Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2018r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2018r. w Rybniku

sprawy z odwołania M. K. (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania M. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 6 października 2017r. Znak (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1592/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 06.10.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu M. K. (K.) przeliczenia podstawy wymiaru emerytury na podstawie art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z 20 najkorzystniejszych lat z całego okresu zatrudnienia z uwzględnieniem zarobków uzyskanych po nabyciu prawa do emerytury jest niższy od 250%.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany poprzez przeliczenie emerytury z uwzględnieniem zarobków uzyskiwanych z tytułu zatrudnienia w KWK (...) w okresie od 27.09.1977r. do 31.12.1979r.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak

w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Od dnia (...)jest uprawniony do emerytury górniczej. Po przyznaniu prawa do emerytury pozostawał w zatrudnieniu.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury obliczony z okresu 01/1982r. do 12/1989r. wyniósł 286,89 % i został ograniczony do 250 %.

Decyzją z dnia 06.10.2017r. organ rentowy po rozpoznaniu wniosku ubezpieczonego z dnia 26.09.2017r. odmówił ubezpieczonemu przeliczenia emerytury w oparciu o art.110a ustawy emerytalnej, bowiem obliczony przez organ rentowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z 20 lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia wyniósł 225,52 %.

Obliczając powyższy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru organ rentowy przyjął wynagrodzenie wykazane przez pracodawcę, a jedynie za lata 1977-1979 wynagrodzenie minimalne z uwagi na brak możliwości udokumentowania zarobków.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji i wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego, który odtworzy jego wynagrodzenie za lata 1977-1979.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o dokumentację akt emerytalnych oraz akta osobowe ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w (...) S.A.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2016r., poz. 1842 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).

2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.

Jednocześnie jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

2. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Przepis art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to czy emerytura była zawieszona czy nie, jeśli wskaźnik przekracza 250%,
a wskazano podstawę wymiaru składek przypadających po przyznaniu prawa do emerytury.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony nie spełnia warunków umożliwiających przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy emerytalnej.

Z akt rentowych bowiem wynika, iż organ rentowy obliczył wwpw na podstawie przedłożonej dokumentacji zarobkowej, a jedynie za trzy lata kalendarzowe przyjął wynagrodzenie minimalne. Ustalony w ten sposób wskaźnik wyniósł jedynie 225,52%. Ubezpieczony domagał się ustalenia wynagrodzenia za te lata przez biegłego sądowego. W latach tych ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku młodszego górnika i niewątpliwie otrzymywał wynagrodzenie niższe niż w kolejnych latach zatrudnienia, kiedy wwpw nadal był dużo niższy od 250% ( w roku 1980-218,54%, w 1981-212,99%). Nie ulega zatem wątpliwości, że ewentualne odtworzenie przez biegłego wynagrodzenia za lata j.w. nie spowoduje podniesienia wwpw do wysokości przekraczającej 250%. Z tych przyczyn Sąd oddalił wniosek ubezpieczonego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

Sędzia