Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Janusz Supiński

Protokolant: Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17.05.2018 r.

sprawy z powództwa D. J.

przeciwko (...) Zakładowi (...) na (...) SA w W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego (...) Zakładu (...) na (...) SA w W. na rzecz powoda D. J. kwotę 3.750,00 (trzy tysiące siedemset pięćdziesiąt) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 22.03.2016r. do dnia zapłaty.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.478,37 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt. I C 1537/17

UZASADNIENIE

Powód – D. J. - wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego (...) Zakładu (...) na (...) SA w W. kwoty 6.000 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 22.03.2016r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu powód podniósł, że w dniu 31.12.2015r. uległ wypadkowi, wskutek którego doznał zerwania ścięgna A.. W tym czasie powód ubezpieczony był u pozwanego w ramach grupowego ubezpieczenia pracowniczego funkcjonariuszy i pracowników policji, ale pozwany odmówił wypłaty świadczenia.

Pozwany – (...) Zakład (...) na (...) SA w W. - nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu pozwany potwierdził, iż w dacie zdarzenia powód objęty była ubezpieczeniem grupowym i nie kwestionował, że za każdy % trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda przysługuje mu 750 złotych świadczenia. Jednocześnie jednak pozwany wskazał, że zgodnie z owu za wypadek uważa się przypadkowe, nagłe, niezależne od woli i stanu zdrowia zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, będące wyłączną i bezpośrednią przyczyną zdarzenia. Nadto pozwany podkreślił, że prawo do świadczenia przysługuje jedynie wówczas, gdy z medycznego punktu widzenia istnieje normalny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy nieszczęśliwym wypadkiem a trwałym uszczerbek na zdrowiu. Tymczasem w ocenie strony pozwanej uszczerbek powoda nie jest wynikiem zdarzenia z 31.12.2015r. lub jest rezultatem procesu zwyrodnieniowego.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód D. J. doznał w dniu 31.12.2015r., w czasie zabawy sylwestrowej uszkodzenia ścięgna A. prawego długości ok. 8 cm. Tym samym powód doznał 5 % uszczerbku na zdrowiu wg tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu wg. tabeli (...) SA.

Dowód: zeznania powoda k 91

historia choroby k 9-14

opinia biegłego k 99, 123-127

Powód D. J. w chwili zdarzenia objęty był grupowym ubezpieczeniem w Programie ubezpieczeniowym (...), ubezpieczycielem był pozwany (...) Zakład (...) na (...) SA w W., a wysokość świadczenia to 750 zł za każdy % uszczerbku na zdrowiu

Dowód: odpis k 6, 146

Sąd zważył, co następuje:

Bezspornym w sprawie jest pozostawanie powoda pod ochroną ubezpieczeniową pozwanego w dacie zdarzenia oraz przebieg zdarzenia w dniu 31.12.2015r. Wynika to zarówno z dokumentów zgromadzonych w sprawie (historia choroby, zaświadczenie itp.), jak i twierdzeń stron.

