Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI Ka 162/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Piotr Mika

Protokolant Marzena Mocek

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2018 r.

przy udziale Bolesława Kozioła

Prokuratora Prokuratury Rejonowej G. w G.

sprawy

1. R. K. syna A. i G.,

ur. (...) w G.

2. I. N. syna A. i G.,

ur. (...) w G.

3. K. K. syna J. i J.,

ur. (...) w miejscowości Z.

oskarżonego z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk, art. 13§2 kk w zw. z art. 279§1 kk

4. A. S. (1) syna S. i B.,

ur. (...) w S.

oskarżonego z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk, art. 254a kk i art. 278§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

na skutek apelacji wniesionych przez: oskarżyciela publicznego oraz obrońców oskarżonych: I. N., M. K. i A. S. (1)

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 18 października 2017 r. sygnatura akt IX K 835/16

na mocy art. 437 k.p.k., art. 438 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k.

1. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- w punkcie 1 c) przyjmuje, iż przypisanego im czynu oskarżeni R. K. i I. N. dopuścili się w bliżej nieustalonej dacie pomiędzy 29 lutego 2016 roku a 18 marca 2016 roku,

- w punkcie 2 za podstawę prawną wymierzonej oskarżonemu K. K. kary przyjmuje przepis art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.;

2. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokatów P. D. i E. R. oraz radcy prawnego M. D. kwoty po 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmujące kwoty po 96,60 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku od towarów i usług z tytułu wynagrodzenia za obronę z urzędu w postępowaniu odwoławczym odpowiednio oskarżonych R. K., A. S. (1) i I. N.;

4. zwalnia oskarżonych od poniesienia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami tego postępowania obciążając Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 162/18

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 28 marca 2018 roku w części dotyczącej oskarżonych I. N. i A. S. (1)

Wyrokiem z dnia 18 października 2017 roku w sprawie IX K 835/16 Sąd Rejonowy w Gliwicach:

1. oskarżonego I. N. uznał za winnego tego, że:

a) w nocy z 04/05 kwietnia 2016 r. na terenie ogródków działkowych przy ul. (...) w G., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami

- po uprzednim wybiciu dziury w tylnej ścianie garażu na terenie działki nr (...) włamali się do jego wnętrza, po czym usiłowali dokonać kradzieży kosiarki ręcznej, siekierki, różnego rodzaju kabli o nieustalonej wartości na szkodę D. L., lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na zatrzymanie przez Policję,

- po uprzednim wyłamaniu fragmentu ściany razem z drzwiami drewnianej altany, na terenie działki nr (...) włamali się do jej wnętrza, po czym usiłowali dokonać kradzieży siekiery z trzonkiem drewnianym o wartości 30 zł i sekatora wartości 25 zł na szkodę A. B. lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na zatrzymanie przez Policję,

- po uprzednim wybiciu szyby w oknie altany na terenie działki nr (...) włamali się do jej wnętrza, nie dokonując kradzieży z uwagi na brak przedmiotu będącego w zainteresowaniu sprawców, czym działali na szkodę J. M. (1),

- po uprzednim przecięciu siatki zabezpieczającej okno altany na terenie działki nr (...)włamali się do jej wnętrza, nie dokonując kradzieży rzeczy z uwagi na brak przedmiotów będących w zainteresowaniu sprawców, czym działali na szkodę K. U.,

- po uprzednim wypchnięciu okna z zawiasami altany na terenie działki nr (...)włamali się do jej wnętrza, nie dokonując kradzieży z uwagi na brak przedmiotu będącego w zainteresowaniu sprawcy, czym działali na szkodę M. R. (1),

