Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2018 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa : M. H.

przeciwko : TUZ Towarzystwu (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego: TUZ Towarzystwa (...) z siedzibą w W. rzecz powoda M. H. kwotę 1 824,09 zł (tysiąc osiemset dwadzieścia cztery złote dziewięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 września 2016 r. do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 059 zł (tysiąc pięćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt V GC 2708/17

UZASADNIENIE

Powód M. H. w dniu 26 kwietnia 2017 r. wniósł pozew o zapłatę kwoty 1 824,09 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i kosztami procesu przeciwko TUZ Towarzystwu (...) w W..

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 24 czerwca 2016 r. doszło do uszkodzenia pojazdu należącego do L. Z. przez pojazd, którym poruszał się sprawca zdarzenia, posiadający ubezpieczenie wykupione u pozwanego. W dniu 24 czerwca 2016 r. poszkodowana najęła od powoda pojazd zastępczy. Umowa najmu trwała do dnia 21 lipca 2016 r., kiedy to poszkodowanej zostało wypłacone odszkodowanie z tytułu szkody całkowitej w pojeździe. Powód wystawił fakturę VAT za najem pojazdu zastępczego na kwotę 4 284,09 zł. Pozwany uznał swoją odpowiedzialność co do zasady i decyzją z dnia 26 sierpnia 2016 r. przyznał powodowi kwotę 2 460 zł. Aktualnie powód, jako nabywca wierzytelności w stosunku do pozwanego, dochodzi odszkodowania z tytułu najmu pojazdu zastępczego w wysokości różnicy między należnością z faktury a przyznaną kwotą odszkodowania, tj. w wysokości 1 824,09 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazał, że kwestionuje zasadność żądanego roszczenia za najem pojazdu zastępczego co do czasookresu jego trwania jak i wysokości stawki najmu. W ocenie pozwanego uzasadniony czas trwania najmu wynosił 20 dni (13 dni- czas oczekiwania do oględzin i poinformowania o wycenie szkody całkowitej oraz 7 dni -na zastąpienie uszkodzonego pojazdu innym). Pozwany podniósł, że istnieje obowiązek wierzyciela zapobiegania szkodzie i zmniejszania jej rozmiarów. Nadto poszkodowana została poinformowana o możliwości skorzystania z oferty najmu pojazdu zastępczego podczas zgłaszania szkody. Otrzymała też pismo z kontaktem do wypożyczalni, w którym zaznaczono, że w przypadku skorzystania z oferty innej firmy zostanie jej wypłacone zweryfikowane odszkodowanie wg. stawki oferowanej przez firmę (...) ( 100 zł netto za dobę).Nieuprawnione więc jest obecnie domaganie się stawki 129 zł netto za dobę najmu. Pozwany wskazał, iż powód nie posiada również legitymacji procesowej czynnej. Poszkodowany nie zapłacił powodowi czynszu najmu, a więc w jego majątku nie powstał uszczerbek z tego tytułu. Nie powstała więc wierzytelność, która mogłaby zostać zbyta na rzecz powoda.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 24.06.2016r. doszło do zdarzenia komunikacyjnego, następstwem którego było uszkodzenie samochodu marki S. (...), należącego do L. Z.. Odpowiedzialność za zaistniałą szkodę ponosił ubezpieczyciel sprawcy szkody TUZ Towarzystwo (...) w W..

Szkoda w pojeździe poszkodowanej została zakwalifikowana jako całkowita.

(okoliczności bezsporne)

W dniu 24 czerwca 2016 r. poszkodowana L. Z. wynajęła od M. H. pojazd zastępczy. W momencie wypadku zadzwoniła do swojego agenta ubezpieczeniowego, który zajął się kwestą najmu samochodu zastępczego. Poszkodowanej podstawiono samochód zastępczy R. (...) (klasy C tej samej klasy co uszkodzony) i podpisała umowę najmu tego samochodu zastępczego. Tego samego dnia po kolizji zawiadomiła pozwanego o szkodzie. Pismem z dnia 27.06.2016r powód zawiadomił pozwanego o fakcie i warunkach korzystania przez poszkodowaną z samochodu zastępczego W okresie znacznie późniejszym poszkodowana otrzymała pismo datowane 30.06.2016r- potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia szkody- w którym poproszono ją o kontakt z wypożyczalnią (...) podając jej numer telefonu. Poinformowano również, że w przypadku korzystania przez nią z innych wypożyczalni koszty najmu będą podlegały weryfikacji do poziomu cen oferowanych przez firmę (...).

(dowód: umowa najmu k.4,ogólne warunki najmu k. 6-7, zeznania świadka L. Z. na rozprawie 26.04.2018r, telefoniczne zgłoszenie szkody k 37, potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia szkody z dnia 30.06.2016r k 38, pismo powoda z dnia 27.06.2016r zawiadamiające pozwanego o korzystaniu przez poszkodowaną z samochodu zastępczego w aktach szkody)

Decyzją z dnia 18 lipca 2016r pozwany ustalił wysokość należnego odszkodowania z tytułu szkody całkowitej w kwocie 1 650 zł. Kwota ta przelana została poszkodowanej 21.07.2016r .

(dowód: decyzja przyznania odszkodowania z dnia 18.07.2016 r.; przelew kwoty 1650 zł z dnia 21.07.2016r – w aktach szkody; bezsporne )

Pojazd zastępczy był potrzeby poszkodowanej do codziennych czynności. Z chwilą wypłaty odszkodowania 21.07.2016r poszkodowana kupiła inny samochód i go używała. Zdała samochód zstępczy.

(dowód: zeznania L. Z., rozpisanie dni najmu k.14-19 )

W dniu 21 lipca 2016r poszkodowana zaprzestała najmu samochodu zastępczego. Zwróciła pojazd zastępczy 5 sierpnia 2016r . M. H. w tym samym dniu wystawił fakturę obejmującą należność za 27 dni najmu pojazdu zastępczego w stawce 129 zł netto za dobę na łączną kwotę 4 284,09 zł brutto.

(dowód: faktura nr (...) k. 9, cennik najmu pojazdu k.10,zeznania świadka L. Z. )

W dniu 5 sierpnia 2016 r. L. Z. przelała na M. H. swoją wierzytelność – prawo do odszkodowania z tytułu najmu pojazdu zastępczego, w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 24 czerwca 2016 r.

(dowód: umowa cesji wierzytelności – k. 8)

Powód pismem z dnia 27.06.2016r zawiadomił pozwanego o umowie najmu pojazdu zastępczego przez poszkodowaną i jego warunkach. Pismem z dnia 5.08.2016r powód wezwał pozwanego do zapłaty kosztów najmu samochodu zastępczego przesyłając fakturę nr (...) i pozostałe dokumenty.

( dowód: pisma powoda w aktach szkody, pismo k. 11 akt )

Decyzją z dnia 26.08.2016r. pozwany przyznał powodowi odszkodowanie w kwocie 2 460 zł brutto z tytułu najmu pojazdu zastępczego. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że uznany okres najmu obejmuje okres 20 dni, tj. czas od zgłoszenia szkody do uzyskania informacji o szkodzie całkowitej, plus 7 dni organizacyjnych, według stawki 100 zł netto za dobę ( 20 dni x 100 zł netto /za dobę +VAT).

(okoliczności bezsporne oraz dowód: decyzja ubezpieczyciela z dnia 26.08.2016 – w aktach szkody)

Pismem z dnia 5.09.2016r powód skierował do pozwanego ostateczne wezwanie do zapłaty pod rygorem skierowania sprawy do sądu.

( dowód : pismo w aktach szkody).

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych do akt sprawy, akt szkody oraz zeznań świadka L. Z.. Dokumenty te uznano za autentyczne, czego nie podważono w toku sprawy. Uzupełniająco stan faktyczny ustalono na podstawie zeznań świadka L. Z. na rozprawie 26.04.2018r , które były spójne, logiczne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym w postaci dokumentów.

Innych wniosków dowodowych strony nie zgłosiły.

Spór dotyczył zagadnienia czy (skoro nastąpił przelew wierzytelności) i jaki okres najmu pojazdu zastępczego według jakich stawek należy uznać za konieczny i usprawiedliwiony w okolicznościach niniejszej sprawy.

Na wstępie należy zauważyć, iż w ocenie Sądu Rejonowego nie ma racji pozwany zarzucając, iż poszkodowany nie poniósł wydatku na najem pojazdu zastępczego, a zatem, że nie poniósł szkody. Uszło uwadze pozwanego, iż zapłata za sporną fakturę nie musiała nastąpić w formie gotówkowej poprzez jej zapłatę, gdyż cesja wierzytelności jest ekwiwalentną formą rozliczenia; innymi słowy jest też formą zapłaty. Wbrew zatem twierdzeniom pozwanego po stronie poszkodowanego powstała wierzytelność o zapłatę odszkodowania, która mogła być przedmiotem skutecznego przelewu. Należy podkreślić, iż pojęcie strat jakie ponosi poszkodowany w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. obejmuje także niezaspokojone przez poszkodowanego wymagalne zobowiązania na rzecz osoby trzeciej (v. teza 2 uchwały SN z dnia 10 lipca 2008 r., III CZP 62/08, OSNC 2009 r., nr 7-8, poz. 106). Rację ma więc powód, że koszty najmu samochodu zastępczego nie pokryte przez poszkodowanego mogą wchodzić w skład szkody jaką poniósł w wyniku uszkodzenia pojazdu w wypadku komunikacyjnym. Inaczej mówiąc, refundacji może podlegać czynsz najmu pojazdu zastępczego nie zaspokojony przez poszkodowanego ale wymagalny. Już samo bowiem powstanie wymagalnej wierzytelności o zapłatę czynszu najmu przysługującego najemcy wobec poszkodowanego (wynajmującego) powoduje powstanie u tego ostatniego nowych lub zwiększenie się istniejących pasywów, co jest niczym innym jak tylko poniesieniem straty przez poszkodowanego w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. ( tak też S.O. w Toruniu w uzasadnieniu wyroku z 19. (...) w spawie (...)).

W ocenie sądu bezsporna była co do zasady odpowiedzialność pozwanego za szkodę wyrządzoną w dniu 24.06.2016r w związku z uszkodzeniem pojazdu należącego do L. Z., skoro sam pozwany wypłacił kwotę 1 650 zł odszkodowania z tytułu szkody całkowitej jak i następnie wypłacił kwotę 2 460 zł z tytułu najmu samochodu zastępczego.

Pozwany kwestionował wysokość stawki dobowej najmu 129 zł netto uważając iż winna być zastosowana stawka jaka ustalił pozwany z wypożyczalnią (...) tj. 100 zł neto/ doba. W sprawie sporny był również uzasadniony i celowy okres trwania najmu pojazdu zastępczego. Pozwany uznał swoją odpowiedzialność za okres 20 dni najmu pojazdu zastępczego, tj. czas od zgłoszenia szkody do uzyskania informacji o szkodzie całkowitej, plus 7 dni organizacyjnych. Faktura wystawiona przez powoda obejmowała natomiast okres 27 dni, tj. czas od zgłoszenia szkody do momentu otrzymania przez poszkodowaną odszkodowania za szkodę całkowitą w pojeździe.

Badając zasadność wniesionego powództwa Sąd musiał ocenić, czy powód słusznie wnosi o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres dodatkowych, nieuznanych przez ubezpieczyciela (pozwanego) 7 dni, jak i czy może domagać się odszkodowania wg podanej stawki dobowej netto najmu o 28 zł wyżej niż uznawał pozwany. Bezsporne między stronami było, iż poszkodowanej przysługiwało odszkodowanie brutto.

Zgodnie z art.822§1i2k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w §1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia. Przepisy kodeksu cywilnego (art. 361-363 k.c.) precyzują, iż zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. W sytuacji gdy poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.

Ponadto w myśl art.19 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2013.392 j.t.) poszkodowany w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczeń bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Jak stanowi art. 34 wyżej wskazanej ustawy, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia.

Poniesione przez posiadacza uszkodzonego pojazdu mechanicznego celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego stanowią szkodę majątkową, przewidzianą w art. 361§2 k.c. Sąd Najwyższy w Uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 17 listopada 2011 r. III CZP 5/11 wskazał, iż odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. Jak wskazał SN, wynajęcie przez poszkodowanego pojazdu zastępczego będącego normalnym następstwem deliktu nie narusza obowiązku współdziałania wierzyciela z dłużnikiem określonego w art. 354 k.c. i odpowiada społeczno-gospodarczemu celowi tego uprawnienia oraz zasadom współżycia społecznego.

Najęcie pojazdu zastępczego jest normalnym następstwem uszkodzenia samochodu, wykorzystywanego nie tylko w działalności gospodarczej, w wyniku wypadku komunikacyjnego. Sąd Okręgowy w Toruniu w wyroku z dnia 21.10.2013r., sygn. akt V GC 237/13, wskazał, że czas najmu wyznaczony jest rzeczywistym czasem naprawy – okresem, w którym uszkodzony pojazd mechaniczny w normalnym stanie rzeczy, przy uwzględnieniu faktycznych elementów naprawy oraz procesu likwidacji szkody mógł zostać naprawiony. Jak wskazuje Sąd Okręgowy w Szczecinie w orzeczeniu z dnia 08.07.2009r., sygn. II Ca 445/09, kwota jaką poszkodowany uiszcza tytułem najmu samochodu jest szkodą, jaka została spowodowana w jego majątku wskutek zaistnienia wypadku ubezpieczeniowego. Zasadą jest zatem, że zobowiązany do odszkodowania powinien zwrócić poszkodowanemu całą, wydatkowaną na ten cel kwotę ( art. 361 § 1 i 2 k.c.), z tym, że w przypadku podatnika podatku VAT - bez uwzględnienia jego wartości.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, Sąd uznał, że powództwo jest zasadne, a wniesione przez pozwanego zarzuty nie podważyły uprawnienia powoda do dochodzenia należności, tym bardziej, że nie były one poparte żadnym konkretnym materiałem dowodowym.

Nie ulega wątpliwości, że pozwany jako ubezpieczyciel sprawcy kolizji, jest odpowiedzialny za skutki tego zdarzenia. Odpowiedzialność pozwanego została przez niego co do zasady przyznana, skoro wypłacił odszkodowania w uznanej wysokości.

Chcąc odeprzeć powództwo pozwany zarzucił powodowi, że żądanie zwrotu kosztów za kolejne 7 dni jest niezasadne, ponieważ zdaniem pozwanego uzasadniony czas najmu wynosił 20 dni i obejmował okres od zgłoszenia szkody do uzyskania informacji o szkodzie całkowitej, plus 7 dni organizacyjnych. Po pierwsze, zauważyć należy, że pozwany w żaden sposób nie udowodnił, w jakiej dacie nastąpiło poinformowanie poszkodowanej o szkodzie całkowitej. Okoliczność ta nie wynika z akt szkody.Po drugie, nie można zgodzić się z twierdzeniem pozwanego, iż w przypadku szkody całkowitej uzasadniony czas trwania najmu pojazdu zastępczego obejmuje okres od zgłoszenia szkody do uzyskania informacji o szkodzie całkowitej, plus 7 dni organizacyjnych. Sąd w pełni podziela stanowiska strony powodowej, iż czas ten należy liczyć do momentu wypłaty odszkodowania. Dopiero bowiem od tego momentu poszkodowany dysponuje środkami pieniężnymi, za które może zakupić nowy samochód. W przypadku szkody całkowitej poszkodowany nie ma obowiązku zaciągać pożyczki lub kredytu na zakup nowego auta.

