Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lipca 2017r.

Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2017r. w Wodzisławiu Śląskim

na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w R.

przeciwko M. S.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powódki na rzecz pozwanego 617 ( sześćset siedemnaście) złotych tytułem kosztów procesu.

SSR Joanna Heda-Adamczyk

I C 2470/16

UZASADNIENIE

Powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w R. wniosła o zasądzenie od pozwanych M. S. i R. S. 1506, 17 zł z odsetkami i kosztami procesu. W uzasadnieniu podała, że pozwani zamieszkują lokal mieszkalny będący własnością powódki a położony w R. przy ulicy (...). W związku z zaistniałymi zaległościami czynszowymi powódka wezwała pozwanych do zapłaty zaległości. Na zadłużenie pozwanych według stanu na 22.04.2005r. składały się: 1427, 64 zł – zaległość czynszowa, 73,53 zł – odsetki, 5,-zł – koszty doręczenia wezwania.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 17.05.2005r. VI Nc 488/05 sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim uwzględnił powództwo. Odpis nakazu doręczono powódce, pozwanemu R. S. w dniu 28.06.2005r./awizo/, M. S. – analogicznie poprzez awizo. Doręczyciel korespondencji nie uzyskał informacji o fakcie niezamieszkiwania pozwanego M. S. w lokalu jw.

W sprzeciwie od ww. nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki kosztów procesu. Zarzucił pozwany, że o wydanym nakazie dowiedział się dopiero z chwilą zawiadomienia go przez komornika o wszczęciu egzekucji tj. 11.08.2016r. Zarzucił też, że latem roku 2002 wraz ze swym bratem i matką wyprowadzili się z R. do Rybika z uwagi na separację rodziców. Od wiosny 2003r, zamieszkiwała z K. obecnie S. u jej rodziców w R., zaś w sierpnie 2005r. wzięli ślub. W okresie od 2004r. do 2008r. zamieszkiwali i pracowali w W., ostatecznie zamieszkali w C.. Z uwagi na konflikt pozwany miał sporadyczny kontakt ze swym ojcem – R. S.. Pod adresem na Ś. w R. pozwany zamieszkiwał do początków 2002r. ,zaś później nigdy pod ten adres nie powrócił. Najemca lokalu jest nadto R. S., co wynika z umowy najmu oraz zestawienia zadłużenia. Na potwierdzenie zasadności swych zarzutów wniósł o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków.

W toku rozprawy dnia 7.07.2017r. pełnomocnik powódki, po przeprowadzeniu całości postepowania dowodowego oświadczył, że żądanie pozwu nadal podtrzymuje.

Sąd ustalił:

Pozwany R. S. zajmował /i zajmuje do nadal/ lokal mieszkalny położony w R. przy ulicy (...) na podstawie umowy najmu z dnia 28.05.1981r. zawartej z KWK (...) w R.. Wraz z nim w lokalu zamieszkiwała żona oraz dwóch synów M. i D.. W latach 2001/2002 doszło do konfliktu pomiędzy R. S. i jego żoną, czego konsekwencja była ich separacja, a następnie, na początku roku 2002 – opuszczenie lokalu w R. przez zonę R. S. wraz z synami i zamieszkanie R.. Od tego czasu pozwany nigdy ponownie nie zamieszkał w R. przy ulicy ściegiennego. Od roku 1999r. M. S. pozostawał w związku z K. S., z którą zamieszkał w roku 2003 w R. pod adresem rodziców K. S. przy ulicy (...). W okresie od roku 2004=-09do roku 2008 wraz z K. S. /z którą zawarł w roku 2005 związek małżeński/ zamieszkiwał i pracował w W., nie będąc tam zameldowanym. Nigdy nie dotarła do niego informacja o jakichkolwiek toczących się przeciwko niemu postępowaniach sadowych. Od czasu opuszczenia mieszkania w R. jego kontakty z ojcem były sporadyczne, a to z uwagi na istniejący konflikt rodzinny. Obecnie w lokalu jw. zamieszkuje ojciec pozwanego i ponownie brat D. ze swym synem. W lokalu jw. pozwany zameldowany był na pobyt stały do 27.12.2005r. Od 18.07.2014r. pozwany jest zameldowany w C., gdzie zamieszkuje do nadal.

Na podstawie danych z systemu NOE-SAD ustalono, że M. S. syn K. i R. nigdy nie przebywał w żadnym zakładzie karnym ani areszcie śledczym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. W systemie ww. widnieje osoba o danych M. S. syn K., lecz imię ojca oraz numer pesel są inne.

Bezspornym jest, że powódka jest następcą prawnym poprzedniego właściciela – KWK (...) w R.. Bezspornym jest, że w roku 2005r na lokalu jw. ciążyło zadłużenie 1506, 17 zł.

Dowód: notatka służbowa z dnia 6.07.2017r. wraz z wydrukiem z systemu NOE-SAD, zeznania świadków K. S., B. K., H. K., A. K.

Sąd zważył:

Powództwo jest nieuzasadnione.

Powódka dochodziła zapłaty zaległości z tytułu czynszu w stosunku do pozwanych R. S. i M. S., a to na podstawie przepisów kodeksu cywilnego o najmie, z których wynika, że do obowiązków najemcy należy m.in. zapłata umówionego czynszu /art. 659§1 kc/.

Pozwany zarzucał, po pierwsze, że nigdy z powódką umowy najmu nie zawierał, po drugie, że w okresie objętym pozwem już w lokalu przy Ś. w R. nie zamieszkiwał, gdyż w roku 2002 wyprowadził się wraz ze swą matka i bratem do R.. Nigdy ponownie nie zamieszkał w R.. Pozwany istnienia i wartości zadłużenia nie kwestionował, kwestionował natomiast wywodzony przez powódkę obowiązek zapłaty zaległości za lokal akurat przez niego.

Pozwany w istocie w wystarczający sposób wykazał, że żądanie zapłaty w sprawie jest w stosunku do niego bezzasadne. Pozwany wykazał, ze od roku 2002r. nie zamieszkiwał już w lokalu; lokal ten zajmował wyłącznie ojciec R. S.. Pozwany zamieszkał w R. najpierw wraz ze swą matką, a następnie u rodziców swej obecnej małżonki K. S. /też w R./. W okresie objętym postępowaniem i wydaniem oraz doręczeniem nakazu zapłaty pozwany mieszkał w W. wraz z K. S.. Tam też oboje pracowali. Powyższe pozwany wykazał stosownymi dowodami w postaci zeznań świadków: swych teściów, żony i siostry żony – A. K.. Nadto z danych w systemie NOE-SAD wynika, że pozowany nie przebywał w żadnym zakładzie karnym ani areszcie śledczym na terenie RP, jak wywodziła to powódka, do której wpłynęła korespondencja od osoby o danych jak pozwany, przebywającej w ZK w Z.. Oznacza to, że korespondencje powódka prowadziła z inną osoba niż pozwany.

Słuszny jest też zarzut, że pozwany M. S. nie był nawet strona umowy najmu zawartej z poprzednikiem prawnym powódki, gdyż tę zawarł jego ojciec w roku 1981, tj. przed urodzeniem się pozwanego. Z uwagi na powyższe, jak i przede wszystkim z uwagi na fakt niezamieszkiwania w ww. lokalu pozwany nie może odpowiadać względem powódki za ciążące na lokalu zobowiązania finansowe z tytułu czynszu. Dlatego powództwo należało oddalić.

Orzeczenie o kosztach procesu – art. 98 kpc.

SSR Joanna Heda – Adamczyk

z.

1. odnotować zwrot akt

2. odpisy wyroku z uzasadnieniem dor. pełn. stron

3. kal. 14 dni lub z wpływem apelacji

Sędzia 25.07.2017r.