Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: st. sekr. sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2018 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. D.

przeciwko małoletnim J. D. , A. D.

reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego A. S.

o obniżenie alimentów

oraz przeciwko małoletniej E. D. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego A. S.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

I. powództwo przeciwko małoletniej E. D. oddala;

II. umarza postępowanie w zakresie powództwa o obniżenia alimentów na rzecz małoletnich J. D. i A. D. przypadających za miesiące inne niż lipiec, sierpień i miesiąc, w którym rozpoczynają się ferie zimowe każdego roku;

III. w pozostałym zakresie powództwo przeciwko małoletnim J. D. i A. D. oddala;

IV. zasądzić od powoda P. D. na rzecz małoletniej pozwanej E. D. reprezentowanej przez przedstawicielka ustawowego A. S. kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów proces i odstępuje od obciążania powoda zwrotem kosztów procesu w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

P. D. w dniu 31 lipca 2017 r. wniósł do Sądu Rejonowego w Pruszkowie powództwo o obniżenie wysokości obowiązku alimentacyjnego ciążącego na nim wobec małoletnich J. D. i A. D. z kwoty 1600 zł do kwoty 600 zł oraz zniesienie obowiązku alimentacyjnego wobec E. D.. Ponadto wniósł o miarkowanie alimentów o kwotę 240 zł tytułem zabezpieczenia środków na bieżące utrzymanie dzieci w każdym okresie wakacyjnym, tj. odpowiednio 8 dni w miesiącu lipcu, 8 dni w miesiącu sierpniu oraz 8 dni podczas ferii zimowych, zgodnie z zawartym planem rodzicielskim, wyznaczającym dni przebywania ojca z dziećmi. W uzasadnieniu pozwu wskazał m.in., że nie jest ojcem E. D. o czym dowiedział się z wyników badań DNA i sprawa jest przedmiotem postępowania prokuratorskiego. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Pruszkowie w sprawie III RC 692/12 Sąd został zobowiązany do płacenie alimentów w wysokości 1400 zł miesięcznie na rzecz swoich rodziców. W miesiącu wrześniu 2014 r. w związku z przeniesieniem do pracy w W. zmieniły się zarówno stanowisko pracy jak i uzyskiwane zarobki, które wynoszą obecnie od około 3000zł do 3400 zł netto, w zależności od premii. Zamieszkuje w W. z konkubiną, lecz posiada duży dyskomfort związany z pozostawaniem na jej częściowym utrzymaniu (k. 3-7).

W odpowiedzi na pozew z dnia 26 października 2017r. przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych A. S. wniosła o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu podała m.in., że całkowicie nieuzasadnione jest żądanie powoda o uchylenie alimentów na rzecz małoletniej E. D., albowiem niezależnie od przedstawionych przez niego wyników badań jest on jej ojcem. Wysokość alimentów jest ustalona na podstawie uśrednionych miesięcznych kosztów utrzymania dzieci i nie należy ich różnicować w zależności od zakresu kontaktów z ojcem w danym miesiącu. Kontakt małoletnich z pozwanym jest znacznie rzadszy, widują się z nim jedynie w co drugi weekend oraz w okresie wakacyjnym i feryjnym. Udział pozwanego w osobistej opiece jest nieporównywalnie niższy, dlatego powinien on zostać w wyższym stopniu niż matka obciążony kosztami utrzymania dzieci (k. 51-61).

P. D. w toku procesu popierał powództwo w całości. Ostatecznie na rozprawie w dniu 20 marca 2018 r. przed zamknięciem rozprawy wnosił o uchylenie alimentów na E. D. od dnia 1 sierpnia 2017 r. oraz wnosił o obniżenie alimentów wobec J. D. i A. D. do kwoty po 350zł miesięcznie na każdą z nich w zakresie miesiąca lipca, sierpnia i miesiąca rozpoczęcia ferii zimowych, poczynając od miesiąca sierpnia 2017 roku, a w pozostałym zakresie cofnął powództwo co do małoletniej J. i A. D., argumentując, iż chce by w pozostałych miesiącach alimenty pozostały na dotychczasowym poziomie. A. S. przed zamknięciem rozprawy wnosiła o oddalenie powództwa. Wyraziła zgodę na cofnięcie powództwa w części (k. 285, protokół płyta CD k. 286).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnie J. D. urodzona (...), A. D. urodzona (...) i E. D. urodzona (...) pochodzą ze związku małżeńskiego A. S. i P. D. rozwiązanego przez rozwód.