W aktach szkody znajduje się decyzja z dnia 18 lipca 2016r w przedmiocie ustalenia odszkodowania. Jest też dokument z dnia 21 lipca 2016r o przelewie kwoty 1 650 zł poszkodowanej. Do tego dnia powód liczy okres najmu tylko choć zdanie samochodu nastąpiło później. Poszkodowana zeznała, że z chwilą wypłaty odszkodowania 21.07.2016r kupiła inny samochód. Faktura za wynajem pojazdu zastępczego została wystawiona w dniu 5.08.2016 r., ale za okres od 24.06.2016r ( kolizji) do 21.07.2016r ( przelewu odszkodowania).

Zdaniem Sądu poszkodowany może wstrzymać się z zakupem nowego auta do momentu otrzymania odszkodowania od ubezpieczyciela. Takie zachowanie poszkodowanego nie stanowi naruszenia obowiązku zapobiegania szkodzie i zmniejszania jej rozmiarów. To pozwany mógł doprowadzić do zmniejszenia rozmiarów szkody poprzez szybsze podjęcie decyzji i wypłacenie odszkodowania.

Reasumując Sąd podziela pogląd, iż zwrot kosztów wynajmu pojazdu zastępczego należy się za okres między dniem powstania szkody a dniem, w którym poszkodowany może nabyć analogiczny pojazd, nie dłuższy jednak niż za czas do zapłaty odszkodowania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 września 2004 roku, IV CK 672/03, LEX nr 146324). Powód pozbawiony był możliwości korzystania z pojazdu od dnia zaistnienia zdarzenia drogowego do dnia faktycznego przelewu kwoty odszkodowania w dniu 21.07.2016r. zatem w tej ostatniej dacie doszło do wyrównania uszczerbku w majątku powoda. Do daty tej uzasadnione byłoby wynajmowanie pojazdu zastępczego ( por. wyrok S.A. w Białymstoku II Wydział Cywilny Odwoławczy z dnia 17 października 2013 roku, sygn. akt II Ca 732/13, portal orzeczeń).

Pozwany kwestionował nadto stawkę dzienną netto za najem pojazdu -129 zł, twierdząc jedynie, iż należną byłaby kwota 100 zł/netto. Gdyby cena wynajęcia pojazdu była rażąco wyższa niż średnia na danym rynku, to ubezpieczonemu można by zarzucić nielojalne postępowanie (art. 354 k.c.), skutkujące powiększeniem rozmiarów szkody (por. wyrok SN z dnia 24.4.2002 r., I CKN 1466/99, OSNC 2003, nr 5, poz.64). Okoliczność powiększenia szkody poprzez wybór oferty, która jest rażąco wyższa niż obowiązujące na danym rynku powinna jednak zostać udowodniona przez ubezpieczyciela, gdyż to on z tego faktu wywodzi skutki prawne (art.6 k.c.). Reguła dotycząca ciężaru dowodu nie może być rozumiana w ten sposób, że zawsze, bez względu na okoliczności sprawy, spoczywa on na stronie powodowej. Jeżeli strona powodowa udowodniła fakty przemawiające za zasadnością powództwa, to na stronie pozwanej spoczywa ciężar udowodnienia ekscepcji i faktów uzasadniających jej zdaniem oddalenie powództwa. Same twierdzenia strony nie stanowią dowodu (por. wyrok SN z 22.11.2001 r., sygn. I PKN 660/00, OSNP 2003, nr 20, poz.487). Skoro pozwany twierdził, że cena za usługę wynajmu wynikająca z faktury załączonej do pozwu jest wyższa niż na rynku lokalnym to właśnie on powinien zaoferować dowód na tę okoliczność /art. 6 k.c./.(por. wyrok SO w Toruniu z 27.11.2014r VI Ga 147/14).Pozwany nie wykazał dowodami, że był w stanie w dniu kolizji podstawić poszkodowanej konkretny samochód zastępczy. Poszkodowana zaprzeczyła jakoby jej taką konkretną ofertę złożono w trakcie rozmowy telefonicznej kiedy zawiadamiała o szkodzie. Pismo z kolei pozwanego z dnia 30.06.2016r odsyłające ją do wypożyczalni (...) zeznała, iż otrzymała, dużo później niż wskazuje to data na piśmie. Tym samym na pozwanym spoczywał ciężar wykazania kiedy zaproponowano skutecznie poszkodowanej najem samochodu klasy C (równoważny uszkodzonemu), jaki konkretnie i na jakich szczegółowych warunkach, z gotowością jego podstawienia w dniu kolizji. Pozwany nawet nie wykazał w jakiej dacie zostało poszkodowanej doręczone pismo z 30.06.2016r .Należy zauważyć że pismo to zostało sporządzone dopiero po tygodniu od kolizji, kiedy poszkodowana już korzystała z samochodu zastępczego.

W ocenie Sądu sama stawka 129 zł netto za dobę najmu samochodu klasy C w wypożyczalni jest stawką rynkową i adekwatną na rynku lokalnym. Niewątpliwie poszkodowany nie może być zobowiązany do szukania najtańszej oferty na rynku krajowym, celem obniżenia kosztów ubezpieczyciela z tego tytułu. Poszkodowany potrzebował samochodu zastępczego i to niezwłocznie po kolizji. To na pozwanym spoczywał więc obowiązek aby w tym samym dniu zapewnić poszkodowanej samochód zastępczy. Zdaniem sądu kwota 129 zł ( netto) za dobę najmu samochodu klasy C, zgodnie ze wskazaniami doświadczenia życiowego, jak również biorąc pod uwagę inne postępowania przed tut. Sądem mieści się w zwykłych i rozsądnych granicach.

Powód wykazał dowodami, że poszkodowana poniosła celowe i uzasadnione wydatki na najem samochodu zastępczego, które podlegają refundacji przez pozwanego ubezpieczyciela i nie naruszyła zasady minimalizacji szkody. Brak było podstaw do uwzględnienia ogólnikowych zarzutów pozwanego co do bezpodstawnego zawyżenia wysokości poniesionej przez poszkodowanych szkody, będącej podstawą zgłoszonego roszczenia odszkodowawczego.

Reasumując Sąd ocenił, że powód wykazał zasadność swojego roszczenia zarówno co do zasady jak i co do wysokości. Przedłożona przez powoda faktura obrazuje wysokość realnych kosztów wynajmu pojazdu zastępczego i jej wysokość trzeba utożsamiać z zaistniałą szkodą. Ponadto powód przedłożył umowę cesji, potwierdzającą nabycie praw z tytułu odszkodowania związanego z poniesionymi kosztami najmu pojazdu zastępczego.

Powyższe powoduje, że powództwo zostało uznane za zasadne w całości, dlatego też Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 824,09 zł, zgodnie z art. 822 §1 i 2 k.c. oraz art. 34 ust. 1 i art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych – Dz. U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1152, ze zm. – zwaną dalej „ustawą”.

Zgodnie z art. 481 k.c. w zw. z art. 14 ust 1 ustawy, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

O kosztach orzeczono w myśl zasady odpowiedzialności stron za wynik procesu (art. 98 § 1-3 k.p.c.), zasądzając je od pozwanego na rzecz powoda w kwocie 1 059 zł, w tym kwota 917 zł wynika z kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, a kwota 92 zł to kwota opłaty sądowej od pozwu, zaś kwota 50 zł to koszt dojazdu świadka na rozprawę. Koszty zastępstwa procesowego zostały ustalone na podstawie §2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804).

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w kontrolce uzasadnień;

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego ( pracownik) z pouczeniem o apelacji i pełnomocnikowi powoda ;

3.  Przedłożyć z wpływem lub po upływie 25 dni od dnia doręczenia.

T., 27.05.2018 r.( niedziela).

Sędzia: