Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 71/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 czerwca 2018r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSA Grzegorz Salamon (spr.)

Sędziowie: SA Hanna Wnękowska

SO (del.) Anna Wierciszewska - Chojnowska

Protokolant st. sekr. sąd. Anna Grajber

przy udziale Prokuratora Magdaleny Wiśniewskiej

po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2018r.

sprawy B. D. (1) s. E. i W. z d. Z. urodz. (...) w T.,

oskarżonego o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie

z dnia 20 grudnia 2017r.

sygn. akt V K 202/17

uchyla wyrok w zaskarżonej części i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu Warszawa – Praga w Warszawie do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2017r. w sprawie V K 202/17 Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie na podstawie art. 44 § 2 kk orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych szczegółowo wskazanych w punkcie IV orzeczenia.

Apelację od tego rozstrzygnięcia złożył prokurator. Zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego – art. 44 § 5 kk, polegającą na jego niezastosowaniu, podczas, gdy dowody te powinny zostać zwrócone osobie uprawnionej – syndykowi masy upadłościowej (...) w W.. Wniósł o zmianę wyroku w zakresie pkt. IV przez orzeczenie na podstawie art. 44 § 5 kk zwrotu opisanych w apelacji dowodów osobie uprawnionej – Syndykowi masy upadłościowej (...) w W..

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Apelacja co do zasady zasługiwała na uwzględnienie.

Przed rozważaniami merytorycznymi, w wyniku których
Sąd Apelacyjny doszedł do wniosku o konieczności uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia, wskazać należało, że wskazany w apelacji zarzut obrazy przepisów postepowania –art. 44 § 5 kk należało w istocie potraktować jako zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, polegający na błędnym przyjęciu przez sąd I instancji, że przedmioty wskazane w punkcie IV wyroku stanowiły przedmiot służący lub przeznaczony do popełnienia przestępstwa. Taka intencja skarżącego wynikała z części motywacyjnej apelacji, gdzie skarżący stwierdza, że nie sposób zgodzić się, iż ww. dokumenty stanowiły przedmioty służące do popełnienia przestępstwa przypisanego w wyroku.

Na wstępie podkreślić należy, że uzasadnienie zaskarżonego wyroku w istotnej dla obecnego zakresu rozpoznawania sprawy części jest wyjątkowo lakoniczne, ogranicza się w zasadzie do arbitralnego stwierdzenia, że dowody o przepadku których zadecydował Sąd meriti, posłużyły B. D. do popełnienia przestępstwa. Poza tym stwierdzeniem Sąd I instancji nie przeprowadził żadnych głębszych rozważań, co do poszczególnych dowodów, czyniąc ułomnym uzasadnienie swej decyzji. Tak skonstruowane uzasadnienie Sądu I instancji nie poddaje się kontroli instancyjnej; jako takie ją praktycznie uniemożliwiło.

Art. 44 § 2 k.k. daje Sądowi możliwość orzeczenia przepadku przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa. Przepadkowi ulegają wyłącznie przedmioty pochodzące z przestępstwa rozpoznawanego w sprawie. Przedmiot służy do popełnienia przestępstwa, jeśli został specjalnie w tym celu wytworzony, jak i wówczas, gdy przedmiot ten co do zasady wykorzystywany jest w celach użytkowych, jednak in concreto posłużono się nim do popełnienia przestępstwa. Jest to zatem przedmiot, którego zastosowanie warunkuje popełnienie przestępstwa.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że Sąd orzekający w zaskarżonym wyroku wyraźnie wskazał w opisie czynu, za który skazał B. D., które dokumenty oraz pisemne oświadczenia - jako nierzetelne, posłużyły do dokonania przestępstwa. Nie ulega zatem wątpliwości, że przedmioty te podlegają przepadkowi.

Decyzja Sądu I instancji, zawarta w zaskarżonym wyroku w przedmiocie dowodów rzeczowych obejmuje większość z dowodów, co nie koresponduje z opisem przypisanego oskarżonemu czynu, zatem powinna zostać ponownie szczegółowo i rzetelnie zbadana, które dokładnie i z jakich względów dowody podlegają przepadkowi, a które zwrotowi pokrzywdzonemu. Niewątpliwie, Sąd I instancji nie wykazał, aby dowody rzeczowe, o których mowa w apelacji, zostały podrobione, uznane za nierzetelne bądź poświadczające nieprawdę. Słusznie zauważył to skarżący, podnosząc także, że ich zwrot osobie uprawnionej nie spowoduje, że w obrocie prawnym znajdą się dokumenty nierzetelne.

Ponowne rozpoznanie sprawy w kwestii dowodów rzeczowych może zapaść w trybie przewidzianym przez dyspozycję art. 420 § 1 kpk, przy uwzględnieniu treści art. 230 § 2 kpk

Z tych wszystkim względów, Sąd Apelacyjny orzekł jak w części dyspozytywnej.

II AKa 71/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE