Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2018 r. w Piszu

sprawy z powództwa R. S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Ł.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł. na rzecz powoda R. S. kwotę 549 zł (pięćset czterdzieści dziewięć złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 21.08.2017r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł. na rzecz powoda R. S. kwotę 317 zł (trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

R. S. wytoczył powództwo przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Ł. o zapłatę kwoty 549,00 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu, tj. od 21 sierpnia 2017 roku do dnia zapłaty, a także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 19 listopada 2014 roku miała miejsce kolizja drogowa, w wyniku której doszło do uszkodzenia pojazdu M. (...) nr rej. (...). Pozwana, po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, przyjąwszy swoją odpowiedzialność co do zasady, wypłaciła powodowi tytułem odszkodowania kwotę 1 800,00 zł. Pozwana ustaliła, iż szkoda w pojeździe M. (...) jest całkowita, wartość pojazdu przed szkodą wynosiła 2 500,00 zł, zaś po szkodzie 700,00 zł. Powód nie zgadzał się z ustaleniami pozwanej w zakresie wartości pojazdu przed szkodą i zlecił wykonanie prywatnej wyceny, której koszt sporządzenia wyniósł 550,00 zł, i w oparciu o którą powód ustalił, że wartość pojazdu przed szkodą wynosiła nie 2 500,00 zł, ale 4 400,00 zł. W związku z powyższym powód wystąpił do Sądu Rejonowego w Piszu z żądaniem zasądzenia od pozwanej kwoty 1 501,00 zł, w tym 1,00 zł tytułem częściowego odszkodowania za sporządzenie prywatnej kalkulacji. Zastrzegł przy tym, że jego żądanie jest częściowe i nie stanowi zrzeczenia się roszczenia w pozostałej części. Sprawa toczyła się pod sygn. akt I C 239/16 i zakończyła się wydaniem wyroku uwzględniającego powództwo w całości. Sporządzone w toku tego procesu opinie biegłego sądowego potwierdziły ustalenia prywatnego rzeczoznawcy, a więc, że wartość pojazdu sprzed szkody wynosi 4 400,00 zł. Wobec uwzględnienia przez Sąd w sprawie I C 239/16 żądania powoda zasądzenia kwoty 1,00 zł tytułem części odszkodowania za sporządzenie prywatnej kalkulacji, do zapłaty na rzecz powoda pozostaje kwota 549,00 zł tytułem pozostałej części odszkodowania za sporządzenie prywatnej wyceny.

Powód podniósł, że zgodnie z dyspozycja art. 361 § 1 k.c. przyznane mu odszkodowanie powinno zawierać w sobie koszt prywatnej wyceny. Żeby ocenić prawidłowość decyzji wydanej przez pozwaną, nie mając odpowiednich kwalifikacji oraz doświadczenia, powód musiał skorzystać z usług profesjonalisty, aby ustalić wartość pojazdu przed i po szkodzie, a tym samym ocenić prawidłowość decyzji pozwanej w przedmiocie wysokości odszkodowania. Sporządzona wycena potwierdziła obawy powoda co do zaniżenia odszkodowania i pozwoliła mu na przygotowanie stanowiska w sprawie I C 239/16, nie zastępując dowodu z opinii biegłego sądowego.

Powód wskazał, że nie podejmował próby pozasądowego zakończenia sporu, a to z uwagi na fakt, że pozwana mając świadomość jedynie częściowego charakteru żądania sformułowanego w sprawie I C 239/16, nie dopłaciła pozostałej części odszkodowania należnego powodowi za sporządzenie prywatnej wyceny.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym 4 września 2017 roku w niniejszej sprawie, Sąd Rejonowy w Piszu zasądził od pozwanej na rzecz powoda całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania.

Pozwana (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Ł. w terminie ustawowym wniosła sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości. Wniosła o odrzucenie pozwu powołując się na prawomocny wyrok w sprawie I C 239/16. Z ostrożności procesowej wniosła natomiast o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu podniosła, że wycena sporządzona przez D. F. stanowi jedynie dokument prywatny, który nie może zastąpić opinii wydanej w postępowaniu sądowym. Stanowi ona jedynie dowód tego, że osoba, która ją podpisała, wyraziła pogląd w niej zawarty, nie korzysta natomiast z domniemania zgodności z prawdą zawartych w niej twierdzeń. W konsekwencji powyższego, przedmiotowy dokument nie ma żadnego znaczenia, w szczególności w sytuacji, gdy pozwana zaprzecza jego treści. Ponadto zdaniem pozwanej, kosztów prywatnej wyceny nie można uznać za koszty celowe i ekonomicznie uzasadnione, do zwrotu których zobowiązana jest pozwana. Pozwana podniosła, ze stoi na stanowisku, iż wypłacone powodowi kwoty pieniędzy tytułem odszkodowania w całości rekompensują jego szkodę, a przedmiotowe roszczenie jako nieudowodnione winno ulec oddaleniu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 19 listopada 2014 roku miała miejsce kolizja drogowa, w wyniku której kierująca samochodem marki V. o numerze rej. (...) nie zachowała należytej ostrożności na drodze, wymusiła pierwszeństwo i uderzyła w tył prawidłowo jadącego samochodu marki M. (...) o nr rej. (...), stanowiący własność R. S..

W dacie powyższego zdarzenia sprawca szkody objęty był ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Ł..

(okoliczności bezsporne)

R. S. zawiadomił (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w Ł. o szkodzie powstałej w pojeździe marki M. (...) na skutek zdarzenia z dnia 19 listopada 2014 roku.

Ubezpieczyciel wszczął postępowanie likwidacyjne szkody, uznał swoją odpowiedzialność i decyzją z dnia 20 stycznia 2015 roku przyznał i wypłacił R. S. odszkodowanie w kwocie 1 800,00 złotych. Wyliczenie szkody ustalone zostało w oparciu o kosztorys – (...) nr (...) sporządzony w dniu 11 grudnia 2014 roku, zgodnie z którym wartość rynkowa pojazdu M. (...) sprzed szkody wynosiła 2 500,00 zł, zaś po szkodzie – 700,00 zł.

R. S., nie zgadzając się z ustaleniami ubezpieczyciela, wystąpił o sporządzenie prywatnej opinii, którą wykonał rzeczoznawca D. F. w dniu 26 listopada 2015 roku określając wartość pojazdu M. (...) w stanie przed szkodą na kwotę 4 400,00 zł. Koszt prywatnej opinii wyniósł 550,00 zł i został poniesiony przez R. S..

Decyzją z dnia 05 października 2015 roku ubezpieczyciel odmówił wypłaty wyższej kwoty odszkodowania.

W dniu 31 marca 2018 roku R. S. wytoczył przed Sądem Rejonowym w Piszu powództwo przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Ł. o zapłatę kwoty 1 501,00 złotych, w tym kwoty 1,00 zł tytułem częściowego odszkodowania za sporządzenie prywatnej wyceny, wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od 21.01.2015r. do 31.12.2015r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 01.01.2016r. do dnia zapłaty. W treści uzasadnienia pozwu R. S. wyraźnie zastrzegł, że jego żądanie dotyczące odszkodowania za sporządzenie prywatnej wyceny jest częściowe i nie stanowi zrzeczenia się roszczenia w pozostałej części. Sprawa ta została zarejestrowana pod sygn. akt I C 239/16.

W sprawie I C 239/16 dopuszczony został dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i wyceny wartości pojazdów samochodowych, jakości i kosztów napraw, określania ubytków wartości pojazdów, J. A., który w sporządzonej na piśmie opinii stwierdził, że wartość rynkowa pojazdu M. (...) o nr rej. (...) przed szkodą wynosiła 4 400,00 zł.

Prawomocnym wyrokiem wydanym 24 maja 2017 roku w sprawie I C 239/16 Sąd Rejonowy w Piszu zasądził od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł. na rzecz R. S. całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami procesu.

(dowód: znajdujące się w aktach sprawy I C 239/16 Sądu Rejonowego w Piszu: pozew k. 2-5, opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i wyceny wartości pojazdów samochodowych, jakości i kosztów napraw, określania ubytków wartości pojazdów k. 68-76, wyrok k. 113 oraz pisemne uzasadnienie wyroku k. 116-120)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Stosownie do treści art. 34 ust. 1 i art. 35 Ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003r., Nr 124, poz. 1152) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu.

W obowiązkowym ubezpieczeniu komunikacyjnym OC ma zastosowanie zasada pełnego odszkodowania wyrażona w art. 361 § 2 k.c., a ubezpieczyciel, z tytułu odpowiedzialności gwarancyjnej, wypłaca poszkodowanemu świadczenie pieniężne w granicach odpowiedzialności sprawczej kierowcy pojazdu mechanicznego (art. 822 § 1 k.c.).

Zgodnie z treścią art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże, gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe, albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Z uwagi na okoliczność, iż szkoda w pojeździe M. (...) nr rej. (...) w związku z kolizją z dnia 19 listopada 2014 roku była szkodą całkowitą, a tym samym niezasadnym było przywracanie pojazdu do stanu sprzed kolizji, powód dochodził w ramach postępowania I C 239/16, zważywszy na przywołany wyżej przepis, odszkodowania stanowiącego różnicę pomiędzy wartością jego samochodu sprzed szkody, a wartością tego samochodu po szkodzie, oraz częściowego odszkodowania w kwocie 1,00 zł za sporządzenie prywatnej wyceny.

W tym miejscu należy podkreślić, że w treści uzasadnienia pozwu wniesionego w sprawie zarejestrowanej pod sygn. akt I C 239/16 R. S. wyraźnie zastrzegł, że jego żądanie w zakresie odszkodowania za sporządzenie prywatnej wyceny jest częściowe i nie stanowi zrzeczenia się roszczenia w pozostałej części. W konsekwencji stwierdzić należy, iż w niniejszej sprawie nie zachodzi powaga rzeczy osądzonej.

W oparciu o opinię biegłego sądowego sporządzoną w sprawie I C 239/16 Sąd Rejonowy w Piszu rozpoznający tą sprawę uznał roszczenie R. S. o zapłatę kwoty 1 500,00 zł tytułem odszkodowania za szkodę powstałą w pojeździe M. (...) nr rej. (...) za w pełni uzasadnione, podobnie, jak roszczenie o zwrot części kosztów prywatnej opinii sporządzonej na zlecenia R. S. przez rzeczoznawcę D. F. w kwocie 1,00 zł, wskazując, iż R. S., nie posiadając fachowej wiedzy, miał prawo zasięgnąć opinii biegłego, celem ustalenia, czy przyznane mu odszkodowanie zostało ustalone prawidłowo przez stronę pozwaną korzystającą przy sporządzaniu wycen z wiedzy rzeczoznawców, mających wiedzę i doświadczenie w zakresie wykonywania takich wycen.

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę w pełni podziela powyższe stanowisko.

Dlatego też, mając na uwadze kwotę 1,00 zł zasądzoną wyrokiem wydanym w sprawie I C 239/16 tytułem części odszkodowania za sporządzenie prywatnej wyceny, Sąd na podstawie powołanych wyżej przepisów zasądził od pozwanej na rzecz powoda pozostałą część odszkodowania za sporządzenie prywatnej wyceny, tj. kwotę dochodzoną pozwem 549,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu, czyli od 21 sierpnia 2017 roku do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w oparciu o przepis § 2 pkt 3) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015r., poz. 1804) oraz art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W tym przypadku jest to kwota 30 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, kwota 270 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz kwota 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa. Łącznie 317 zł.