Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2018 r. w Toruniu

sprawy z powództwa Gminy M. T. - Miejskiego Zarządu Dróg w T.

przeciwko M. S. i R. S.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanych M. S. i R. S. solidarnie na rzecz powoda Gminy M. T. - Miejskiego Zarządu Dróg w T. kwotę 6.105,72 zł (sześć tysięcy sto pięć złotych siedemdziesiąt dwa grosze) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 3 sierpnia 2012 roku do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 2.106,00 zł (dwa tysiące sto sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1978/15

UZASADNIENIE

Powód Gmina M. T. złożyła przeciwko M. S. i R. S. pozew o zapłatę solidarnie kwoty 6.105,72 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 3 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości dwukrotności stawki minimalnej.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, iż w związku z nieodpowiednim stanem technicznym budynków dawnych Zakładów (...) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w T. nakazał pozwanym wykonanie robót zabezpieczających, polegających na usunięciu pozostałości muru i stropu po zawaleniu się wykusza oraz usunięcie gruzu ceglanego w terminie natychmiastowym. Po przeprowadzonych oględzinach w dniu 13.06.2012 r. stwierdzono, iż w związku z nieodpowiednim stanem technicznym budynku należy wyłączyć część pasa drogowego. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nakazał powodowi wygrodzenie i wyłączenie z użytkowania części pasa . W celu wykonania decyzji powód zlecił wykonanie prac (...) Sp. z o.o. Sp. k. Za wykonane prace T. wystawił fakturę VAT. Po wykonaniu robót rozbiórkowych Inspektor wyraził zgodę na otwarcie pasa drogowego. Powód wskazał, iż pomimo wysłania faktury do pozwanych nie została ona uregulowana.

W odpowiedzi na pozew pozwani wnieśli o oddalenie powództwa, zawieszenie postępowania do czasu zakończenia postepowania przed Sądem Okręgowym w Toruniu oraz zasądzenie na ich rzecz kosztów postępowania.

Podkreślili, iż przed Sądem Okręgowym w Toruniu toczy się sprawa z ich powództwa przeciwko Gminie M. T. o wykup przedmiotowej nieruchomości i zasądzenia na ich rzecz odszkodowania za opóźnienie w wykupie. Podnieśli, iż Gmina jest od 20 marca 2010 r. w zwłoce w wykonaniu ustawowego zobowiązania wykupu i z tego tytułu ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą. Koszty związane z pracami porządkowymi na nieruchomości dokonywała we własnym zakresie i na swoją rzecz.

Postanowieniem z dnia 20 lipca 2016 r. Sąd Rejonowy w Toruniu zawiesił postępowanie w sprawie do czasu prawomocnego zakończenia sprawy I C 1089/13 Sądu Okręgowego w Toruniu. Postanowieniem z dnia 2 marca 2018r. postepowanie zostało podjęte.

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

M. i R. S. byli użytkownikami wieczystymi nieruchomości położonej w T. przy ul. (...). Na terenie ich nieruchomości znajdowały się zabudowania po Zakładach (...) w T..

Bezsporne

W dniu 10 czerwca 2012 r. doszło do zawalenia się części murowanego wykusza budynków administracyjnych Zakładów. Decyzją z dnia 11 czerwca 2012 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w T. nakazał M. i R. S. wykonanie robót zabezpieczających, polegających na usunięciu pozostałości muru i stropu po zawaleniu się wykusza oraz usuniecie gruzu ceglanego w terminie natychmiastowym

Dowód: zawiadomienie k. 8

decyzja z 11.06.2012 r. k. 9

Po oględzinach nieruchomości w dniu 13 czerwca 2012 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w T. nakazał Miejskiemu Zarządowi Dróg w T. wygrodzenie i wyłączenia z użytkowania części pasa ruchu położonych od strony budynków administracyjnych dawnego Zakładu, w celu usunięcie niebezpieczeństwa dla ludzi lub mienia.

Dowód: protokół k. 14;

decyzja z 13.06.2012 r. k. 15

Wykonanie prac zlecono firmie (...) z o.o. Sp. k. w T.. Za wykonane prace Spółka wystawiła fakturę na kwotę 6.105,72 zł.

Dowód: zlecenie k. 16

faktura k. 19-20

Pismem z dnia 22 kwietnia 2015 r. Miejski Zarząd Dróg w T. wezwał R. i M. S. do zapłaty kwoty 6.105,72 zł.

Dowód: wezwanie z dnia 22.04. (...). k. 29,30

Wyrokiem z dnia 20 maja 2016 r. Sąd Okręgowy w Toruniu zasądził od Gminu Miasta T. na rzecz M. i R. S. kwotę 17.061.910,96 zł wraz z odsetkami tytułem odszkodowania. Wyrokiem z dnia 2 stycznia 2018 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku zmienił zaskarżony wyrok i oddalił powództwo.

Dowód: wyrok z dnia 20.05.2016 r. z uzasadnieniem k. 84-111;

wyrok z 2.01.2018 z uzasadnieniem k. 136-160

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd ustalił na podstawie okoliczności bezspornych, faktów niezaprzeczonych przez stronę pozwaną oraz dokumentów zgromadzonych w niniejszej sprawie.

Sąd uznał za wiarygodne zebrane dokumenty albowiem ich autentyczności i zgodności z prawdą nie kwestionowała żadna ze stron.

Bezspornym w przedmiotowej sprawie było, że pozwani są użytkownikami wieczystymi nieruchomości, na której położone są budynki po dawnych Zakładach (...). Poza sporem pozostaje kwestia wydanych przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego decyzji, konieczność wygrodzenia i wyłączenia pasa, przeprowadzenia prac przez firmę (...) Sp. z o.o. sp. k. oraz wysokość wystawionej faktury. Istota sporu sprowadzała się do odpowiedzi na pytanie czy powódce należy się od pozwanych zwrot kosztów prac wykonanych w związku ze stanem budynków na ich nieruchomości.

Strona pozwana w toku postępowania powołując się na trwające przez Sądem Okręgowym w Toruniu przeciwko powódce postępowaniem w sprawie o wykup przedmiotowej nieruchomości wskazywała, iż to powódkę obciążały koszty wykonania prac porządkowych na nieruchomości. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego Gdańsku powództwo pozwanych zostało jednak oddalone.

Nadto pozwani nie podnosili żadnych innych zarzutów, nie kwestionowali roszczenia ani co do wysokości. W tym miejscu wskazać należy, iż nie budzi wątpliwości rzeczowy i bezwzględny charakter użytkowania wieczystego. Dlatego użytkownik wieczysty zastępuje właściciela gruntu w relacjach z osobami trzecimi. Dotyczy to spraw związanych z korzystaniem z gruntu oraz występowania w postępowaniach sądowych i administracyjnych odnoszących się do nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste. W ocenie Sądu jasnym było, iż pozwani pomimo ciążącego na nich jako wieczystych użytkownikach nieruchomości obowiązku dopuścili się zaniedbań. Część budynku znajdującego się na terenie nieruchomości uległo zawaleniu. Pozwani pomimo zobowiązania do wykonania robót zabezpieczających w celu eliminacji zagrożenia życia i zdrowia ludzi nie wykonali żadnych prac. W związku z decyzją powódka zobowiązana była do wygrodzenia i wyłączenia z użytkowania części pasa ruchu drogowego ulicy (...). Wykonanie tych prac zleciła firmie (...), która wystawiła fakturę na kwotę 6105,72 zł. Sąd nie miał żadnych wątpliwości, iż to pozwani jako winni uregulować koszty przeprowadzonych robót. Koszty poniesione przez powódkę powstały na skutek ich zachowania w szczególności zaniedbań w wykonaniu obowiązków właścicieli.

Zgodnie z art. 415 kc kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Dla powstania odpowiedzialności odszkodowawczej niezbędnym jest łączne wystąpienie trzech przesłanek: szkody, zdarzenia, z którym ustawa łączy obowiązek odszkodowawczy, oraz związek przyczynowy między dwiema pierwszymi przesłankami. W świetle wymienionych unormowań podmioty prawa cywilnego zobowiązane są do podejmowania wszelkich działań z zachowaniem należytej staranności. Oceniać należy ją natomiast z punktu widzenia obiektywnego wzorca zapobiegliwego człowieka, który stawiany w określonych sytuacjach postąpiłby w pewien sposób a oznaczonych czynności zaniechał. Wina, o której mowa w art. 415 k.c. sprowadza się bowiem, pomijając problem umyślnego działania, do naruszenia zasad staranności i odpowiada terminowi niedbalstwa. Sprawca szkody odpowiada przy tym wyłącznie za typowe następstwa swoich zachowań.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że w myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z procedurą cywilną nie do Sądu należy zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie. Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności spornych dla rozstrzygnięcia sprawy /art. 232 k.p.c./. Obowiązek przedstawiania dowodów spoczywa na stronach /art. 3 k.p.c./ a ciężar udowodnienia faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na tej stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne.

Z przedstawionego wywodu teoretycznego wynika, iż to powód powinien wykazać, że na skutek zawinionego działania lub zaniechania pozwanych doszło do powstania szkody w majątku powoda. W ocenie Sądu powód sprostał swojemu obowiązkowi, wykazał bowiem wszystkie przesłanki odpowiedzialności z at. 415 kc, co wynika w powyżej poczynionych rozważań.

Reasumując, Sąd doszedł do przekonania, iż roszczenie powódki jest zasadne i w pkt I wyroku zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz powódki kwotę 6.105,72 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na mocy przepisu art. 481 kc zasądzając je zgodnie z żądaniem pozwu

O kosztach Sąd orzekł zgodnie z art. 98 k.p.c. z którego wynika zasada odpowiedzialności za wynik procesu. Zgodnie z jej treścią strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W przedmiotowej sprawie na koszty procesu złożyły się: opłata od pozwu 306 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1.800,00 zł.