- po uprzednim rozerwaniu folii zabezpieczającej okno altany na terenie działki nr (...) włamali się do jej wnętrza, nie dokonując kradzieży z uwagi na brak przedmiotu będącego w zainteresowaniu sprawców, czym działali na szkodę R. S. (1),

przy czym I. N. dopuścił się czynu w okresie 5 lat od obycia od 11 czerwca 2012 roku do dnia 11 lutego 2014 roku kary 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 1 lipca 2010 roku sygn.. akt III K 793/09 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. przy zast. art. 64 § 2 k.k., nadto z popełniania przestępstwa uczynili sobie stałe źródło dochodów, czym I. N. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 279 § k.k. w zw. z art. 12 k.k. przy zast. art. 64§ 2 k.k. i art. 65§ 1 k.k.,

b) w nocy 11/12 maja 2016 r. w G. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z A. S. (1),i inną ustaloną osobą po uprzednim wypchnięciu okna wraz z ramą włamali się do altany działkowej nr (...)na terenie ROD (...) po czym z jej wnętrza usiłowali dokonać kradzieży wiertarki udarowej M. (...) wartości 400 zł, tabletu O. z ładowarką wartości 300 zł, wodomierza wartości 30 zł, przedłużacza elektrycznego o długości wartości 40 zł, zestawu kluczy wartości 250 zł na szkodę I. M., lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na zatrzymanie przez Policję, przy czym I. N. dopuścił się tego czynu w okresie 5 lat od obycia od 11 czerwca 2012 roku do dnia 11 lutego 2014 roku kary 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 1 lipca 2010 roku sygn.. akt III K 793/09 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. przy zast. art. 64 §2 k.k., nadto z popełniania przestępstwa uczynili sobie stałe źródło dochodów,

czym I. N. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 279 §1 k.k. przy zast. art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. ,

c) w bliżej nieustalonej dacie okresie od miesiąca grudnia 2015 r. do 18 marca 2016 r. w G. przy ul. (...), po uprzednim wypchnięcie skrzydła okna włamał się do altany działkowej ROD(...) nr (...) po czym z jej wnętrza dokonał kradzieży łańcuchowej piły motorowej marki T. oraz dekodera telewizji naziemnej (...) i przewodów elektrycznych o łącznej wartości 500 zł na szkodę A. S. (2), przy czym I. N. dopuścił się tego czynu w okresie 5 lat od obycia od 11 czerwca 2012 roku do dnia 11 lutego 2014 roku kary 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 1 lipca 2010 roku sygn.. akt III K 793/09 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. przy zast. art. 64 §2 k.k., nadto z popełniania przestępstwa uczynili sobie stałe źródło dochodów,

czym wyczerpał znamiona występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. przy zast. art. 65 §1 k.k.

d) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą w dniu 02/03 kwietnia 2016 r. w G. przy ul. (...) na terenie ROD (...):

- po uprzednim wyłamaniu zewnętrznej kraty zabezpieczającej okno i wyłamaniu okna włamał się do altany działkowej nr (...) po czym z jej wnętrza dokonali kradzieży wyrzynarki nieustalonej marki koloru niebieskiego i odkurzacza koloru wiśniowego przewodu zasilającego lodówkę i instalacji elektrycznej , których wartość wyniosła łącznie 300 zł na szkodę pokrzywdzonego M. R. (2),

- po uprzednim wyważeniu dwojga drzwi włamał się do altany działkowej nr(...), po czym z jej wnętrza dokonali kradzieży siekiery wartości 40 zł oraz przewodów elektrycznych zasilających lodówkę i radio oraz m instalacji elektrycznej po ich uprzednim odcięciu i zerwaniu, których wartość wyniosła łącznie 140 zł na szkodę pokrzywdzonej K. B.,

