II Cz 109/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-07-2018
-
Osoba publikująca:Sylwia Sondaj
-
Korektor:Tomasz Rapacewicz
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I Co 3289/11
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II Cz 109/14
POSTANOWIENIE
Dnia 8 września 2014 roku
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie:
Przewodniczący: SSO Ireneusz Płowaś
SSO Bogumił Goraj
SSO Wojciech Borodziuk
po rozpoznaniu w dniu 8 września 2014 roku w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym sprawy
z wniosku (...) Kasy (...) (...) we W., Banku (...) S.A. w W., (...) S.A. w W., (...) Bank (...) S.A. w W., Spółdzielni (...) w L., (...) Banku (...) S.A. w W.
przeciwko T. S. i K. S.
o świadczenie pieniężne
na skutek zażaleń dłużników
od dwóch postanowień Sądu Rejonowego w Świeciu
z dnia 30.09.2012 roku, sygn. akt I Co 3289/11
postanawia:
oddalić oba zażalenia.
Sygn. akt II Cz 109/14
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Świeciu w dniu 30.09.2013 roku wydał dwa postanowienia, w których przysądził własność nieruchomości położonej w B., stanowiącej działkę nr (...) o powierzchni 6,68 ha dla której Sąd Rejonowy w Świeciu prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) ( (...)) na rzecz A. R. za kwotę 155.000 złotych, która została uiszczona w całości oraz przybicia nieruchomości położonej w B. stanowiącej działkę nr (...) o powierzchni 4,75 ha dla której Sąd Rejonowy w Świeciu prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) ( (...)) na rzecz D. T. za kwotę 113.000 złotych, która została uiszczona w całości.
W uzasadnieniu obu tych postanowień Sąd wskazał, iż obaj w/o licytanci w terminie określonym przez przepis art. 967 kpc uiścili resztę ceny nabycia nieruchomości, dlatego też na mocy art. 998 § 1 kpc Sąd przysądził własność nieruchomości.
Zażalenia na oba te postanowienia, jak wynika z treści zażalenia, wnieśli dłużnicy, domagając się ich uchylenia. Zarzucili oni, iż cena nabycia została uiszczona po upływie ustawowego terminu.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Na wstępie stwierdzić należy, że wprawdzie dłużnicy w tytule zażalenia piszą o jednym postanowieniu z dnia 30.09.2013 roku to jednak jak wynika z treści zażalenia zakresem zaskarżenia objęli oni dwa postanowienia o przysądzeniu własności obu nieruchomości. Podniesiony w zażaleniu zarzut odnosić się będzie, zatem do obu postanowień.
Dłużnicy ograniczyli się jedynie do postawienia wyżej przytoczonego zarzutu nie uzasadniając go w żaden sposób. Jednak z analizy akt sprawy wynika, iż zarówno w przypadku nieruchomości oznaczonej numerem 44/1 jak też 4/1 terminy do uiszczenia reszty ceny nabycia nie zostały przez oby licytantów przekroczone.
Zarządzeniem z dnia 23.08.2013 roku wydanym po uprawomocnieniu się postanowień o przybiciu, wezwano licytanta A. R. i D. T. do uiszczenia reszty ceny nabycia odpowiednio w kwotach 140.840 zł i 103.900 zł. Wezwanie do uiszczenia reszty ceny nabycia licytant A. R. otrzymał w dniu 05.09.2013 roku (karta 262 akt) a wpłaty wymaganej kwoty dokonał w dniu 06.09.2013 roku (karta 264 akt). D. T. wezwanie takie otrzymał w dniu 04.09.2013 roku (karta 261) a uiścił resztę ceny nabycia w dniu 11.09.2013 roku (karta 263). Obu wpłat dokonano na wskazane w wezwaniach rachunki depozytowe Sądu Rejonowego przed upływem dwóch tygodni od wezwań. Oznacza to, iż obaj licytanci uiścili wymagane do uzupełnienia cen nabycia kwoty w terminie ustawowym wynikającym z art. 967 kpc.
Skoro jak wynika z w/o dokumentów znajdujących się w aktach sprawy licytanci uiścili ceny nabycia we właściwym terminie i formie, zarzut podniesiony w zażaleniu uznać należy za bezzasadny.
Wobec powyższego zażalenia dłużników jako bezzasadne na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 1 i 2 kpc i art. 13 § 2 kpc należało oddalić.