Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w III Wydziale Cywilnym w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Szymon Stępień

Protokolant: Adrianna Szczodrowska

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2018 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko W. Z.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego W. Z. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu inwestycyjnego Zamkniętego w W. kwotę 4.800,23 zł (cztery tysiące osiemset złotych dwadzieścia trzy grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od tej kwoty od 10 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego W. Z. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu inwestycyjnego Zamkniętego w W. kwotę 1.445,56 zł (tysiąc czterysta czterdzieści pięć złotych pięćdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt III C 1127/17

UZASADNIENIE

wyroku z 5 czerwca 2018 roku

wydanego w postępowaniu uproszczonym

Pozwem z dnia 28 listopada 2016 roku powód T. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. zażądał zasądzenia od pozwanego W. Z. na swoją rzecz kwoty 5.709,11 złotych z odsetkami oraz rozstrzygnięcia o kosztach procesu.

W uzasadnieniu podał, że jego roszczenie wynika z zawartej przez pozwanego z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością Spółką jawną umowy pożyczki. Wskazał, że na wierzytelność dochodzoną pozwem składają się: 2.846,56 złotych tytułem kapitału, 133,34 złotych tytułem opłaty przygotowawczej, 1.600,02 złotych tytułem prowizji, 220,31 złotych tytułem odsetek umownych, 67,50 złotych tytułem odsetek karnych, 82,50 złotych tytułem kosztów windykacyjnych i 758,88 złotych tytułem odsetek naliczonych po wypowiedzeniu.

Nakazem zapłaty z 25 kwietnia 2017 roku, wydanym w postępowaniu upominawczym Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie orzekł o obowiązku zapłacenia przez pozwanego na rzecz powoda kwoty 5.709,11 złotych wraz z odsetkami i kosztami procesu.

Powyższemu nakazowi zapłaty pozwany sprzeciwił się, zaskarżając go w całości. To doprowadziło do utraty mocy przez nakaz zapłaty w całości. Zażądał oddalenia powództwa oraz rozstrzygnięcia o kosztach procesu. W sprzeciwie podniósł zarzut niewykazania istnienia oraz wysokości roszczenia.

W toku procesu strony podtrzymały dotychczasowe twierdzenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 17 marca 2014 roku pozwany W. Z. zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością Spółką jawną we W. umowę pożyczki nr (...). W ramach tej umowy pożyczkodawca przeniósł na pozwanego kwotę 6.600 złotych z zastrzeżeniem jej zwrotu wraz z prowizją i opłatami w 18 miesięcznych ratach w wysokości po 415,64 złotych. Strony ustaliły również, że kwota pożyczki zawiera również opłatę przygotowawczą w wysokości 200 złotych oraz opłatę prowizyjną w wysokości 2.400 złotych.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

-

umowa, k. 6-7;

-

formularz informacyjny, k. 8-9;

Pismem z 24 lutego 2015 roku pożyczkodawca wypowiedział umowę pożyczki i wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 4.880,25 złotych.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

-

pismo z 24 lutego 2015 roku, k. 11;

Umową z 11 września 2015 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka jawna we W. zawarła z powodem T. Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym w W. umowę przelewu wierzytelności. W ramach tej umowy cedent przeniósł na powoda wierzytelność przysługującą mu względem pozwanego.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

-

umowa przelewu wierzytelności, k. 14-16, 21;

-

pełnomocnictwo, k. 16;

-

odpis z KRS, k. 17-20;

-

oświadczenie, k. 22;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione jedynie w części.

Podstawę żądania stanowiła dyspozycja wynikająca z art. 720 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Jednocześnie zgodnie z treścią art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W takiej sytuacji powód winien był wykazać, że doszło do zawarcia pożyczki oraz wysokość zobowiązania pozwanego z tego tytułu. W ocenie sądu powód wykazał powyższe okoliczności w części. Z dowodu z umowy nr (...) z 17 marca 2014 roku wynika zawarcie umowy pożyczki między pozwaną a (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością Spółką jawną we W.. W ramach tego stosunku zobowiązaniowego zobowiązał się przenieść na pozwanego kwotę 6.600 złotych, zaś pozwany zobowiązał się należność tę spłacić wraz z prowizją, opłatami i odsetkami w wysokości określonej w § 3 umowy. W § 5. umowy strony ustaliły, że pożyczka miała zostać spłacona w 18 ratach po 415,64 złotych każda poczynając od 21 kwietnia 2014 roku.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd ustalił, że powód wykazał istnienie zobowiązanie pozwanego w wysokości 2.846,56 złotych z tytułu kapitału, 133,34 złotych z tytułu opłaty przygotowawczej, 1.600,02 złotych z tytułu prowizji i 220,31 złotych z tytułu odsetek umownych. Co prawda pozwany podniósł, że powód przedstawił jedynie edytowalny wydruk dotyczący zaliczenia wpłat dokonywanych przez pozwanego, lecz nie przedstawił dowodu, z którego wynikałoby, że spłacił zadłużenie w wyższej kwocie.

Powód nie wykazał jednak wysokości zobowiązania pozwanego z tytułu odsetek niewynikających wprost z umowy, jak również z tytułu kosztów windykacji. Nie przedstawił żadnego dowodu na okoliczność ich istnienia oraz wysokości.

W toku procesu pozwany podniósł zarzuty co do dopuszczalności oraz wysokości pozaodsetkowych kosztów pożyczki. W ocenie sądu wskazane w umowie koszty opłaty przygotowawczej, jak i prowizji nie były wygórowane. Zwrócić należy uwagę na to, że w chwili zawarcia umowy nie obowiązywał art. 36a ustawy z 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (t.j. Dz.U. z 2018 roku, poz. 993), ograniczającego wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu. Zwrócić jednak należy uwagę na to, że wysokość pozaodsetkowych kosztów pożyczki nr (...) była niższa od wskazanego w art. 36a ustawy o kredycie konsumenckim.

W ocenie sądu powód wykazał, że udowodnione przez niego wierzytelności przysługują właśnie jemu. Z umowy z 11 września 2015 roku oraz przedstawionego załącznika do niej wynika, że przysługujące (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Spółce jawnej we W. wierzytelności nabył powód.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd uwzględnił powództwo co do kwoty 4.800,23 złotych, o czym orzekł jak pkt I sentencji. W pozostałym zakresie powództwo nie było uzasadnione, wobec czego podlegało oddaleniu, o czym sąd orzekł jak w pkt II sentencji.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 in fine k.p.c. przyjmując, że powód wygrał proces 84%, zaś pozwany w 16%. Na poniesione przez powoda koszty procesu składały się: opłata sądowa w wysokości 250 złotych oraz koszty zastępstwa procesowego z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 1.817 złotych, a zatem łącznie 2.067 złotych. Zważywszy na zakres wygranej mógł skutecznie żądać od pozwanego zwrotu 84% tej kwoty, a zatem 1.736,28 złotych. Tymczasem na poniesione przez pozwanego koszty procesu składało się zastępstwo procesowe z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 1.817 złotych. Zważywszy na zakres wygranej pozwany mógł żądać od powoda 16% tej kwoty, a zatem 290,72 złotych. Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd orzekł jak w pkt III sentencji.