Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 93/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T.

w składzie: Przewodniczący: SSR Maja Zielińska

Protokolant: st. sekr. sąd. Wiesława Ratajczyk

po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2018 roku

sprawy z odwołania W. W.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w gospodarstwie rolnym

w związku z odwołaniem od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 10 stycznia 2018 roku nr GO- (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje W. W. odszkodowanie w kwocie 37.800 zł (trzydzieści siedem tysięcy osiemset złotych) z tytułu 54% uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem przy pracy rolniczej.

Sygn. akt IV U 93/18

UZASADNIENIE

W. W. złożył odwołanie od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmawiającej mu prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej. W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał, że do zdarzenia doszło, kiedy młócił kombajnem zboże na polu sąsiada, w zamian za co sąsiad zobowiązał się do prowadzenia ciągnika ubezpieczonego w czasie żniw.

W odpowiedzi organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Podniósł, że poszkodowany uległ wypadkowi przy zbiorze zboża sąsiadowi, który nie podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników, ponieważ wydzierżawił swoje gospodarstwo rolne w celu skorzystania z pełnej wypłaty renty rolniczej i wcześniejszej emerytury rolniczej dla żony. Nie można uznać, że ubezpieczony, świadcząc pomoc osobie nie podlegającej ubezpieczeniu społecznemu rolników, uległ wypadkowi przy pracy rolniczej.

Sąd ustalił, co następuje:

W. W. mieszka w K., gdzie prowadzi gospodarstwo rolne. Jego sąsiadem jest S. R.. S. R. pobiera rentę rolniczą, a swoje gospodarstwo rolne wydzierżawia P. S.. Mimo wydzierżawienia całego gospodarstwa (...) korzysta z działki o powierzchni ok. 0,30 ha, którą obsiewa zbożem.

W dniu 9 sierpnia 2017 ubezpieczony pomagał S. R. w pracach rolniczych – młócił zboże kombajnem. Za świadczoną przez siebie pomoc miał otrzymać pomoc przy prowadzeniu ciągnika pod czas zbiorów na swoim gospodarstwie.

Podczas prac doszło do pożaru kombajnu, w wyniku czego ubezpieczony doznał rozległych poparzeń.

(bezsporne: odwołanie, odpowiedź na odwołanie, akta KRUS)

W wyniku zdarzenia ubezpieczony doznał 54% uszczerbku na zdrowiu.

(dowód: dokumentacja lekarska k. 16, opinia biegłego k. 17-21)

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny sprawy w zakresie okoliczności zdarzenia był bezsporny, strony powoływały się wyłącznie na dowody z dokumentów, których prawdziwość nie była kwestionowana. W szczególności organ rentowy nie kwestionował zebranego w postępowaniu przed KRUS materiału, z którego wynikało, że do zdarzenia doszło podczas świadczenia przez ubezpieczonego wzajemnej pomocy sąsiedzkiej, polegającej na młóceniu zboża kombajnem. Ubezpieczony nie kwestionował natomiast, że pomoc była świadczona nieubezpieczonemu sąsiadowi.

Spór między stronami dotyczył tego, czy z uwagi na brak ubezpieczenia rolniczego sąsiada, któremu pomagał ubezpieczony, wnioskodawca w chwili zdarzenia wykonywał czynności związane z prowadzeniem działalności rolniczej, a tym samym czy zdarzenie z dnia 9 sierpnia 2017 roku spełnia przesłanki konieczne do uznania go za wypadek przy pracy rolniczej w rozumieniu art. 11 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. 2017.2336 ze zm.).

Oceniając powyższe zagadnienie Sąd w całości podzielił zapatrywanie wyrażone w wyroku Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 grudnia 1999 roku w sprawie II UKN 264/99 (OSNAPiUS 2001 nr 8, poz. 281), iż świadczenie przez ubezpieczonego rolnika na zasadach wzajemności przyjętej w warunkach lokalnych pomocy sąsiedzkiej na rzecz sąsiada prowadzącego działalność rolniczą, jest objęte ochroną ubezpieczeniową z art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników, także wtedy gdy sąsiad nie podlega ubezpieczeniu wypadkowemu w związku z ustalonym prawem do emerytury lub renty.

W uzasadnieniu wyroku Sąd Najwyższy wskazał, że tego rodzaju działanie ubezpieczonego pozostaje w związku z wykonywaniem zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności rolniczej rozumianej według wskazań z art. 6 pkt 3 ustawy, także wtedy, gdy sąsiad na rzecz którego pomoc jest świadczona, nie podlega ubezpieczeniu wypadkowemu w związku z ustalonym prawem do emerytury lub renty. Wykonywanie pomocy sąsiedzkiej związane jest bowiem z prowadzeniem gospodarstwa rolnego (działalności rolniczej), nie zaś z faktem czy osoba na rzecz której pomoc ta jest świadczona, podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników.

Zgodnie z przedstawionym poglądem ustalony w niniejszej sprawie stan faktyczny jednoznacznie wskazuje na to, że wnioskodawca wykonywał w chwili wypadku prace rolnicze, a zatem przysługuje mu jednorazowe odszkodowanie z tytułu doznanego wówczas uszczerbku na zdrowiu.

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego chirurga, aby ustalić wysokość procentowego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego. Biegły ocenił wysokość uszczerbku na zdrowiu na 54%. Strony nie zakwestionowały wyników opinii. Sąd także podzielił wnioski opinii biegłego, ponieważ jest jasna, logiczna i została sporządzona przez osobę o odpowiedniej wiedzy fachowej.

Kwota odszkodowania została ustalona w myśl art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. 2017.2336 ze zm.), zgodnie z którym jednorazowe odszkodowanie się w wysokości proporcjonalnej do określonego procentowo stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Wysokość odszkodowania za 1% uszczerbku w kwocie 700 zł została przyjęta zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 maja 2007 roku w sprawie określenia wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej oraz zasiłku chorobowego (Dz. U. 2015.1150 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie przepisu art. 477 14 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji.