Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Aleksandra Babilon-Domagała

Sędziowie: SO Marcin Chałoński (spr.)

SO Krzysztof Sójka

Protokolant: sekr. sądowy Anna Misztal

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Roberta Jagusiaka

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014 roku

sprawy A. J.

oskarżonego o przestępstwo z art.229 § 3 kk w zw. z art.229 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrowcu Świętokrzyskim VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedziba w Opatowie

z dnia 25 września 2013 roku sygn. akt VII K 513/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1.  za podstawę wymiaru orzeczonej w pkt III wobec oskarżonego A. J. kary grzywny przyjmuje art. 33 § 1, 2 i 3 kk;

2.  zasądza od oskarżonego A. J. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem opłaty za obie instancje;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy’

III.zwalnia oskarżonego A. J. od wydatków za postępowanie odwoławcze.

Sygn.akt IX Ka 1804/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrowcu Świętokrzyskim VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w OpatowieA. J.został uznany za winnego tego, że w dniu 26 czerwca 2013 roku w miejscowości O.w województwie (...)udzielił korzyści majątkowej w kwocie 200 złoty funkcjonariuszom policji z KPP w O.ml. asp. J. Ż.i mł. asp. M. B.w zamian za naruszenie przepisów związanych z odstąpieniem od czynności służbowych związanych z nałożeniem mandatu karnego i punktów karnych, tj. przestępstwo z art. 229 § 3 kk w zw. z art. 229 § l kk. Na podstawie art. 229 § 3 kk sąd wymierzył oskarżonemu karę l (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § l i § 2 kk w zw. z art. 70 § l pkt l kk warunkowo zwiesił na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata. Na podstawie art. 71 § l kk w zw. z art. 33 § l i § 3 kk orzekł wobec oskarżonego karę grzywny w wymiarze 100 ( stu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 ( dwudziestu) złotych. Na podstawie art. 63 § l kk sąd na poczet orzeczonej kary zaliczył okres zatrzymania oskarżonego od dnia 26 czerwca 2013 roku do dnia 27 czerwca 2013, tj. 2 ( dwa) dni i uznał karę grzywny za wykonaną do wysokości 4 ( czterech) stawek dziennych. Na podstawie art. 44 § 2 kk orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci banknotu o nominale 100 ( stu) złotych seria (...)oraz banknotu o nominale 100 ( stu) złotych serio (...), przechowywanych w depozycie bankowym NBP Odział Okręgowy w K., deklaracja depozytowa nr (...). Ponadto sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 830 ( ośmiuset trzydziestu) złotych - na podstawie art. 627 kpk.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator. Na podstawie art. 425 § l i § 2 kpk, art. 444 kpk i 447 § 2 kpk zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego. Zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego tj. przepisu art. 33 § 2 kk polegającą na nie przyjęciu tego przepisu jako podstawy orzeczonej wobec oskarżonego obok kary pozbawienia wolności kary grzywny.

W konkluzji prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie grzywny za przestępstwo z art. 229 § 3 kk w zw. z art. 229 § l kk obok kary pozbawienia wolności na podstawie art. 33 § 2 kk.

Są d Okr ę gowy zwa ż y ł co nast ę puje:

Apelacja prokuratora w części dotyczącej orzeczenia o karze jest jak najbardziej zasadna.

- Na wstępie stwierdzić trzeba, że ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Rejonowy nie budzą wątpliwości, nie były zresztą kwestionowane.

Prokurator w głównej mierze zwrócił uwagę na przesłanki orzeczenia kary grzywny obok kary pozbawienia wolności. Zgodnie z art. 33 § 2 kk sąd może wymierzyć karę grzywny obok kary pozbawienia wolności, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął. W przedmiotowej sprawie taka sytuacja zachodzi bowiem można przyjąć, że do istoty przestępstwa z art. 229 § 3 kk w zw. z art. 229 § l kk należy działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Jak wynika również z opisu przypisanego czynu oskarżony działał z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej. Sąd jednoznacznie uznał, że podstawą orzekania w tak przyjętym stanie faktycznym powinien być art. 33 § 2 kk albowiem nie ma znaczenia czy wymierzona kara pozbawienia wolności została ukształtowana jako kara bezwzględna, czy też warunkowo zawieszono jej wykonanie.

Grzywna na podstawie art. 71 § l k.k. może być orzeczona tylko wtedy, gdy jej orzeczenie na innej podstawie nie jest możliwe, zarówno jako kary samoistnej (art. 33 § l k.k.), jak i kary kumulatywnej obok kary pozbawienia wolności (art. 33 § 2 k.k.). W art. 71 § l k.k. wprowadzona została odrębna od art. 33 k.k. podstawa orzekania grzywny i jej orzeczenie na tej podstawie jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy następuje warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności lub kary ograniczenia wolności, z którymi jest ona integralnie związana ( Wyrok SN z dnia 14 marca 2013, Sygn. akt III KK 37/13, Prok. i Pr. 2013/6/8).

Rację ma prokurator podnosząc zarzuty obrazy przepisów prawa materialnego. Mając na uwadze powyższe, sąd odwoławczy zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że za podstawę wymiaru orzeczonej kary wobec oskarżonego przyjmuje art. 33 § l , 2, 3 kk. Ponadto zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 200 ( dwieście) złotych tytułem opłaty za

obie instancje. W pozostałej części sąd odwoławczy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy. oraz na podstawie art. 624 kpk w zw. z art. 634 kpk zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za II instancję.

SSO M. Chałoński SSO A.Babilon - Domagała SSO K.Sójka