencji wyroku, dalej idące powództwo Sąd oddalił jako wygórowane. Orzeczenie o kosztach na rzecz Skarbu Państwa oparto na mocy art.113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zaś o rygorze natychmiastowej wykonalności na mocy art. 333§1 pkt 1 k.p.c.