Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XIII C 529/15/2

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2018 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu Ośrodek (...) w L. XIII Wydział Cywilny z siedzibą w L. w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Sadowska

Protokolant: Sekretarz sądowy Karolina Mitrus

po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2018r. w L.

na rozprawie

sprawy z powództwa H. K.

przeciwko S. S. (...) z siedzibą w L.

o zapłatę

1.  Powództwo oddala.

2.  Zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 10.288,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

3.  Zasądza od Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w P. na rzecz adwokata W. D. kwotę 8856,00 zł brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu.

SSO Małgorzata Sadowska

Sygn. akt XIII C 529/15/2

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym 25 maja 2015 r. powodowie H. K. i M. K. wnieśli o zasądzenie od pozwanego (...) S. S. z siedzibą w L. kwoty 259.082,00 z wraz z kosztami sądowymi w wysokości 2.000 zł oraz z odsetkami ustawowymi.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości, o obciążenie powodów kosztami postępowania w całości i zasądzenie od powoda H. K. kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 7.200 zł oraz od powoda M. K. kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 7.200 zł.

Zarządzeniem z 29 września 2015 r. pozew M. K. został zwrócony (k. 48).

W piśmie procesowym z dnia 23 października 2017 r. pełnomocnik procesowy powódki sprecyzował żądanie pozwu, wnosząc o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 247.918,80 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia złożenia pozwu do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie na rzecz adwokata W. D. kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu według norm przepisanych, nie uiszczonych nawet w części.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

27 lipca 2010 r. powódka H. K. nabyła od pozwanego (...) S. S. z siedzibą w L. ciągnik rolniczy (...) za cenę w wysokości 130.540,00 zł wraz z prasą belującą Z – 562 za kwotę 49.000,01 zł i ładowaczem czołowym TUR – 6A za cenę w wysokości 33.600,00 zł.

Dowód: - karta gwarancyjna k. 4,

- faktury VAT k. 18-20.

W tym samym dniu zakupione maszyny zostały wydane powódce. Na użytkowanie prasy belującej została udzielona gwarancja na okres 12 miesięcy, a więc do 27 lipca 2011 r. przez producenta (...) sp. z o.o.

W przypadku ciągnika rolniczego producent (...) S.A. Oddział w L. (dawniej (...) S.A.) udzielił gwarancji na okres 36 miesięcy, tj. do 27 lipca 2013 r. W przypadku silnika i akumulatora gwarancja wynosiła 24 miesiące, tj. do 27 lipca 2012 r., a w przypadku alternatora i sprężarki 12 miesięcy, tj. do 27 lipca 2011 r.

Zgodnie z § 2 warunków gwarancji ciągnika rolniczego gwarant (...) S.A. Oddział w L. zobowiązał się do usunięcia wad fizycznych, które powstały z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy i ujawniły się w okresie obowiązywania gwarancji, poprzez nieodpłatną naprawę lub wymianę wadliwych części, w których wystąpiły wady produkcyjne na nowe, wolne od wad oryginalne części zamienne. Gwarancja nie obejmowała uszkodzeń powstałych na skutek niewłaściwego, niezgodnego z instrukcją (...) użytkowania, regulacji, konserwacji lub przechowywania, montażu urządzeń i osprzętów bez uprzedniej zgody producenta, strat i szkód bezpośrednio i pośrednio wyrządzonych w czasie eksploatacji ciągnika (§ 3 pkt. 2 i 6 warunków gwarancji).

Zgodnie z § 7 pkt. 2 książki gwarancyjnej ciągnika rolniczego powódka była zobowiązana do eksploatowania ciągnika zgodnie z postanowieniami instrukcji, do przestrzegania terminów wykonania w okresie gwarancyjnym przeglądów technicznych oraz dostarczania ciągnika na własny koszt do Autoryzowanego Punktu N. w celu ich wykonania.

Dowód: - książka gwarancyjna ciągnika rolniczego k. 137-143,

- instrukcja obsługi prasy belującej k. 144-295,

- instrukcja obsługi ciągnika rolniczego k. 296-367.

Pozwany świadczył usługi gwarancyjne w imieniu gwarantów - (...) sp. z o.o. i (...) S.A. Oddział w L.. W okresie od 5 sierpnia 2010 r. do początku listopada 2011 r. pozwany dokonywał usunięcia wszelkich usterek w ciągniku rolniczym zakupionym przez powódkę. W tym celu przyjeżdżał do gospodarstwa powódki i na miejscu dokonywał naprawy. Po wykonaniu czynności urządzenie każdorazowo było wydawane powódce, a jego sprawność była przez nią lub jej męża potwierdzana podpisem na dokumencie protokołu naprawy gwarancyjnej. Kilkakrotnie zdarzyło się, że taki dokument nie został podpisany. 8 listopada 2011 r. pracownicy pozwanego mieli dokonać kolejnego przeglądu ciągnika w miejscu zamieszkania powódki. Pomimo ustnych ustaleń, ciągnik nie został przygotowany do przeglądu (nie został umyty), co uniemożliwiło wykonanie czynności serwisowych. Strony umówiły się, że w związku z tym przegląd zostanie wykonany 11 listopada 2011 r. Tego dnia jednak ciągnik nie był nadal przygotowany do wykonania przeglądu, w związku z czym pracownicy pozwanego odmówili wykonania czynności serwisowych. Powódka wraz z mężem zablokowała wówczas możliwość wyjazdu pracownikom pozwanego i dopiero po próbie wezwania na miejsce policji przez pracowników pozwanego z miejsca wyjazdu został usunięty ciągnik rolniczy. Pozwany złożył pisemną skargę producentowi w związku z zachowaniem powódki. Po tym zdarzeniu gwarant ciągnika rolniczego zakupionego u pozwanego zadecydował, że wszelkie naprawy gwarancyjne i przeglądy będą dokonywane przez autoryzowany punkt obsługi (...) sp. z o.o.A. dział serwisu we W.. W okresie od 2 lipca 2012 r. do 3 sierpnia 2012 r. wszelkich napraw gwarancyjnych dokonywał wskazany przez gwaranta jego przedstawiciel. Pomimo usunięcia wszelkich usterek powódka zgłaszała różne żądania wobec producenta. Producent wezwał wówczas powódkę do udokumentowania wykonania przeglądów gwarancyjnych po przeprowadzeniu przez ciągnik 600 mth, 850 mth i 1100 mth, co było warunkiem zachowania gwarancji. Powódka, pomimo wezwania producenta, nie dostarczyła dokumentów potwierdzających wykonanie koniecznych przeglądów, w związku z czym producent (...) S.A. pismem z 14 maja 2013 r. poinformował powódkę o utracie uprawnień wynikających z gwarancji dotyczących ciągnika zakupionego u pozwanego.

Dowód: - pisma stron, protokoły napraw gwarancyjnych k. 12-16, k. 75-81, k. 103-136, k. 380, k. 452-455, k. 486-489, k. 542-551

- protokół reklamacyjny, rozliczenie kosztów naprawy k. 82-102, k. 538-541

- częściowo zeznania powódki k. 377, k. 727

- częściowo zeznania świadka M. K. k. 394

- częściowo zeznania świadka J. K. k. 394

- częściowo zeznania świadka D. K. k. 394

- zeznania świadka K. Ł. k. 446

- zeznania świadka A. F. k. 446

- zeznania świadka K. P. k. 446

- zeznania świadka P. S. k. 446

- zeznania świadka D. R. k. 463

- zeznania świadka R. S. k. 516

- zeznania świadka M. T. k. 516

- zeznania świadka A. P. k. 516

- zeznania pozwanego k. 727.

Pozwany świadczył również usługi gwarancyjne w związku z zakupioną przez powódkę u niego prasą belującą. Powódka w sposób nieprawidłowy użytkowała prasę, w której dokonała własnych przeróbek i używała jej do holowania dodatkowych maszyn, urządzeń lub przyczep, do których przedmiotowa prasa nie jest przeznaczona. Fabryczna prasa nie posiada żadnego zaczepu holowniczego i nie powinna być wykorzystywana do takiego celu. Powódka w związku z użytkowaniem prasy belującej - zgodnie z wytycznymi dotyczącymi użytkowania i obsługi maszyn - nie regulowała naciągu łańcuchów, nie dokręcała śrub osłon bocznych i nie regulowała naciągu linki. Z protokołu naprawy gwarancyjnej z 3 sierpnia 2010 r. wynika, że śruby osłon bocznych były poluzowane a niektórych śrub w ogóle brakowało.

Od końca 2010 r. powódka serwisowała i naprawiała prasę belującą bezpośrednio u producenta (...) sp. z o.o. 16 grudnia 2010 r. zgłoszona przez powódkę reklamacja prasy belującej została rozpatrzona przez producenta (...) sp. z o.o., który w czasie wizyty serwisowej stwierdził nieprawidłowe użytkowanie maszyny przez powódkę i jej męża oraz fakt zamontowania w zakupionej maszynie bez zgody producenta i w sposób sprzeczny z instrukcją obsługi i użytkowania niedozwolonego zaczepu. Producent zaproponował dokonanie dokładnego przeglądu serwisowego zakupionej prasy oraz przedłużenie gwarancji na rok 2011. Powódka jednak następnego dnia odmówiła współpracy i zażądała zwrotu należności za prasę. Producent zażądał stanowiska powódki na piśmie odnośnie dalszego serwisowania zakupionej maszyny. W 2011 r. wszelkich napraw prasy belującej dokonywał wyłącznie jej producent (...) sp. z o.o., który pismem z 27 sierpnia 2012 r. odmówił wymiany prasy lub ewentualnego zwrotu gotówki. W czasie wykonywania czynności serwisowych zdarzało się, że powódka odmawiała podpisania protokołu naprawy gwarancyjnej.

Dowód: - protokoły naprawy gwarancyjnej k. 109-111, k. 114, k. 116,

- pismo (...) F. z 16.12.2010 r. k. 122-123,

- opinia biegłego sądowego mgr inż. T. W. k. 628-657,

- ustna opinia biegłego wydana na rozprawie w dniu 11.12.2017 r. k. 684.

Powódka w dniach: 28 września 2010 r., 1 października 2010 r., 8 październik 2010 r., 14 stycznia 2011 r., 3 marca 2011 r., 23 marca 2011 r., 20 października 2011 r. i 3 listopada 2011 r. zgłaszała wycieki z układu hydraulicznego płynu hydraulicznego. Po obsłudze serwisowej w dniu 1 października 2010 r. i uszczelnieniu wycieku przy przewodzie ciśnieniowym układu kierowniczego, nieszczelność pojawiła się w innym miejscu, ale już po upływie siedmiu dni. Podobna sytuacja pojawiła się w dniach 3 marca 2011 r. i 23 marca 2011 r. Zdaniem biegłego sądowego mgr inż. T. W. dwukrotne wystąpienie dwóch dokładnie takich samych awarii polegających najpierw na rozszczelnieniu się układu hydraulicznego ciągnika układzie kierowniczym, a zaraz po tym w układzie podnośnika przedniego z przyczyn całkowicie niezależnych od operatora lub sposobu eksploatacji ciągnika jest mało prawdopodobne w związku z tym, że oba układy stanowią dwa całkowicie niezależne od siebie mechanizmy ciągnika, a funkcjonowanie jednego układu nie ma żadnego wpływu na funkcjonowanie drugiego. W czasie zgłaszanych przez powódkę usterek układu hydraulicznego ciągnika każdorazowo był uzupełniany olej hydrauliczny. W przypadku pierwszych usług serwisowych w protokołach reklamacyjnych nie podano ilości uzupełnionego oleju. Z dalszych protokołów reklamacyjnych wynika, że 3 marca 2011 r. do układu hydraulicznego wlano 24 litry oleju, 23 marca 2011 r. 17,5 litry oleju, 8 listopada 2011 r. 10 litrów oleju. Całkowita pojemność zbiornika oleju w tym ciągniku wynosi 35 litrów, a minimalny poziom wynosi około 25 litrów. Zgodnie z instrukcją obsługi ciągnika codziennie lub co 10 motogodzin pracy ciągnika należy dokonać oględzin zewnętrznych ciągnika, zwracając szczególną uwagę na wycieki oleju oraz uszkodzone lub zużyte części.

Ponadto powódka zgłaszała następujące uszkodzenia i braki, które zdaniem biegłego sądowego mgr inż. T. W. mogły powstać wyłącznie na skutek nieprawidłowej eksploatacji ciągnika lub celowej ingerencji użytkownika:

- brak górnych uchwytów kabiny (mocowania dachu), co mogło wynikać z wyłamania tych elementów lub ich odkręcenia,

- brak koguta, co mogło być spowodowane wyrwaniem tego elementu lub jego odkręceniem,

- zgięty bolec zaczepu drabinowego tylnego – zgięcie tego elementu mogło nastąpić wyłącznie na skutek nieprawidłowego użytkowania zaczepu,

- wyciek paliwa spod korka spustowego w zbiorniku paliwa, który nastąpił na skutek uszkodzenia podkładki korka spustowego. Charakter uszkodzenia wskazuje na nieprawidłową obsługę ciągnika przez powodów. Do uszkodzenia tego elementu dochodzi wyłącznie w przypadku spuszczania paliwa ze zbiornika za pomocą śruby spustowej, co jest dopuszczalną operacją, jednak po każdorazowym odkręceniu śruby spustowej konieczna jest wymiana podkładki na fabrycznie nową. Powódka najprawdopodobniej spuszczała paliwo ze zbiornika, ale po zakończeniu tej operacji nie wymieniała podkładki na nową, co w konsekwencji doprowadziło do jej uszkodzenia i wycieku paliwa.

- całkowity brak łożysk zwrotnicy przedniej lewej – z protokołu reklamacyjnego wynika, że przyczyną takiego stanu rzeczy było wyłupanie pochwy przedniego mostu napędowego oraz uszkodzenie obudowy zwrotnicy, co wskazuje na nieprawidłową eksploatację ciągnika. Wyłupanie pochwy mostu napędowego jest uszkodzeniem typowo mechanicznym, a nie eksploatacyjnym i może nastąpić wyłącznie na skutek ekstremalnych przeciążeń zawieszenia przedniego albo na skutek uderzenia kołem lub mostem w przeszkodę, tj. w mur, wystającą studzienkę kanalizacyjną, betonową lub stalową rurę drenażową, znacznej wielkości kamień.

- uszkodzenie łożyska i sworzni zwrotnicy prawej, co mogło wynikać z nieprawidłowej eksploatacji ciągnika. Sam fakt uszkodzenia zarówno łożyska zwrotnicy jak i kompletu sworzni wskazuje na eksploatację ciągnika bez zważania na jego stan techniczny, tj. ciągnik był użytkowany dalej pomimo uszkadzania się kolejnych jego elementów, aż do chwili, w której jego eksploatacja stała się całkowicie niemożliwa.

- popękana obręcz koła przedniego i opony przednie, co może wynikać jedynie z bezpośredniego uderzenia tymi elementami w przeszkodę.

Zdaniem biegłego sądowego mgr inż. T. W. powódka użytkowała ciągnik niezgodnie z instrukcją użytkowania, bez należytej dbałości o jego stan techniczny i nie zważając na usterki lub niesprawności eksploatowała go nadal, aż do wystąpienia poważnej awarii lub do wystąpienia konieczności przeprowadzenia przeglądu gwarancyjnego. Zdaniem biegłego jest nawet możliwe, że powódka poddawała ciągnik obciążeniom przekraczającym dopuszczalne normy.

Dowód: - opinia biegłego sądowego mgr inż. T. W. k. 628-657,

- ustna opinia biegłego wydana na rozprawie w dniu 11.12.2017 r. k. 684.

Ciągnik i prasa belująca nadal znajdują się w gospodarstwie powódki i są użytkowane przez jej męża i syna.

Dowód: zeznania powódki k. 727.

Sąd zważył, co następuje:

Oceniając zeznania powódki sąd miał na uwadze, że powódka ostatecznie przyznała, że pozwany naprawiał jej maszyny dopóki objęte były one gwarancją i że do prasy belującej został zamontowany uchwyt do zaczepiania. Składając zeznania po raz pierwszy w toku postępowania powódka jednak zaprzeczała tym okolicznością. W związku z tym, że zeznania powódki nie były konsekwentne, zostały uznane przez sąd za niewiarygodne i nie mogły stanowić samodzielnej podstawy do czynienia ustaleń w sprawie.

Niewiarygodne były zeznania świadka M. K. – męża powódki i J. K. – syna powódki, w zakresie, w jakim przedstawili przebieg współpracy z pozwanym w zakresie napraw serwisowych oraz usterek w zakupionym u pozwanego sprzęcie, albowiem były one sprzeczne z dokumentacją serwisową przedłożoną przez pozwanego oraz opinią biegłego sądowego mgr inż. T. W..

Za wiarygodne sąd uznał zeznania pozwanego, albowiem były one spójne i zgodne z zeznaniami świadków K. Ł., A. F., K. P., P. S., D. R., R. S., M. T., A. P., z przedłożonymi dokumentami oraz z opinią biegłego sądowego mgr inż. T. W..

Wiarygodne były zeznania świadków K. Ł., A. F., K. P., P. S., D. R., R. S., M. T., A. P. albowiem zeznania te były spójne, logiczne, zgodne ze sobą, z przedłożonymi dokumentami oraz z opinią biegłego sądowego mgr inż. T. W..

Za przydatną sad uznał opinię biegłego sądowego mgr inż. T. W., albowiem została ona sporządzona w sposób fachowy, rzeczowy i spójny oraz nie została zakwestionowana skutecznie przez stronę powodową. Zarzuty zawarte w piśmie procesowym z dnia 23 października 2017 r. (k. 664-665) stanowią nieudaną próbę podważenia wniosków biegłego, które były logiczne, kompletne i dostosowane do okoliczności sprawy, w której, z uwagi na znaczny upływ czasu, sporządzenie opinii w oparciu o oględziny ciągnika rolniczego i prasy belującej byłoby bezprzedmiotowe, biorąc pod uwagę, że maszyny te są do chwili obecnej użytkowane przez powódkę i były naprawiane przez różne podmioty.

Dowody z dokumentów sąd uznał za wiarygodne, albowiem zostały sporządzone w przepisanej formie, przez podmioty uprawnione i nie budziły wątpliwości, co do swojej prawdziwości, nie były też kwestionowane przez strony postępowania.

Powódka w niniejszym postępowaniu, dochodząc roszczeń z tytułu gwarancji, domagała się zwrotu zapłaconej ceny za zakupiony u pozwanego ciągnik i prasę belującą.

Pozwany podniósł zarzut legitymacji biernej, który okazał się uzasadniony, albowiem gwarantem w przypadku ciągnika rolniczego (...) jest producent (...) S.A. Oddział w L. (dawniej (...) S.A.), a w przypadku prasy belującej (...) sp. z o.o. Stwierdzić należy, że pozwany, jako przedstawiciel producentów, wykonywał zlecone czynności serwisowe. Z uwagi na to, że pozwany nie jest gwarantem, zdaniem sądu brak było podstaw do wystąpienia przeciwko pozwanemu z żądaniem zwrotu uiszczonej ceny.

Ponadto, jak wynika z okoliczności niniejszej sprawy, gwarancja udzielona powódce w związku z zakupem ciągnika rolniczego (...), nie obejmowała uprawnienia do żądania zwrotu zapłaty ceny za zakupioną maszynę. Zgodnie z § 2 Warunków gwarancji dotyczącej ciągnika rolniczego, gwarant zobowiązał się do usunięcia wad fizycznych, które powstały z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy i ujawniły się w okresie obowiązywania gwarancji, poprzez nieodpłatną naprawę lub wymianę wadliwych części, w których wystąpiły wady produkcyjne na nowe, wolne od wad oryginalne części zamienne. W związku z powyższym, brak było podstaw już z tego powodu do uwzględnienia żądania zgłoszonego przez powódkę w zakresie żądania zwrotu zapłaty ceny za zakupiony ciągnik rolniczy.

Dokonując rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, sąd miał na uwadze, że powódka nie przedstawiła dokumentu gwarancji, z którego wynikałoby uprawnienie do żądania zwrotu zapłaty ceny w związku z zakupem prasy belującej. Powódka również w tym przypadku nie wykazała podstawy dochodzonego przez nią roszczenia.

Niezależnie od powyższego, wskazać należy, że powódka nie wykazała, by wady fizyczne, które się ujawniały w trakcie użytkowania zakupionych u pozwanego maszyn, wynikały z przyczyn tkwiących w sprzedanych urządzeniach, a do czego była zobowiązana w związku z treścią art. 578 k.c., który stanowi, że, jeżeli w gwarancji inaczej nie zastrzeżono, odpowiedzialność z tytułu gwarancji obejmuje tylko wady powstałe z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy.

Z opinii biegłego sądowego mgr inż. T. W. wynika, że zgłaszane przez powódkę uszkodzenia mogły powstać wyłącznie na skutek nieprawidłowej eksploatacji ciągnika lub celowej ingerencji użytkownika. Zdaniem biegłego sądowego mgr inż. T. W. powódka użytkowała ciągnik niezgodnie z instrukcja użytkowania, bez należytej dbałości o jego stan techniczny i nie zważając na usterki lub niesprawności eksploatowała go nadal, aż do wystąpienia poważnej awarii lub do wystąpienia konieczności przeprowadzenia przeglądu gwarancyjnego. Zdaniem biegłego sądowego mgr inż. T. W. jest nawet możliwe, że powódka poddawała ciągnik obciążeniom przekraczającym dopuszczalne normy. Gwarancja udzielona powódce nie obejmowała uszkodzeń powstałych na skutek niewłaściwego, niezgodnego z instrukcją (...) użytkowania, regulacji, konserwacji lub przechowywania; montażu urządzeń i osprzętów bez uprzedniej zgody producenta oraz strat i szkód bezpośrednio i pośrednio wyrządzonych w czasie eksploatacji ciągnika (§ 3 pkt. 2 i 6 warunków gwarancji).

Z materiału dowodowego wynikało nadto, że powódka również w sposób nieprawidłowy użytkowała prasę belującą, w której dokonała własnych przeróbek i używała jej do holowania dodatkowych maszyn, urządzeń lub przyczep, do których przedmiotowa prasa nie jest przeznaczona. Powódka, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi użytkowania i obsługi maszyn, nie regulowała naciągu łańcuchów, nie dokręcała śrub osłon bocznych i nie regulowała naciągu linki.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego sąd nie znalazł podstaw do uznania, by usterki naprawiane przez pozwanego wynikały z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy. Z opinii biegłego sądowego mgr inż. T. W. wynikało, wprost, że zgłaszane przez powódkę uszkodzenia mogły powstać wyłącznie na skutek nieprawidłowej eksploatacji ciągnika lub celowej ingerencji użytkownika.

Dokonując rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, sąd miał na uwadze, że pozwany dokonywał na bieżąco usuwania usterek zgłaszanych przez powódkę, co wynika wprost z dokumentów w postaci protokołów napraw podpisanych przez powódkę lub jej męża. Powódka w toku postępowania nie udowodniła, by obsługa serwisowa przeprowadzona u pozwanego nie była prawidłowa. Zgodnie z opinią biegłego sądowego mgr inż. T. W. dokonanie ustaleń w zakresie prawidłowości przeprowadzenia obsługi serwisowej u pozwanego nie było możliwe, a powódka nie przedstawiła żadnych dowodów, które mogłyby prowadzić do wniosków odmiennych.

Kolejną przesłanką świadczącą o bezzasadności roszczenia zgłoszonego przez powódkę był fakt wygaśnięcia gwarancji. Warunkiem zachowania gwarancji było wykonanie przeglądów gwarancyjnych po przeprowadzeniu przez ciągnik 600 mth, 850 mth i 1100 mth. Ostatni udokumentowany przegląd gwarancyjny ciągnika wykonany został po przepracowaniu przez niego 360 mth. Powódka, pomimo wezwania producenta nie dostarczyła dokumentów potwierdzających wykonanie koniecznych przeglądów, w związku z czym producent (...) S.A. pismem z 14 maja 2013 r. poinformował powódkę o utracie uprawnień wynikających z gwarancji dotyczących ciągnika zakupionego u pozwanego.

Zauważyć również wypada, że powódka w toku postępowania domagała się zasądzenia kwoty 247.918,80 zł, przy czym na ostatniej rozprawie przyznała (k. 725), że domaga się zapłaty za ciągnik rolniczy i prasę belującą, a których wartość zgodnie z przedłożonymi przez powódkę fakturami VAT wynosi łącznie 179.540,01 zł. Zgłoszone żądanie okazało się więc również nieuzasadnione w zakresie wysokości.

Mając na uwadze powyższe, Sąd roszczenie powódki uznał, co do zasady za nieuzasadnione i je oddalił, o czym orzekł w pkt. 1 wyroku.

Na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt. 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 2002 nr 163 poz. 1349) w zw. z § 21 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804), sąd kosztami postępowania obciążył powódkę i z tego tytułu w pkt. 2 wyroku zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 10.288,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na które złożyły się wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 7.200 zł oraz zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego w kwocie 3.088 zł (k. 533, k. 679).

W pkt. 3 wyroku na podstawie przywołanych przepisów sąd zasądził od Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w P.na rzecz adwokata W. D. kwotę 8.856,00 zł brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu.

L., dnia 21.06.2018 r. SSO M. S.