Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II. W 23/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Strzyżowie II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Małgorzata Pirga

Protokolant J. Skalska – K.

po rozpoznaniu w dniach 23 kwietnia 2018 roku i 7 maja 2018 roku

sprawy przeciwko M. S. córce H. i B. z domu D., ur. (...) w R.

obwinionej o to, że

W dniu 13 grudnia 2017 roku około godziny 15:00 w miejscowości S., na ulicy (...) będąc właścicielką psa rasy mieszanej nie zachowała zwykłych i nakazowych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia w wyniku czego pies ten zerwał zabezpieczenie, do którego był uwiązany i wbiegł na sąsiednią posesję,

tj. o wykroczenie z art. 77 k.w.

I.  u z n a j e obwinioną M. S. za winną popełnienia czynu wyżej w wyroku opisanego, a stanowiącego wykroczenie z art. 77 k.w. i za to na podstawie art. 77 k.w.

s k a z u j e

ją na karę grzywny w wymiarze 100,00 /sto/ złotych;

II.  na podstawie art. 118 § 1 k.p.w. i art. 627 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.w. z a s ą d z a od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości w kwocie 130,00 /sto trzydzieści/ złotych.

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 7 maja 2018 r. sygn. akt II W 23/18

W dniu 13 grudnia 2017 roku około godziny 15:00 w miejscowości S., na ulicy (...) W. M. znajdując się na zewnątrz swojej posesji zauważył biegającego po drodze psa własności obwinionej M. S.. Kiedy zszedł z drabiny i udał się w kierunku wejścia do domu, pies ten zaczął zbliżać się w jego kierunku ujadając. Posesja obwinionej jest ogrodzona, jednakże przesuwna brama nie jest dosuwana. Na działce tej znajduje się buda psa, przy której pies jest przywiązywany na łańcuchu. W chwili zajścia przy budzie nie było psa, a łańcuch leżał przed budą.

Obwiniona posiada dochód w wysokości 1500,00 złotych miesięcznie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie częściowo wyjaśnień obwinionej M. S. – k. 31 – 32, 39, zeznań świadków W. M. – k. 32 – 33, R. Ł. – k. 33, D. B. – k. 33, I. N. – k. 39.

Obwiniona M. S. nie przyznała się do zarzucanego jej czynu i wyjaśniła, że posiada psa średniego wzrostu koloru czarno –brązowego, który jest uwiązany przy budzie, nikt jej nie poinformował, iż w dniu 13 grudnia 2017 roku pies zerwał się, a o wszystkim dowiedziała się dopiero na Policji 2 stycznia 2018 r. Idąc do pracy widziała psa koloru czarnego, który biegał w pobliżu jej działki. Zdarzyło się, że rok temu pies sam uwolnił się.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionej w tej części, w której wyjaśniła, że posiada psa, który jest wiązany przy budzie, brama nie jest dosuwana, wcześniej zdarzyło się, że pies sam uwolnił się. Powyższe zgodne jest bowiem z zeznaniami świadków W. M. i I. N.. Sąd nie dał natomiast wiary wyjaśnieniom obwinionej, iż w dniu 13 grudnia 2017 roku jej pies nie zerwał się i nie biegał po drodze i posesji sąsiada. Powyższe niezgodne jest z zeznaniami świadków W. M., R. Ł. i D. B.. Świadek W. M. zeznał, iż widział psa obwinionej, który biegał po drodze i jego posesji, widział również, iż przy budzie leżał łańcuch, a psa sąsiadki nie było. Fakt, iż psa nie było na posesji M. S. potwierdzili również funkcjonariusze policji R. Ł. i D. B., dlatego też Sąd dał wiarę ww. świadkom w tym zakresie. Sąd dał również wiarę W. M. i R. Ł., iż po przyjeździe funkcjonariuszy policji, pies ten nadal biegał, gdyż zeznania świadków w tej części są spójne. Świadek D. B. zeznał, iż nie kojarzy, czy w czasie dojazdu na miejsce zdarzenia widział psa, jednakże w tym zakresie w sposób stanowczy wypowiedzieli się świadkowie W. M. i R. Ł..

Wykroczenie z art. 77 k.w. popełnia ten, kto nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu psa. Zgodnie z obowiązującym w dniu popełnienia wykroczenia § 8 Uchwały nr XVIII/146/16 Rady Miejskiej w S. z dnia 28 kwietnia 2016 roku w sprawie uchwalenia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy S., do obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe należy ponoszenie pełnej odpowiedzialności za zachowanie utrzymywanych zwierząt, a w szczególności stały, skuteczny dozór nad psami i innymi zwierzętami domowymi. Zwolnienie psa ze smyczy jest dozwolone również na terenie nieruchomości należycie ogrodzonej, w sposób uniemożliwiający jej opuszczenie przez psa i wykluczający dostęp osób trzecich.

Obwiniona popełniła w/w wykroczenie, gdyż nie zabezpieczyła swojego psa w sposób, który uniemożliwiałby mu wybieganie poza jej posesję na działkę sąsiada. M. G. wiedziała bowiem, że zdarzało się wcześniej, iż pies ten zrywał się.

Obwiniona popełniła w/w wykroczenie nieumyślnie w wyniku niezachowania należytej ostrożności. Zostawiła bowiem psa uwiązanego i nie przymknęła bramki, mimo, iż zdarzyło się już wcześniej, iż pies sam uwalniał się.

Zachowanie obwinionej było zawinione mogła bowiem postąpić zgodnie z normą prawną i zabezpieczyć psa w sposób uniemożliwiający jego wydostanie się poza posesję.

Zachowanie obwinionej jest społecznie szkodliwe o czym świadczy naruszenie podstawowych reguł ostrożności przy trzymaniu psa, tym bardziej, że działka znajduje się w pobliżu drogi.

Wymierzając obwinionej karę grzywny w wymiarze 100,00 złotych, Sąd wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu zarzucanego obwinionej oraz stopień jej winy uznając, że kara ta spełni swoje cele zapobiegawcze i wychowawcze oraz w zakresie społecznego oddziaływania kary.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 118§1 k.p.w. i art. 627 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.w.