Pełny tekst orzeczenia

Sygn.akt II S 20/15

POSTANOWIENIE

Dnia 26 marca 2015 r.

S ąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Piotr Starosta
Sędziowie: SO Aurelia Pietrzak

SO Tomasz Adamski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2015 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi J. W. i T. W.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym

bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie prowadzonej przed Sądem Rejonowym w

Tucholi o sygnaturze I Co 581/15

postanawia:

oddali ć skargę.

II S 20/15

UZASADNIENIE

J. i T. W. wnieśli 2 marca 2015 roku (pismem datowanym na 25 lutego) o stwierdzenie przewlekłości postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w Tucholi w sprawie z ich wniosku przeciwko Powiatowi (...) o zawezwanie do próby ugodowej w sprawie I Co 581/15. Domagali się zasądzenia na ich rzecz kwoty 5000 zł.

Prezes Sądu Rejonowego w Tucholi nie skorzystała z uprawnienia w trybie art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.

S ąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskiem z dnia 27 listopada 2014 roku (który nadany został w urzędzie pocztowym 3 grudnia 2014 roku) J. i T. W. wystąpili o zawezwania do próby ugodowej Starosty (...) domagając się zapłaty kwoty 269.049,79 zł. Wniosek ten wpłynął do Sądu Rejonowego w Świeciu, VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego w Tucholi w dniu 8 grudnia 2014 roku.

/wniosek o zawezwanie do próby ugodowej k. 2/

W związku z reorganizacją sądownictwa, sprawa został przerejestrowana do Sądu Rejonowego w Tucholi pod sygnaturę I Co 581/15 w dniu 2 stycznia 2015 roku.

/ zarządzenie k. 8/

Pismem z dnia 5 lutego 2015 roku (które wpłynęło do sądu 9 lutego) pełnomocnik wnioskodawców zwrócił się o przyspieszenie rozpoznania sprawy.

/pismo wnioskodawców - k. 9/

Zarządzeniem z 3 marca 2015 roku termin posiedzenia pojednawczego wyznaczono na dzień 16 kwietnia 2015 roku.

/zarządzenie k. 12/

S ąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy (...) w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki /Dz.U. z 2004r., nr 179, poz. 1843 ze zm./ strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w www

1

postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne dla załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania).

Dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności, w myśl art. 2 ust. 2, ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez Sąd, w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia, co do istoty lub czynności podjętych przez sąd (...) uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.

Przyjmuje się, a jest to pogląd ugruntowany w orzecznictwie, że o przewlekłości postępowania można mówić dopiero wówczas, gdy pomiędzy czynnościami procesowymi występują długie, nieuzasadnione przerwy albo też gdy pewne czynności nie są podejmowane w ogóle /por. postanowienie Sądu Apelacyjnego z 28 grudnia 2012r., II S 25/12 czy postanowienie Sądu Najwyższego z 7 października 2010r., sygn. akt. WSP 13/10/. Zatem przewlekłość postępowania zachodzi wtedy tylko, gdy zwłoka w czynnościach jest nadmierna, rażąca i nie znajduje uzasadnienia w obiektywnych okolicznościach sprawy. Przewlekłość postępowania jest pojęciem względnym, względność ta zaś oznacza, że w każdym przypadku odnoszone być musi do realiów konkretnej sprawy (zob. też M. Laskowski, Skarga na przewlekłość postępowania przygotowawczego (pierwsze refleksje), Przegląd Sądowy 2009).

Pojęcie przewlekłości postępowania nie jest zależne wprost od czasu trwania czynności procesowych, trzeba bowiem uwzględnić nade wszystko to, czy planowanie i przeprowadzenie czynności nie jest nadmiernie rozciągnięte w czasie i wyraźnie przedłużające tok czynności. Zawsze trzeba to odnosić do konkretnych realiów sprawy, przyjętego trybu postępowania i wypełniania ustawowych zadań przewidzianych dla danego postępowania. Muszą być także respektowane uprawnienia poszczególnych uczestników postępowania. Nie jest możliwe formułowanie konkretnych terminów o maksymalnym charakterze do zakończenia postępowania, zaś ocena, czy sprawę rozpoznano „w rozsądnym terminie", zależy od okoliczności konkretnej sprawy. Ocena ta winna uwzględniać takie elementy jak: złożoność sprawy, znaczenie sprawy dla interesów skarżącego, zachowanie skarżącego i zachowanie się organu procesowego. Każdy z elementów badany jest oddzielnie, a dopiero następnie dokonuje się oceny ich łącznego efektu, -postanowienie Sądu dddddddddddd.

2

Apelacyjnego w Katowicach z 5 stycznia 2011r. II S 84/10 .

Należy zatem, w kontekście oceny zasadności skargi, ocenić czas trwania całości postępowania, a nie terminowość podejmowania przez Sąd poszczególnych czynności.

Przechodząc do analizy czynności podejmowanych przez Sąd Rejonowy zaznaczyć trzeba, iż sprawa zawisła przed Sądem Rejonowym w grudniu 2014 roku, zarządzenie o wyznaczeniu terminu posiedzenia pojednawczego wydano trzy miesiące później na termin przypadający na cztery i pół miesiąca po wniesieniu sprawy do sądu i domniemywać należy, e na tym terminie posiedzenia postępowanie wywołane wnioskiem o zawezwanie do próby ugodowej zostanie zakończone. Termin ten nie jest rażąco odległy od daty wniesienia sprawy do sądu, zważyć bowiem należy, że sprawy wpływające do sądu muszą być rozpoznawane według kolejności wpływu, zaś pojęcie niezwłoczności podjęcia czynności nie jest tożsame – jak tego oczekują skarżący - z natychmiastowością podjęcia czynności przez sąd. Co więcej interesy skarżącego nie zostały w żaden sposób naruszone, wnioskowi został nadany właściwy bieg, dywagacje zaś - czynione w skardze - o przeznaczeniu uzyskanego przez nich odszkodowania na bieżącą działalność są zdecydowanie przedwczesne, zwłaszcza jeśli zważyć, że przeciwnik wniosku nie spełnił żądań wnioskodawców przed złożeniem wniosku o zawezwania do próby ugodowej, pomimo zgłaszanych w tym zakresie żądań (np. w wezwaniu do zapłaty z dnia 21 października 2014 roku).

W konsekwencji Sąd Okręgowy skargę, jako bezzasadną, na mocy art. 12 ust.1 przywołanej ustawy oddalił.