Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 7 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Walus-Rząsa ( spr.)

Sędziowie: SSO Barbara Frankowska

SSO Anna Harmata

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Kamuda

po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2014 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku: (...) w W.

przeciwko dłużnikowi: (...) Sp. z o.o. w R.

w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności po przejściu uprawnień

na skutek zażalenia wierzyciela na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie V Wydziału Gospodarczego z dnia 12 grudnia 2013 r., sygn. akt V GCo 730/13

postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Rzeszowie V Wydziałowi Gospodarczemu, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Rzeszowie oddalił wniosek wierzyciela o nadanie klauzuli wykonalności po przejściu uprawnień na inną osobę. W uzasadnieniu postanowienia Sąd Rejonowy stwierdził, że pełnomocnik wierzyciela nie załączył do wniosku wymaganych dokumentów prawidłowo uwierzytelnionych przez niego. Nie można bowiem uwierzytelnić „zbioru dokumentów” skoro przepisy wyraźnie stanowią o uwierzytelnieniu „dokumentu”. Z przedłożonego poświadczenia nie wynika jakie dokumenty radca prawny poświadczał, stąd też wobec nie wykazania, stosownie do art. 788 § 1 kpc przejścia uprawnień wniosek został oddalony.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył wierzyciel. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Skarżący zarzucił:

- naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na treść postanowienia:

1. art. 128 kpc poprzez jego błędne zastosowanie polegające na przyjęciu przez Sąd I instancji, że wniosek o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego winien być wniesiony wraz z jego odpisem dla doręczenia dłużnikowi,

2. art. 129 § 2 kpc poprzez jego błędne zastosowanie polegające na przyjęciu, że także odpis wniosku o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego winien być poświadczony za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie radcę prawnego będącego pełnomocnikiem wierzyciela.

W szczególności pełnomocnik wierzyciela zarzucił, że do oryginału wniosku skierowanego do Sądu dołączył dokumenty wskazujące na skuteczne przejście uprawnienia stwierdzonego tytułem egzekucyjnym na rzecz wierzyciela i każda pojedyncza strona załączonych dokumentów została poświadczona za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika. Niezależnie od tego wierzyciel załączył do wniosku jego odpis i kserokopię załączników. W istocie rzeczy odpis wniosku i załączników nie zostały poświadczone za zgodność z oryginałem, jednakże obowiązku takiego nie przewidują przepisy postępowania, co konsekwentnie podkreśla Sąd Najwyższy w licznych orzeczeniach. Dodatkowo wierzyciel zarzucił, że nie ma obowiązku składania odpisu wniosku o nadanie klauzuli wykonalności albowiem jak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego dłużnik nie jest uczestnikiem postępowania klauzulowego, które toczy się bez jego udziału. Wierzyciel do oryginału wniosku załączył jego odpis z ogólną informacją, że poświadcza za zgodność również dokumenty dołączone do odpisu. Wskazał, że co do wymogu załączenia również odpisu wniosku praktyka w zakresie konieczności jego dołączenia bywa różna, stąd też jedynie z tych przyczyn odpis został załączony. Jednakże wierzyciel podkreślił, że do oryginału wniosku załączył poświadczone za zgodność dokumenty, z poświadczeniem każdej kartki z osobna.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie wierzyciela zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy oddalił wniosek wierzyciela, na tej podstawie, że załączone do wniosku dokumenty, w których zdaniem wierzyciela zostało wykazane przejście uprawnień na rzecz (...) w W. , nie zostały prawidłowo uwierzytelnione przez pełnomocnika wierzyciela. Poświadczył on bowiem za zgodność zbiór dokumentów, a nie poszczególny dokument.

Zdaniem Sądu Okręgowego zarzuty skarżącego zasługują na uwzględnienie. W aktach sprawy znajdują się dokumenty, które zostały potwierdzone przez pełnomocnika wierzyciela za zgodność, i jak zasadnie wskazuje pełnomocnik wierzyciela, każda pojedyncza strona tych dokumentów została poświadczona za zgodność z oryginałem poprzez umieszczenie pieczątki z adnotacją: poświadczam za zgodność z oryginałem, miejsce – K., data 5.11.2013r., oraz podpis radcy prawnego.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy uznał, że możliwe było dokonanie przez Sąd Rejonowy oceny przedłożonych przez wierzyciela dokumentów w zakresie objętym wnioskiem.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 4 kpc uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.