VI U 311/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-02-2014
-
Osoba publikująca:Marzena Szablewska
-
Korektor:Marzena Szablewska
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt VI U 311/13
POSTANOWIENIE
Dnia 31 października 2013 roku
Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi – Południe, VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:
Przewodniczący: SSR Agnieszka Stachurska
po rozpoznaniu w dniu 31 października 2013 roku w Warszawie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy W. N.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.
o świadczenie rehabilitacyjne
na skutek odwołania W. N. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 16 września 2013r., znak (...)
postanawia:
odrzucić odwołanie.
UZASADNIENIE
W. N. skierował do Sądu odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 16 września 2013r., znak (...) odmawiającej prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z powodu uznania przez lekarza orzecznika za osobę zdolną do pracy.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Odwołanie W. N. podlegało odrzuceniu.
Art. 477 9 § 3 1 k.p.c. stanowi, że sąd odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. Jeżeli odwołanie opiera się także na zarzucie nierozpatrzenia wniesionego po terminie sprzeciwu od tego orzeczenia, a wniesienie sprzeciwu po terminie nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby zainteresowanej, sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie. W takim przypadku organ rentowy kieruje sprzeciw do rozpatrzenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W przedmiotowej sprawie W. N. występował do organu rentowego o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego, do którego prawo wiąże się ze stwierdzeniem niezdolności do pracy. Z tego względu ubezpieczony był badany przez lekarza orzecznika ZUS, a potem miał możliwość złożenia sprzeciwu do komisji lekarskiej ZUS. O takiej możliwości był zresztą bardzo dokładnie pouczony. Stosowne pouczenie dotyczące tej kwestii, jak również odrzucenia odwołania przez sąd w przypadku nie zgłoszenia sprzeciwu, było zawarte na drugiej stronie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Pomimo tego W. N. nie złożył sprzeciwu, a odwołanie od decyzji ZUS oparł wyłącznie na zarzutach odnośnie orzeczenia lekarza orzecznika.
Wobec powyższego, na podstawie art. 477 9 § 3 1 i 3 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji postanowienia.