- po uprzednim wyważeniu drzwi i okna w altanie działkowej włamał się do niej po czym z jej wnętrza dokonali kradzieży wieży marki P. koloru czarnego z kolumnami wartości 100 zł, instalacji elektrycznej, przewodów elektrycznych z gniazdek wartości 10 zł, po ich uprzednim ich odcięciu zerwaniu, kabla z podstawką z czajnika bezprzewodowego wartości 20 zł, kabla z patelni elektrycznej wartości 20 zł przewodu elektrycznego zasilającego lodówkę wartości 5 zł na szkodę M. C. (1),

przy czym I. N. dopuścił się tego czynu w okresie 5 lat od obycia od 11 czerwca 2012 roku do dnia 11 lutego 2014 roku kary 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 1 lipca 2010 roku sygn.. akt III K 793/09 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. przy zast. art. 64 §2 k.k., nadto z popełniania przestępstw uczynili sobie stałe źródło dochodów,

czym I. N. wyczerpał znamiona występku z art. 279 §1 k.k. przy zast. art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. ,

2. ustalając, że wszystkich czynów I. N. dopuścił się działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, a zatem w warunkach ciągu przestępstw, za ten ciąg przestępstw na podstawie art. 279 §1 k.k. przy zast. art. 11 § 3 k.k. przy zast. art. 91 §1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. wymierzył wobec I. N. karę 4 lat pozbawienia wolności;

3. uznał oskarżonego I. N. za winnego tego, że w nocy 11/12 maja 2016 r. w G. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą poprzez połamanie huśtawki metalowej ze ślizgawką, połamanie i rozkręcenie trampoliny , zgniecenie blachy wędzarnika, połamanie dwóch sztuk płotów dokonali zniszczenia mienia powodując straty w wysokości 1528 zł, na szkodę I. M. ustalając, że I. N. dopuścił się tego czynu w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od dnia 11 czerwca 2012 roku do dnia 11 lutego 2014 roku kary 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 1 lipca 2010 roku sygn.. akt III K 793/09 za podobne przestępstwo umyślne z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 §1 k.k. przy zast. art. 64 § 2 k.k. , czym wyczerpali znamiona występku z art. 288 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. i za występek ten na podstawie art. 288 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

4. uznał oskarżonego I. N. za winnego tego, że w nieustalonym dniu miesiąca kwietnia 2016 r. nie później jednak niż w dniu 22 kwietnia 2016 r. w G. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą poprzez bicie rękoma i kopanie nogami oraz zrzucenie ze schodów dokonali pobicia R. S. (2) powodując u niego obrażenia ciała w postaci stłuczenia klatki piersiowej z wielomiejscowymi złamaniami żeber po stronie prawej oraz żeber IV i VI po stronie lewej oraz odmą i krwiakiem jamy opłucnowej po stronie prawej, które to obrażenia naruszyły prawidłowe działanie narządów ciała na okres powyżej 7 dni i poniżej 6 miesięcy czym wyczerpał znamiona występku: z art. 158§ 1 k.k. i za przestępstwo to na mocy art. 158 § 1 k.k. skazał I. N. na karę 1 roku pozbawienia wolności,

5. uznał oskarżonego A. S. (1) za winnego tego, że w nocy 11/12 maja 2016 r. w G. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami, po uprzednim wypchnięciu okna wraz z ramą włamał się do altany działkowej nr (...) na terenie POD (...) po czym z jej wnętrza usiłował dokonać kradzieży wiertarki udarowej M. (...) wartości 400 zł, tabletu O. z ładowarką wartości 300 zł, wodomierza wartości 30 zł, przedłużacza elektrycznego o długości25m wartości 40 zł, zestawu kluczy wartości 250 zł na szkodę I. M., lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez Policję, czym wyczerpał znamiona występku z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i za występek ten na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 roku pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. - karę grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych, wysokość jednej stawki dziennej ustalając na kwotę 10 złotych;

6. uznał oskarżonych I. N. i A. S. (1) za winnych tego, że:

- w dniu 26 kwietnia 2016r. w G. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu po uprzednim odcięciu przewodu kablowego (...)o dł. 36 m dokonali jego zaboru, a poprzez jednokrotne przecięcie przewodu kablowego (...) i (...) dokonali ich uszkodzenia powodując szkodę w łącznej wysokości 907,11 zł na rzecz pokrzywdzonego (...) SA., czym spowodowali zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej, czym wyczerpali znamiona występku z art. 254a k.k.