Wyrokiem z dnia(...) r. Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie o rozwód sygn. akt IV C 1420/12 zasądził na rzecz małoletnich J. D. i A. D. kwoty po 600 zł miesięcznie na każdą z nich oraz na rzecz E. D. kwotę po 400 zł miesięcznie, tj. łącznie 1600 zł z tytułu ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dzieci, płatne do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek rat. Wyrok uprawomocnił się (...)

W dacie orzekania w poprzedniej sprawie małoletnia J. D. miała niespełna 13 lat, A. D. miała niespełna 12 lat, a E. D. miała 3 lata. Małoletnie zamieszkiwały wraz z rodzicami w P.. E. D. uczęszczała do punktu przedszkolnego, co stanowiło wydatek w kwocie 3000 zł na rok. Połowę tej kwoty uiszczał P. D.. J. D. i A. D. uczęszczały na lekcje języka angielskiego raz w tygodniu, co stanowiło wydatek 80 zł za dwoje dzieci, na korepetycje z matematyki, co stanowiło koszt 30 zł za dziecko tygodniowo.

Obecnie małoletnia J. D. ma 17 lat, od dwóch lat uczy się w Technikum (...) w D., jest w drugiej klasie. Zamieszkuje w internacie szkoły. Do miejsca zamieszkania przyjeżdża jedynie kilka razy w roku. Do szkoły z miejsca zamieszkania jeździ pociągiem, Dwukrotnie miała miejsce sytuacja, że odwieziona została samochodem do D.. Zdarzyło się też, że ojciec ją kiedyś zawoził do szkoły.

Matka ponosi opłaty za szkołę i jej potrzeby, co miesiąc przesyła jej łącznie 1000 zł, z tej kwoty małoletnia pokrywa wyżywienie, koszty szkolne i internatu oraz abonamentu medycznego. Czasami są pokrywane dodatkowe wydatki. Ponieważ jest to szkoła mundurowa, małoletnia musi mieć zapewnione odpowiednie ubranie w postaci munduru. Przyjeżdża do domu na dłuższe weekendy, święta, ferie zimowe i wakacje. Chodziła na dodatkowy język angielski, ale na chwilę obecną korzysta z bezpłatnych lekcji w ramach zajęć w szkole. Matka opłaca jej abonament za telefon. Po wakacjach były przesyłane paczki z ubraniami i innymi rzeczami do D., ponieważ nie zabrałaby się ze wszystkim sama do internatu. W poprzednim roku w czasie wakacji była na krótszych wyjazdach weekendowych.

Obecnie A. D. ma 16 lat, zamieszkuje na co dzień z matką i jej partnerem w Ż., jest ogólnie zdrowa. Dojeżdża do szkoły kolejką (...), do której jest dowożona przez matkę lub jeździ autobusem. Ma korepetycje z matematyki w P. dwa razy w tygodniu. Korepetycje kosztują 40 zł za godzinę, za co płaci matka. Po korepetycjach do domu odwozi ją dziadek macierzysty.

Obecnie E. D. ma 8 lat, od 2 lat zamieszkuje u dziadków macierzystych w P., gdzie przebywa od niedzieli wieczór do piątku po południu. Koszty jej utrzymania w tym czasie ponoszą dziadkowie. Do Ż. zawożona jest w piątek po południu. Po przeprowadzce matka małoletniej nie chciała jej zmieniać szkoły, wolała, aby uczęszczała do dotychczasowej szkoły do ukończenia trzeciej klasy. Pomoc w utrzymaniu małoletniej to inicjatywa dziadów macierzystych, Oceniają oni koszt utrzymania wnuczki za okres kiedy u nich przebywa na 800 zł miesięcznie. Małoletnia ogólnie jest zdrowa. Chodzi na basen, co pociąga za sobą koszt 15 zł, na korektywę (15 zł) i tańce (69zł). Opłaty te uiszcza matka na zebraniu klasowym. W ostanie wakacje była na koloniach przez 10 dni oraz razem z matką nad morzem. Jest związana z P. D.. Kontakty przebiegają prawidłowo. Ojcostwo małoletniej nie zostało zaprzeczone.

Małoletnie mają kontakt z ojcem z tym, że małoletnia J. z uwagi na naukę w odległym D. widuje się z nim 2-4 razy do roku, ale utrzymuje z ojcem kontakt telefoniczny. Dzieci na kontakty czasami odbierane są przez dziadka ojczystego albo ciocię i z nimi przebywają w domu dziadków ojczystych. Otrzymują sporadycznie drobiazgi od ojca. Małoletnie otrzymują kieszonkowe od dziadka macierzystego.

P. D. w dacie orzekania w poprzedniej sprawie miał 46 lat. Pracował w (...) w O. na stanowisku (...)i uzyskiwał dochód w kwocie 5000 zł netto miesięcznie wraz z dodatkami. Na utrzymanie dzieci i domu przekazywał żonie kwotę 1000 zł miesięcznie. Poza tym opłacał korepetycje dla dzieci. Miał ustalony obowiązek alimentacyjny względem swoich rodziców w łącznej kwocie 1400 zł miesięcznie. Obowiązek na rzecz rodziców P. D. został ustalony w dniu(...)r. ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Pruszkowie w sprawie III RC 692/12.

Obecnie P. D. ma 50 lat. Od dnia 11 września 2014 r. pracuje w (...) w W. na stanowisko (...) i z tego tytułu uzyskuje dochód w kwocie 3475,44 zł miesięcznie. Innego dochodu nie uzyskuje. Zmiana pracy podyktowana była brakiem po stronie P. D. wymaganego wykształcenia do zajmowania dotychczasowego stanowiska. Starał się on uzupełnić swoje wykształcenie. Podchodził do matury trzy razy, zaliczył język polski i rosyjski, ale z matematyką miał trudności. W ramach porozumienia został przeniesiony do pracy w W.. Nie szukał innej pracy, ponieważ uważał, że mógłby nie otrzymać umowy na czas nieokreślony, chociaż chciałby mieć lepsze zarobki. P. D. zamieszkuje obecnie w W. ze swoja partnerką. Prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania, ale w nieznacznej części, dokłada się do czynszu oraz do kosztów artykułów spożywczych i chemicznych, łącznie około 300 – 400 zł miesięcznie. Rodzice P. D. uzyskują dochód z renty i emerytury. P. D. ogólnie jest zdrowy, ale ma problemy z kręgosłupem.

Ma bardzo dobre kontakty z dziećmi, widuje się z A. i E. w co drugi weekend, w długie weekendy, przez tydzień ferii zimowych oraz w wakacje pierwszy tydzień lipca i pierwszy tydzień sierpnia. Z małoletnią J., z uwagi na jej przebywanie w D., widzi się z nią rzadko, ale ma częsty kontakt telefoniczny.

P. D. zlecił przeprowadzenie badania DNA mał. E. D. . Z raportu z genetycznej analizy ojcostwa z dnia(...)r. wynika, iż nie jest on ojcem małoletniej. Toczyło się postępowanie wyjaśniające zakończone stwierdzeniem braku podstaw do ingerencji prokuratora w sprawie wystąpienia do Sądu z powództwem o zaprzeczenie ojcostwa. Nie toczyło się i nie toczy się aktualnie żadne postepowanie o zaprzeczenie ojcostwa mał. E. D.. P. D. ma kontakt z E., małoletnia zwraca się do niego „tato”.

Kontaktuję się z dziećmi także telefonicznie oraz według planu rodzicielskiego z A. i E. w co drugi weekend, święta, ferie, wakacje, sylwester. Zabiera dzieci do swoich rodziców po drodze robi zakupy i dzieci nocują u dziadków ojczystych, ponieważ nie ma gdzie ich zabrać. Co roku jeździ na wakacje z dziećmi na M. na tydzień w lipcu i sierpniu. Chodzi z dziećmi na basen, na lodowisko, ostatnio byli w papugarni. Zawsze wyjeżdżał z dziećmi na ferie zimowe, ale w tym roku nie był nigdzie, bo nie było go stać.

Posiada udział w działce na M., na której jest domek letniskowy. Głównie to on korzysta z tej nieruchomości, czasami przyjeżdża drugi współwłaściciel. Około dwa lata temu sprzedał mieszkanie w B. za 195.000 zł, które posiadał w czasie rozwodu i z tych pieniędzy na przełomie roku kupił mniejsze mieszkanie w M., w stanie do generalnego remontu za 120.000 zł. Nie mieszka jeszcze w tym mieszkaniu, musi przeprowadzić remont. Dotychczas nie występował o obniżenie alimentów na rodziców.

Posiadał oszczędności ze sprzedaży mieszkania i samochodu, obecnie jeździ tańszym samochodem. Ojciec go wspiera czasami finansowo, w ten sposób, że może nie zapłacić alimentów lub je uzupełnić w późniejszym terminie. Pomaga mu też w inny sposób, kupuje wnukom jedzenie, jak są u niego. Małoletnie nocują u dziadków ojczystych w czasie kontaktów. Właścicielem domu w O. są rodzice P. D., którzy kupili go 5 lat temu za 300.000 zł. Rodzice posiadali oszczędności i środki ze sprzedaży nieruchomości na P.. Ojciec P. D. ma emerytury 1400 zł, a matka 1200 zł.

W dacie orzekania w poprzedniej sprawie A. S. miała 40 lat, zamieszkiwała wraz z dziećmi w P.. Pracowała w (...) B. na stanowisku(...), uzyskując dochód w kwocie 3000 zł netto miesięcznie. Posiadała także uprawnienia (...). Dodatkowo zajmowała się doradztwem w kwestiach dotyczących nadzoru. Było to okazjonalne zajęcie, nie czerpała z tego tytułu stałych dochodów. Na zakup żywności wydatkowała kwotę 1000 zł. Ponosiła opłaty za gaz w kwocie 2500 zł na kwartał, za wodę i prąd w kwocie 300 zł, za Internet 120 zł. Spłacała kredyt zaciągnięty na zakup działki położonej w Gminie B. w kwocie po 150 zł miesięcznie, ponadto regulowała podatek od nieruchomości w kwocie 800 zł w skali roku.

Obecnie A. S. ma 44 lata, pod koniec 2017 roku zamieszkała wraz z dziećmi i partnerem w Ż., w domu stanowiący własność jej partnera. Obecnie na stałe mieszka wraz z nią tylko małoletnia córka A.. A. S. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z B. S.. Nie wie dokładnie jakie są wydatki na dom, gdyż ponosi je jej partner. Dom jest w pełni wyposażony. Poniosła koszty wyposażenia pokoi dla dzieci. Nieruchomość w P., w której wcześniej zamieszkiwali stoi pusta. Z zawodu jest (...). Pracuje jako (...) K. i uzyskuje wynagrodzenie w kwocie 4614,76 zł netto średniomiesięcznie. Otrzymuje nagrody kwartalne. W 2017 roku uzyskała nagrody w październiku oraz w grudniu w kwotach po 2000 zł brutto. Nie uzyskuje dodatkowego dochodu poza wynagrodzeniem za pracę. Ma samochód na współwłasność z partnerem, ale to ona głównie z niego korzysta. W poprzednim roku w wakacje była z dziećmi przez 2 tygodnie nad morzem, co pociągnęło za sobą łączny wydatek 10.000 zł. W utrzymaniu dzieci pomaga jej partner oraz rodzice. A. S. dowozi A. do kolejki (...), czasami na korepetycje i różne spotkania. Nie wiedziała nic o badaniach DNA najmłodszej córki, dowidziała się o nich od dziecka.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie następujących dowodów: kopia wyroku k. 9-10, kopia postanowienia wraz z ugoda k. 11, raport genetycznej analizy ojcostwa k. 12, zaświadczenie k. 13, ugoda k. 22-24, faktura Vat k. 29, zaświadczenie k. 63, zaświadczenie k. 64, potwierdzenia wykonania przelewów k. 65-119, faktura Vat k. 120-123, zestawienie wraz z paragonem k. 124-125, karta gwarancyjna k. 126, potwierdzenie wysyłki 127, kopia biletu (...) k. 128, faktura VAT k. 129-130, potwierdzenie wykonania przelewu k. 131, faktura Vat k. 132, potwierdzenie wykonania przelewu k. 133, faktura Vat k. 134, faktura Vat k. 135, aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych k. 136-140, faktura Vat k. 141, potwierdzenie wykonania przelewu wraz z fakturami k. 142-153, aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych k. 154-162, potwierdzenia wykonania przelewów k. 163-184, umowa sprzedaży k. 185, wniosek i umowa o kredyt k. 186-189, potwierdzenia wykonania przelewów k. 191-211, umowa k. 212-213, potwierdzenie wykonania przelewu k. 214-245, pismo Prokuratora k. 253-255, wykaz opłat związanych ze szkołą k. 256-259, zestawienie kosztów utrzymania powoda k. 262, zestawienie wynagrodzenia k. 263, wynik badania k. 264-267, przesłuchanie P. D. k. 268v-269, protokół płyta CD k. 270, k. 284-284v, protokół płyta CD k. 286, przesłuchanie A. S. k. 268v-269, protokół płyta CD k. 270, k. 284v-285, protokół płyta CD k. 286, zeznania świadka B. S. k. 269-269v, protokół płyta CD k. 270, porozumienie k. 276-277, zaświadczenie k. 280, kopia biletu (...) k. 282, zeznania świadka F. D. k. 283v, protokół płyta CD k. 286, zeznania świadka Z. S. k. 283v-284, protokół płyta CD k. 286,

Sąd posiłkował się także ustaleniami zawartymi w sprawie o rozwód o sygn. akt IV C 1420/12.

Z akt III Nsm 598/15: ugoda k. 41. Z akt III RC 692/12: ugoda k. 20.

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie w przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej w niniejszej sprawie. Należy także wskazać, iż niektóre z pism zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych. Podnieść też należy, że strony wiarygodności i mocy dowodowej tych dowodów nie kwestionowały.

Przesłuchania stron Sąd uznał za wiarygodne w zakresach wzajemnie się pokrywających i korespondujących z innymi dowodami w sprawie.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka F. D. w części, w jakiej twierdził, iż otrzymuje od syna regularnie alimenty, albowiem są one sprzeczne z przesłuchaniem P. D..

Sąd nie oparł się na paragonach złożonych do sprawy, albowiem nie są one rachunkami imiennymi i nie stanowią one dowodu zakupu określonej rzeczy lub usługi dla konkretnej osoby.

Sąd nie oparł się na wydrukach z Internetu, albowiem nie miały one znaczenia dla sprawy. Sąd jest w stanie ustalić usprawiedliwione koszty utrzymania dzieci w oparciu o zasady doświadczenia życiowego i wiedzę ogólną.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 kro na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, stosownie do przepisu 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowe odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu i statusowi rodziców.

Stosownie do treści przepisu art. 138 kro w zakresie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do obniżenia alimentów, wówczas gdy zmianie ulegną potrzeby uprawnionego albo zmienią się możliwości zarobkowe lub majątkowe strony do alimentacji zobowiązanej.

W rozpoznawanej sprawie wysokość alimentów na rzecz małoletnich po raz ostatni została ustalona wyrokiem z dnia (...)r. Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie o rozwód sygn. akt IV C 1420/12 na rzecz małoletnich J. D. i A. D. na kwotę po 600 zł miesięcznie na każdą z nich oraz na rzecz E. D. na kwotę po 400 zł miesięcznie, łącznie 1600 zł z tytułu ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dzieci. Orzeczenie uprawomocniło się (...) r.

Dla uwzględnienia powództw rozpoznawanych w sprawie decydujące stało się ustalenie, czy od tej ostatniej daty nastąpiła taka zmiana stosunków, która uzasadniałaby uchylenie obowiązku alimentacyjnego powoda wobec małoletniej powódki E. D. oraz obniżenie alimentów należnych małoletnim J. D. i A. D. od powoda. Pomiędzy datą uprawomocnienia się wyroku wydanego w poprzedniej sprawie a wniesieniem pozwu w niniejszej sprawie minęły cztery lata.

Odnośnie powództwa P. D. o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniej E. D. należy podkreślić, że powód jest jej ojcem. Ojcostwo małoletniej nie zostało prawnie zaprzeczone. Bez znaczenia w sprawie są prywatne badania DNA, które miał zlecić powód. Równocześnie powód nie powoływał się na żadne inności okoliczności na poparcie swojego powództwa w stosunku do małoletniej E. D.. Na chwilę obecną nie ma żadnych okoliczności wskazujących na to, że obowiązek alimentacyjny powinien zostać uchylony, z uwagi na zmianę okoliczności od czasu ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów.

Należy wskazać, iż stosownie do treści art. 63 kro mąż matki może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o urodzeniu dziecka przez żonę, nie później jednak niż do osiągnięcia przez dziecko pełnoletności. Na chwilę obecną nie zostało zainicjowane przez powoda powództwo o zaprzeczenie ojcostwa, nie zapadł prawomocny wyrok zaprzeczający ojcostwo. Postępowanie wyjaśniające prowadzone przez prokuratora zostało zakończone wobec stwierdzenia braku podstaw do wystąpienia do Sądu z powództwem o zaprzeczenie ojcostwa.

W związku z powyższym, na chwilę obecną Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności na podstawie art. 138 kro, wskazujących na zasadność uchylenia obowiązku alimentacyjnego i dlatego też orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

Powód przed zamknięciem rozprawy cofnął powództwo o obniżenie alimentów na rzecz małoletnich J. D. i A. D. przypadających za miesiące inne niż lipiec, sierpień i miesiąc, w którym rozpoczynają się ferie zimowe każdego roku. Przedstawicielka ustawowa małoletnich wyraziła zgodę na cofnięcie powództwa w tym zakresie. Stosownie do treści art. 355 § 1 kpc Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Jako, że z okoliczności sprawy nie wynika, by cofnięcie pozwu we wskazanej części w niniejszej sprawie było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa należało uznać, iż powód skutecznie cofnął powództwo przeciwko małoletniej J. D. i A. D. w części. Dlatego też Sąd Rejonowy na mocy art. 355 § 1 kpc orzekł jak w punkcie II sentencji wyroku.

Wobec ostatecznych stanowisk procesowych stron pozostało więc do rozpoznania powództwo o obniżenie alimentów na rzecz małoletnich J. D. i A. D. przysługujących za miesiące: lipiec, sierpień oraz za miesiąc, w którym rozpoczynają się ferie zimowe każdego roku. Popierane powództwo dotyczyło ostatecznie łącznej kwoty obniżenia 1500 zł w skali roku, łącznie co do pozwanej J. D. i A. D..

Obniżenie wysokości obowiązku alimentacyjnego ciążącego na powodzie wobec pozwanych uzasadniałoby wykazanie w niniejszym postępowaniu pogorszenia się sytuacji powoda bądź zmniejszenia się potrzeb pozwanych.

Przechodząc do oceny zgłoszonego roszczenia w pierwszej kolejności należy wskazać, iż w okresie będącym przedmiotem zainteresowania w ocenie Sądu Rejonowego usprawiedliwione potrzeby pozwanych nie uległy zmniejszeniu. Przyjmuje się bowiem, że potrzeby dziecka, których zaspokojenie jest obowiązkiem rodziców wraz z wiekiem zwiększają się i obejmują nie tylko potrzeby bytowe związane z wyżywieniem, zakupem odzieży i zapewnieniem odpowiednich warunków mieszkaniowych, ale także potrzeby kulturalne i wychowawcze, mające zapewnić prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy dziecka. Sytuacja bytowa i zdrowotna małoletnich w przedmiotowym okresie nie uległa takim istotnym zmianom, które uprawniałyby do skutecznego żądania obniżenia należnych im od ojca alimentów.

Nie ulega wątpliwości, że w różnych okresach roku koszty utrzymania małoletnich, ich usprawiedliwione potrzeby mogą się różnić.

W ocenie Sądu wydatki wskazane w odpowiedzi na pozew przez przedstawicielkę małoletnich pozwanych były zawyżone. Sąd krytycznie ocenił wskazane w odpowiedzi na pozew wydatki na rzecz mał. J. i mał. A..

Analizując wydatki wykazywane przez A. S. jako ponoszone na utrzymanie małoletniej J. D. w kwocie 3478 zł miesięcznie należy zauważyć, iż została wskazana kwota 1000 zł jako miesięczne koszty pobytu dziecka w szkole, a oprócz tego jeszcze inne koszty na ponad 2000 zł, gdzie matka pozwanej podczas przesłuchania podała, iż w kwocie 1000 zł zawierają się już koszty wyżywienia, internatu i abonamentu medycznego. Odpadły ponadto koszty dodatkowych lekcji z języka angielskiego, albowiem małoletnia korzysta z nich nieodpłatnie w ramach zajęć szkolnych. Matka małoletniej wykazywała także udział córki w kosztach utrzymania domu, podczas gdy na co dzień małoletnia zamieszkuje w internacie. Koszty wysyłania paczek do szkoły należało przyjąć jako usprawiedliwione, ale w znacznie mniejszej kwocie niż 150 zł miesięcznie, albowiem jak zostało ustalone, paczki wysłane są po dłuższych pobytach małoletniej w domu np. po wakacjach. Jedyny dowód nadania paczki opiewa na kwotę 35 zł. Zostało ustalone w niniejszym postępowaniu, iż koszty związane z dowożeniem małoletniej do szkoły pokrywał także jej ojciec. Łączne usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej J. D. winny więc zamykać się w kwocie 1500-1600 zł miesięcznie. W skład tej kwoty należy wliczyć kwotę 1000 zł przekazywaną na utrzymanie w trakcie roku szkolnego, 69 zł koszt telefonu, 50-100 zł koszty związane ze zdrowiem (stomatolog, leczenie), 70 zł koszty dojazdów do szkoły, ubranie 100 zł, inne wydatki 100-200 zł. Poza okresem roku szkolnego należy wliczyć udział w kosztach mieszkaniowych, koszt normalnego utrzymania w miejscu zamieszkania (żywność 400 zł) oraz koszty wakacji i ferii. W takiej sytuacji usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej również są na analogicznym poziome.

Podobnie wygląda sytuacja związana z wskazanym przez A. S. w odpowiedzi na pozew wydatkami na małoletnią A. D.. W ocenie Sądu koszty wykazywane na pokrycie jej poszczególnych potrzeb zostały zawyżone. Podana w odpowiedzi na pozew suma 30062 zł jest zawyżona. Wydatki na wyżywienie, Sąd ocenia w oparciu o zasady doświadczenia życiowego i przyjmuje w standardowych sytuacjach, iż wydatki te oscylują w granicach kwoty 400-500 zł miesięcznie. Nie zostało wykazane przez stronę pozwaną, aby małoletnia miała problemy zdrowotne, korzystała ze specjalnej diety, co wiązałoby się z koniecznością zakupu droższych i lepszych produktów żywieniowych. Poza tym dziadek macierzysty odwozi do domu małoletnią A. D. po korepetycjach, a zatem w pewnym zakresie partycypuje w kosztach jej utrzymania. Powód pokrywa koszty utrzymania małoletniej A. podczas kontaktu. Chodzi z nią na basen, zapewnia także inne atrakcje. Małoletnia wówczas nocuje u dziadków ojczystych, zatem i oni mają pewien udział w jej kosztach utrzymania. Łączne usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej A. D. winny więc zamykać się w kwocie 1600-1700 zł miesięcznie. W skład tej kwoty należy wliczyć kwotę 400-500 zł na wyżywienie, 200 zł na ubrania, 78 zł koszt telefonu, wydatki związane ze szkołą 200 zł, środki czystości i kosmetyki 100 zł, 50-100 zł koszty związane ze zdrowiem (stomatolog, abonament, leczenie), inne wydatki 100-200 zł oraz udział w kosztach mieszkaniowych (koszty te z uwagi na początkowy okres zamieszkiwania w domu w Ż. po przeprowadzce z mieszkania w P. nie były możliwe do precyzyjnego wykazania). W okresie wakacji doliczyć należy również koszty wypoczynku.

Powyższe ustalenia w zakresie kosztów trzymania małoletnich nie rzutowały na zasadność uwzględnienia powództwa o obniżenie alimentów popieranych przez powoda zakresach. Powód wnosił ostatecznie o obniżenie po 750 zł w skali roku na każdą z małoletnich uprawnionych. W tym miejscu należy wskazać, iż powód winien spędzać z małoletnim i córkami jedynie okresy tygodniowe w lipcu, w sierpniu oraz w okresie ferii. W pozostałych tygodniach lipca, sierpnia oraz miesiąca ferii małoletnie pozwane pozostają na utrzymaniu matki. W tych miesiącach również matka małoletnich winna ponieść znaczne wydatki związane z wypoczynkiem córek oraz, że ponoszone są również stałe wydatki.

W sytuacji małoletnich nie nastąpiła żadna istotna zmiana skutkująca koniecznością obniżenia alimentów.

Należy też zaznaczyć, iż wysokość alimentów zostało ustalona w wyroku rozwodowym, w którym Sąd odstąpił o orzekania o kontaktach, wobec złożenia przez strony porozumienia mediacyjnego, w którym co do kontaktów małżonkowie określili, iż P. D. będzie spędzał z córkami połowę wakacji oraz połowę ferii. Aktualnie wobec ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Pruszkowie w sprawie o ustalenie kontaktów strony zawarły ugodę, w którym co do kontaktów byli małżonkowie określili, iż P. D. będzie spędzał z córkami drugi tydzień ferii oraz pierwszy tydzień lipca i pierwszy tydzień sierpnia. Kontakty te są aktualnie znacznie mniejsze, niż były w okresie ustalania obowiązku alimentacyjnego. Więc zakres pokrywania kosztów utrzymania małoletnich w okresach ferii i wakacji bezpośrednio przez P. D. jest obecnie mniejszy. To również wskazuje na niezasadność powództwa o obniżenie alimentów przypadających na okresy wakacji i ferii.

Decydująca zatem dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy stała się ocena możliwości zarobkowych i majątkowych powoda. Do obniżenia alimentów prowadzi bowiem także zmniejszenie się możliwości zarobkowych lub majątkowych strony do alimentacji zobowiązanej. Przy czym przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Na uzasadnienie zgłoszonego przez siebie żądania P. D. wskazywał głównie na okoliczność, iż jego obecna sytuacja finansowa nie pozwala mu na łożenie zasądzonej kwoty alimentów, jak również na fakt, iż partycypuje w kosztach utrzymania dzieci podczas kontaktów i płaci alimenty na rzecz rodziców.

Bezspornie zmniejszyły się uzyskiwane przez powoda dochody, co jednoznacznie wynika z przedłożonych przez niego dokumentów. P. D. utracił bowiem zatrudnienie na stanowisku (...), gdzie uzyskiwał dochód w kwocie około 5000 zł miesięcznie i w chwili obecnej uzyskuje dochód na poziomie 3300-3400 zł miesięcznie. Niewątpliwie zatem sytuacja finansowa pozwanego uległa pogorszeniu w zakresie uzyskiwanego wynagrodzenia za pracę.

Odnośnie kwestii możliwości majątkowych P. D. nie zaszły istotne zmiany. Powód posiada mieszkanie w M., z którego w chwili obecnej nie korzysta. Zatem powód dysponuje majątkiem, co też rzutuje na jego możliwości w zakresie pokrywania potrzeb małoletnich pozwanych. W przyszłości, o ile powód nie zamieszka w zakupionym przez niego mieszkaniu, będzie miał możliwość uzyskiwania chociażby niewielkiego dodatkowego dochodu z tytułu jego wynajmu. Może on także spieniężyć nieruchomość, celem zapewnienia środków na pokrywania usprawiedliwionych kosztów swojego utrzymania oraz utrzymania małoletnich pozwanych. Zatem sytuacja zarobkowa i majątkowa powoda zdaniem Sądu jest nadal stabilna. Sąd nie dopatrzył się, żeby powód nie był w stanie, jeśli chodzi o ocenę jego możliwości majątkowych, pokrywać usprawiedliwionych potrzeby pozwanych.

W tym miejscu należy odnieść się do kwestii obowiązku alimentacyjnego P. D. w stosunku do jego rodziców. Jak wynika z dołączonych akt postepowania o sygnaturze III RC 692/12 F. D., I. D. oraz P. D. w dniu 18 stycznia 2013 r. zawarli przed Sądem ugodę na mocy której P. D. zobowiązał się łożyć tytułem alimentów na swoich rodziców kwoty po 700 zł miesięcznie na każdego z nich, czyli 1400 zł miesięcznie. Ugoda ta zawarta została przed wydaniem wyroku rozwodowego w sprawie IV C 1420/12 z dnia (...) r., w którym to wyroku został ustalony obowiązek alimentacyjny P. D. na rzecz małoletnich córek w łącznej kwocie 1600 zł miesięcznie. Obowiązek P. D. w stosunku do jego rodziców ma zdaniem sądu charakter pozorny, co najmniej w znacznej części, jak nie w całości. Powód obecnie, nawet w sytuacji uwzględnienia jego powództwa w całości, nie byłby w stanie pokrywać wszystkich swoich zobowiązań w całości. Należy też zwrócić uwagę, iż obowiązek alimentacyjny w zakresie osób dorosłych przysługuje osobom, które nie są w stanie samodzielnie się utrzymać. Rodzice P. D. zamieszkują w mieszkaniu w P., uzyskują emerytury, w okresie kilku ostatnich lat nabyli na własność nieruchomość w O. i z zbliżonym okresie wystąpili przeciwko synowi o alimenty, które zostały uznane przez P. D. i to na poziomie wyższym, niż chciałby on ponosić na małoletnie dzieci, w przypadku uwzględnienia przedmiotowego powództwa. Takie działanie należało również ocenić w świetle zasad współżycia społecznego.

W ocenie Sądu możliwości zarobkowe i majątkowe powoda, mimo zmniejszenia jego zarobków pozwalają na ponoszenie alimentów w dotychczasowej wysokości na rzecz małoletnich J. i A..

Sąd uwzględnił, iż w okresie będącym przedmiotem zainteresowania zmianie uległa sytuacja finansowa matki małoletnich. Dochody uzyskiwane ze stosunku pracy uległy zwiększeniu. Ponadto przedstawicielka ustawowa małoletnich jest w nieformalnym związku i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z partnerem, który także pracuje i ponosi koszty utrzymania należącej do niego nieruchomości. Nie zwalnia to jednak powoda z ponoszenia przez niego kosztów utrzymania córek.

P. D. powinien w takim samym stopniu jak dotychczas partycypować w kosztach utrzymania małoletnich dzieci. Tym bardziej, że A. S. swój obowiązek alimentacyjny spełnia częściowo poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dzieci.

W ocenie Sądu w rozpoznawanej sprawie nie nastąpiła taka istotna zmiana stosunków, która uzasadniałaby obniżenie wysokości obowiązku alimentacyjnego ciążącego na P. D. wobec córki J. D. i A. D. i dlatego też powództwo należało oddalić w popieranej przez powoda części.

Z wszystkich wyżej wymienionych względów wobec braku przesłanek z art. 138 kro Sąd orzekł jak w punkcie III sentencji wyroku.

O kosztach procesu w zakresie powództwa przeciwko mał. E. D. Sąd orzekł na podstawie art. 98 §1 kpc w związku z § 2 pkt 3 rozporządzenia MS z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, natomiast w zakresie pozostałych kosztów procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc, zgodnie z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej sprawę tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Przepis wyraża zasadę słuszności w orzekaniu o kosztach, stanowiąc wyjątek od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Biorąc pod uwagę, iż powództwo o obniżenie alimentów wobec pozwanych w przeważającym zakresie zostało cofnięte, Sąd odstąpił od obciążania powoda kosztami procesu w pozostałym zakresie.