Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: st. sekr. sądowy Jerzy Stępień

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania J. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 3 lipca 2013 roku nr (...)

w sprawie J. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, ze przyznaje odwołującemu się J. R. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 16 maja 2013 r. na okres dwóch lat.

Sygn. akt IVU 1476/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 30 grudnia 2013 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 03.07.2013 r. odmówił J. R. uznania go za całkowicie niezdolnego do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 21.06.2013 r. nie został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy.

J. R. w odwołaniu od decyzji domagał się zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Zarzucił, że ocena jego stanu zdrowia jest wadliwa, nie może podjąć żadnej pracy fizycznej, a nie jest w stanie przekwalifikować się do wykonywania pracy umysłowej.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. R. urodzony w dniu (...)r., pobierał w okresie od 14.11.2012 r. do 14.05.2013 r. zasiłek chorobowy, dotychczas nie pobierał renty z tytułu niezdolności do pracy. Ma wykształcenie niepełne podstawowe, pracuje jako pracownik gospodarczy w zakładzie rolnym doświadczalnym, stróż.

/okoliczności bezsporne/

Odwołujący w dniu 15.04.2013 r. złożył wniosek o rentę.

/dowód: wniosek z dnia 15.04.2013 r. –k 1-3 ar czII/

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u J. R. niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162 poz. 1118 z późń zm.) i jej stopnia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty z zakresu neurologii i kardiologii.

Na podstawie zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej i badaniu biegli w zbiorczej opinii stwierdzili, że odwołujący choruje na:

- mnogie ogniska zawałowe mózgu, zanik korowy mózgu z następową degradacją funkcjonowania intelektualnego oraz czynności ruchowych, zaburzenia równowagi, trudności w chodzeniu,

- nadciśnienie tętnicze II okresu wg PTNT leczone od stycznia 2013 r.,

- miażdżycę naczyń domózgowych,

- zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa z dyskopatią na poziomie L3-L4 z zespołem bólowym oraz upośledzeniem funkcji kręgosłupa, obecnie z objawami rwy kulszowej lewostronnej,

- obserwacja w kierunku miażdżycy zarostowej kończyn dolnych.

Z powodu rozpoznanych schorzeń oraz stopnia ich nasilenia biegli uznali odwołującego za całkowicie niezdolnego do pracy od 16.05.2013 r. na okres 2 lat. Nie rokuje odzyskania zdolności do pracy nawet po przekwalifikowaniu.

J. R. w styczniu 2013 r. był hospitalizowany z powodu zawrotów głowy, wysokich wartości ciśnienia tętniczego. Na podstawie wykonanych badań TK i NMR głowy rozpoznano mnogie ogniska zawałowe mózgu oraz zmiany miażdżycowe w tętnicach domózgowych. Wywiad z odwołującym trudny do zebrania ze względu na zaburzenia pamięci i orientacji, został zebrany od pracownika opieki społecznej. W badaniu przedmiotowym stwierdza się spowolnienie, zaburzenia pamięci świeżej, nie czyta, nie pisze, nie zna się na dokumentacji medycznej, potrafi się podpisać, objawy deliberacyjne, sylwetka pochylona, chód drobnymi krokami, zaburzenia równowagi z zawrotami głowy, ograniczenie ruchomości kręgosłupa lędźwiowego z objawami korzeniowymi w lewej kończynie dolnej, osłabienie odruchów skokowych. Stwierdza się u niego ponadto zaburzenia funkcjonowania OUN w przebiegu nie leczonego nadciśnienia tętniczego oraz zmian miażdżycowych. Dominującymi objawami są zaburzenia pamięci, orientacji, zawroty głowy i trudności w chodzeniu. Cechy degradacji intelektualnej zostały potwierdzone badaniem psychologicznym – odwołujący funkcjonuje na poziomie upośledzenia umysłowego w stopniu umiarkowanym w skali czynnościowej. Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa w odcinku lędźwiowym wymagają leczenia, ale rokują poprawę. Stwierdzone obecnie zaburzenia ruchomości w odcinku lędźwiowym kręgosłupa z objawami korzeniowymi w lewej kończynie dolnej stanowi przeciwwskazanie do wykonywania pracy fizycznej. Nadciśnienie tętnicze pierwotne, umiarkowane nie wpływa na orzeczenie o długotrwałej niezdolności do pracy nie leczone doprowadziło do powikłań neurologicznych. Stwierdzone u odwołującego cechy degradacji intelektualnej oraz zaburzenia ruchowe pod postacią trudności w poruszaniu się i zawroty głowy powodują całkowitą niezdolność do pracy.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 8-11 as/

Opinia biegłych w ocenie Sądu spełnia wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14.12.2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy dla celów rentowych w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Sąd uznał opinię za trafną i dostatecznie wyjaśniającą przedmiot sporu, gdyż została wydana przez specjalistę z tego rodzaju schorzeń na jakie choruje odwołujący, po wnikliwej analizie aktualnych wyników badań oraz zebranej aktach sprawy dokumentacji lekarskiej.

Żadna ze stron nie kwestionowała opinii.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto ich nie były kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. R. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 03.07.2013 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

2. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczony ze względu na stan zdrowia jest niezdolny do pracy, czy też jest zdolny do pracy, jak to wynika z decyzji ZUS wydanej w oparciu o orzeczenie komisji lekarskiej.

Sąd w oparciu o opinię biegłego lekarza neurologa i kardiologa sporządzoną na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej stwierdził u ubezpieczonego istnienie przesłanek uzasadniających przyjęcie, iż J. R. z uwagi na cechy degradacji intelektualnej oraz zaburzenia ruchowe pod postacią trudności w poruszaniu się i zawroty głowy spełnia warunek w postaci całkowitej niezdolności do pracy od dnia 16.05.2013 r. na okres 2 lat. Nie rokuje odzyskania zdolności do pracy nawet po przekwalifikowaniu. Pozostałych warunków z art. 57 ust. 1 ustawy organ rentowy nie kwestionował.

Z tych względów Sąd zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 03.07.2013 r. i przyznał odwołującemu prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres 2 lat od dnia 16.05.2013 r. na mocy art. 57 w zw. z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) i na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc

SSO Kazimierz Kostrzewa

S/

- odnotować uzasadnienie,

- odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu,

- kal. 2 tygodnie.