- w dniu 28 kwietnia 2016 r. w G. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu poprzez odcięcie przewodu kablowego (...) o dł. 46 m dokonali jego zaboru, a poprzez jednokrotne przecięcie przewodu kablowego(...) i (...) dokonali ich uszkodzenia powodując szkodę w łącznej wysokości 1000,98 zł na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A., czym spowodowali zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej, czym wyczerpali znamiona występku z art. 254a k.k.,

- w dniu 29 kwietnia 2016 r. w G. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu poprzez odcięcie dwóch odcinków przewodu kablowego (...) o dł. 46 m każdy dokonali ich zaboru powodując szkodę w łącznej wysokości 870,28 zł na rzecz (...) S.A, czym spowodowali zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej, czym wyczerpali znamiona występku z art. 254a k.k.,

przyjmując, że działali w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, a zatem w warunkach ciągu przestępstw, i za ten ciąg przestępstw na podstawie art. 254a k.k. w zw. z art. .91 §1 k.k. wymierzaył A. S. (1) karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, I. N. karę 1 roku pozbawienia wolności;

7. uznał oskarżonych A. S. (1) i I. N. za winnych tego, że:

- w dniu 26 kwietnia 2016r. w G. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży przewodu kablowego (...) o dł. 36 m o wartości 269,28 zł na szkodę pokrzywdzonego (...) SA., czym wyczerpali znamiona wykroczenia z art. 119 §1 k.w.,

- w dniu 28 kwietnia 2016 r. w G. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży przewodu kablowego (...) o dł. 46m o wartości 115 zł na szkodę pokrzywdzonego (...) S.A., czym wyczerpali znamiona wykroczenia z art. 119 §1 k.w.,

- w dniu 29 kwietnia 2016 r. w G. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży dwóch odcinków przewodu kablowego (...)o dł. 46 m każdy o wartości 230 zł na szkodę (...) S.A, czym wyczerpali znamiona wykroczenia z art. 119 §1 k.w

i za to na podstawie art. 119 §1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. i art. 20 § 1 k.w. i art. 21 § 1 k.w. wymierzył I. N. łącznie karę 30 dni aresztu, natomiast A. S. (1) łącznie karę 1 miesiąca ograniczenia wolności połączonej z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin;

8. na podstawie art. 91 § 2 k.k. połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wobec I. N. i wymierzył mu karę łączną 5 lat pozbawienia wolności;

9. na podstawie art. 91 § 2 k.k. połączył kary pozbawienia wolności orzeczone oskarżonemu A. S. (1) i wymierzył mu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności;

10. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej oskarżonemu A. S. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby;

11. na podstawie art. 72 §1 pkt 1 k.k. zobowiązał oskarżonego A. S. (1) do informowania o przebiegu okresu próby kuratora sądowego;

12. na podstawie art. 63 §1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu I. N. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 5 kwietnia 2016 roku godzina 4: 00 do dnia 6 kwietnia 2016 roku godzina 16: 30, to jest jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności;

13. na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego I. N. innego oskarżonego środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę w sposób solidarny:

- 1528 zł na rzecz pokrzywdzonej I. M.,

- 300 zł na rzecz pokrzywdzonego M. R. (2),

- 155 zł na rzecz pokrzywdzonego M. C. (1),

- 140 zł na rzecz pokrzywdzonej K. B.,

- 500 zł pokrzywdzonemu A. S. (2),

14. na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego I. N. i A. S. (1) środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę w sposób solidarny kwoty 2.778,37 zł na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A..

Apelacje od wyroku wywiedli m.in. obrońcy oskarżonych I. N. i A. S. (1).