Kwestiami spornymi z kolei okazały się być związek przyczynowo-skutkowy zdarzeń z 31.12.2015r. z trwałym uszczerbkiem na zdrowiu powoda oraz wysokość samego trwałego uszczerbku na zdrowiu tegoż powoda. Oba te zagadnienia były przedmiotem opinii biegłych z zakresu ortopedii jako wymagające wiedzy specjalistycznej z zakresu medycyny. Pierwszą opinię sporządził biegły L. G. (1), stwierdzając, iż w wyniku wieloletniej aktywności sportowej powoda doszło do zmian degeneracyjnych, o których powód nie musiał wiedzieć, które sprawiły, że niewielkie naprężenie ścięgna w trakcie tańca doprowadziło do uszkodzenia owego ścięgna. Biegły ten wskazał też, że przyczyną zdarzenia nie był czynnik zewnętrzny lecz zużyte ścięgno. Biegły L. G. nie przyznał w efekcie powyższych stwierdzeń uszczerbku na zdrowiu powoda. Opinia ta spotkała się z całkowitą krytyką strony powodowej, czego skutkiem było sporządzenie opinii przez biegłego A. M. (1). Biegły ten stwierdził, że potknięcie się powoda podczas tańca spowodowało nagły wzrost napięcia ścięgna A. prawego, co spowodowało jego zerwanie. Biegły A. M. przyznał też 5 procentowy uszczerbek na zdrowiu powoda wywołany przedmiotowym zdarzeniem. Mając na uwadze, że opinia biegłego A. M. nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a wnioski w niej zawarte pozostają w zgodzie z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego, Sąd uznał, iż to właśnie opinia biegłego A. M. zasługuje na uwzględnienie i oparcie na niej orzeczenia w sprawie. Godzi się bowiem w tym miejscu wskazać, że biegły A. M. oparł swoje ustalenia o fakt, iż powód – przed zdarzeniem – nie był leczony i nie uskarżał się w żaden sposób na dolegliwości ze strony ścięgna A. prawego, co może świadczyć, że organ ten funkcjonował prawidłowo i nie zachodziły żadne zmiany np. zwyrodnieniowe. Stanowisko A. M. w omawianej materii stoi w całkowitej sprzeczności z tezami L. G., twierdzącego, że u powoda zachodziły zmiany degeneracyjne owego ścięgna w sposób niezauważalny przez pacjenta, a swoje twierdzenia biegły L. G. oparł wyłącznie na informacji, że powód uprawiał sport w postaci piłki nożnej. Strony nie wnosiły o dopuszczenie dowodu z trzeciej opinii biegłego ortopedy, zaś Sąd uznał, że gdyby u powoda dochodziło do jakichkolwiek zmian degeneracyjnych w obrębie ścięgna A., to powód w jakikolwiek sposób odczuwałby to (może nie tyle owe zmiany, co co najmniej jakąkolwiek dysfunkcję, ból itp. objawy zmian), tym bardziej uprawiając sport. W efekcie powyższych rozważań Sąd pominął opinię biegłego L. G., zaś w całości oparł orzeczenie o treść opinii biegłego A. M..

W tej sytuacji Sąd przyjął, iż w wyniku wypadku powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5 %. Tym samym należne D. J. od ubezpieczyciela świadczenie z tego tytułu winno wynosić kwotę 3.750 zł. Taką też kwotę Sąd zasądził w pkt I wyroku. O odsetkach Sąd orzekł po myśli art. 817 § 1 kc, przewidującego zakładowi ubezpieczeń 30 dniowy terminu do wypłaty odszkodowania od dnia zgłoszenia szkody. Mając jednak na uwadze, iż pozwany w dnu 221.03.2016r. wydal decyzję o odmowie przyznania odszkodowania Sąd uznał, iż od dnia 22.03.2016r. pozwany pozostaje w zwłoce. Jednocześnie – wobec treści pkt I wyroku oraz podtrzymywania przez powoda do końca rozprawy żądania zasądzenia kwoty 6.000 zł, należało orzec jak w pkt II.

O kosztach procesu orzeczono w myśl art. 100 kpc, stanowiącego, że w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. Powództwo zostało uwzględnione w 62,5 %, a oddalone co do 37,5 %.

Koszty procesu po stronie powodowej to 300 zł opłaty od pozwu, 1.800 zł wynagrodzenia pełnomocnika powoda, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i 1.338,58 zł uiszczonej przez powoda i wydatkowanej zaliczki.

Koszty procesu po stronie pozwanej z kolei to 1.800 zł wynagrodzenia pełnomocnika pozwanego i 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Po dokonaniu stosownych obliczeń matematycznych, uwzględniających wysokość kosztów procesu poszczególnych stron i skalę wygrania sporu przez strony, Sąd orzekł jak w pkt III.