Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 9 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi - Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Małgorzata Sosińska-Halbina

Protokolant: Przemysław Staszczyk

po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2018 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z wniosku Skarbu Państwa (...) w Ł.

z udziałem M. M.

o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu

z urzędu

postanawia:

1.  stwierdzić likwidację niepodjętego depozytu pieniężnego w kwocie 680,00 zł (sześćset osiemdziesiąt złotych) z odsetkami, złożonego zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z dnia 15 maja 2006 roku, wydanym w sprawie VII Ns 3/06, przechowywanego na rachunku sum depozytowych Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, którego własność przeszła na Skarb Państwa;

2.  ustalić, że każdy z uczestników ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

Sygn. akt VIII Ns 110/17

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2017 roku wszczęto z urzędu postępowanie w sprawie likwidacji niepodjętego depozytu w postaci kwoty pieniężnej w wysokości 680 zł, tytułem zwrotu kosztów procesu zasądzonych na rzecz uczestniczki postępowania
– M. M. wyrokami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. w sprawach o sygn. akt II SA/Łd 1052/04 oraz (...) SA/Łd (...) od Skarbu Państwa (...) w Ł., a złożonego zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa z Ł. z dnia 15 maja 2006 roku wydanym w sprawie VII Ns 3/06.

(zarządzenie k. 1)

W piśmie przygotowawczym z dnia 3 lipca 2017 roku dłużnik – Skarb Państwa Samorządowe Kolegium Odwoławcze, przytaczając przepisy ustawy o likwidacji niepodjętych depozytów, wskazało, że wobec upływu terminu do odbioru depozytu przez M. M. uzasadnionym jest stwierdzenie jego likwidacji.

(pismo przygotowawcze dłużnika z dn. 03.07.2017 r. k. 6-6 v)

W piśmie przygotowawczym z dnia 21 sierpnia 2017 roku zawodowy pełnomocnik wierzycielki – M. M. oświadczył, że do dnia doręczenia zobowiązania do zajęcia stanowiska w sprawie likwidacji niepodjętego depozytu, M. M. nie posiadała wiedzy o istniejącym depozycie sądowym.

M. M. jednocześnie wniosła o wydanie złożonego depozytu sądowego. Przedmiotowy wniosek wyłączono z akt przedmiotowej sprawy i zarejestrowano pod sygn. akt VIII Ns 268/17.

(pismo przygotowawcze wierzyciela z dn. 21.08.2017r. k. 21, zarządzenie k. 22)

Postanowieniem z dnia 31 października 2017 roku zawieszono postępowanie w sprawie do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy VIII Ns 268/17 toczącej się przed Sądem Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi.

(postanowienie k. 24)

Postanowieniem z dnia 2 lutego 2018 roku podjęto zawieszone postępowanie w sprawie wobec prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie
VIII Ns 268/17 w sprawie wydania depozytu sądowego.

Postanowieniem z dnia 22 listopad 2018 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi w sprawie VIII Ns 268/17, oddalił wniosek M. M. o zezwolenie na wydanie przedmiotu świadczenia z depozytu sądowego wskazując w uzasadnieniu orzeczenia, że w toku przedmiotowej sprawy pełnomocnik wnioskodawczyni w żaden sposób nie wykazał aby M. M. zamieszkiwała pod innym adresem niż ten, na który kierowano wezwania w sprawie o złożenie depozytu, nadto w sprawie tej dokonano jej wezwania poprzez ogłoszenie, wobec czego upłynęły terminu wskazane w ustawie o likwidacji niepodjętych depozytów z dnia 18 października 2006 roku, i w konsekwencji wniosek M. M. podlegał oddaleniu jako złożony po terminie.

Wobec niezaskarżenia przedmiotowego postanowienia to uprawomocniło
się z dniem 7 grudnia 2017 roku,

(postanowienie k. 28; z akt sprawy VIII Ns 268/17 k. 24-26).

Na rozprawie poprzedzającej ogłoszenie postanowienia pełnomocnik Skarbu Państwa – (...) w Ł. wnosił o orzeczenie likwidacji niepodjętego depozytu i orzeczenie jego przepadku na Skarb Państwa. Pełnomocnik M. M. nie stawił się, o terminie zawiadomiony prawidłowo.

(protokół rozprawy k. 35)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Postanowieniem z dnia 15 maja 2006 roku, wydanym na posiedzeniu jawnym, po rozpoznaniu wniosku Skarbu Państwa – (...) w Ł. z dnia 21 listopada 2005 roku, Sąd Rejonowy dla Łodzi
– W. w Ł., w sprawie o sygn. akt VII Ns 3/06, zezwolił wnioskodawcy na złożenie do depozytu sądowego kwoty 680,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, zasądzonych na rzecz M. M. wyrokami Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Ł. w sprawach o sygn. akt II SA/Łd 1052/04 oraz (...) SA/ Łd (...), płatnej na każde żądanie M. M..

Postanowienie to uprawomocniło się z dniem 6 czerwca 2006 roku.

Wszelka korespondencja sprawie VII Ns 3/06 kierowana była do M. M. na adres (...)-(...) Ł., ul. (...), który wedle twierdzeń Skarbu Państwa – (...) w Ł. był miejscem pobytu wnioskodawczyni. Wskazany adres był potwierdzony w dniu 19 października 2005 roku, przez upoważnionego pracownika Urzędu Miasta Ł. jako adres pobytu czasowego M. M. w okresie 05.02.2004
– 05.02.2009.

Jak ustalono z bazy PESEL-SAD, według stanu na dzień 28 listopada 2013 roku, miejscem pobytu czasowego M. M. w okresie 5 luty 2004 roku – 11 sierpnia 2008 roku (a zatem w okresie od złożenia wniosku do wydania postanowienia kończącego postępowanie w sprawie o zezwolenie na złożenie świadczenia do depozytu sądowego) był adres: Ł., ul. (...), wskazany we wniosku, na który kierowano do M. M. wszelką korespondencję sądową.

Na dzień 28 listopada 2013 roku M. M. nie posiadała żadnego miejsca zameldowania.

Zarządzeniem z dnia 9 grudnia 2013 roku nakazano wezwać M. M. do odbioru świadczenia złożonego depozytu sądowego zgodnie z postanowieniem, o którym wyżej mowa, poprzez wywieszenie ogłoszenia na tablicy informacyjnej tutejszego Sądu na okres 6 miesięcy wraz z pouczeniem, że w przypadku niepodjęcia depozytu w terminie 3 lat od upływu okresu, na jaki je wywieszono, nastąpi z mocy prawa likwidacja depozytu poprzez przejście praw na rzecz Skarbu Państwa. Ogłoszenie wywieszone było w okresie od dnia 10 grudnia 2013 roku do dnia 13 czerwca 2014 roku.

(z akt sprawy VII Ns 3/06: wniosek k. 3-4; wniosek o udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych … k. 8-8v, postanowienie k. 23, wydruk z bazy PESEL-SAD k. 25-27, zarządzenie k. 31, wezwanie k. 35-35 v; okoliczności bezsporne)

Postanowieniem z dnia 22 listopada 2017 roku, wydanym w sprawie VIII Ns 268/17, Referendarz Sądy w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, oddalił wniosek M. M. o wydanie przedmiotu świadczenia z depozytu sądowego złożonego zgodnie z postanowieniem wydanym w sprawie VII Ns 3/06, o którym wyżej mowa.

W uzasadnieniu orzeczenia Referendarz Sądowy podniósł, że zawodowy pełnomocnik M. M. zobowiązany do wskazania pod jakim adresem wnioskodawczyni zamieszkiwała w okresie od dnia 16 listopada 2005 roku do dnia 6 czerwca 2006 roku, w piśmie z dnia 16 listopada 2017 roku wskazał,
że ze względu na znaczny upływ czasu, nie ma możliwości dokładnego określenia miejsca zamieszkania wnioskodawczyni we wskazanym okresie, jednak niewątpliwym pozostaje fakt, że wnioskodawczyni nie zamieszkiwała przy ulicy (...) w Ł. i nie posiadała wiedzy o istniejącym depozycie. W konsekwencji Referendarz Sądy rozpoznający przedmiotowy wniosek doszedł do przekonania, że wnioskodawczyni w żaden sposób nie wykazała, że zamieszkiwała pod innym adresem niż adres wskazany we wniosku o złożenie do depozytu sądowego, na który kierowano do niej wezwania i w konsekwencji, wobec spełnienia wymogów przewidzianych ustawą o likwidacji niepodjętych depozytów, jej wniosek podlegał oddaleniu jak złożony po terminie.

Postanowienie to nie zostało zaskarżone i jest prawomocne od dnia 7 grudnia 2018 roku.

(z akt sprawy VIII Ns 268/187: postanowienie k. 24-26)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W sprawie znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 18 października 2006 roku o likwidacji niepodjętych depozytów (Dz.U. 2006, Nr 208,
poz. 1537 ze zm. ).

Zgodnie z art. 12 wskazanej ustawy, do likwidacji niepodjętych depozytów istniejących w dniu wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy tej ustawy, przy czym na poczet terminu przewidzianego w art. 6 ust. 4 ustawy zalicza się okres, przez jaki depozyt znajdował się w dyspozycji przechowującego depozyt.

Likwidacją niepodjętego depozytu jest przejście praw do tego depozytu na rzecz Skarbu Państwa (art. 2 pkt 3 ustawy), przy czym ustawa znajduje zastosowanie w odniesieniu do depozytów znajdujących się w dyspozycji jednostek sektora finansów publicznych (art. 1 ustawy).

Zgodnie z normą prawną zawartą w przepisie art. 4 ust. 1 ustawy, likwidacja niepodjętego depozytu z mocy prawa następuje w razie niepodjęcia depozytu przez uprawnionego, mimo upływu terminu do odbioru depozytu. Termin do odbioru depozytu wynosi 3 lata od dnia doręczenia wezwania do odbioru uprawnionemu lub wezwania, o którym mowa w art. 6 ust. 5 ustawy (art. 4 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy, przechowujący depozyt jest obowiązany wezwać uprawnionego do odbioru depozytu w terminie, o którym mowa
w art. 4 ust. 2 (tj. w terminie 3 lat), oraz pouczyć go o skutkach jego niepodjęcia.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 4, w przypadku gdy uprawniony nie jest znany albo nie jest możliwe ustalenie jego miejsca zamieszkania albo siedziby na podstawie ewidencji, rejestrów lub zbiorów danych - wezwanie do odbioru może nastąpić po upływie 3 lat od dnia złożenia przedmiotu do depozytu.

W przypadku braku możliwości doręczenia wezwania do odbioru depozytu lub nieustalenia uprawnionego, przechowujący depozyt jest obowiązany dokonać wezwania poprzez jego wywieszenie na tablicy informacyjnej w swojej siedzibie na okres 6 miesięcy. Jeżeli szacunkowa wartość depozytu przekracza kwotę 5.000 zł, przechowujący depozyt zamieszcza również ogłoszenie w dzienniku poczytnym w danej miejscowości lub w Biuletynie Informacji Publicznej (art. 6 ust. 5 ustawy).

Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego, wszystkie wskazane wyżej wymogi likwidacji niepodjętego depozytu zostały spełnione.

Wobec tego, że po wydaniu postanowienia o zezwoleniu na złożenie pieniędzy do depozytu sądowego, na podstawie ewidencji, rejestrów lub zbiorów danych nie było możliwie ustalenie miejsca pobytu pozwanej, wobec tego
że ta w dacie wezwania, tj. 9 grudnia 2013 roku, nie posiadała żadnego miejsca zameldowania, ten zaś wskazany we wniosku pozostawał nieaktualny a brak było wiadomości, co do innego miejsca zamieszkania, Przewodniczący zarządził wezwanie M. M. do odbioru depozytu złożonego zgodnie z postanowieniem z dnia 15 maja 2006 roku, w sprawie VII Ns 3/06, poprzez wywieszenie na tablicy informacyjnej Sądu na okres 6 miesięcy. Przedmiotowe wezwanie zawierało pouczenie o skutkach niepodjęcia depozytu w terminie,
tj. w ciągu trzech lat od wezwania. Wezwanie to było wywieszone na tablicy informacyjnej Sądu w okresie od 10 grudnia 2013 roku do dnia 13 czerwca 2014 roku, a zatem w okresie wymaganym ustawą. Wobec tego, ze mimo upływu okresu do odbioru depozytu (3 lata od 10 czerwca 2014 roku) M. M. nie zgłosiła się po jego odbiór tym samym po upływie trzech lat od wezwania do odbioru nastąpiła likwidacja niepodjetego depozytu z mocy prawa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że wydane w sprawie postanowienie ma charakter jedynie deklaratoryjny, a likwidacja niepodjętego depozytu po spełnieniu warunków przewidzianych ustawą nastąpiła z mocy prawa. Przy czym zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, o której mowa jeżeli przechowującym depozyt jest sąd, likwidację niepodjętego depozytu sąd stwierdza z urzędu, wobec czego przedmiotowe postępowanie wszczęto z urzędu.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 roku o likwidacji niepodjętych depozytów , stwierdził likwidację niepodjętego depozytu pieniężnego w kwocie 680,00 zł z odsetkami, złożonego zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z dnia 15 maja 2006 roku, wydanym w sprawie VII Ns 3/06, przechowywanego na rachunku sum depozytowych Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, którego własność przeszła na Skarb Państwa.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 520 § 1 k.p.c., ustalając, że każdy z uczestników ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.