Obrońca oskarżonego I. N. zaskarżył wyrok w części:

a. uznającej oskarżonego winnym występku z art. 279 § l k.k. i in. (tj. pkt. l wyroku)

b. uznającej oskarżonego winnym występku z art. 288 § l k.k. i in. (tj. pkt. 3 wyroku)

c. uznającej oskarżonego winnym występku z art. 158 § l k.k. i in. (tj. pkt. 4 wyroku)

d. uznającej oskarżonego winnym występku z art. 254 a k.k. (tj. pkt. 11 wyroku)

e. [jako konsekwencja powyższego] łączącej kary orzeczone wobec oskarżonego (tj. pkt. 14 wyroku i pkt. 20 wyroku),

f. uznającej oskarżonego winnym wykroczenia z art. 119 k.w. (tj. pkt. 12 wyroku),

g. orzekającej wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody (tj. pkt. 21 i 22 wyroku)

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

a. obrazę przepisów prawa procesowego mającą istotny wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia, a to art. 7 k.p.k. w zw. z art. 5 § 2 k.p.k., polegającą na nieuprawnionym uznaniu, że oskarżony dopuścił się włamań do ogórków działkowych celem dokonania zaboru mienia we wszystkich zarzucanych mu przypadkach, podczas gdy jedynym dowodem mogącym potwierdzać, iż oskarżony brał udział w ww. procederze, jest fakt, iż został on ujęty w trakcie dokonania czynu zabronionego;

b. obrazę przepisów prawa procesowego mającą istotny wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia, a to art. 7 k.p.k. w zw. z art. 5 § 2 k.p.k., polegającą na nieuprawnionym przyjęciu, że oskarżony I. N. działając wspólnie i w porozumieniu brał udział pobiciu R. S. (2), podczas gdy:

• pokrzywdzony posiadający dobrze zachowaną umiejętność postrzegania oraz zdolność do rejestrowania śladów pamięciowych (stwierdzanych opinią biegłego), przy jednoczesnym braku poczucia zagrożenia ze strony oskarżonego, albowiem zamieszkiwał w ośrodku w (...), jednoznacznie przeczył jakiemukolwiek udziałowi oskarżonego w zarzucanym mu czynie,

• wyjaśnienia oskarżonego pomimo wybiórczego charakteru, pozostają kompatybilne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym - tj. oskarżony nie przeczy faktowi pobicia pokrzywdzonego, posiada wyrzuty, iż nie przerwał tego procederu a nadto z podobnej motywacji odwiedził pokrzywdzonego w szpitalu;

c. obrazę przepisów prawa procesowego mającą istotny wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia, a to art. 7 k.p.k. w zw. z art. 5 § 2 k.p.k., polegającą na nieuprawnionym przyjęciu, że oskarżony działając wspólnie i w porozumieniu dopuścił się zniszczenia urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej, podczas gdy w zgromadzonym materiale dowodowym brak jest jednoznacznych dowodów pozwalających przypisać oskarżonemu sprawstwo czynu w zarzucanym mu kształcie;

Alternatywnie, na wypadek niepodzielenia przez sąd zasadności powyższych zarzutów, obrońca ten zarzucił:

d. rażącą niewspółmierność kary, polegającą na wymierzeniu oskarżonemu kary 4 lat pozbawienia wolności za czyny dotyczące włamań na terenie ogródków działkowych, co wobec niskiego stopnia szkodliwości czynu, znikomej wartości poczynionych szkód oraz niskiej wartości zabranego mienia, stoi w oczywistej sprzeczności z dyrektywami wymiaru kary, szczególnie w porównaniu do pozostałych zarzuconych mu czynów, za które wymierzono kary znacznie niższe, pomimo iż „gatunkowo" i „majątkowo" były one zarzutami cięższymi.

Zarzucając powyższe, obrońca I. N. wniósł o:

a. uchylenie zaskarżonego wyroku oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji,

b. zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, albowiem koszty te nie zostały uiszczone ani w całości ani w części.

Alternatywnie o:

a. zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary w łagodnym wymiarze,

b. zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, albowiem koszty te nie zostały uiszczone ani w całości ani w części.

Obrońca oskarżonego A. S. (1) zaskarżył wyrok w zakresie punktu 22 wyroku, którym temu oskarżonemu orzeczona środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody i zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, mający wpływ na jego treść, a polegający na uznaniu, że wartość wyrządzonej przestępstwem szkody wynosi 2 778/37 zł podczas gdy pokrzywdzony nie wykazał w sposób wiarygodny, aby wartość szkody stanowiła wskazaną przez Sąd kwotę.

W oparciu o powyższy zarzut wnoszę o zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie punktu 22. poprzez obniżenie kwoty stanowiącej wartość wyrządzonej przestępstwem szkody.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powołane wyżej apelacje okazały się bezzasadne.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutów apelacji obrońcy oskarżonego I. N. wskazać należy:

Zarzut obrazy przepisów prawa procesowego tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 5 § 2 k.p.k., polegającej na nieuprawnionym uznaniu, że oskarżony dopuścił się włamań do ogórków działkowych celem dokonania zaboru mienia we wszystkich zarzucanych mu przypadkach, podczas gdy jedynym dowodem mogącym potwierdzać, iż oskarżony brał udział w ww. procederze, jest fakt, iż został on ujęty w trakcie dokonania czynu zabronionego, uznać należy za całkowicie bezzasadny, skoro wbrew twierdzeniom obrońcy na udział tego oskarżonego we włamaniach nie wskazywał wyłącznie fakt ujęcia w czasie czynu zabronionego, lecz inne dowody uznane za wiarygodne. W szczególności wskazać należy za sądem I instancji na takiego dowody jak wyjaśnienia samego oskarżonego I. N. złożone w postępowaniu przygotowawczym i ostatecznie potwierdzone w postępowaniu sądowym w zakresie czynów popełnionych przez niego w nocy z 04/05 kwietnia 2016 r. na terenie ogródków działkowych przy ul. (...) w G.. Także w swoich wyjaśnieniach złożonych dniu 13 maja 2016 roku oskarżony ten podał, że dokonał kradzieży z włamaniem do altanek w (...), twierdząc, iż zgodził się na to, gdyż nie miał pieniędzy na życie ani innych środków, wchodził bratem na teren posesji, natomiast A. S. (1) stał na czatach. Twierdzeniom I. N. jakoby uczestniczył tylko w tych włamaniach, przy których został ujęty przez Policję przeczą nadto wyjaśnienia R. K., który wskazywał na udział we włamaniach: mających miejsce od grudnia 2015 roku do 18 marca 2016 roku brata, czy we włamaniach mających miejsce 4/5 kwietnia 2016 roku, Również K. K. wskazywał na udział w kradzieżach z włamaniem w nocy 4/5 kwietnia 2016 roku nie tylko R. K. ale i I. N.. Wskazanym dowodom sąd rejonowy dał wiarę z przyczyn logicznie wytłumaczonych, którym nie sposób zarzucać również sprzeczności z zasadami doświadczenia życiowego. Skarżący w żaden sposób nie wykazał, aby sąd ten w swoich poglądach, które doprowadziły go do wniosku o wiarygodności dowodów obciążających oskarżonego popadł w kolizję z regułami rozumowania czy też wskazaniami wiedzy.

Także w przypadku zarzutu obrazy art. 7 k.p.k. i art. 5 § 2 k.p.k., która polegać miała na nieuprawnionym przyjęciu, że oskarżony działając wspólnie i w porozumieniu dopuścił się zniszczenia urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej, nie wykazano dlaczego oparcie się sądu na obciążających I. N. wyjaśnieniach A. S. (1) miałoby kolidować z regułami z art. 7 k.p.k. nakazującymi ocenę wiarygodności w dowodów z uwzględnieniem reguł rozumowania, zasad doświadczenie życiowego i wskazań wiedzy.

Wbrew tezom zawartym w uzasadnieniu apelacji obrońcy I. N. wyjaśnienia współoskarżonych świadczące o udziale tego oskarżonego we włamaniach oraz w kradzieży przewodów telekomunikacyjnych oraz zniszczeniu infrastruktury telekomunikacyjnej nie polegały na przyznaniu parania się tego rodzaju działalnością, lecz zawierały istotne detale konkretnych zdarzeń. Nie może więc być mowy o tym, że sprawstwo oskarżonego I. N. oparte zostało jedynie na dowodach świadczących o prawdopodobieństwie popełnienia przez niego przypisanych mu czynów. Twierdzenie o naruszeniu art. 7 k.p.k. są więc całkowicie bezzasadne. Także nie może być mowy o naruszeniu art. 5 § 2 k.p.k., skoro wyrażony w nim obowiązek rozstrzygania niedających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego w ogóle nie miał szansy zaktualizować się, gdyż dowody obciążające pozawalały na czynienie ustaleń konkretnych i pewnych. Wyrażonego w powołanym przepisie obowiązku nie aktualizuje fakt sprzeczności pomiędzy dowodami obciążającymi a wyjaśnieniami oskarżonego zaprzeczającego sprawstwu. Sprzeczności tego rodzaju rozstrzyga się na gruncie art. 7 k.p.k.. a więc przy zastosowaniu reguł rozumowania, zasad doświadczenia życiowego i wskazań wiedzy.

Także dokonując ustaleń dotyczących pobicia R. S. (2) sąd I instancji w żadnym momencie nie naruszył przepisów art. 7 k.p.k. ani art. 5 § 2 k.p.k. O uchybieniu tym nie może świadczyć powołana przez obrońcę okoliczność, iż pokrzywdzony posiadający dobrze zachowaną umiejętność postrzegania oraz zdolność do rejestrowania śladów pamięciowych (stwierdzanych opinią biegłego), przy jednoczesnym braku poczucia zagrożenia ze strony oskarżonego, jednoznacznie zaprzeczył jakiemukolwiek udziałowi oskarżonego w zarzucanym mu czynie. Po pierwsze zaprzeczenie to miało miejsce jedynie w postępowaniu sądowym i w cale nie może być uznane za jednoznaczne , skoro w postępowaniu przygotowawczym pokrzywdzony udział oskarżonego w pobiciu potwierdził. Swój udział w pobiciu pokrzywdzonego potwierdził także sama oskarżony przekazując informacje o pobiciu oskarżonemu A. S. (1), co wynika jednoznacznie z wyjaśnień tego oskarżonego. Sprawstwo I. N. w tym zakresie potwierdzały także zeznania świadków M. W., M. C. (2), J. M. (2), a częściowo i M. Z.. Wobec ewidentnej sprzeczności pomiędzy relacjami pokrzywdzonego z postępowania przygotowawczego i z rozprawy sądowej sąd rejonowy władny był sprzeczność tę rozstrzygnąć na rzecz pierwszej relacji pokrzywdzonego, skoro nie zostały podane przez pokrzywdzonego, żadne logiczne i przekonujące przyczyny złożenia sprzecznych z prawdą obciążających oskarżonego zeznań. Przyczyn takich nie sposób dopatrzeć się także w innych okolicznościach ujawnionych w toku rozprawy.

Także sformułowany w apelacji obrońcy oskarżonego I. N. alternatywny zarzut rażącej niewspółmierność kary, polegającą na wymierzeniu oskarżonemu kary 4 lat pozbawienia wolności za czyny dotyczące włamań na terenie ogródków działkowych, mimo niskiego stopnia szkodliwości czynu, znikomej wartości poczynionych szkód oraz niskiej wartości zabranego mienia uznać należy za bezzasadny. W pierwszej kolejności wskazać należy na fakt, że kara 4 lat pozbawienia wolności została orzeczona jako jednak kara za ciąg 4 przestępstw popełnionych na szkodę 11 pokrzywdzonych. Czynów z art. 279 § 1 k.k. oskarżony I. N. dopuścił się nie dość że w warunkach recydywy specjalnej wielokrotnej z art. 64 § 2 k.k. to również czyniąc sobie z tych przestępstw stałe źródło dochodu. Oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną i uwzględnione musiały zostać w tym kontekście także te wcześniejsze skazania, które nie były podstawą recydywy specjalnej. Oskarżony przypisanych mu czynów dopuścił się krótko po zakończeniu odbywania kary pozbawienia wolności za wcześniejsze przestępstwa. Kumulacja okoliczności obciążających sprawiła, że wymiar kary musiał w istotnym stopniu przekroczyć minimalne ustawowe zagrożenie karą. W żadnym razie wymiar kary nie przekracza stopnia społecznej szkodliwości czynów oskarżonego, tym bardziej że względnie niewysoka wartość szkód i skradzionego mienia wynika z faktu, iż część czynów oskarżonego popełniona została w formie stadialnej usiłowania nieudolnego. Mimo stosunkowo niedużej wartości mienia będącego przedmiotem zamachu przypisanych oskarżonemu czynów z art. 279 § 1 k.k. nie sposób kwestionować znaczenia takich okoliczności wyznaczających stopień społecznej szkodliwości czynu, jak wskazane w art. 115 § 2 k.k. jak sposób i okoliczności popełnienia przestępstwa oraz zamiaru i motywacji sprawcy.

Korekta zaskarżonego wyroku w odniesieniu do oskarżonego I. N. dokonana przez sąd odwoławczy miała jedynie charakter precyzujący. Skoro jak wynika z informacji systemu (...) wynikało, że I. N. przebywał w zakładzie karnym w okresie od 19 listopada 2015 roku do 29 lutego 2016 roku należało uściślić nieustalony w sposób precyzyjny czas popełnienia przez niego przestępstwa kradzieży z włamaniem na szkodę A. S. (2). W pozostałej części zaskarżony wyrok wobec bezzasadności zarzutów apelacji obrońcy i braku uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu należało utrzymać w mocy.

Odnosząc się do apelacji obrońcy oskarżonego A. S. (1) wskazać należy, że kwestionowanie rzetelności wskazanych przez pokrzywdzonego (...) SA., wartości szkód wyrządzonych przypisanym oskarżonemu przestępstwami z art. art. 254a k.k., nie zostało wsparte żadnymi rzeczowymi argumentami. Trudno przecież uznać za taki argument wskazaną przez skarżącego okoliczność, że wartość skradzionych kabli telekomunikacyjnych wyniosła jedynie 614,28 złotych. Bez konieczności sięgania do wiedzy fachowej stwierdzić należy, że odtworzenie przez pokrzywdzonego stanu sprzed dokonania przez oskarżonych kradzieży kabli łączyła się z koniecznością nie tylko zakupu nowych kabli, ale także pracy związanej z ich montażem i ponowny przywróceniem do użycia urządzeń telekomunikacyjnych. Nie sposób znaleźć powodów, dla których właściwi dla ustalenia wartości szkód pracownicy pokrzywdzonego, który jest przecież osobą prawną, mieliby wysokość szkód zawyżyć, skoro osoby te nie mogą z tego tytułu uzyskać żadnych korzyści.

Wobec bezzasadności zarzutu apelacji obrońcy oskarżonego A. S. (1), jak też przy braku uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu zaskarżony wyrok także w części dotyczącej tego oskarżonego należało utrzymać w mocy.

Z uwagi na to, że oskarżony I. N. ma przed sobą perspektywę odbywania kary pozbawienia wolności zaś oskarżony A. S. (1) nie dysponuje dużymi możliwościami zarobkowymi sąd odwoławczy uznał, że obciążenie tych oskarżonych kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze byłoby dla nich zbyt uciążliwe. Z tego powodu oskarżeni ci zostali zwolnieni z obowiązku ich zapłaty, a wydatkami postępowania odwoławczego obciążono Skarb Państwa.

VI Ka 162/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE